พ่อเราป่วยเป็นมะเร็งรักษาที่รามานานนับปี หมอไม่เคยพูดให้เราปล่อย และพวกเราก็ไม่เคยปล่อย เราสู้กันจนถึงที่สุด จนพ่อดีขึ้นมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกหลายปี พ่อขอบคุณพวกเราที่ไม่ปล่อยมือพ่อ ทำให้มีเวลาใช้ความสุขกับครอบครัว มีเวลาได้สั่งเสีย ถึงเวลานี้พ่อจากไปแล้วโดยที่ไม่ติดค้างอะไรในใจ
เราอยากบอก จขกท ว่า ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับคนที่คุณรักที่สุด คุณจะยอม "ปล่อย"เค้าไปมั้ย แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าเค้าอยากทิ้งครอบครัวไป อย่าไปตัดสินแทนคนอื่นเลยค่ะ นอกเสียจากว่านี่คือครอบครัวคุณ..

รักพี่ปอ..มีความหวังเสมอ แม้จะน้อยนิดก็ยังหวัง สู้ๆนะพี่ปอ

อย่างที่หลาย ๆ คห.ด้านบนบอก คนนอกอย่างเรา ๆ ไม่มีสิทธิ์จะไม่ตัดสินว่าอยู่หรือตายทรมานมากน้อยกว่ากัน คนบางคนยอมพิการเพื่อจะได้มีชีวิตอยู่กับครอบครัวต่อไปอีกหน่อย แม้จะไม่นานก็ยังอยากจะทำ คนบางคนอยากตายเพราะไม่อยากพิการ เราไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจเหล่านี้ ดังนั้นเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่เหมาะจะวิจารณ์เลย

อาการของคุณปอตอนนี้คนละเรื่องกับ บิ๊ก ดีทูบี นะครับ  ของบิ๊กนี่เค้าสมองเสียหายจนหมอลงความเห็นว่าไม่สามารถกลับมาเป็นอย่างเดิมได้แล้ว

แต่ของคุณปอนี่สมองยังดีอยู่ ในทางการแพทย์ถ้าสมองยังไม่ตายก็ยังไม่ถือว่าเสียชีวิต ถึงจะต้องตัดบางส่วนออกเพื่อให้มีชีวิตรอด ก็เป็นเรื่องที่ต้องทำ เพื่อรักษาชีวิต

ตัดปอดออกไปข้างนึง ไม่ได้หมายความว่าจะใช้ชีวิตอย่างคนปกติไม่ได้นะครับ หลายๆคนนี่แข็งแรงกว่าคนปกติด้วยซ้ำ ตัดข้อเท้านี่ถึงจะลำบาก แต่ก็ยังมีชีวิต ยังใช้ชีวิตได้ตามปกติ ผมเคยเจอคนที่ต้องตัดขาเพราะอุบัติเหตุ ใส่ขาเทียม ถ้าเขาไม่บอกผมก็ไม่รู้เลยว่าเขาใส่ขาเทียม เดินได้เป็นปกติมาก

ผมว่าความรู้ทางการแพทย์คุณน้อย จนทำให้รีบตัดสินบางอย่างเกินไป เรื่องทางการแพทย์มันมีอะไรลึกซึ้งกว่านั้นครับ อะไรที่รักษาได้ก็ต้องรักษา บางอย่างไม่ใช่เรื่องที่จะรักษาไม่ได้ แค่ต้องใช้เวลา

ดังนั้นอย่าไปคิดแทนเขา