สวัสดีครับ วันนี้มาแบ่งปันแนวคิดที่เกิดขึ้นกับตัวผมนะครับ
ขอเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนนะครับ
เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว (18 ธันวาคม 2558)
ผมได้เดินทางจากจังหวัดเลย มากรุงเทพฯ
โดยบินกับสายการบิน AirAsia เที่ยวบิน FD3543
ออกจากเลย 11:55 ถึงกรุงเทพฯ 13:05
ผมเห็นสาวน่ารักคนนึง เธอมากับเพื่อนผู้หญิงอีกคนหนึ่ง
เห็นเธอตั้งแต่ตอนนั่งรอเครื่องที่สนามบินเลย จนขึ้นเครื่อง
ปรากฏว่าขึ้นเครื่องไป เธอก็บังเอิญนั่งไม่ห่างไปจากผมนัก
ทำให้ผมได้รู้ว่าเธอนั่งตรงที่นั่ง 15E
พอลงจากเครื่อง เธอก็ขึ้นรถ shuttle bus คันเดียวกับผมมาที่สนามบินดอนเมือง
พอลงจาก shuttle bus เธอก็ยืนรอเพื่อนของเธอซึ่งขึ้น shuttle bus อีกคันนึงซึ่งกำลังตามมา
ผมเห็นเธออยู่คนเดียวผมก็มองไปทางเธอ เราได้สบตากันครั้งสองครั้งตั้งแต่บน shuttle bus
เธอน่ารักมากครับ แม้ตอนนั้นเธอยืนรอเพื่อนอยู่คนเดียวและผมอยากจะเข้าไปทักทายเธอแต่ก็ไม่กล้า
ผมก็มารอรับกระเป๋าที่สายพาน ระหว่างกำลังรอกระเป๋าก็แอบมองกลับไปเผื่อว่าเธอจะเดินมา
แล้วเธอก็เดินมากับเพื่อนเธอ แต่เธอและเพื่อนไม่ได้มารอกระเป๋า
ผมเห็นเพื่อนเธอเดินเข้าไปหาผู้ชายคนหนึ่ง และก็ให้เธอช่วยถ่ายรูปคู่ให้
ตอนนั้นผมคิดในใจว่า ผู้ชายคนนั้นคงเป็นดาราหรือใครสักคน จำท่าทางได้ว่าเค้ามีหนวดเครา
คิดว่ายังไงเพื่อนเธอคงลงรูปที่ถ่ายคู่กันนั้นใน ig หรือ fb อะไรทำนองนี้
ผมอาจจะมีโอกาสหาเธอพบในโลก social และอาจจะพูดคุยกับเธอหลังจากนั้นได้
หลังจากนั้นเธอกับเพื่อนก็เดินออกไปจากสนามบิน
ผมกลับมาถึงบ้าน ก็พยายามใช้ social media ในการหาเธอ
หาคนที่ check in ที่สนามบินดอนเมืองในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน แต่ก็ไม่เจออะไร
หาคนที่ check in ที่สนามบินเลยเผื่อว่าจะเจอเธอหรือเพื่อนเธอ แต่ก็ไม่เจอเหมือนกัน
หาข้อมูลว่าผู้ชายคนนั้นน่าจะเป็นนักร้องวงร็อคหรือใครสักคนเพราะดูทรงน่าจะเป็นอย่างนั้น
และชายคนนั้นก็ใส่เสื้อสีดำ รวมถึงเพื่อนๆที่มากับเค้าก็ใส่สีดำ ซึ่งน่าจะเป็นสมาชิกในวง
ซึ่งหลังจากนั้นสองสามวันผมก็ได้มารู้ว่าเค้าคือนักร้องนำวง lomosonic
และวง lomosonic มีแสดงที่เลยในวันพฤหัสก่อนหน้านั้นหนึ่งวัน ผมเลยคิดว่าน่าจะใช่
ผมก็เลยหาจาก hashtag ใน ig แต่ก็ไม่เจอรูปคู่ระหว่างพี่บอยกับแฟนเพลงซึ่งอาจจะเป็นเพื่อนของเธอ
ผมตั้งกระทู้ถามใน pantip เผื่อว่าจะมีใครผ่านมาเห็น
