ผมกับน้องคนหนึ่งคบกันมาร่วม 3 ปี 2ปีแรกก้อคบหาในฐานะแฟนจนเมื่อต้นปีที่ผ่านมา น้องเขาให้ผมเลือกสถานะ
ระหว่างพี่ชาย กิ๊ก ชู้ เพราะเราสนิทกันมากเกินไปจนรู้สึกว่าไม่ใช่ความรัก เป็นแค่ความสนิทสนม ความคุ้นเคย
และเขาก้อมีคนมาจีบ เขาชอบคนนี้ เขาเลือกคนนี้เป็นแฟน เราก้อทะเลาะกันเรื่องนี้ แต่ท้ายสุดผมก้อยอมกับคำว่า
"หนูรักพี่ หนูรักพี่แบบพี่ชาย พ่อ เพื่อน พี่เป็นทุกอย่างของหนูแต่ไม่ใช่แฟน เราสนิทกันมากเกินไป เรารู้กันทุกอย่าง
หนูไม่อายพี่เลย กับพ่อแม่หนู หนูยังอาย กับพี่หนูเป็นตัวเองได้ทุกอย่าง อยู่กับพี่แล้วหนูสบายใจ เราคบกันอย่างนี้
ดีแล้ว อยู่ด้วยกันได้ตลอด ไม่ใช่เลิกกันมองหน้ากันไม่ติด หนูรักพี่ พี่ก้อรักหนู เราคบกันอย่างนี้ดีสุดแล้ว มันยืนยาวกว่าแฟน"
แล้วมันก้อวนมาให้ผมเลือกว่าเป็นอะไร ผมก้อตอบไปว่า เป็นพี่ชาย
หลังจากนั้นมันก้อผ่านไป ผมในฐานะพี่ชายก้อยังไปมาหาสู่เขาปกติ ขาดแค่เรื่องบนเตียง
เรานอนกอดกันแต่ไม่มีเซ็กซ์ ผมหยุดตัวเองได้ทันที เมื่อเขาบอกว่า หนูน้องพี่นะ พี่จะนอนกับหนูเหรอ
มันรู้สึกละอายใจ จนผมเริ่มชิน แฟนเขาก้อเปลี่ยนไปเรื่อย และผ่านมาจนกลางปี ผมเริ่มทำใจได้เรื่องเขาเป็นน้องสาว
ก่อนหน้านี้เวลาเขามาปรึกษาเรื่องแฟนที่คบ แฟนเก่า คนมาจีบ ผมจะหงุดหงิดทุกครั้ง จนสุดท้ายผมให้คำปรึกษาได้ตามปกติ
และผมก้อเลิกไปนอนห้องเขาช่วง 2 3 เดือนที่ผ่านมา แต่ก้อยังไปเที่ยวไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
ผมก้อคิดว่าผมทำใจได้แล้ว
จนเมื่อคืนผมพาเขาไปโบสถ์คริสมาสอีฟ ทุกอย่างก้อผ่านไปด้วยดี รับออกมากินข้าว กลับไปส่งห้อง เขาปรึกษาเรื่องแฟนนิดหน่อย
ผมก้อแนะนำไปตามปกติ
จนเมื่อเที่ยงนี้ เขาชวนผมไปเที่ยวพรุ่งนี้ กับเขาและแฟน
ผมรู้สึกเจ็บปวดใจมาก แทบอยากวางหู แต่ผมก้อตอบว่าไม่ไป
เขาถามว่าทำไม ผมไม่ตอบ เขาก้อคาดคั้นมากเข้า
เราก้อเริ่มทะเลาะกัน
"นี่พี่ยังไม่ตัดใจจากหนูอีกเหรอ เราเป็นพี่น้องกันมาเป็นปีแล้วนะพี่"
สุดท้ายจบกันที่ ผมไม่ไป ไม่อยากไป เขาโกรธพร้อมกับคำถามว่าทำไม
ผมไม่สามารถตัดใจได้จริงๆ ผมก้อพึ่งรู้ตัว ว่าลึกๆผมยังคงคิดว่าผมกับเขาเป็นแฟนกัน แค่ไม่ได้นอนด้วยกัน
ในวันหนึ่งผมรับโทรศัพท์เขาทุกวัน วันละหลายครั้ง ชีวิตนอกจากงานแล้วผมมีเขาเป็นส่วนใหญ่
ครั้งนี้ผมทำใจไม่ได้ เมื่อต้องเผชิญสิ่งที่เกิดขึ้นจริง
มันคงเป็นการหลอกตัวเองไปวันๆของผม
ความปราถนาดีที่ผมและเขามีให้กันมันเป็นของจริง
แต่ความสัมพันธ์ที่ผมต้องการกับเขาต้องการมันไม่ใช่อย่างเดียวกัน
ท้ายสุดนี้ผมแค่หวังว่าวันหนึ่งผมคงทำใจได้หรือไม่ก้อผมคงกลายเป็นที่รักของเขาไม่ใช่พี่ชายที่รัก อย่างนี้........
