ผมคนนึงครับ ที่เคยรักผู้หญิงคนนึง และตั้งใจที่จะรักเดียวใจเดียว แต่งงานมีลูกมีครอบครัวอย่างปุถุชนทั่วไป...
ผมคบกับเธอ รักกันอย่างทุลักทุเล มีหวานบ้าง ขมบ้าง ส่วนใหญ่จะเกิดจากปัญหาที่ผม ไม่ว่าเรื่องความเจ้าชู้เล็กๆน้อยๆ และยาเสพติดประเภทไม่รุนแรง
หลังจากนั้น 4 ปีให้หลัง เราก็ได้แต่งงานกันอย่างสมใจเธอ จริงๆแล้วเธอเป็นคนดีคนนึง ไม่ว่าจะลักษณะนิสัย บุคลิก การวางตัว จนทำให้ครอบครัวผมรักและเอ็นดูเธอเหมือนกับลูกคนนึง (ครอบครัวผมเคร่งศาสนาและหัวโบราณ) จนทำให้ผมรักเธอมากขึ้น มากจนทำให้ผมเลิกนิสัยเจ้าชู้ได้
กระทั่ง 2 ปีหลังจากนั้น เราพยายามมากที่จะมีลูก แต่ก็ไม่สำเร็จ ผใเห็นว่าเธอขี้เบื่อ จึงพยายามหากิจกรรมที่สร้างสรรค์ทำร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นการร่วมทำอาหารด้วยกัน (เธอชอบทำอาหารมาก) ไปช้อปปิ้ง ไปเที่ยว และทำเกือบทุกอย่างที่เธอชอบ...ในขณะเดียวกัน เราก็พยายามปั้มลูกจนไม่ขาดตกบกพร่อง แต่ก็ยังไม่ได้อยู่ดี ปรึกษาหมอก็แล้ว ทั้งหมอบ้านและแผนปัจจุบันก็ดี ทั้งๆที่เราสองคนก็ปกติดีทุกอย่าง...
ตอนนั้น โชเชี่ยลมีเดีย ยังไม่ค่อยมีบทบาทกับชีวิตเรามากนัก เพราะเธอไม่เก่งในด้านนี้ และไม่ค่อยมีเวลาด้วย... ผมเห็นเธอเหงาและเบื่อๆ ก็เลยสมัครเฟสบุ๊คให้เธอ และได้จัดการประวัติเธอทุกอย่าง และจัดซื้อพีซีรวมทั้งโทรศัพท์มือถือใหม่ อีกทั้งสอนวิธีการใช้งาน (ส่วนผมมีเฟสบุ๊คส่วนตัวมานานพอสมควร...เธอก็รู้) ในช่วงแรกๆที่เธอใช้งานก็ปกติ แต่ระยะหลังๆนี้ ผมรู้สึกว่าเธอหมกมุ่นมากเกินไป เล่นแม้กระทั่งในห้องน้ำ...จนผิดปกติ...
อนิจจา...อีก 2 ปีถัดมา เธอไม่ค่อยมีเวลาให้ผม ละเลยการงานประจำ และขี้วีนตลอด หาเรื่องทะเลาะด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง จนวันนึง ผมตื่นมากลางดึก เห็นเธอไม่อยู่ในห้องนอนก็เลยแปลกใจ เลยตามหาทั่งทั้งบ้านก็ไม่เจอ สุดท้ายผมก็เลยไปที่โรงรถ ความก็เลยแตกว่าเธอปันใจให้คนอื่น ผมโกรธเธอมาก แต่ผมก็รักเธอมากเหมือนกัน ไม่ยอมเสียเธอไปก็เลยให้โอกาส เธอบอกว่าสำนึกผิดและจะไม่ทำอีกแล้ว...
เพื่อนๆคิดว่าผมรู้สึกอย่างไรครับ ผมก็...ระแวงมากขึ้นเป็ธรรมดา และสุดท้ายก็แอบมีใหม่จนได้ ผมก็ให้โอกาสเธออีก...จนมีครั้งที่สาม ผมจึงคิดว่า ผมควรปล่อยเธอได้แล้ว ผมเจ็บและจุกมาก เพราะไม่คิดว่าเธอจะทำกับผมอย่างนี้ได้ จากนั้นเราก็หย่า และแบ่งทรัพย์สินที่หามาร่วมกัน ในวันที่เราหย่ากัน ผมรู้ว่าเธอยังรักผมและผมก็รักเธอ แต่..เธอก็ไม่ยอมเสียอีกคนไปเช่นกัน ผมก็เลยยอมเสียสละดีกว่า ทั้งๆที่ผมยังรัก
ตอนนี้ผมคิดถึงเธอมากเหลือเกิน ผ่านไปแล้วหนึ่งปีจากที่เราเลิกกัน เธอก็โทรหาผมเรื่อยๆ ถามสารทุกข์สุขดิบ ชีวิตที่ไม่มีเธอแล้วเป็นอย่างไรบ้าง แต่ผมก็...ชินแล้ว ชินกับชีวิตโสดใหม่....และ(ยังคงรักเธอ..ต่อไป)
ขอบคุณพื้นที่ระบายตรงนี้และเพื่อนๆที่ได้อ่านเรื่องราวของผมครับ
เพื่อนๆละครับ เคยใหม ที่เลิกกันเพราะ โชเชี่ยลมีเดีย...?