เหมือนกับกระทู้ตามหาคนในโรงหนัง หรืออะไรอย่างนั้นที่เคยประสบผลสำเร็จไป
แต่ก็ไม่ใช่ในกรณีของผม
ผมเลยได้เรียนรู้บางอย่างจากเรื่องที่เกิดขึ้นนี้มาแบ่งปันกันครับ
โอกาสบางโอกาส เราไม่มีทางรู้เลยว่ามันเป็นโอกาสที่ผ่านมาแล้วจะผ่านเลยไป
หรืออาจจะกลับมาให้เราได้แก้ตัวอีกครั้ง เพราะฉะนั้น ถ้ามีโอกาสที่ดี ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้าย
ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน และตรงตามความต้องการของเรา เราควรจะคว้าเอาไว้
บางทีเราไม่กล้าทำอะไรเพราะอาจจะกลัวสายตาของคนรอบข้างที่(เราคิดไปเองว่า)กำลังมองเราอยู่ตอนนั้น
แต่เราลืมคิดไปว่า ความรู้สึกเสียดาย ความรู้สึกผิดต่อตัวเอง จะตามหลอกหลอนเพียงตัวเราคนเดียวเท่านั้น
ในวันที่เราไม่คว้าโอกาสนั้นไว้
สุดท้ายนี้ ผมก็ยังแอบหวังลึกๆว่าจะมีโอกาสได้รู้จักกับเธอคนนั้น
(จะสังเกตเห็นว่าผมลงรายละเอียดเกี่ยวกับเที่ยวบินไว้ซะเยอะเลย 555)
ถ้าเผื่อมีใครมีเพื่อนที่ลงรูปคู่กับพี่บอย lomosonic ที่สนามบินดอนเมืองตรงแถวๆสายพานรับกระเป๋า
ก็ลองให้เค้าอ่านระทู้นี้ดูนะครับ
อย่าลืมดูแลโอกาสทุกโอกาสที่เราเลือกรับไว้ในชีวิตนะครับ
ขอบคุณมากครับทุกคน
บทเรียนของชีวิต เมื่อผมไม่กล้าเข้าไปทักทายสาวน่ารักที่เจอบนเครื่องบินในวันนั้น
ขอเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนนะครับ
เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว (18 ธันวาคม 2558)
ผมได้เดินทางจากจังหวัดเลย มากรุงเทพฯ
โดยบินกับสายการบิน AirAsia เที่ยวบิน FD3543
ออกจากเลย 11:55 ถึงกรุงเทพฯ 13:05
ผมเห็นสาวน่ารักคนนึง เธอมากับเพื่อนผู้หญิงอีกคนหนึ่ง
เห็นเธอตั้งแต่ตอนนั่งรอเครื่องที่สนามบินเลย จนขึ้นเครื่อง
ปรากฏว่าขึ้นเครื่องไป เธอก็บังเอิญนั่งไม่ห่างไปจากผมนัก
ทำให้ผมได้รู้ว่าเธอนั่งตรงที่นั่ง 15E
พอลงจากเครื่อง เธอก็ขึ้นรถ shuttle bus คันเดียวกับผมมาที่สนามบินดอนเมือง
พอลงจาก shuttle bus เธอก็ยืนรอเพื่อนของเธอซึ่งขึ้น shuttle bus อีกคันนึงซึ่งกำลังตามมา
ผมเห็นเธออยู่คนเดียวผมก็มองไปทางเธอ เราได้สบตากันครั้งสองครั้งตั้งแต่บน shuttle bus
เธอน่ารักมากครับ แม้ตอนนั้นเธอยืนรอเพื่อนอยู่คนเดียวและผมอยากจะเข้าไปทักทายเธอแต่ก็ไม่กล้า
ผมก็มารอรับกระเป๋าที่สายพาน ระหว่างกำลังรอกระเป๋าก็แอบมองกลับไปเผื่อว่าเธอจะเดินมา
แล้วเธอก็เดินมากับเพื่อนเธอ แต่เธอและเพื่อนไม่ได้มารอกระเป๋า
