ผมก็เป็นผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ปี2 ซึ่งไม่มีอะไรโดดเด่น ไม่ได้หล่อ ไม่ได้รวย ซึ่งความรักของผมเหมือนกับเรื่องราวใน Club Friday3 ตอนระยะทดลอง อย่างกับเป็นคู่ของผมเลย ผมย้ายเข้ามาอยู่กับแฟนผมที่คอนโด แฟนผมเธอเป็นคนน่ารักมากๆ ซึ่งก็แน่ละ การที่เธอเป็นคนที่น่ารักมากจึงเป็นที่หมายปองของผู้ชายหลายๆคน เธอเป็นคน2บุคคลิก อยู่ๆก็ทำตัวน่ารัก อยู่ๆก้ชอบวีนชอบด่า (แต่ส่วนใหญ่ผมจะโดนด่าแทบตลอดเลย 555+) ซึ่งประเด็นอยู่ที่เธอเป็นคนที่เอาแต่ใจมากถึงมากที่สุด และมีไลน์สไตย์ส่วนตัวที่ชอบความสะดวกสบาย เช่น ชอบไปเที่ยวเดินช็อปปิ้ง,ชอบทานอาหารร้านแพงๆ,ชอบนั่งรถสปอต,ชอบความหรูหรา ฯลฯ (ก็คงเป็นเรื่องธรรมดาของผู้หญิงแหละ) ที่ผ่านมาเธอโดนแต่ผู้ชายหลอกนู้นนี้สาระพัด ซึ่งผมก็ตั้งใจว่าจะไม่ทำในสิ่งแย่ๆเหมือนที่คนก่อนๆของเธอที่เคยทำมา ไม่ว่าจะ หลอกเอาเงิน,ให้ซื้อนู้นซื้อนี้ให้,หลอกว่ารักและทำให้อกหัก และอื่นๆอีกมากมาย ตลอดระยะเวลา2ปีจนมาเจอกับผม
ซึ่งผมก็รู้ตัวว่าผมนั้นไม่สามารถที่จะให้เธอเลยได้สักอย่าง ผมจึงพยายามทำทุกอย่างให้เขามีความสุขเท่าที่ผมจะทำให้เธอได้ ผมทำงานบ้านทุกชนิดเพราะผมไม่อยากให้แฟนผมเหนื่อย เช่น กวาดบ้าน ซักผ้า ล้างจาน ล้างห้องน้ำ ฯลฯและทำทุกอย่างที่เธอต้องการ เช่น เอาข้าวเอาน้ำให้ทาน,เอาขนมนมเนยมาป้อน จนบางทีผมนี้แทบไม่ได้นอน ตอนนี้ก็ผมคิดว่าจะไปทำงานเพื่อเราจะได้มีรายได้เพิ่มเติม
(ในชีวิตผมไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครมาก่อนเลย)
แต่ใช่ว่าเธอจะเป็นคนไม่ดีนะคับ เธอดีกับผมมากและเธอก็ดูเเลผมมากเช่นกัน ในเรื่องอื่นๆ ไม่ว่าจะขับรถไปส่งที่มหาลัยตอนเช้าเกือบทุกวันซึ่งบ้างครั้งเธอก็อดหลับอดนอนเพื่อไปส่งผม พาผมไปเที่ยวที่นู้นที่นั้น ง่ายๆคือเขาก็เลี้ยงผมเเทน (ผมโครตอึดอัดใจเลยเพราะในชีวิตไม่เคยต้องให้ผู้หญิงมาดูเเลขนาดนี้ จนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนด้วยซ้ำ)
