เนื้อหาอาจจะเยอะไปบ้าง แต่อยากให้ครอบคลุมเนื้อหาให้ได้มากที่สุดนะคะ  



                    คบกับผู้ชายคนนึงมา 3 ปี เคยมีทะเลาะกัยบ่อยๆ เพราะเราขี้หึง บวกกับเค้าชอบโกหกเรื่องเล็กๆน้อยๆ (ซึ่งมันส่อให้เห็นถึงความไม่จริงใจ)
ทุกครั้งที่เลิกกัน จะเป็นเพราะเราไปตะวาดใส่เค้า (คือเราเก็บสั่งสมความโกรธเล็กๆน้อยเวลาเค้าไม่ให้เกีตยริ์ หรือพูดปดเล็กๆ แล้วมาระเบิดตูมทีเดียว) เลิกแล้วเค้าจะไปนอนกับผู้หญิงแปลกหน้าโดยทันที และผู้หญิงส่วนมากก็จะเป็นผู้หญิงกลางคืนที่นอนกับผู้ชายเพื่อแลกเงิน และเวลากลับมาคืนดีกัน เค้าจะเป็นฝ่ายกลับมา เค้าบอกทำยังไงก็ลืมเราไม่ได้ อยากให้เราช่วยเลิกตะโกนใส่เค้า หรือทุเลาความเป็น B I T C H ลงบ้าง เราก็บอกเค้าว่า ได้ แต่ต่อไปนี้ หากคุณโกหกกันแม้แต่อีกครั้งเดียว ชั้นจะไม่ B I T C H ใส่ แต่ชั้นจะเลิกกับคุณไปเลย


                     แล้วเราก็คบกันมาเรื่อยๆ จนเค้ามาโกหกเราจนได้ เรื่องที่โกหกก็นิดเดียว แต่มันทำให้เรารู้สึกว่า เราไม่สามารถไว้ใจเค้าได้อีกต่อไป เราจึงเลิกกับเค้า เค้าก็ยอมให้เราเลิก  เรามีบอกใบ้เค้าว่าถ้าขอโทษเรื่องโกหกจะยกโทษให้ แต่เค้าตอบมาว่า ไม่มันจบ จบ จบ จบ จบ! อยากไปก็ไปเลย!


                     แล้วก็สไตล์เดิม คือไปซื้อผู้หญิงกลางคืนมานอน ดื่มจัดมาก หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป เค้าเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าทุกคืน ตอนเราทราบเราก็มีอาการช็อค และเสียใจ และรู้สึกรังเกียจในตัวแฟนเก่าเรา และตั้งคำถามในใจเราว่า นี่เค้ายอมปล่อยคนแบบเราไป เพื่อได้ไปใช้ชีวิตแบบนั้นเหรอ แต่เราก็พยายามเข้มแข็ง และเดินหน้าต่อไป คือเราอาจจะไม่ใช่คนที่สวยอะไรมาก แต่เราคอยดูแลเค้า คอยทำอาหาร นวดหลัง ทำงานบ้าน ทำงานออฟฟิตจ่ายให้ตัวเอง ไม่เคยนอกใจเค้า เราก็คิดว่าเราก็เป็นคนโอเคในระดับนึงนะ ในขณะที่เค้าข้อดีก็มี แต่ข้อเสียก็จะเป็นพูดปด+เห็นแก่ตัว ซึ่งมันเป็นศัตรูของความรัก มันทำลายความไว้ใจ


                      วันเวลาผ่านมาเดือนครึ่ง แม่แฟนเก่า ติดต่อเรามา (เพราะแฟนเก่าติดต่อเราไม่ได้ เนื่องจากว่าเราบล็อกเค้าทุกสิ่งอย่าง) แม่เค้าบอกว่าลูกชายเค้าโทรมาหา เพื่อให้มาบอกเราว่าเค้าขอโทษที่ทำผิดพลาดครั้งใหญ่หลวง และอยากขอโอกาส
เราจึงบอกแม่เค้าว่า "ชั้นไม่ทราบว่าควรจะพูดยังไงดี ขออณุญาติวางสายก่อนนะคะ ..."
สักพักแม่แฟนเก่าส่งข้อความมาบอกว่า "เขาขอคืนคำพูด บอกว่าไม่เป็นไร เขาคิดว่าเธออยู่กับผู้ชายคนอื่น จึงไม่อยากรบกวน และไม่ขอโอกาสแล้ว"
เราก็เลยแบบ "ค่ะ โอเค " แต่เราก็แอบนึกในใจว่า แหม ทีตัวเองอยู่กับผู้หญิงคนอื่นล่ะ ชั้นรู้สึกยังไง ยังจะกล้ามา 2 มาตราฐานกับเราอีก  


