คงเป็นบทสุดท้ายสำหรับการนำเสนอเรื่องราวของคนอายุ70 ที่(บังอาจ)ขับรถบิ๊กไบค์ไปเที่ยวทางไกลกับเด็กหนุ่มรุ่นหลาน....จากกรุงเทพ.......เชียงใหม่......เวียงแหง......เปียงหลวง....อ่างขาง.....แม่สลอง....ดอยตุง.....แม่สาย......เชียงแสน.......วกกลับเชียงราย.....เข้าพะเยา....ลำปาง......ตาก.....กรุงเทพ.....วนรอบเมืองเหนือส่วนกลาง.....รวมแล้วเป็นระยะทางเกือบ3,000 กม....

ที่บอกว่าเป็นบทสุดท้ายสำหรับการตั้งกระทู้ชุดนี้ของผมก็เพราะว่าจะเป็นการเฉลยให้รู้ว่า "คนอายุ70 จะขี่รถมอเตอร์ไซค์ขนาดไหนดี"......ตามที่ได้ตั้งชื่อกระทู้เป็นไทม์ไลน์เอาไว้ได้3ตอนไปแล้ว....วันนนี้ผมก็จะมาเฉลยให้ทราบกันนะครับว่า คนชรา(คนแก่)จะขี่รถมอเตอร์ไซค์ขนาดไหนดี?.

.....กระทู้บทนี้จะเป็นการชี้นำให้คุณเห็นว่า ไม่เพียงแต่คนอายุ70หรอกครับที่สามารถเอาขั้นตอนเหล่านี้ไปเลือกซื้อรถมาใช้เองได้(อย่างเหมาะสมกับวัย).....แม้แต่คนหนุ่ม....หรือคนสาวที่ยังมีพลังแข็งแรง ก็สามารถนำเอาทฤษฎีที่ครูน้าหยอยนำไปเลือกซื้อรถเอามาใช้งานได้ โดยไม่ต้องไปฟังเสียงกูรูที่ยุให้ซื้อรถพันธ์ดุในระดับไฮเอนด์ราคาคันละหลายๆแสนมาใช้...โดยผู้ถามก็ยังไม่มีประสบการในการใช้รถมาก่อน....ส่วนผู้เข้ามาตอบ ก็เหมือนจะยุให้นักบิดมือใหม่จะต้องตายคาตาไปโดยยังไม่ทันได้ขี่รถก็มีให้เห็นไม่เว้นวัน(และก็ขอโทษอีกที...คนที่เข้ามาเม้นต์แบบกูรู ก็ได้เคยขี่รถรุ่นที่ยุให้เขาซื้อหรือไม่...อ่านแล้วทั้งเศร้าและทั้งเซ็งแทนสังคมของกูรู)