เราอาจจะคุ้นเคยเจ้าหมาบีเกิลตัวขาว ๆ และนกตัวเหลือง ๆ ที่ปรากฏตามสินค้ากิ๊ฟชอปบ้านเรามานานแล้ว  
ซึ่งก็ไม่ต่างอะไรกับตัวการ์ตูนน่ารัก ๆ ทั่วไป   แต่ถ้าว่าตามตรงผมว่าบ้านเราไม่ค่อยมีใครรู้จักการ์ตูน Peanuts
กันสักเท่าไหร่  เอาแค่ง่ายๆ ว่าหนัง Peanuts the Movie ที่กำลังจะฉายบ้านเรายังต้องเปลี่ยนชื่อเป็น
Snoopy and Charlie Brown เลย ก็เพราะบ้านเรานั้นคนรู้จักเจ้าสนุปปี้มากกว่าเจ้านายหัวกลมของมันนั่นเอง T^T

ในฐานะที่เป็นแฟนการ์ตูนชุดนี้มาเจ็ดแปดปีแล้ว ผมขอมาเล่าสู่กันฟังเกี่ยวกับแก๊ง Peanuts สักหน่อย


ที่มา
การ์ตูนพีนัทนั้นจริง ๆ แล้วเป็นตัวการ์ตูนสี่ช่องในหนังสือพิมพ์มาก่อนครับ (แบบเดียวกับผู้ใหญ่มาทุ่งหมาเมิน)
แต่เป็นการ์ตูนที่ตีพิมพ์มายาวนานมากตั้งแต่ปี 1950-2000 นับไปแล้วก็ตั้งแต่ยุคเอลวิส เพลสลีย์โน่น ถ้านับ
อายุถึงปัจจุบันก็ 65 ปีได้แล้ว  การ์ตูนพีนัทเป็นผลงานเขียนของ Charles M. Schulz ซึ่งถือเป็นนักวาดการ์ตูน
ชื่อดังที่สุดคนหนึ่งของอเมริกา  ผลงานพีนัทของเขาโด่งดังและเป็นที่จดจำของคนอเมริกันอย่างมาก ไม่ต่างอะไร
กับคนญี่ปุ่นที่ผูกพันกับโดราเอม่อนแหละครับ


ต้องเข้าใจว่าพีนัทเป็นการ์ตูนแก๊กสี่ช่องที่ลงในหนังสือพิมพ์รายวัน  เพราะฉะนั้นมุกต่าง ๆ ที่ปรากฏก็จะเป็นมุก
ขำ ๆ แสดงความน่ารักของตัวละครต่าง ๆ  โดยอาจเป็นมุกชนิดวันเดียวจบหรืออาจเป็นมุกที่ชงไว้ตั้งแต่วันจันทร์
แล้วมาตบมุกตอนวันศุกร์  จุดเด่นที่สุดของเรื่องพีนัทคงหนีไม่พบเรื่องของคาแร็คเตอร์ตัวละคร  ที่ในช่วงยุคแรก
(1950s) ก็จะมีเด่น ๆ ไม่กี่ตัว ที่สำคัญพอผ่านไปแต่ละปีตัวละครก็จะมีเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ  ในขณะเดียวกันตัวละคร
ก็จะมีเรื่องราว มากขึ้น ๆ เหมือนกับการดูซีรีส์ไม่มีผิด