มันเป็นเรื่องราวของความรักที่ผ่านมาของเรานั้นดีบ้างล้มเหลวบ้างเป็นความรักที่ตลกเนาะ ใครเคยรักเขาข้างเดียวบ้าง อืม...คงมีถมไปสินะ เราก็เป็น 1 ในนั้นหล่ะ การรักเขาข้างเดียวนี้มันเจ็บเนาะ ทรมานด้วย เฮ้อ...ยิ่งตอนนี้เรามาเป็นพี่น้องกันเนี้ยะยิ่งลำบากใจ เราจะเล่าให้อ่านนะ อิอิ เมื่อก่อนนั้นที่เราได้รู้จักเขามาเขาเป็นคนที่น่ารัก เข้ากับทุกคนง่ายหมดแหล่ะ แล้วมี fb เนี้ยะทำให้เราได้รู้จักเขามามากขึ้น เราเล่นแชทหากันทุกวัน ตอนเช้า ตอนกลางวัน ตอนกลางเย็นหรือแม้แต่ตอนกลางคืน ตอนนั้นคงเป็นช่วงที่เขาเรียกว่าช่วงโปรมั่ง คงแบบนั้นแหล่ะ เราก็ไม่เคยมีความรักมาก่อนหรอกนะ เรามาเจอเขาแล้วรู้สึกว่าเขาดีกับเรามากเหลือเกินและบอกตัวเองว่าจะไม่ขอชอบหรือรักใครอีกแล้ว นับจากวันนั้นมาเราก็คุยแชทบ้างโทรคุยกันบ้างตามประสาคนรู้จักเริ่มพัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆ ตอนนั้นเห็นอารัยก็เป็นสีชมพูหมดหล่ะ น่ารักทุกอย่าง สดใส ตอนเขาไปเรียนต่อที่อื่นเราก็ทำงานละหล่ะ เราก็ยังโทคุยเหมือนเช่นเคย(ลืมบอกไปเขาเจ้าชู้ด้วยนะแต่ถ้าลองคบใครแล้วเขาจะโฟกัสที่คนนั้นคนเดียว)เขาบอกให้เรารู้หมดทุกเรื่องตอนเขาเรียนเขาก็จะอัดเสียงส่งมาให้ฟังเป็นประจำ จากนั้นมาเขาเริ่มจะห่างๆเพราะว่าต่างคนต่างไม่ค่อยมีเวลาให้กันเท่าไหร่ เราก็ต้องทำงานเขาก็ต้องเรียน เราไม่ได้ติดต่อกันเป็นเวลา 2 วัน(เองนะ) เขาส่งข้อความมาหาบอกว่าไม่ติดต่อมาแบบนี้เป็นอารัยอยากเลิกมากใช่ไหม คงรำคานสินะ เขาบอกว่าเขาไม่น่าเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเราเลย เราก็แค่เด็กไม่น่ายุ่งกับผู้ใหญ่เลย เขาเสียใจมาก และบอกว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้เจอและคุยกัน ลาก่อน เรายังไม่ทันได้อธิบายเลย เขาบล็อก fb ไม่สนใจใส่ใจอารัยทั้งนั้น หายไปอยู่ ครึ่งเดือน แต่เรายังมีไลน์เพื่อดูความเคลื่อนไหวของเขา เราเข้าไปดูในไลน์ของเขาเลยแน่ใจว่า เขามีคนใหม่แล้ว แต่เรานี้สิ รักเขาคนเดียวรักมากด้วย ร้องไห้จะเป็นจะตาย ไม่เป็นอันกินอันนอน น้ำหนักก็ลดลงไป พ่อแม่ถามว่าเป็นอารัยอกหักหรือไงถึงทำหน้าตาเศร้าแบบนี้ เขาคงดูเราออกแหล่ะ แต่เราไม่บอกเขาเอง