สวัสดีคับกระทู้นี้ก็ไม่ค่อยจะมีอะไรก็แค่อยากมาเล่าประสบการณ์ 4-5 เดือนของการเป็นแลกเปลี่ยนคับ ก็ก่อนอื่นเราชื่อ จิม คับ เป็นเด็กแลกเปลี่ยนโครงการโรตารี่ (Rotary) บางคนก็รู้จักบางคนก็ไม่รู้เราจะมาทำความรู้จักไปพร้อมๆกันแล้วกันนะคับ เริ่มจากโรตารี่คืออะไร "โรตารีเป็นองค์กรของนักธุรกิจและผู้นำด้านวิชาชีพจากทั่วโลก ผู้ซึ่งให้บริการเพื่อมนุษยชาติสนับสนุนมาตรฐานจริยธรรมในทุกวิชาชีพและ ช่วยส่งเสริมไมตรีจิตและสันติภาพในโลก" ยาวม้ะ 555
                                                                                         

ต่อมาก็จะเป็นสโมรสรโรตารี่ในประเทศไทยก็จะมี 4 ภาคในประเทศไทย จึงได้หมายเลขภาคเป็น 3330,3340, 3350 และ 3360 โดยแบ่งเป็น ภาค 3330 เป็นทางภาคใต้และภาคตะวันตก ภาค 3340 เป็นทางภาคตะวันออกและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาค 3350 เป็นทางภาคกลาง ส่วนภาคของเราคือ 3360 คือทางภาคเหนือ


ก็จบไปแล้วกับโรตารี่หวังว่าจะได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับโรตารี่ไม่มากก็น้อยนะคับ 😁 มาต่อกันที่เรื่องแลกเปลี่ยนเนอะขอเกิ่นนำนิดนึงว่าเราได้มาแลกเปลี่ยนที่เม็กซิโกคับ ตอนแรกก็อืม..เค้าใช้ภาษาอะไร กินอะไร ใช้ชีวิตยังไง หาข้อมูลเยอะไปอีก 555 จนหาเสร็จสับ ก็เริ่มเรียนศัพท์ที่แบบจำเป็นจะต้องใช้เช่น ใช่,ไม่ใช่,หิวข้าว,ราคาเท่าไร บลาๆๆ ก็เอาแต่ที่ต้องใช้เนอะ ไปๆมาๆถึงเวลาเดินทางแล้วเริ่มต้นคือเราเป็นคนแลกของภาคที่เดินทางมาเม็กซิโก ก็คนไม่เคยเดินทางคนเดียวก็ต้องมีการกลัวเป็นธรรมดา เราเดินทางคนเดียวคับตอนเข้าเกท จำได้ว่าประมาณ 5 ทุ่ม 45 คับโทรลาคนนู้นคนนี้ ถึงเวลา 00.10 เวลาเครื่องออกคับ งอแงแล้วคับวันนั้นจำได้ฝนก็ตก แต่ที่หนักกว่าฝนคือน้ำตา 😭 กลัวอ้ะคับจังหวะนั้นเดินทางคนเดียว ภาษาก็เก้ๆกังๆ หืออ.. แต่สุดท้ายก็รอดมาจนถึงเกาหลีคับ เห้ออโล่งไปได้ระดับนึง

อันนี้รูปตอนจะขึ้นเครื่องคับ


ถึงเกาหลีแล้วค้าบบบ
ต่อไปเราก็รอต่อเครื่องประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่งถ้าจำไม่ผิด เราก็ต้องต่อเครื่องไปยังดารัส,สหรัฐอเมริกาคับ อ้อลืมบอกจาก ประเทศไทยมาเกาหลีประมาณ 7 ชั่วโมง ต่อไป ดารัส เอาเข้าจริงๆ 12 เกือบๆ 13 ช่วโมงเหมือนกันคับ หืออ ปวดก้นมาก พอถึงดารัสแล้วเราต้องเปลี่ยนตั๋วคับเพราะว่าไปคนละเครื่องคับ ตอนมามาของโคเลี่ยนแอร์ไลน์ แต่พอมาถึงอเมริกาต้องเปลี่ยนเป็นของอเมริกันแอร์ไลน์ แต่ด้วยความที่เรากล้าที่จะเข้าไปคุยกับคนอื่นทำให้เราได้เขอกับผู้ใหญ่คนนึงที่เค้ากำลังจะไปที่เดียวกับเรา อ้อลืมอีกแล้วเห้ออขี้ลืมจริงๆขอโทษด้วยนะคับ เรามาเม็กซิโก เมือง มอนเตอร์เรย์ (Monterrey) เราก็คุยกับเค้า เค้าก็พาเราผ่านตม. เอากระเป๋าไปโหลดเครื่องใหม่ พาไปเปลี่ยนตั๋ว หืออ..ขอบคุณที่ทำให้เราเจอเค้าไม่งั้นคงไม่รู้เรื่องว่าต้องทำไรบ้าง ต่อมาเราก็นั่งรถลางเพื่อเปลี่ยนเทอร์มินอล เพื่อไปรอเครื่องรอบต่อไปจำไม่ได้ว่าเครื่องรอบกี่โมง แต่รอประมาณ 3-4 ชั่วโมงได้



รูปตอนรอเครื่อง กับตอนอยู่บนเครื่องคับ แล้วก็ตั๋วที่เปลี่ยนมาแล้ว
พอเค้าประกาศเรียกเครื่องรอต่อไปปุ๊บเราก็เดินขึ้นเครื่องไป แล้วผู้ใหญ่ที่เค้ามากับเราเค้าก็บอกว่ามันจะมีใบขอเข้าเมืองไม่เข้าใจอะไรถามเค้านะ ไปๆมาๆ ด้วยความที่อยู่บนเครื่องไม่ค่อยรู้จักหลับจักนอน ง่วงเครื่องสุดท้ายกลับไปเฉยเลย ไปๆมาๆ ไม่ได้เขียนอีใบที่เค้าให้เอ้าตายละเหวยย ถึงเมืองที่จะมาแล้วด้วย อืม..ทำไงดี คิดสิคิดสุดท้ายก็เขียนเสร็จจนได้เพราะเค้ามาช่วยเรา ขอบคุณเค้าอีกครั้งก่อนจะแยกจากกันตรงที่เราเข้า ตม. เค้าต้องต่อเครื่องไปอีกที่นึง ขอบคุณเค้ามากๆเลยที่ทำให้เรามาถึง พอถึงผ่าน ตม. เห็นคนข้างหน้าเราเดินออกไปเราก็มองออกไปและสิ่งที่เราเห็นคือโฮสแฟมิลี่เราโบกมือให้เมื่อเห็นเรา เราก็หายเหนื่อยนะเค้ามารับเยอะมากก หนึ่งในนั้นคือคนที่เรารู้จักเค้าพูดไทยได้เพราะไปแลกเปลี่ยนที่ประเทศไทยมา 2-3 ปีที่แล้ว ในที่สุดรวมระยะเวลาทั้งหมด เกือบๆ 30 ชั่วโมง ในใจก็ดีใจสุดๆ โฮสดีสุดๆเลยเค้าทำให้เราไม่คิดถึงครอบครัวเราที่ไทยเพราะเค้าต้อนรับเรา และรักเรามากเหมือนลูกเค้าอีกคน

เราชอเล่าเกิ่นๆไว้ก่อนนะคับ เดี้ยวจะมาต่อให้ตอนนี้มาเที่ยวกับโฮสในช่วงคริสมาสต์คับ มีอะไรสอบถามได้ที่เฟสบุค : wisawa sertsri คับ 😍✌🏻️ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านคับ