คือเรามีปัญหาฟันบนเหยิน (คือเหยินประมาณตั้งแต่ฟันเขี้ยวเป็นต้นมาอ่ะ ตอนเด็กๆชอบดูดนิ้ว)
คิดอยากดัดมาตลอดนะ แต่ก็เก็บไว้เพราะคิดว่าเงินมันยังไม่พร้อม ไม่อยากขอแม่ ไม่อยากให้แม่ลำบาก
ก็ยอมรับสภาพอ่ะนะก็เป็นคนทำตัวเองนี่เนอะ
ก็เก็บเงียบมานาน นานมากเลยล่ะ จนคิดว่าถ้าทำงานได้ก็จะเก็บเงินดัดเอง
จนเรียนจบ มีงานทำแล้วล่ะ เก็บ(โดยฝากแม่)คิดว่าน่าจะพอติดเครื่องมือละ ก็เอ่ยปากกับแม่อีกทีนึง
ตอนกลางๆปี ก็ทะเลาะกันไปพักนึง แม่กับคนที่บ้านเค้าบอกว่าจะดัดทำไม มันก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไรนี่ ดัดไปทำไมให้เจ็บ
เสียตังค์ด้วยเอาไปซื้อทองดีกว่า ก็โอเคเราก็เงียบไปไม่อยากมีปัญหา จนมาถึงตอนนี้ก็พูดกับพวกเค้าอีกครั้ง
ก็ปัญหาเดิม แต่แม่ก็ฝืนๆบอกว่าจะทำก็ทำไป อยากทำก็ให้ทำ แต่เราก็ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้อ่ะ
มันอึดอัด มันก็น้อยใจอะนะ คือคนอื่นนี่ที่บ้าน แม่ พ่อ พี่น้องก็ไม่ได้ว่าอะไร อยากทำก็ให้ทำ สนับสนุน
พาไป พูดไปในทางให้กำลังใจอ่ะ บางทีบังคับให้ไปเองด้วยซ้ำ บอกตรงๆเลยว่าอิจฉาคนพวกนั้นมากนะ

เราเป็นคนแคร์ความรู้สึกคนอื่นนะ แต่เห็นพวกเค้าเป็นแบบนี้แล้วเราก็ไม่สบายใจอ่ะ
มันรู้สึกไม่ดี มันอืดอัด ไม่รู้จะพูดหรือระบายกับใครได้จริงๆ T^T
แล้วเป็นพวกคุณคุณจะทำยังไงต่อดี???