คือ ผมกับแฟนเราต่างกันมากคับ..บ้านเธอรวยมาก ส่วนผมแค่คนบนดินธรรมดา..เราเจอกันในเฟสคุยกันมาได้ 1ปีเลยนัดเจอกัน..เราถูกใจกันแระกันเลยตกลงเปนแฟนกันคับ..แต่หลังจากที่ตกลงเปนแฟนกันได้ 1เดือน เธอก้อเล่าภูมิหลังให้ฟังว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ดี..เธอมีวีรกรรมที่แสนชั่วร้ายและมันติดตัวเธอมาด้วย เธอเกเรมากคับ(มากกว่าที่ใครจะรับมันได้ถ้าได้รับรู้)แต่ผมคิดว่ามันคืออดีตและอดีตมันแก้ไม่ได้ถ้าแก้ได้ผมเชื่อว่าเธอก้อไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น..ผมจึงบอกกับเธอว่า เรื่องที่เกิดขึ้นมาคืออดีต และตอนนี้เธอก้อกำลังยืนอยู่เคียงข้างกับอนาคต..ขอเพียงเธอไม่หันหลังกลับไปทำอารัยแบบนั้นอีกก้อพอ..//พอเธอได้ระบายเรื่องที่อึดอัดที่สุดให้กับผมฟังเธอก้อดีใจมากที่ผมยังรับเธอได้และยังเดินต่อความรักไปด้วยกันอยู่..หลังจากนั้นไม่นานพ่อแม่ของเธอก้อรับรู้เรื่องของเรา2คน..เธอบอกกับพ่อแม่เธอว่า..ผมเปนคนที่เธอเลือกเปนบุคคลที่ 3ของหัวใจเทียบเท่ากับพ่อและแม่ที่เธอรัก..พ่อแม่ก้อรับรู้แล้วจ้องหน้ากันแต่ไม่พูดอารัย..หลังจากนั้นไม่นานผมกับแฟนก้อห่างกันมากขึ้น..เนื่องจากพ่อของเธอให้เธอมาช่วยกิจการของที่บ้าน..เธอเข้ามาปรึกษาผม แล้วถามผมว่าอยากให้ทำไหม..เธอไม่อยากทำหรอก..แต่มันคือความสบายใจของพ่อแม่..ถ้าทำอาจไม่มีเวลาอยู่กับผม..ไม่ค่อยมีเวลาให้ผม..ผมเลยบอกเธอว่าทำงานที่บ้านก้อดีแล้ว..เราได้แบ่งเบาภาระของพ่อแม่..และยังได้ดูแลกิจการของท่านด้วยตัวเองอีกด้วย..เพื่ออนาคตของเธอ ผมจึงยอม หลังจากนั้นเธอเลยไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับผมสักเท่าไร..จนวันนึงเธอก้อมีปากเสียงกับคนที่บ้าน..เธอเล่าให้ฟังว่า พ่อพยายามให้เธอเลิกกับผม..เขาบอกว่าผมเปนตัวถ่วงเธอ(ซึ่งก้อจริงอ่ะ อยู่กับผมเธอคงไม่รวยหรอก)แต่เธอก้อไม่ยอมจนสุดท้ายเลิกลากันไปโดยที่พ่อลูกยังไม่เข้าใจกัน..เธอไม่ยอมทำงานที่บ้านเลยหลังจากนั้น..ความก้าวร้าวเริ่มกลับมาอีกครั้ง..เธอกลับไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วได้ไปสร้างปัญหาอีกครั้ง..