พอวันหนึ่งที่เราเริ่มจะตัดใจจากเขาได้เราเริ่มจะมีความสุขขึ้นมาบ้างแล้วเราพิมพ์ข้อความลงในไลน์ซึ่งถ้าเปิดอ่านทุกวันก็คงจะเห้นว่าเราเขียนอารัยลงไป เขาตอบกลับมาทันทีว่าอย่ามายุ่งกับเราอีกซึ่งจริงๆแล้วเรานั้นเขียนข้อความในหน้าวอของเราเองนะไม่เกี่ยวกับเขาเลย ส่งมาว่าให้แล้วยังบอกว่าอย่ามายุ่ง เราไปทันยุ่งกับเขาเมื่อไหร่เนี้ยะ(แอบงง)ตอนนั้นเราอารมณ์ขึ้นมากๆเลยเขียนไปบอกว่าอย่าสำคัญตัวเองมากนักเราไม่ได้เขียนให้เธอเห็นสักหน่อยไม่ได้เขียนว่าให้ใคร ละอย่ามายุ่งกับเราอีกตอนนั้นด่ากันใหญ่เลย เราเลยบอกเขาว่าจากนี้ไปก็บล็อก f แล้วก็บล็อก L ด้วยเลยสิ เขาบอกว่าไม่งั้นแสดงว่าเขายังอยากเห็นความเคลื่อนไหวของเราอยู่ใช่ไหมเนี้ยะ  จากนั้นมาอีกประมาณครึ่งเดือนต่อมาเขาไลน์มาถามว่าคิดถึงเขาไหม ตอนนั้นเรากำลัง งงกับคำถามที่เขาถามมามากกกกกกกก เราเลยบอกเขาไปว่าคิดถึงสิ จากนั้นมาเรากับเขาก็โทหากันตลอด วันนั้นเป็นวันแรกที่เราได้เป็นพี่น้องกันอย่างจริงจัง เพราะว่าเขามีแฟนแล้ว แต่เรากลับคิดว่าเขาจะกลับมาคืนดี เราเลยเริ่มที่จะให้ใจเขาไปอีกแล้ว ตอนเขาโทรมาหาเราเขาก็เรียกเราว่าพี่ และมีบางวันเขาโทคุยกับแฟนอยู่แล้วก็โทมาหาเราด้วย เออ เจ๋งเนาะไม่เข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงเลยหรือยังไงเนี้ยะ เจ็บเป็นนะเนี้ยะ และพอมาวันเสาร์อาทิตย์เขาก็ถ้ามีเวลาเขาจะโทมาหาเราตลอดแต่พอตอนกลางคืนเขาก็จะโทหาแฟนของเรา เออ แล้วความรุ้สึกของเราหล่ะ(เราเข้าใจนะว่าเราเป็นพี่น้องกันนะแต่ว่าเรายังตัดใจจากเขายังไม่ได้)(แต่ก็ยังไปสาระแนรับสายของเขาให้เจ็บอีกเนาะ)พอบางวันเขาไม่โทมาหาเราก็คิดถึง เนี้ยะมันน่ารำคานเนาะความรู้สึกของผู้หญิงแบบเนี้ยะนะ เราพิมพ์ในไลน์ด้วยความประชด จากนั้นเขาก็โทมาหาก็ไม่มีอารัย พอไม่โทมาหาอีกเราก็พิมพ์ไปอีก เป็นแบบนี้เรื่อย แต่ว่าทุกวันนี้และตอนนี้เรายังคุยกันอยู่ ไม่รู้สิเรารักเขามากมั่งแต่ยังไงเขาก็มีแฟนเขามีอารัยก็จะปรึกษาเราตลอดทะเลาะกันก็จะมาบอกให้เรารับรู้ เราก็แบบเป็นพี่ที่ดีเนาะรับฟังแบบเจ็บๆ(โง่เองนิ)และตอนนี้ก็เริ่มที่จะพยายามตัดใจอีกครั้งหนึ่งละหล่ะ ท่านผู้ที่เข้ามาอ่านเห็นว่าเป็นยังไงก็ช่วยบอกด้วยนะจ้า