สวัสดีค่ะชาวสมาชิกพันทิปทุกท่าน เราเป็นผู้หญิง แอบปลื้มรุ่นพี่ต่างสถาบันคนนึ่ง พี่เค้าเกิดก่อนเรา 4 ปี ตั้งแต่เรียน ม.ต้น จนถึงปัจจุบันนี้ ราวๆ 6 ปีละ ในสายตาเราพี่เค้าเป็นคนใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายติดดินนะ ถ่อมตัว ตอนเรียนมัธยมเราเคยส่ง sms อวยพรพี่เค้าในเทศกาลต่างๆ พี่เค้าโทรกลับมา เขินมาก พี่เค้าถามประมาณว่า ใครน้อ เสียงนุ่มๆแกมหัวเราะ เรายังจำได้ติดหูอยู่ถึงทุกวันนี้ เราก็แอบส่องเฟส IG ไลน์ พี่เค้าบ่อยๆ คอยส่งกำลังใจให้พี่เค้าเสมอมา บางทีเค้าก็ตอบบางทีก็อ่านเเต่ไม่ตอบ แต่เราก็ยังคงส่งกำลังใจ ถามไถ่พี่เค้าบ่อยๆ ถึงเค้าจะอ่านแต่ไม่ตอบอย่างน้อยการที่เค้าอ่านมันก็ทำให้เรารู้ว่าเค้ายังคงมีชีวิตอยู่ เราไม่รู้หรอกนะว่าพี่เค้ามีแฟนรึยัง เราเคยสารภาพความในใจเราให้พี่เค้าผ่านเเชทไปแล้ว เเต่เราก็ไม่ได้หวังอะไรมากมายจากพี่เค้าหรอกนะ ขอเเค่ให้พี่เค้ารู้ว่าเค้ายังมีน้องคนนี้ที่คอยห่วงใยเเละจะขอเป็นกำลังใจให้พี่เสมอ ทุกครั้งเวลาที่พี่เค้าตอบหัวใจมันเต้นเร็วมาก ไม่รู้สิทำไรไม่ถูกเลย บางทีเผลอกรี๊ดดีใจออกมาเฉยเลย ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราเคยคิดที่จะลืมเเละตัดใจจากพี่คนนี้หลายครั้งหลายทีนะ เเต่สุดท้ายเเล้ว....ก็กลับมาเหมือนเดิมความรู้สึกนี้ อยากคุย อยากให้พี่เค้ารู้ว่ามีคนห่วงใยพี่เค้า แต่พอเจอหน้าพี่เค้าเข้าจังๆกลับใจสั่น กลัว หลบหน้าไม่กล้าสู้หน้าพี่เค้าค่ะ 6-7 ปีแล้วนะ ความรู้สึกเรายังเหมือนวันแรกที่เจอพี่เค้าอยู่เลย ไม่เคยเปลี่ยน เราไม่รู้หรอกนะว่าพี่เค้าจะรูสึกอึดอัดไม่พอใจรำคาญรึเปล่า ที่มีเด็กที่ไหนก็ไม่รู้มาคอยส่งนู้นนี่ให้ มาตามไลท์ ตามส่องอยู่ได้ อีกมุมนึ่งนะก็กว่าว่าที่พี่เค้าเฉยชาแบบนี้เพราะพี่เค้ามีแฟนแล้ว เพราะพี่เค้าไม่ชอบผู้หญิง เพราะพี่เค้าไม่ได้ชอบเรา อย่างว่าแหละนะ คนไม่รัก ยังไงๆก็คือ ไม่รัก และเค้าก็ไม่ได้ผิดอะไร ผิดที่เราต่างหากหละ เฮ้อ .....เราควรทำยังไงดี ควรเลิกยุ่งกับชีวิตพี่เค้ามั้ย เราเเค่อยากให้พี่เค้ารู้ว่ายังมีเราที่คอยห่วงใย คอยให้กำลังใจพี่อยู่ไกลๆ นอกจากครอบครัวแล้ว พี่คือเเรงบรรดาลใจของหนู พี่เป็นไอดอลของหนู พี่คือแรงผลักดันในการเรียนของหนู หนูขอแค่ความรัก ความห่วงใย เป็นที่ปรึกษา ให้กำลังใจกันและกันฉันพี่น้องก็ยังดี....สุดท้ายนี้หนูอยากบอกกับพี่คนนั้นว่า ที่หนูรู้สึกแบบนี้กับพี่ ใช่ว่าเพราะดีกรีของพี่ ใช่ว่าเพราะหน้าที่การงาน ใช่ว่าเพราะการศึกษารึครอบครัว หนูรู้สึกแบบนี้กับพี่เพราะพี่เป็นตัวของพี่เองไม่เกี่ยวกับปัจจัยภายนอกใดๆของพี่เลย ทุกครั้งที่เราส่งข้อความ ทุกครั้งที่เราเจอพี่เต้าแค่ไกลๆ ได้เห็นรอยยิ้มเค้า ได้ส่งกำลังใจให้ ได้ทำให้เค้ารู้ว่ายังมีเราอยู่เคียงข้างให้กำลังใจพี่เค้าเสมอ แค่นี้เราก็มีความสุขแล้ว