สวัสดีค่ะ เราเชื่อว่า ทุกคนคงเคยโดนเพื่อน ยืมนู่นนี่นั่น ที่ไม่ใช่แค่เงิน
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเราอยู่หอค่ะ เป็นหอเดียวกับเพื่อน แต่คนละห้อง เรากับเพื่อนทำงานคนละที่ แต่เงินเดือนพอๆกันค่ะ (ประมาณ 10,000)
เริ่มจากยืมเงินก่อนเลย
ตัวเองยืมยังไม่คืนก็ให้แฟนมายืม แรกๆประมาณ 500 เราก็ให้ไป แต่ก็ได้คืนปกติ
จากนั่นก็ยืมเรื่อยๆ และเริ่มมากขึ้น ขยับเป็น 1,000 ซึ่งถ้าเทียบกับ เงินเดือนเรา ก็คงไม่มากหรอก แต่อย่าลืมนะคะ เดือนๆนึงเราต้องจ่ายค่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟ ให้พ่อกับแม่อีก แต่โชคดีที่เราไม่มีโชคทางการเสี่ยงดวง เราเลยไม่เล่นหวย เล่นแชร์ไม่เป็น มีหุ้นกับสหกรณ์ที่ทำงานที่ต้องจ่าย 100 บาท ต่อเดือน เราจึงมีรายรับที่พอใช้จ่าย โดยไม่ได้ยืมใคร
จนเพื่อนมายืมเรา บางเดือนมายืมก่อนเงินเดือนออกด้วยซ้ำ พอเราบอกไปว่า ไม่มีหรอก เพื่อนก็บอกว่า งั้นเงินเดือนออก กดมาให้ด้วยนะ (ยั้งกะเราติดหนี้มัน) เราก็กดมาให้ แต่การใช้หนี้ก็ช้าไปบ้าง ไม่ก็ทยอยคืนบาง แต่ส่วนนี้เรา ไม่ซีเรียสเท่าไหร่ คือยังไงเราก็ได้ครบ
เรื่องต่อมา คือยืมของ
แฟนเราจะชอบซื้อของจุกจิกให้ เห็นอะไรเหมาะกับเรา หรือเราร้องอยากได้อะไรก็จะซื้อให้บ้างไม่ซื้อบ้าง หารกันบ้าง แล้วแต่ว่าราคากับความสำคัญมากน้อยแค่ไหน แต่รวมๆแล้วก็เยอะ ส่วนมากจะกิ๊ฟ ยางรัดผม ผ้าคลุมไหล่ เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า เรียกรวมๆกันก็คือ ของยังชีพของสุภาพสตรี ชะนีสดใสแบบเราๆ ซึ่งของทุกชิ้น เราจะหวง เก็บไว้อย่างดี
แต่!!!!!
เพื่อนเราก็ชอบจ้องจะหยิบไป โดยไม่ได้ขอ พอเราเห็นก็จะทักว่า เห้ยอันนี้แฟนซื้อให้นะ ซึ่งจะเป็นการบอกกายๆว่า ชิ้นนี้เราหวง แต่เพื่อนเราก็เหมือนไม่รู้ตัว ตอบเรามาว่า ดีว่ะ ไม่ก็ อ่อ ยืมก่อนนะ แต่ยืมแต่ละที กลับมาก็เคอะมาเลย กิ๊ฟนะ ถ้ากาวไม่หลุด ก็ไม่ได้คืน ล่าสุด โบว์ติดผมสีชมพูสด กลายเป็นชมพูกะปิกลับมา ผ้าคลุมไหล่อันนี้เราหวงมากๆก็เอาไป เอาไปแขวนที่ห้องบ้าง ไว้ใช้เอง ทั้งที่ของตัวเองก็มี หลายผืนด้วย
ไดร์เป่าผม