                      ผ่านไป 2-3 วัน เค้าใช้อีกเบอร์เพื่อนโทรมาหาเราจากต่างประเทศ บอกขอคุยแป้ปนึง
เค้าพูดแบบนี้ "ผมรู้สึกเสียใจกับการกระทำทุกอย่าง ผมทำผิดพลาด ผมโกหกคุณ แต่เรื่องที่โกหกทำไปเพราะไม่อยากให้คุณกังวล ตอนนั้นคุณอยากทิ้งผม ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไง ตอนนั้นคุณโกรธผมและด่าผม  และผมเสียใจกับสิ่งที่ผมทำหลังเลิกกัน (หมายถึงที่ไปนอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า) ไม่ว่าผมจะทำอะไร จะทำยังไง ผมลืมคุณไม่ได้เลยจริงๆ คุณยังไม่ต้องให้อภัยผมนะ ผมขอแค่โอกาสให้ผมได้พิสูจน์ ผมจะทำทุกอย่างที่ให้คุณกลับมา เพื่อมาเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน"
เราก็ตอบไปแค่ว่า "ชั้นไม่รู้ว่าควรจะตอบไปยังไง ชั้นขอไม่ตอบตอนนี้ได้มั้ย สิ่งที่คุณทำมันแย่มากจนชั้นไม่คิดว่าเราจะซ่อมมันได้ ชั้นต้องเข้านอนแล้ว ไว้ชั้นจะ unblock อิเมลคุณแล้วเราติดต่อกันทางนั้นแทนนะ"



                      อีกวันนึง เค้าส่งของขวัญมาให้ เหมือนเค้าอยู่ต่างประเทศ และสั่งของออนไลน์ให้มาส่งที่ทำงานเรา เป็นกระเช้าดอกไม้ ช็อกโกแล็ตอันใหญ่มาก และ หมี + หมอนหัวใจ พร้อมข้อความว่า "ผมรักคุณมากมาก ให้โอกาสผมนะ" เราอ่านแล้วเราเครียดเลย เพราะเราสับสนมาก เราไม่รู้ว่าเราทำตัวยังไงดี


                       ที่สับสนเพราะ
1.ใจแรกอยากให้โอกาส แต่กังวลว่าไม่รู้เค้าจะสำนึกผิดจริงๆไหม
2. ใจที่สองก็ไม่อยากให้โอกาสเพราะเราคู่ควรกับสิ่งที่ดีกว่านี้ ประกอบกับตอนเลิกกันใหม่ๆ ทั้งทั้งที่เค้าผิด แต่เรายังมีบอกใบ้ว่าจะยกโทษให้ถ้ายอมขอโทษเรื่องที่โกหก แต่..เค้าดันเลือกที่จะไม่ขอโทษและยอมให้เราเลิก


                       เรื่องของขวัญ เราก็ส่งข้อความไปขอบคุณเค้าทางอิเมล แต่ไม่ได้พูดอะไรมาก คืนนั้นเค้าก็ใช้เบอร์เพื่อนเค้าโทรมา 5 ครั้ง แต่เราไม่รับเลย เพราะหลับไปแล้ว



                        ตอนนี้ใจเรามีเอนเอียงไปตัวเลือกข้อที่ 1 คือจะให้โอกาสเค้า แต่รอบนี้เราจะไม่กลับไปง่ายๆ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเราเล่นตัวนะ เพราะการจะกลับไปหลังจากเหตุการ์ณแย่แย่ เราก็อยากรู้ว่าเค้าสำนึกจริงๆไหมว่าทำไมถึงเลิกกัน ทำอะไรบ้างที่แสดงให้เห็นว่าเค้าปรับปรุงตัว และถ้าคบกันอีกจะมีอะไรดีขึ้นบ้าง เรารู้สึกว่าเราต้องทรมานเค้าเพื่อเป็นการสั่งสอน อยากให้เค้าสำนึกจริงจัง และปรับปรุงตัวจริงๆ การซื้อของขวัญให้มันก็แสดงออกว่าเค้าพยายาม แต่มันยังไม่ใช่ยาถูกตัวที่จะรักษาโรคนั้นนั้นได้โดยตรง พอเข้าใจไหมคะ



                          ฉะนั้น อยากจะถามผู้หญิง หรือผู้ชายก็ได้ว่า ถ้าสมมติว่าคุณเป็นเรา คุณจะทำตัวยังไง เพื่อเป็นการสั่งสอนเค้า ให้บทเรียนราคาแพงเค้า
หรือ จะรู้ตอนไหนว่า พฤติกรรมอะไรบ้างที่เค้าทำแล้วมันแสดงออกว่า  เค้าได้สำนึก + พร้อมปรับปรุงตัวจริงจัง (ซื้อของขวัญ กับคำขอโทษ ไม่นับนะคะ)



                          รบกวนแนะนำทีนะคะ บางทีเราคิดคนเดียว เราก็คิดไม่ออก อยากได้ความคิดเห็นจากบุคคลที่สาม หลายๆคน หลายๆมุมค่ะ



                          ปล. เราอายุ 24 เขาอายุ 27 ขอบคุณค่ะ