ในระหว่างที่คบเธอก็แอบนอกใจ คุยกับผู้ชายหลายคนมากมาย มีอยู่ครั้งนึงเธอแอบไปทานข้าวกับคนในแชทซึ่งเธอบอกว่าเป็นพี่สนิทกันตั้งแต่ก่อนคบกับผม และครั้งล่าสุดเธอคุยโทรสับในระหว่างที่ผมอยู่ข้างๆว่าจะให้รุ่นพี่ที่รุ้จักกันมารับ ซึ่งเธอก็บริสุทธิ์ใจเพราะเธอบอกว่าถ้าจะคบกับพี่คนนั้นเขาคงคบไปนานแล้วผมก็โอเค ซึ่งตอนที่พี่คนนั้นมารับที่คอนโด ผมก็แอบมองไปดูแฟนตอนขึ้นรถสปอตของพี่คนนั้นไป ซึ่งมันก็ทำให้ผมเห็นว่าเธอเหมาะสมกับแบบนั้นมากกว่าที่จะอยู่กับผมแบบนี้ เธอแลดูเหมาะกับคนมีฐานะ ซึ่งพื้นฐานเธอก็มีเเฟนเป็นคนมีฐานะอยู่แล้ว แล้วมีอยู่ครั้งนึงเธอเพลอพูดออกมาว่า "ผมมีอะไรให้เขาหยุดที่ผม" ผมจึงยอมรับและทำใจว่าจะอยู่ข้างๆ เธอจนกว่าเธอจะเจอคนที่เธอต้องการ และด้วยคำสัญญาที่ผมให้เธอไว้ว่า "ผมจะไม่ทิ้งเธอ" ผมจึงต้องอยู่ข้างๆทั้งที่รู้สึกแบบนี้ คล้ายๆเหมือน รอเลิก นั้นละ พอเธอกลับมาผมก็พูดกับเธอตรงๆ เธอก็บอกว่าก็เธอชอบแบบนั้นนิ
และเธอก้บอกว่าเเธอเริ่มไม่รักผมแล้วซึ่งผมก็พอรู้เพราะเดี๋ยวนี้เธอไม่บอกรักไม่หวานเหมือนแต่ก่อน
หลังจากนั้น ผมก็ทำใจมาตลอดเพราะในใจผมรู้ตัวผมดีว่าให้ในสิ่งที่เขาต้องการไม่ได้และผมก็ไม่อยากให้เธอลำบากถ้ามาอยู่กับผมเพราะฉะนั้นถ้าเธอจะไปผมก็เข้าใจ ผมจึงใช้ทุกๆวินาทีที่มีเธออยู่ข้างๆให้มีค่ามากที่สุด สุดท้ายผมคิดว่าถ้าจะเลิกกัน ผมก็จะยังดูเเลเธอต่อไป ซึ่งตอนนี้เป็นช่วงที่มีปัญหาทางบ้านเขาไม่อยากให้คบกับผมซักเท่าไหร่เพราะเขาไม่อยากให้ลูกเขาลำบากถ้าอยู่กับผมเพราะผมยังเรียนอยู่ไม่เหมือนคนที่เข้ามาจีบเขามีฐานะกันทั้งนั้น และตอนนี้เราก็ต้องห่างกันด้วย ผมควรทำอย่างไรดีคับเพราะอีกใจหนึ่งผมก็รักเธอมากคับ
ยอมให้เธอไปเจอคนที่ดีกว่าหรืออยู่ต่อไปแบบนี้ดี.