และเนื่องจากเราชอบสระผมกลางคืน ผมยาวด้วย เราจึงมีไดร์กับหวีแปรง ไว้สำหรับไดร์ผม แต่พอสระมาทุกครั้ง ก็จะหาไดร์ไม่เจอ หวีก็หาย เซลั่มใส่ผมก็หาย ต้องไปเคาะห้องบอกเพื่อนว่า ขอไดร์หน่อย ซึ่งมันเป็นของเราป่าว เข้ามาตอนไหนเอาไปตอนไหนก็ไม่บอก ครั้งนึงเจ็บใจมาก เราสระออกมา หาไม่เจอ ตามเคย เราเลยไปเอามา พอเราเอามาเสร็จ เรายังไม่ทันเสียบปลั๊กไดร์เลยอ่ะ เพื่อนเดิมตามมา ถามว่า ไดร์เสร็จยัง เค้าจะใช้ แต่เพื่อนเรายังไม่ได้สระผมเลยอ่ะ เห้อออออ อะไรจะขนาดนี้ บางครั้งเราไปเอาก็บอกเราว่า ใช้เสร็จเอามาเก็บลิ้นชักเค้าด้วยนะ กรี๊ดดดดด
รองเท้า
มีช่วงนึงที่เราชอบออกกำลังกาย น้องเราก็ซื้อรองเท้าให้ แต่เพื่อนเรามาใส่จ้าา นางบอกว่า พอดีเลยอ่ะ ยืมใส่ไปวิ่งหน่อย
แงงงงงง ของช้านนนนนนน
ขนาดรองเท้าเตะยังเอาของเราไปใส่เลยอ่ะ โดยไม่ขอตามเคย
ไม้แขวนเสื้อ
ช่วงแรกๆเราก็คิดว่า เราซื้อเสื้อผ้าเยอะ ไม้แขวนเสื้อเลยไม่พอ แต่หลังๆเริ่มรู้ละ ซึ่งตามเคยจ้า เพื่อนเอาไปใช้ พอเราจะไปเอาก็บอกเรากลับมาว่า อย่าใช้หมดนะ จะซักผ้า
เห้ยยยย ไม้แขวนเสื้ออ่ะ ตกอันละ 2 บาทเอง ร้านอยู่ปากซอย
ทุกวันนี้ในห้องมีแต่ส้อมนะคะ ช้อนไม่มีแล้ววว
ต่อด้วย ของที่ใช้แล้วหมดไป
ครีม ยาสระผม เครื่องสำอางค์ แหมแต่ทิชชู ก็ยังยืม แต่ทุกครั้งก็ไม่ได้คืน
ลิปสติก เราทำหล่นไว้ แฟนนางก็บอกเราว่า ทำลิปสติกหล่นไว้ที่ห้องนะ เราก็บอกว่าฝากไว้ก่อน ตอนเช้าเราก็ไปเอา ปรากฏว่า หายไปแล้ว แฟนนางก็บอกว่า วางไว้ตรงนี้ เราก็บอกว่าไม่เป็น ไปทำงานกลับมา ปรากฏว่า แฟนนางเอามาคืนบอกว่า ไปเจอในกระเป๋าเพื่อนเรา เพื่อนเราบอกว่ามันติดกระเป๋าไป แต่ปากเพื่อนเราก็สีเดียวกับลิปสติกเรา
ลิปสติกเรากลับมาพร้อมกับ ขี้ผง น้ำตาเราจะไหล เรารักมันมาก แล้วลิปสติกก็ไม่ใช่สิ่งของที่จะใช้ร่วมกัน
ของทุกอย่าง พอเราเห็นเราจะทักหมด ว่า เห้ยคุ้นๆนะ เพื่อนก็จะ แหะๆๆๆ หัวเราะกลบเกลื่อน มันทำให้เรารู้สึกแย่ ขนาดขยะยังมาทิ้งห้องเราเลย ล้างเครื่องสำอางค์ก็มาล้างที่ห้องเรา ทิ้งสำลีไว้ที่หน้ากระจก
แต่เราไม่เคยพูดไม่เคยทวง ไม่เคยเปิดอกคุยกะเพื่อน ได้แต่ระบายให้เพื่อนเราอีกคนฟัง ไม่ก็แม่เรา บางครั้งแม่เราก็ไม่พอใจแหละ ทำไงได้ กำลังเก็บเงินค่ามัดจำห้องอยู่ อยากย้ายมาก
เงินเราก็เท่ากัน ให้พ่อให้แม่ก็พอๆกัน แต่ทำไมต้องก้าวก่ายกัน บางครั้งเราก็คิดว่า ทำไมเราคิดเล็กคิดน้อยนะ เพราะของแต่ละอย่างก็เล็กๆน้อยๆ แต่เห็นเพื่อนเริ่มเยอะก็ยิ่งรู้สึกแย่
ขอบคุณพื้นที่ ที่ให้เราระบาย ใครไม่พอใจก็อย่าด่าเราแรงนะ จริงๆมีอีกหลายเรื่อง แต่ไม่เกี่ยวกับการยืม เลยไม่เอามา หลายเรื่องที่เรารู้สึกแย่
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน
อยากระบาย มีเพื่อนเป็นนักยืม
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเราอยู่หอค่ะ เป็นหอเดียวกับเพื่อน แต่คนละห้อง เรากับเพื่อนทำงานคนละที่ แต่เงินเดือนพอๆกันค่ะ (ประมาณ 10,000)
เริ่มจากยืมเงินก่อนเลย
ตัวเองยืมยังไม่คืนก็ให้แฟนมายืม แรกๆประมาณ 500 เราก็ให้ไป แต่ก็ได้คืนปกติ
จากนั่นก็ยืมเรื่อยๆ และเริ่มมากขึ้น ขยับเป็น 1,000 ซึ่งถ้าเทียบกับ เงินเดือนเรา ก็คงไม่มากหรอก แต่อย่าลืมนะคะ เดือนๆนึงเราต้องจ่ายค่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟ ให้พ่อกับแม่อีก แต่โชคดีที่เราไม่มีโชคทางการเสี่ยงดวง เราเลยไม่เล่นหวย เล่นแชร์ไม่เป็น มีหุ้นกับสหกรณ์ที่ทำงานที่ต้องจ่าย 100 บาท ต่อเดือน เราจึงมีรายรับที่พอใช้จ่าย โดยไม่ได้ยืมใคร
จนเพื่อนมายืมเรา บางเดือนมายืมก่อนเงินเดือนออกด้วยซ้ำ พอเราบอกไปว่า ไม่มีหรอก เพื่อนก็บอกว่า งั้นเงินเดือนออก กดมาให้ด้วยนะ (ยั้งกะเราติดหนี้มัน) เราก็กดมาให้ แต่การใช้หนี้ก็ช้าไปบ้าง ไม่ก็ทยอยคืนบาง แต่ส่วนนี้เรา ไม่ซีเรียสเท่าไหร่ คือยังไงเราก็ได้ครบ
เรื่องต่อมา คือยืมของ
แฟนเราจะชอบซื้อของจุกจิกให้ เห็นอะไรเหมาะกับเรา หรือเราร้องอยากได้อะไรก็จะซื้อให้บ้างไม่ซื้อบ้าง หารกันบ้าง แล้วแต่ว่าราคากับความสำคัญมากน้อยแค่ไหน แต่รวมๆแล้วก็เยอะ ส่วนมากจะกิ๊ฟ ยางรัดผม ผ้าคลุมไหล่ เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า เรียกรวมๆกันก็คือ ของยังชีพของสุภาพสตรี ชะนีสดใสแบบเราๆ ซึ่งของทุกชิ้น เราจะหวง เก็บไว้อย่างดี
แต่!!!!!
เพื่อนเราก็ชอบจ้องจะหยิบไป โดยไม่ได้ขอ พอเราเห็นก็จะทักว่า เห้ยอันนี้แฟนซื้อให้นะ ซึ่งจะเป็นการบอกกายๆว่า ชิ้นนี้เราหวง แต่เพื่อนเราก็เหมือนไม่รู้ตัว ตอบเรามาว่า ดีว่ะ ไม่ก็ อ่อ ยืมก่อนนะ แต่ยืมแต่ละที กลับมาก็เคอะมาเลย กิ๊ฟนะ ถ้ากาวไม่หลุด ก็ไม่ได้คืน ล่าสุด โบว์ติดผมสีชมพูสด กลายเป็นชมพูกะปิกลับมา ผ้าคลุมไหล่อันนี้เราหวงมากๆก็เอาไป เอาไปแขวนที่ห้องบ้าง ไว้ใช้เอง ทั้งที่ของตัวเองก็มี หลายผืนด้วย
ไดร์เป่าผม