ใครเคยเลิกกับแฟนหรือเมีย หรือสามี เพราะเฟสบุ๊คบ้าง...
ผมคบกับเธอ รักกันอย่างทุลักทุเล มีหวานบ้าง ขมบ้าง ส่วนใหญ่จะเกิดจากปัญหาที่ผม ไม่ว่าเรื่องความเจ้าชู้เล็กๆน้อยๆ และยาเสพติดประเภทไม่รุนแรง
หลังจากนั้น 4 ปีให้หลัง เราก็ได้แต่งงานกันอย่างสมใจเธอ จริงๆแล้วเธอเป็นคนดีคนนึง ไม่ว่าจะลักษณะนิสัย บุคลิก การวางตัว จนทำให้ครอบครัวผมรักและเอ็นดูเธอเหมือนกับลูกคนนึง (ครอบครัวผมเคร่งศาสนาและหัวโบราณ) จนทำให้ผมรักเธอมากขึ้น มากจนทำให้ผมเลิกนิสัยเจ้าชู้ได้
กระทั่ง 2 ปีหลังจากนั้น เราพยายามมากที่จะมีลูก แต่ก็ไม่สำเร็จ ผใเห็นว่าเธอขี้เบื่อ จึงพยายามหากิจกรรมที่สร้างสรรค์ทำร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นการร่วมทำอาหารด้วยกัน (เธอชอบทำอาหารมาก) ไปช้อปปิ้ง ไปเที่ยว และทำเกือบทุกอย่างที่เธอชอบ...ในขณะเดียวกัน เราก็พยายามปั้มลูกจนไม่ขาดตกบกพร่อง แต่ก็ยังไม่ได้อยู่ดี ปรึกษาหมอก็แล้ว ทั้งหมอบ้านและแผนปัจจุบันก็ดี ทั้งๆที่เราสองคนก็ปกติดีทุกอย่าง...
ตอนนั้น โชเชี่ยลมีเดีย ยังไม่ค่อยมีบทบาทกับชีวิตเรามากนัก เพราะเธอไม่เก่งในด้านนี้ และไม่ค่อยมีเวลาด้วย... ผมเห็นเธอเหงาและเบื่อๆ ก็เลยสมัครเฟสบุ๊คให้เธอ และได้จัดการประวัติเธอทุกอย่าง และจัดซื้อพีซีรวมทั้งโทรศัพท์มือถือใหม่ อีกทั้งสอนวิธีการใช้งาน (ส่วนผมมีเฟสบุ๊คส่วนตัวมานานพอสมควร...เธอก็รู้) ในช่วงแรกๆที่เธอใช้งานก็ปกติ แต่ระยะหลังๆนี้ ผมรู้สึกว่าเธอหมกมุ่นมากเกินไป เล่นแม้กระทั่งในห้องน้ำ...จนผิดปกติ...
อนิจจา...อีก 2 ปีถัดมา เธอไม่ค่อยมีเวลาให้ผม ละเลยการงานประจำ และขี้วีนตลอด หาเรื่องทะเลาะด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง จนวันนึง ผมตื่นมากลางดึก เห็นเธอไม่อยู่ในห้องนอนก็เลยแปลกใจ เลยตามหาทั่งทั้งบ้านก็ไม่เจอ สุดท้ายผมก็เลยไปที่โรงรถ ความก็เลยแตกว่าเธอปันใจให้คนอื่น ผมโกรธเธอมาก แต่ผมก็รักเธอมากเหมือนกัน ไม่ยอมเสียเธอไปก็เลยให้โอกาส เธอบอกว่าสำนึกผิดและจะไม่ทำอีกแล้ว...
เพื่อนๆคิดว่าผมรู้สึกอย่างไรครับ ผมก็...ระแวงมากขึ้นเป็ธรรมดา และสุดท้ายก็แอบมีใหม่จนได้ ผมก็ให้โอกาสเธออีก...จนมีครั้งที่สาม ผมจึงคิดว่า ผมควรปล่อยเธอได้แล้ว ผมเจ็บและจุกมาก เพราะไม่คิดว่าเธอจะทำกับผมอย่างนี้ได้ จากนั้นเราก็หย่า และแบ่งทรัพย์สินที่หามาร่วมกัน ในวันที่เราหย่ากัน ผมรู้ว่าเธอยังรักผมและผมก็รักเธอ แต่..เธอก็ไม่ยอมเสียอีกคนไปเช่นกัน ผมก็เลยยอมเสียสละดีกว่า ทั้งๆที่ผมยังรัก
ตอนนี้ผมคิดถึงเธอมากเหลือเกิน ผ่านไปแล้วหนึ่งปีจากที่เราเลิกกัน เธอก็โทรหาผมเรื่อยๆ ถามสารทุกข์สุขดิบ ชีวิตที่ไม่มีเธอแล้วเป็นอย่างไรบ้าง แต่ผมก็...ชินแล้ว ชินกับชีวิตโสดใหม่....และ(ยังคงรักเธอ..ต่อไป)
ขอบคุณพื้นที่ระบายตรงนี้และเพื่อนๆที่ได้อ่านเรื่องราวของผมครับ
เพื่อนๆละครับ เคยใหม ที่เลิกกันเพราะ โชเชี่ยลมีเดีย...?