ซึ่งผมก็รู้ตัวว่าผมนั้นไม่สามารถที่จะให้เธอเลยได้สักอย่าง ผมจึงพยายามทำทุกอย่างให้เขามีความสุขเท่าที่ผมจะทำให้เธอได้ ผมทำงานบ้านทุกชนิดเพราะผมไม่อยากให้แฟนผมเหนื่อย เช่น กวาดบ้าน ซักผ้า ล้างจาน ล้างห้องน้ำ ฯลฯและทำทุกอย่างที่เธอต้องการ เช่น เอาข้าวเอาน้ำให้ทาน,เอาขนมนมเนยมาป้อน จนบางทีผมนี้แทบไม่ได้นอน ตอนนี้ก็ผมคิดว่าจะไปทำงานเพื่อเราจะได้มีรายได้เพิ่มเติม
(ในชีวิตผมไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครมาก่อนเลย)
แต่ใช่ว่าเธอจะเป็นคนไม่ดีนะคับ เธอดีกับผมมากและเธอก็ดูเเลผมมากเช่นกัน ในเรื่องอื่นๆ ไม่ว่าจะขับรถไปส่งที่มหาลัยตอนเช้าเกือบทุกวันซึ่งบ้างครั้งเธอก็อดหลับอดนอนเพื่อไปส่งผม พาผมไปเที่ยวที่นู้นที่นั้น ง่ายๆคือเขาก็เลี้ยงผมเเทน (ผมโครตอึดอัดใจเลยเพราะในชีวิตไม่เคยต้องให้ผู้หญิงมาดูเเลขนาดนี้ จนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนด้วยซ้ำ)
ในระหว่างที่คบเธอก็แอบนอกใจ คุยกับผู้ชายหลายคนมากมาย มีอยู่ครั้งนึงเธอแอบไปทานข้าวกับคนในแชทซึ่งเธอบอกว่าเป็นพี่สนิทกันตั้งแต่ก่อนคบกับผม และครั้งล่าสุดเธอคุยโทรสับในระหว่างที่ผมอยู่ข้างๆว่าจะให้รุ่นพี่ที่รุ้จักกันมารับ ซึ่งเธอก็บริสุทธิ์ใจเพราะเธอบอกว่าถ้าจะคบกับพี่คนนั้นเขาคงคบไปนานแล้วผมก็โอเค ซึ่งตอนที่พี่คนนั้นมารับที่คอนโด ผมก็แอบมองไปดูแฟนตอนขึ้นรถสปอตของพี่คนนั้นไป ซึ่งมันก็ทำให้ผมเห็นว่าเธอเหมาะสมกับแบบนั้นมากกว่าที่จะอยู่กับผมแบบนี้ เธอแลดูเหมาะกับคนมีฐานะ ซึ่งพื้นฐานเธอก็มีเเฟนเป็นคนมีฐานะอยู่แล้ว แล้วมีอยู่ครั้งนึงเธอเพลอพูดออกมาว่า "ผมมีอะไรให้เขาหยุดที่ผม" ผมจึงยอมรับและทำใจว่าจะอยู่ข้างๆ เธอจนกว่าเธอจะเจอคนที่เธอต้องการ และด้วยคำสัญญาที่ผมให้เธอไว้ว่า "ผมจะไม่ทิ้งเธอ" ผมจึงต้องอยู่ข้างๆทั้งที่รู้สึกแบบนี้ คล้ายๆเหมือน รอเลิก นั้นละ พอเธอกลับมาผมก็พูดกับเธอตรงๆ เธอก็บอกว่าก็เธอชอบแบบนั้นนิ
และเธอก้บอกว่าเเธอเริ่มไม่รักผมแล้วซึ่งผมก็พอรู้เพราะเดี๋ยวนี้เธอไม่บอกรักไม่หวานเหมือนแต่ก่อน
หลังจากนั้น ผมก็ทำใจมาตลอดเพราะในใจผมรู้ตัวผมดีว่าให้ในสิ่งที่เขาต้องการไม่ได้และผมก็ไม่อยากให้เธอลำบากถ้ามาอยู่กับผมเพราะฉะนั้นถ้าเธอจะไปผมก็เข้าใจ ผมจึงใช้ทุกๆวินาทีที่มีเธออยู่ข้างๆให้มีค่ามากที่สุด สุดท้ายผมคิดว่าถ้าจะเลิกกัน ผมก็จะยังดูเเลเธอต่อไป ซึ่งตอนนี้เป็นช่วงที่มีปัญหาทางบ้านเขาไม่อยากให้คบกับผมซักเท่าไหร่เพราะเขาไม่อยากให้ลูกเขาลำบากถ้าอยู่กับผมเพราะผมยังเรียนอยู่ไม่เหมือนคนที่เข้ามาจีบเขามีฐานะกันทั้งนั้น และตอนนี้เราก็ต้องห่างกันด้วย ผมควรทำอย่างไรดีคับเพราะอีกใจหนึ่งผมก็รักเธอมากคับ