ไม่รู้ทำไมถึงไม่กล้าอยู่ใกล้ผู้ชาย เกิดมาก็ไม่เคยมีแฟน อายุจะ 23 แล้ว เพื่อนผู้ชายสักคนก็ไม่เคยมี (เพื่อนผู้หญิงยังน้อยเลย) พอคุยกับผู้ชาย ไม่ว่าคนนั้นเราจะชอบหรือไม่ชอบ มันก็รู้สึกว่าตัวเองตื่นเต้น มันไม่เป็นตัวเอง มันเขิน มันพูดไม่ค่อยออก สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พูดผิดๆถูกๆ ไม่รู้ทำไม เพราะอะไร 555555 (แต่กับผู้ใหญ่คนแก่ไม่ได้เป็นนะ) ที่ผ่านมาถึงจะไม่มีแฟนแต่ก็มีคนคุยบ้าง แต่....ไม่เคยออกไปเที่ยวไหน หรืออยู่กับผู้ชายสองคน อาจมีคุยกันต่อหน้าบ้าง แต่น้อยมาก คุยกันก็อย่างที่บอก ตื่นเต้น พูดผิดๆถูกๆ สติสตังไม่อยู่กับเนื้อกับตัว บางทีคุยกันแล้วเขาขอเจอก็ไม่ยอมไปเจอ บางทีคิดถึงเขามากๆ ก็ไม่กล้าออกไปหา ออกไปเจอ เพียงเพราะตัวเองตื่นเต้น ไม่กล้าคุยกับผู้ชาย 555555 มีเพื่อนผู้ชายในห้องที่เรียนด้วยกันเราก็ไม่เคยคุยตลอดเวลาที่อยู่ห้องเดียวกัน จะมีบ้างแบบจำเป็นๆ เขาถามมาก็ตอบไป จนพวกเขาพูดว่าเราแปลก แต่เรายอมรับว่าเราก็แปลกจริงนะ    จะว่าขี้อายก็ได้   แต่กับผู้หญิงก็ไม่ได้เป็นหนิ แปลกเนอะ ถ้าจะเป็นเฉพาะกับคนที่เราชอบ ตื่นเต้นก็ไม่เห็นแปลก แต่นี่ผู้ชายทุกคนที่รุ่นราวคราวเดียวกัน มีใครเป็นแบบเราบ้างเนี่ยบนโลกนี้  เห้อออ!!!!!!! เมื่อไหร่จะมีแฟนล่ะทีนี้ ควรทำไงดี