ผมเห็นเพื่อนเธอเดินเข้าไปหาผู้ชายคนหนึ่ง และก็ให้เธอช่วยถ่ายรูปคู่ให้
ตอนนั้นผมคิดในใจว่า ผู้ชายคนนั้นคงเป็นดาราหรือใครสักคน จำท่าทางได้ว่าเค้ามีหนวดเครา
คิดว่ายังไงเพื่อนเธอคงลงรูปที่ถ่ายคู่กันนั้นใน ig หรือ fb อะไรทำนองนี้
ผมอาจจะมีโอกาสหาเธอพบในโลก social และอาจจะพูดคุยกับเธอหลังจากนั้นได้
หลังจากนั้นเธอกับเพื่อนก็เดินออกไปจากสนามบิน
ผมกลับมาถึงบ้าน ก็พยายามใช้ social media ในการหาเธอ
หาคนที่ check in ที่สนามบินดอนเมืองในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน แต่ก็ไม่เจออะไร
หาคนที่ check in ที่สนามบินเลยเผื่อว่าจะเจอเธอหรือเพื่อนเธอ แต่ก็ไม่เจอเหมือนกัน
หาข้อมูลว่าผู้ชายคนนั้นน่าจะเป็นนักร้องวงร็อคหรือใครสักคนเพราะดูทรงน่าจะเป็นอย่างนั้น
และชายคนนั้นก็ใส่เสื้อสีดำ รวมถึงเพื่อนๆที่มากับเค้าก็ใส่สีดำ ซึ่งน่าจะเป็นสมาชิกในวง
ซึ่งหลังจากนั้นสองสามวันผมก็ได้มารู้ว่าเค้าคือนักร้องนำวง lomosonic
และวง lomosonic มีแสดงที่เลยในวันพฤหัสก่อนหน้านั้นหนึ่งวัน ผมเลยคิดว่าน่าจะใช่
ผมก็เลยหาจาก hashtag ใน ig แต่ก็ไม่เจอรูปคู่ระหว่างพี่บอยกับแฟนเพลงซึ่งอาจจะเป็นเพื่อนของเธอ
ผมตั้งกระทู้ถามใน pantip เผื่อว่าจะมีใครผ่านมาเห็น
เหมือนกับกระทู้ตามหาคนในโรงหนัง หรืออะไรอย่างนั้นที่เคยประสบผลสำเร็จไป
แต่ก็ไม่ใช่ในกรณีของผม
ผมเลยได้เรียนรู้บางอย่างจากเรื่องที่เกิดขึ้นนี้มาแบ่งปันกันครับ
โอกาสบางโอกาส เราไม่มีทางรู้เลยว่ามันเป็นโอกาสที่ผ่านมาแล้วจะผ่านเลยไป
หรืออาจจะกลับมาให้เราได้แก้ตัวอีกครั้ง เพราะฉะนั้น ถ้ามีโอกาสที่ดี ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้าย
ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน และตรงตามความต้องการของเรา เราควรจะคว้าเอาไว้
บางทีเราไม่กล้าทำอะไรเพราะอาจจะกลัวสายตาของคนรอบข้างที่(เราคิดไปเองว่า)กำลังมองเราอยู่ตอนนั้น
แต่เราลืมคิดไปว่า ความรู้สึกเสียดาย ความรู้สึกผิดต่อตัวเอง จะตามหลอกหลอนเพียงตัวเราคนเดียวเท่านั้น
ในวันที่เราไม่คว้าโอกาสนั้นไว้
สุดท้ายนี้ ผมก็ยังแอบหวังลึกๆว่าจะมีโอกาสได้รู้จักกับเธอคนนั้น
(จะสังเกตเห็นว่าผมลงรายละเอียดเกี่ยวกับเที่ยวบินไว้ซะเยอะเลย 555)
ถ้าเผื่อมีใครมีเพื่อนที่ลงรูปคู่กับพี่บอย lomosonic ที่สนามบินดอนเมืองตรงแถวๆสายพานรับกระเป๋า
ก็ลองให้เค้าอ่านระทู้นี้ดูนะครับ
อย่าลืมดูแลโอกาสทุกโอกาสที่เราเลือกรับไว้ในชีวิตนะครับ
ขอบคุณมากครับทุกคน