ผมตั้งใจไว้ตั้งแต่นานเนิ่น อยากไปกางเต๊นท์นอนในต่างถิ่น
ช่วงนี้ เครียดโหวงเหวงในหลายเรื่องราว พอมีเวลา....

วันที่ 19_20 ธค.58 โยนเต๊นท์ ที่นอนผ้าห่ม 2-3ผืน ขึ้นรถ...น้ำมันเติมเต็มตั้งแต่เมื่อคืน (21.13 บ./ล.)
7 โมงเช้า ล้อหมุนออกจากบ้านมุ่งหน้าผ่านอ.หนองเรือ เข้าอ.ชุมแพ
เลี้ยวขวาไปจ.เลย เลขไมล์ขึ้น 167 กม. ที่เวลา 9 โมง ผมก้อถึง..ผานกเค้า
จุดที่ใครมากับรถทัวร์จะขึ้นภูกระดึง ต้องถูกเทที่นี่...ร้านเจ้กิม แล้วต่อรถแดงไปตีนภู...


ผมพักรถลงยืดแข้งขา เดินเล่นพูดคุยกับนขายหมวก แกว่า....
ปีนี้แย่ ผู้คนน้อย...น้อยมาก ขายของไม่ดี.....



พอหายล้า ก็ไปต่อ....ขับรถช่วงนี้ ระวังหน่อยนะครับ
ถนน 2 เลน ไปกลับ...อาจเจอรถอ้อยเต็มคันรถ

แซงยาก เพราะมีรถสวนมาตลอด มองข้างหลัง ตามหลังอีกเป็นสิบ
ถึงอ.วังสะพุง ถนนกว้างจึงตีไฟออกขวา ขึ้นเลย...

ผมเข้าเขตเชียงคานเที่ยงตรงเป๊ะ
ร้าน 7-11 ในปั๊มปตท.รูปทรงบ้านไม้...


เข้าสู่ถนนสายหลักของเชียงคาน ก็ไม่ผิดไปจากบ้านเมืองอื่น..
มีตึก มีป้าย มีรถจอดเกะกะ...รกตาสะดุดความรู้สึก
หลายคนกลับจากเชียงคาน เหมือนได้เข้าไปในอีกโลกหนึ่ง
...หยิบความปลื้มว่า ได้สัมผัสวิถีชาวบ้าน วิถีชุมชนเรียบง่าย...
มีที่ไหน ผมหาไม่เจอ...

ผมขับรถมองซ้ายขวาหาป้าย กองร้อยตชด.246 เห็นอยู่ซ้ายมือ...
เข้าไปเจอกลุ่มแม่บ้าน สอบถามจุดกางเต๊นท์ พูดคุยดีครับ
ผมเข้าไปตามที่เธอบอก เห็นสนามกว้าง เลือกได้เลย...


มองไปเห็นใกล้ ๆ เด็กหนุ่มรุ่นกระทง 4 คน กำลังกางเต๊นท์กัน
ผมเข้าไปตีซี้ เพื่อขอแรงช่วยผมหน่อย...ฟังว่า
...มาจากอุดรธานี ลงรถตลาดเชียงคาน จ้างสามล้อมาคนละยี่สิบ...


ได้ที่พักแรมแล้ว ผมตอบแทนน้ำใจด้วยการพาไป..แก่งคุดคู้
ให้เวลา 1 ชม. ผมแยกเดินเดี่ยว ดูโน้น นี่ นั่น แล้วกลับมานั่งคอยที่รถ



วันนี้น้ำแห้งครับ เขาว่า เพราะจีนกักน้ำไว้...มองเห็นหาดทรายขาว....
ในความคิดผม...ถ้ารื้อร้านอาหารที่เป็นแนวยาวริมตลิ่งออก
เราจะมีจุดมองที่กว้างกว่านี้ สวยกว่าความกว้างตรงบันไดลงท่าน้ำ
ที่กว้างแค่ 10 เมตร....

กลับมาที่พักราว 4 โมงเย็น เห็นเต๊นท์เพิ่มขึ้นอีกหลายหลัง
บางคนกำลังเริ่มกาง...เดินเข้าไปคุยด้วย
ทุกคนรู้ว่า ร้อยตชด.มีที่กางเต๊นท์จากเว็บ จากพันทิป...
บางคนมาจากเชียงใหม่ สารคาม ขอนแก่น ชัยภูมิ
บางคน จุดหมายแค่...เชียงคาน
บางกลุ่ม นอนคืนเดียวแล้วจะขึ้น..ภูกระดึง
บางคู่ เพิ่งมาจาก...ภูเรือ

ผมเไปเดินเล่นริมโขง ห่างจากที่พักไม่กี่เมตร
มีที่พักเป็นหลังด้วย อยู่ริมตลิ่ง 2 หลัง..สนใจโทรสอบถามนะครับ


มองไปไกลอีกฝั่งของน้ำโขงเป็นเมืองชนะคาม ประเทศลาว





ร้อยตชด.อยู่ห่างจากถนนคนเดินไม่ไกล...300 เมตร...(ได้ไหม ?)
จากถนนเส้นนี้ เดินเข้าถนนคนเดินเชียงคานเลยครับ


เดินเล่นบริเวณนี้ราวชั่วโมง รู้สึกเพลีย
นึกขึ้นได้ ตั้งแต่ออกจากบ้านมา ไม่มีอะไรลงท้องเลย
นอกจากเอ็ม 150 ...2 ขวด กลับไปที่รถหยิบฟาร์มเฮ้า์ส์ ใส่ท้อง
แล้วรีบไปอาบน้ำ...ห้องอาบน้ำรวม ปลอดภัย สะอาดครับ
แยกชาย..หญิง หรือจะโครม ๆ กับห้องอาบน้ำกลุ่ม....