และเนื่องจากเราชอบสระผมกลางคืน ผมยาวด้วย เราจึงมีไดร์กับหวีแปรง ไว้สำหรับไดร์ผม แต่พอสระมาทุกครั้ง ก็จะหาไดร์ไม่เจอ หวีก็หาย เซลั่มใส่ผมก็หาย ต้องไปเคาะห้องบอกเพื่อนว่า ขอไดร์หน่อย ซึ่งมันเป็นของเราป่าว เข้ามาตอนไหนเอาไปตอนไหนก็ไม่บอก ครั้งนึงเจ็บใจมาก เราสระออกมา หาไม่เจอ ตามเคย เราเลยไปเอามา พอเราเอามาเสร็จ เรายังไม่ทันเสียบปลั๊กไดร์เลยอ่ะ เพื่อนเดิมตามมา ถามว่า ไดร์เสร็จยัง เค้าจะใช้ แต่เพื่อนเรายังไม่ได้สระผมเลยอ่ะ เห้อออออ อะไรจะขนาดนี้ บางครั้งเราไปเอาก็บอกเราว่า ใช้เสร็จเอามาเก็บลิ้นชักเค้าด้วยนะ กรี๊ดดดดด
รองเท้า
มีช่วงนึงที่เราชอบออกกำลังกาย น้องเราก็ซื้อรองเท้าให้ แต่เพื่อนเรามาใส่จ้าา นางบอกว่า พอดีเลยอ่ะ ยืมใส่ไปวิ่งหน่อย
แงงงงงง ของช้านนนนนนน
ขนาดรองเท้าเตะยังเอาของเราไปใส่เลยอ่ะ โดยไม่ขอตามเคย
ไม้แขวนเสื้อ
ช่วงแรกๆเราก็คิดว่า เราซื้อเสื้อผ้าเยอะ ไม้แขวนเสื้อเลยไม่พอ แต่หลังๆเริ่มรู้ละ ซึ่งตามเคยจ้า เพื่อนเอาไปใช้ พอเราจะไปเอาก็บอกเรากลับมาว่า อย่าใช้หมดนะ จะซักผ้า
เห้ยยยย ไม้แขวนเสื้ออ่ะ ตกอันละ 2 บาทเอง ร้านอยู่ปากซอย
ทุกวันนี้ในห้องมีแต่ส้อมนะคะ ช้อนไม่มีแล้ววว
ต่อด้วย ของที่ใช้แล้วหมดไป
ครีม ยาสระผม เครื่องสำอางค์ แหมแต่ทิชชู ก็ยังยืม แต่ทุกครั้งก็ไม่ได้คืน
ลิปสติก เราทำหล่นไว้ แฟนนางก็บอกเราว่า ทำลิปสติกหล่นไว้ที่ห้องนะ เราก็บอกว่าฝากไว้ก่อน ตอนเช้าเราก็ไปเอา ปรากฏว่า หายไปแล้ว แฟนนางก็บอกว่า วางไว้ตรงนี้ เราก็บอกว่าไม่เป็น ไปทำงานกลับมา ปรากฏว่า แฟนนางเอามาคืนบอกว่า ไปเจอในกระเป๋าเพื่อนเรา เพื่อนเราบอกว่ามันติดกระเป๋าไป แต่ปากเพื่อนเราก็สีเดียวกับลิปสติกเรา
ลิปสติกเรากลับมาพร้อมกับ ขี้ผง น้ำตาเราจะไหล เรารักมันมาก แล้วลิปสติกก็ไม่ใช่สิ่งของที่จะใช้ร่วมกัน
ของทุกอย่าง พอเราเห็นเราจะทักหมด ว่า เห้ยคุ้นๆนะ เพื่อนก็จะ แหะๆๆๆ หัวเราะกลบเกลื่อน มันทำให้เรารู้สึกแย่ ขนาดขยะยังมาทิ้งห้องเราเลย ล้างเครื่องสำอางค์ก็มาล้างที่ห้องเรา ทิ้งสำลีไว้ที่หน้ากระจก
แต่เราไม่เคยพูดไม่เคยทวง ไม่เคยเปิดอกคุยกะเพื่อน ได้แต่ระบายให้เพื่อนเราอีกคนฟัง ไม่ก็แม่เรา บางครั้งแม่เราก็ไม่พอใจแหละ ทำไงได้ กำลังเก็บเงินค่ามัดจำห้องอยู่ อยากย้ายมาก
เงินเราก็เท่ากัน ให้พ่อให้แม่ก็พอๆกัน แต่ทำไมต้องก้าวก่ายกัน บางครั้งเราก็คิดว่า ทำไมเราคิดเล็กคิดน้อยนะ เพราะของแต่ละอย่างก็เล็กๆน้อยๆ แต่เห็นเพื่อนเริ่มเยอะก็ยิ่งรู้สึกแย่
ขอบคุณพื้นที่ ที่ให้เราระบาย ใครไม่พอใจก็อย่าด่าเราแรงนะ จริงๆมีอีกหลายเรื่อง แต่ไม่เกี่ยวกับการยืม เลยไม่เอามา หลายเรื่องที่เรารู้สึกแย่
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน