ผมคบกับแฟนมาได้8ปีแล้วครับ มีลูกแล้วด้วย1คน ปัญหาเรื่องลูกหรือเรื่องเงินไม่ค่อยมีครับ ส่วนตัวผมเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะ  แต่ผมไม่ค่อยอยู่กับเพื่อน เพื่อนๆจะรู้ว่าผมต้องทำงานหาเงินเข้าบ้าน และเพราะผมชอบที่จะอยู่กับแฟนกับลูกที่บ้าน บางครั้งเวลาผมต้องไปเรียน หรือทำงาน ผมก็กลัวว่าแฟนผมจะเหงา ก็เลยซื้อคอมมาโหลดเกม เพื่อจะให้แฟนผมหาเพื่อนที่สามารถคุยได้หรือปรึกษาได้ แต่กลายเป็นว่า ผมรู้สึกเหมือนแฟนไม่ค่อยสนใจผมเลย แล้วก็คุยแต่เพื่อน(ซึ่งเป็นผู้ชาย)ของเค้าในเกม ผมดีใจนะที่แฟนผมมีเพื่อนแล้วแต่ผมเองก็รู้สึกแปลกๆ เพราะไม่เคยเห็นแฟนทำหน้าเขินหรือยิ้มขณะที่คุยกับเพื่อนคนนั้นเลย บางครั้งผมก็แอบฟังนะ ว่าคุยอะไรกัน แต่แฟนผมเห็นแล้วบอกว่าผม "โรคจิตรึไง มาแอบฟังคนอื่นเนี่ย" รู้สึกแย่กว่าเดิมอีกครับ ผมเลยไม่คุยกับแฟนผมเลย แล้วเค้าก็รู้สึกนะว่าผมแปลกไป ก็เลยคุยกัน เค้าบอกผม "งี่เง่าน่า แค่เพื่อนในเกมเฉยๆไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย ไม่เคยเห็นหน้าตาเขาด้วย แถมไม่ได้อยู่ใกล้กัน จะได้เจอกันได้นิ....เค้ารักคุณนะ เรามีลูกกันแล้วด้วย เค้าไม่ไปไหนหรอก" ในใจผมก็ด่าตัวเองไปเยอะพอสมควรเหมือนกัน ว่าทำไมผมไม่เชื่อใจแฟนตัวเองนะ แต่ก็แอบกลัวน่ะครับ กลัวเรื่องแฟนมีคนอื่น แต่ผมไม่สามารถสลัดความคิดของตัวเองได้เลย ผมเคยอยากจะบอกแฟนผมว่าให้เลิกคุยกับเพื่อนคนนั้นได้แล้ว แต่ผมเองก็ไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว กักขังแฟนผมไม่ให้รู้จักใครเลย มนุษย์เป็นสัตว์สังคม แค่นี้แฟนผมก็มีแค่ผมกับลูกอยู่แล้ว ผมไม่อยากให้แฟนผมโดนผมห้ามคุยกับคนนั้นคนนี้ เจ้ากี้เจ้าการน่ะครับ ผมควรทำไงดี

ปล.ผมกับแฟนและลูกย้ายจาก กทม. มา เชียงใหม่ ได้2-3ปีล่ะครับ แฟนผมเลยไม่มีเพื่อน
ผิดพลาดประการใด ขอโทษด้วยนะครับ กระทู้แรกของผม