ความจริงที่พึ่งรู้
ระหว่างพี่ชาย กิ๊ก ชู้ เพราะเราสนิทกันมากเกินไปจนรู้สึกว่าไม่ใช่ความรัก เป็นแค่ความสนิทสนม ความคุ้นเคย
และเขาก้อมีคนมาจีบ เขาชอบคนนี้ เขาเลือกคนนี้เป็นแฟน เราก้อทะเลาะกันเรื่องนี้ แต่ท้ายสุดผมก้อยอมกับคำว่า
"หนูรักพี่ หนูรักพี่แบบพี่ชาย พ่อ เพื่อน พี่เป็นทุกอย่างของหนูแต่ไม่ใช่แฟน เราสนิทกันมากเกินไป เรารู้กันทุกอย่าง
หนูไม่อายพี่เลย กับพ่อแม่หนู หนูยังอาย กับพี่หนูเป็นตัวเองได้ทุกอย่าง อยู่กับพี่แล้วหนูสบายใจ เราคบกันอย่างนี้
ดีแล้ว อยู่ด้วยกันได้ตลอด ไม่ใช่เลิกกันมองหน้ากันไม่ติด หนูรักพี่ พี่ก้อรักหนู เราคบกันอย่างนี้ดีสุดแล้ว มันยืนยาวกว่าแฟน"
แล้วมันก้อวนมาให้ผมเลือกว่าเป็นอะไร ผมก้อตอบไปว่า เป็นพี่ชาย
หลังจากนั้นมันก้อผ่านไป ผมในฐานะพี่ชายก้อยังไปมาหาสู่เขาปกติ ขาดแค่เรื่องบนเตียง
เรานอนกอดกันแต่ไม่มีเซ็กซ์ ผมหยุดตัวเองได้ทันที เมื่อเขาบอกว่า หนูน้องพี่นะ พี่จะนอนกับหนูเหรอ
มันรู้สึกละอายใจ จนผมเริ่มชิน แฟนเขาก้อเปลี่ยนไปเรื่อย และผ่านมาจนกลางปี ผมเริ่มทำใจได้เรื่องเขาเป็นน้องสาว
ก่อนหน้านี้เวลาเขามาปรึกษาเรื่องแฟนที่คบ แฟนเก่า คนมาจีบ ผมจะหงุดหงิดทุกครั้ง จนสุดท้ายผมให้คำปรึกษาได้ตามปกติ
และผมก้อเลิกไปนอนห้องเขาช่วง 2 3 เดือนที่ผ่านมา แต่ก้อยังไปเที่ยวไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
ผมก้อคิดว่าผมทำใจได้แล้ว
จนเมื่อคืนผมพาเขาไปโบสถ์คริสมาสอีฟ ทุกอย่างก้อผ่านไปด้วยดี รับออกมากินข้าว กลับไปส่งห้อง เขาปรึกษาเรื่องแฟนนิดหน่อย
ผมก้อแนะนำไปตามปกติ
จนเมื่อเที่ยงนี้ เขาชวนผมไปเที่ยวพรุ่งนี้ กับเขาและแฟน
ผมรู้สึกเจ็บปวดใจมาก แทบอยากวางหู แต่ผมก้อตอบว่าไม่ไป
เขาถามว่าทำไม ผมไม่ตอบ เขาก้อคาดคั้นมากเข้า
เราก้อเริ่มทะเลาะกัน
"นี่พี่ยังไม่ตัดใจจากหนูอีกเหรอ เราเป็นพี่น้องกันมาเป็นปีแล้วนะพี่"
สุดท้ายจบกันที่ ผมไม่ไป ไม่อยากไป เขาโกรธพร้อมกับคำถามว่าทำไม
ผมไม่สามารถตัดใจได้จริงๆ ผมก้อพึ่งรู้ตัว ว่าลึกๆผมยังคงคิดว่าผมกับเขาเป็นแฟนกัน แค่ไม่ได้นอนด้วยกัน
ในวันหนึ่งผมรับโทรศัพท์เขาทุกวัน วันละหลายครั้ง ชีวิตนอกจากงานแล้วผมมีเขาเป็นส่วนใหญ่
ครั้งนี้ผมทำใจไม่ได้ เมื่อต้องเผชิญสิ่งที่เกิดขึ้นจริง
มันคงเป็นการหลอกตัวเองไปวันๆของผม
ความปราถนาดีที่ผมและเขามีให้กันมันเป็นของจริง
แต่ความสัมพันธ์ที่ผมต้องการกับเขาต้องการมันไม่ใช่อย่างเดียวกัน
ท้ายสุดนี้ผมแค่หวังว่าวันหนึ่งผมคงทำใจได้หรือไม่ก้อผมคงกลายเป็นที่รักของเขาไม่ใช่พี่ชายที่รัก อย่างนี้........