แต่คราวนี้กับมีผมเปนชนวนเหตุ เรืองของเรื่องคือเธอเคยมีเรื่องกับคู่อริมาก่อนหน้านี้..แล้วหลังจากที่คบกับผม เธอเลยออกจากวงการ แต่คู่อริของเธอกลับจ้องมาปองร้ายจุดอ่อนของเธอนั่นก้อคือ ผม //หลังจากเหตุการณ์เธอก้อมาขอโทดผมแล้วเล่าเหตุการ์ณทุกอย่างให้ผมฟัง ผมโกรธมาก..เพราะเธอเคยสัญญาแล้วว่าจะไม่กลับไปทำเรื่องแบบนี้อีก..เธอบอกให้ผมเลิกกับเธอซะ
ทีแรกผมก้อไม่เข้าใจ แต่ผมยอมไม่ได้จิงๆที่จะให้คนรักไปเสี่ยงอารัยกับเรื่องแบบนี้..ผมเลยไม่ยอมเลิก..และจะไปจบเรื่องพวกนี้ด้วยตัวเอง..แต่เช้ามาเธอก้อบอกว่า เคลียแล้ว..รุ่นใหญ่เขาเครียให้(มาเฟีย) ผมเลยสั่งห้ามเธอกลับไปคบเพื่อนและวงการพวกนี้อีก..เธอเลยยอมเรื่องนี้เลยมีแค่ผมกับเธอที่รู้..แล้วผมก้อให้เธอกลับไปทำงานที่บ้านตามปกติ..เธอก้อยอมทำตามที่ผมบอก..เธอบอกว่าผมคือคนเดียวที่เธอไม่คิดว่าจะมีคนอย่างผมอยู่บนโลก..คนที่ยอมรับและให้โอกาสให้เธออยากทำอะไรในสิ่งที่เธออยากทำมันมาตลอดชีวิต..เธอเกิดมาท่ามกลางกองเงินกองทองก้อจริง..แต่สิ่งที่เธอไม่เคยหรือรู้สึกว่าได้รับเลยคือ ความรัก ความดูแลเอาใจใส่ ความอบอุ่น เธอโดนเลี้ยงด้วยเงินมาตลอด พ่อแม่ไม่เคยอยู่ด้วย..มาถึงก้อโยนเงินให้แล้วก้อไปทำงานต่อ..(ซึ่งต่างกับผมมาก..พ่อแม่ไม่เคยโยนตังให้ แต่ผมกับรู้สึกว่าไม่เคยขาดความรัก หรือความอบอุ่นเลย) เธอเปนคนที่ฉลาดมาก..แต่เธอขาดการอบรมณ์สั่งสอนอย่างแรง..เธอเลยก้าวผิดพลาดมาตลอด..จนมาเจอผม..ชีวิตดีขึ้น ผมให้สิ่งที่เธอไม่เคยได้รับจากใครมาก่อนเลยในชีวิต..นั่นคือ ความสุข ความรัก ความอบอุ่น เรื่องมันกำลังจะไปได้สวยแต่ก้อต้องมาสะดุดกันอีกครั้ง..แต่มันก้อไม่ใช่เรื่องของเธออีกแล้ว..แต่กับเปนเรื่องของเรา2คนเลย..เมื่อปัญหาเดิมๆกลับมาพ่อตาคนเดิมยังยืนยันให้แฟนเลิกกับผมให้ได้..เพื่อจะได้ทำงานได้เต็มที่..แฟนผมก้อเถียงสุดริด..จนมีปากเสียงใหญ่โตกันอีก..เขาเลยให้เวลาเรา 2คนพิสูทธิ์ตัวเอง แต่ผมไม่รู้สิว่า..เท่าไหนถึงจะพิสูทธิ์ได้ว่าผมเหมาะกับลูกสาวของเขา..จนเรื่องนี้ผ่านไปสักพัก..พ่อตาเริ่มกีดกันผมกับแฟนทุกทางไม่ให้เจอกัน..โดยการให้งานแฟนผมเยอะมากจนไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเลย..ผมก้อเข้าใจนะ..แฟนผมบอกว่า ขอเครียงานตรงนี้เสร็จเมื่อไรจะออกมาเริ่มนับหนึ่งด้วยกันกับผม..แต่ดูแล้วพ่อตาจะไม่ยอมง่ายๆ..ยิ่งนับวันยิ่งหนักข้อขึ้น..แต่ผมไม่ซีเรียสนะ..ตราบใดที่แฟนยังรักผมอยู่ ผมเชื่อในพลังของความรัก..แต่ผมไม่เข้าใจ..ทำไมพ่อตาถึงกีดกันผมทั้งๆที่ผมทำให้ลูกสาวของเขามายืนอยู่จุดๆนี้ได้..เธออาจจะเปนปีศาจก้อได้ถ้าไม่มีผมในวันนี้(หลายคนอาจไม่เชื่อ แต่ถึงขั้นอยู่ประเทศไทยยากอ่ะ คิดว่าเธอดีไม๊อ่ะ) แต่เธอเปลี่ยนไปได้มากเมื่ออยู่กับผม..และผมเชื่อว่า ผมทำให้เธอเปนคนที่ดีได้..ผมมีอารัยที่พ่อตาไม่มี..และพ่อตามีอารัยที่ผมไม่มี..ผมอยากให้มันจบสวย..ทุกวันนี้แฟนผมบอกให้ปล่อยๆผ่านไปอย่าไปใส่ใจ..แต่มันจะทำได้หรอ..รักแฟนเราก้อต้องรักคนของแฟนด้วย..เธอบอกว่าผมจะทำให้ทุกคนที่บ้านเธอยอมรับได้สักวันนึง..ด้วยความดีของผมและความซื่อๆบ้านๆของผม..แต่ล่าสุดมันเกินที่ผมยะปล่อยแล้ว..เมื่อพ่อตาแอสไลน์มาหาผมพร้อมข้อความ.4-5บรรทัด ว่า ((พ่อขอคุยอารัยด้วยหน่อย.. พ่อว่าเราควรออกไปจากชีวิตของลูกสาวพ่อได้แล้ว เรายังไม่รู้อารัยอีกเยอะ ถ้าเรารู้เราอาจจะทิ้งลูกสาวพ่อไปง่ายๆ พ่อไม่อยากให้มีอะไรสะเทือนใจลูกพ่อ ลูกพ่อไม่เหมือนใครพ่อไม่อยากเสียลูกพ่อไปโดยใช่เหตุ พ่อกำหนดไว้แล้ว ลูกของพ่อคือ CEO ประธานบริษัทคนต่อไป ลูกพ่อจะต้องไม่มีเพื่อน ไม่มีคนรักและที่สำคัญจะต้องไม่มีเรา เราจะเอาเท่าไรว่ามา)) #ข้อความจากพ่อตา..
ผมควรทำยังไงต่อดี..???
สิ่งที่พ่อตาบอกว่า ผมยังไม่รู้อารัยอีกเยอะ..จริงๆผมรู้เยอะกว่าเขาอีกนะ..แต่ผมกับเขาไม่เคยเจอกันมาก่อนไม่เคยคุยกันเลย..เขาก้อทักทายแบบนี้แล้ว..
ถ้าผมเลิก แฟนผมต้องเสียคนแน่ๆ..และทุกอย่างที่ผมสร้างมาจะต้องพัง..
ถ้าผมสู้ต่อ ก้อเท่ากับฉุดเธอลงมาจากอนาคตที่มั่งคลั่งของเธอ
แต่เรา2คนเลือกไว้แล้วว่า จะนับ 1ไปด้วยกัน..มองข้ามคำว่าร่ำรวยและสร้างแต่ความสุขของกันและกัน ดูแลกันและกัน..สร้างความอบอุ่นให้แก่ครอบครัวตัวเองไม่ให้เกิดเรื่องแบบในอดีตกับลูกของเราก้อพอ..
ซึ่งนั่นหมายถึงต้องทำให้พ่อตายอมรับในตัวผมให้ได้..ผมควรทำอย่างไรต่อไปดี..???