จุดที่ถึงขนาดจะต้องเลิก "บัตรทอง"
หรือ ระบบหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ
โดยผลักภาระกลับคืนมาให้ประชาชนร่วมจ่าย

ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มีใครบางคนเคยเอาไปคุยอวดชาวโลกอย่างภาคภูมิใจ....!!!!

และหากจะเอากันจริงๆแล้ว
ระบบ "สวัสดิการ" ของข้าราชการไทย
มีการใช้งบประมาณในการรักษาพยาบาลมากกว่าระบบหลักประกันสุขภาพแห่งชาติซะอีก

หลักประกันสุขภาพแห่งชาตินั้น
มันอาจจะไม่ใช่นโยบายที่ "ดีที่สุด"

แต่มันคือนโยบายที่ได้ประโยชน์
ในการที่จะเปิดโอกาสให้กับทุกๆคน
ได้ "เข้าถึง" การรักษาพยาบาลได้อย่างไม่ยากเย็นเหมือนสมัยก่อน






อ้างเรื่องงบประมาณ
ที่รัฐจะต้องอุดหนุนเข้าไปเพื่อสนับสนุนโครงการ
ทั้งๆที่ทุกวันนี้รัฐบาลก็อุดหนุนอะไร 108-1009 มากมายก่ายกอง

ชาวนา , ชาวสวนยาง , สาธรณูประโภค ฯลฯ.... อะไรๆก็อุดหนุนอยู่ทั้งนั้น

แล้วจะมาอะไรกันนักหนา
กับการเสียงบประมาณในโครงการนี้
เพื่อ "สุขภาพ" ของคนส่วนใหญ่ในประเทศนี้ ???



หากรัฐช่วยสนับสนุน
เพื่อให้ประชาชนเข้าถึงระบบสุขภาพ
ผลที่ได้กลับมานั้นมันมากมายมหาศาลยิ่งกว่างบที่เสียไปซะอีก

เพราะเรื่องของสุขภาพนั้น มันเอามาตีเป็น value ไม่ได้แน่ๆ

มันคือการ "เฉลี่ย" เพื่อเพื่อนร่วมชาติ
คนที่ไม่ป่วยเขาจะไปใช้บัตรทงบัตรทองทำพระแสงด้ามยาวอะไรล่ะครับ ??
หรือ คนที่ป่วยแต่เขามีเงิน เขาก็คงไม่ไปแย่งพื้นที่ของคนจนในการใช้บัตรทองรักษาตัวหรอก

ในแง่ของสวัสดิการสังคม
มันไม่มีคำว่ากำไร หรือ ขาดทุน
เพราะหากสุขภาพ และ คุณภาพชีวิตของคนมันขึ้น มันก็คือ KPI ของรัฐบาล





ใครที่เป็นข้าราขการ
และได้สิทธิ์ในการรักษาฟรี
ได้สิทธิ์ในการเบิกอะไรก็ตามได้ตามที่รัฐให้
ก็จะไม่มีทางรู้ความลำบากของคนที่เขาลากสังขารไปใช้บัตรทองหรอก

และ มันไม่ใช่ว่าทุกคนอยากใช้สิทธิ์นี้
คนที่พอมีฐานะนั้นเวลาที่ป่วย หากเลือกได้ก่คงไป รพ.เอกชนแน่ๆ

แม้ตัวเราอาจจะไม่ใช้สิทธิ์ที่ว่านี้
แต่มีคนอีกมากมายเขาใช้นะครับ

บัตรทองมันไม่ได้ดีเลิศประเสิรฐศรีอะไรมากมาย
แต่ที่แน่ๆมันทำให้ "คนส่วนใหญ่" ได้ประโยชน์ครับ




ไม่มีนโยบายไหนเลย
ที่มันจะสมบูรณ์แบบ และ ไร้ช่องโหว่
แต่นโยบายที่ดีนั้น คือ นโยบายที่เมื่อนำมาใช้แล้ว "คนส่วนใหญ่" จะต้องได้ประโยชน์











ขอบคุณ "น้องพรผู้น่ารัก"  ที่ใจถึงสละล็อคอินในยุคแรกๆมาให้จ่าลุยต่อครับ






จ่าพิเชษฐ์