ราว 1 ทุ่ม ผมเดินจากที่พัก..เลียบโขง ถนนแสงไฟไม่สว่าง
ไปหาอะไรกินที่ถนนคนเดิน นักท่องเที่ยวแน่นครับ
รถจอดสองข้างทางเต็ม ชะเง้อเข้าไปในรร.เชียงคานวิทยาคม..เต็ม
ผมต้องเลี่ยงเข้าซอยหาร้านอาหารอะไรก้อได้ เพื่อพลัง...
เข้ามาก็เจอร้านขายขนมจีน จานละ 30 บาท ...2 จาน อิ่มมมม


ผมไม่เดินเข้าถนนคนเดิน สำหรับผม...ไม่มีอะไร
แต่เดินออกถนนสายหลักเข้าโลตัส...
หยิบน้ำส้มเติมพลังที่หน้าร้านและซุปไก่ก่อนนอน...

กลับถึงที่พัก ทำธุระส่วนตัวเสร็จ..เข้าเต๊นท์ห่อตัวด้วยผ้าห่ม 2 ผืน
ตาหลับ...แต่ความรู้สึกยังตื่น... นี่เป็น 1 คืนที่มีความสุข อบอุ่น
เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร ... ออกจากบ้านเดินทางไกล 300 กม.
มาเดิน มานอนคนเดียว แล้วรู้สึกมีสุข....

ตี 5...รู้สึกตัวเพราะเสียงสต๊าทรถจากเต๊นท์ข้าง ๆ
พวกเขาคงไปภูทอก ดูทะเลหมอก...
ผมนอนซับความสุข ความอบอุ่นใต้ผ้าห่ม...
มองออกไปนอกเต๊นท์ สายหมอกบาง ๆ อบอวลเต็มสนาม...


ราว 6 โมง...ค่อย ๆ คลานออกจากเต๊นท์
สืดหายใจเข้าช้า ๆ รับความเย็นของไอหมอกเข้าสู่ปอด...ชื่นใจครับ



คุณจะรู้สึกอย่างไร อากาศหนาวเย็นในยามเช้า
พร้อมเสียงเพลงช้า ๆ ของชรินทร์ นันทนาคร...
จากเสียงตามสาย ที่ได้ยิน....

ผมไปเดินเล่นริมโขง...เช้านี้ ไอหมอกขาวเต็มโขง
มองไม่เห็นฝั่งลาว สายน้ำก็ถูกบดบังด้วยไอขาว...


ที่นี่ มีร้านกาแฟด้วยนะ นั่งมองสายน้ำ จิบกาแฟอุ่น ๆ
ฟังว่า เหล่าตำรวจน้ำลงหุ้นกัน มาหารายได้
ยังไง ก้อไปอุดหนุนกันคนละแก้ว น้าาาา...บรรยากาศดี๊ ดี


[img]http://

ไม่ยากครับ จากถนนคนเดินมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก
ประมาณ 300 เมตร ก้อ..ถึง  ไม่ต้องออกไปถนนสายหลัก...
แวะนั่ง หยุดเวลาที่นี่สักครึ่งชั่วโมง ก่อนออกไปแก่งคุดคู้

ผมเดินเล่น...อ้อยอิ่งอยู่บริเวณนี้ ราวชั่วโมงกว่า...
กลับมาหาเพื่อนคุย เพื่อคอยเต๊นท์แห้งจากไอหมอก...
มีเรื่องราวของคนท่องเที่ยว ที่ฟังแล้วยิ้มไปด้วย...
ไว้โอกาส จะมาบอกเล่า...

ผมเก็บเต๊นท์เสร็จ...ไม่ลืมตอบแทนน้ำใจของเจ้าของสถานที่
ที่ตั้งกล่องไว้...ตามแต่น้ำใจคนที่มาพัก...

ออกจากกองร้อยตชด. 10 โมง ใช้เส้นทางเลียบโขง
แวะกินก๋วยเตี๋ยวที่ปากชม 40 บาท...อิ่มมม
ไปต่อ...เลี้ยวขวาที่อ.สังคม เข้าอ.บ้านผือ ทะลุออกอุดรธานี
ยิงยาวถึงบ้านประมาณ 4.30 เย็น รวม 644 กม.

วิวข้างทาง โคตร...สวย



ขอบอก แบกเต๊นท์ไปนอนที่กองร้อยตชด.246
ไม่มีเต๊นท์ก็ไปขอเช่าจากแม่บ้าน..น้องเมียของเจ้าหน้าที่
แค่คืนละสองร้อย...ราคาไม่น่าเกลียด

จนท.ก็พูดคุยดีครับ มีน้ำร้อน กาแฟ นั่งจิบ..
คอยชาร์ทแบตโทรศัพท์...

สุดท้าย ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่"กองร้อยตำรวจตระเวณชายแดนที่ 246"...ทุกท่านครับ
...ขอบคุณในน้ำใจจากความรู้สึกดี ๆ ที่ผมได้รับ...

....ขอบคุณครับ...