สวัสดีครับ ผมมีเรื่องมาปรึกษาครับ
ผมกับแฟนคบกันมาประมาณ 3 ปีแล้วครับ ผมค่อนข้างเป็นคนขี้น้อยใจ ส่วนเธอเป็นคนที่ขี้เหวี่ยง วีน งี้งอน และค่อนข้างดื้อ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยจะเข้าใจอารมณ์และความต้องการของผู้หญิงสักเท่าไร ก็เลยมีเรื่องมาปรึกษาครับ
ผมกับเธอคบกันก็ทะเลาะกันบ่อยเพราะนิดหน่อยเธอก็ไม่พอใจแล้ว แต่ทะเลาะในที่นี้ไม่ได้ทะเลาะแบบโกรธเกลียดหรือทำไม่ดีใส่กันนะครับ แต่จะเป็นประมาณว่าถ้าเธอคิดว่าผมไม่สนใจเธอหรือจำอะไรที่เธอเล่าไม่ได้เธอก็จะตึงๆ งอนเล็กๆอ่ะครับ แต่ส่วนใหญ่ที่ทะเลาะนี่จะเป็นเรื่องประมาณว่าเธอคิดว่าผมไม่รักประมาณนี้ ซึ่งเวลาเธองอนผมก็จะอธิบายให้เข้าใจ ถ้าเธอยังไม่หายงอนผมก็จะปล่อยเธอไป คือปล่อยให้อยู่คนเดียว ไม่กวน ไม่ทักไป ให้เธอได้อยู่กับตัวเอง เพราะเธอไม่ชอบคนเซ้าซี้วุ่นวาย สุดท้ายเราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมทุกครั้ง ปล.ผมกับเธออยู่ไกลกันนะครับ ภาคกลางกับภาคเหนือ ส่วนใหญ่จะไลน์คุยกัน ทำงานแล้วทั้งคู่ครับ
ก่อนที่เธอจะคบกับผม เธอมีปัญหาเรื่องครอบครัวอยู่แล้ว แต่ผมไม่รู้ว่าเธอมีปัญหานี้อยู่ ตอนจีบๆกันเธอก็วีนเหวี่ยงผมบ่อยๆจนผมท้อใจไปหลายรอบ แต่สุดท้ายก็ได้คบกัน ผมคิดๆดูจากสถานการณ์ตอนนั้นก็พอจะเดาได้ว่าที่เธออารมณ์เสียบ่อยๆเป็นเพราะปัญหาเรื่องที่บ้านที่เธอมีอยู่ ผมรู้ว่าเธอมีเรื่องเครียดก็ประมาณหนึ่งปีมานี้ครับ เธอก็เล่าให้ผมฟัง ปรึกษาบ้าง ผมก็ทำอะไรไม่ได้มาก ก็ให้กำลังใจและคำปรึกษาไป นอกจากเรื่องในครอบครัวแล้ว ไม่นานมานี้ก็มีปัญหาเรื่องอาชีพและการเงินอีก ซึ่งทำให้เธอเครียดเป็นสองเท่า และการทะเลาะกับผมในเรื่องเล็กๆน้อยๆ(ซึ่งผมคิดว่าเกิดจากอารมณ์น้อยใจของเธอ)ซึ่งก็มีมาเรื่อยๆ ก็ทำให้เธอเครียดอีก ผมขอบอกเลยนะครับว่าผมแทบไม่เคยชวนเธอทะเลาะเลย มีแต่เธอที่อะไรนิดอะไรหน่อยก็งอน ซึ่งบางทีผมก็ไม่เข้าใจ บางครั้งผมก็เบื่อนะ ไม่อยากทนแล้ว เหมือนผมยอมเธอตลอด แต่เธอก็เอาแต่ใจตลอด เราเคยคุยเรื่องนี้กัน เธอบอกว่าเธอเป็นอย่างนี้ มันเปลี่ยนไม่ได้ เธอบอกว่าเธอรักผม เธอไม่อยากทะเลาะกับผม เพราะเวลาทะเลาะกันเธอก็เสียใจและเครียด เธอเคยเสนอว่าให้เราลดสถานะความสัมพันธ์ลง เพราะถ้ายังเป็นแฟนกันเธอก็งี่เง่าแบบนี้แหละ ซึ่งที่ผ่านมาผมก็ไม่ยอมเลิกหรอกครับเพราะผมรักเธอ ผมก็ใช้วิธีอดทนมาเรื่อยๆ พยายามเลี่ยงการทะเลาะ แต่ดูเหมือนเธอจะพยายามทำตัวห่างๆจากผมอยู่ครับ ไม่ค่อยบอกรักบอกคิดถึง
ระยะหลังๆมานี้เธอไม่ค่อยเล่าปัญหาของเธอให้ผมฟังแล้วครับ ผมคิดว่าผมคงช่วยอะไรเธอไม่ได้มั้ง หรือเธอไม่อยากเล่าให้ตัวเธอเองเครียดก็ไม่รู้ เพราะบางทีผมก็ถามว่าเรื่องที่บ้านเป็นยังไงบ้าง เธอก็จะบอกว่าอย่าถามได้มั้ยมันเครียด ระยะหลังมาก็ไม่ค่อยทะเลาะกันแล้วครับ แต่จะแบบเธอเครียดแล้วจะเงียบแล้วหายไป 1-2 วัน
และเมื่อไม่นานมานี้เธอก็มาระเบิดลงกับผมอีกแล้ว ซึ่งผมคิดว่าผมไม่ได้ผิดอะไรเลยนะ ตอนเช้าเราคุยกันดีปกติ ตอนบ่ายๆก็ยังคุยกันในไลน์แต่ดูเธอเงียบๆไปแบบถามคำตอบคำ เธอพิมพ์มาว่าเครียดขออยู่คนเดียว ผมก็ส่งสติ๊กเกอร์ไปว่า ok ช่วงเย็นๆผมก็ทักเธอไปว่าของที่เธอเคยอยากได้มีคนลงขายในเน็ตด้วย โดยแคปหน้าจอหน้าที่ลงขายส่งไปให้เธอ ส่งไปแค่รูปเดียว แบบแค่ให้เธอรู้ว่ามีคนลงขายนะ เธอตอบกลับด้วยคำว่าขอบคุณค่ะ ทีนี้พอผมจะนอน ประมาณห้าทุ่มได้ ผมก็ส่วสติ๊กเกอร์ฝันดีกับสติ๊กเกอร์กอดไป เธอตอบกลับด้วยคำว่าอย่ายุ่งกับเธอได้มั้ย บอกว่าขออยู่คนเดียวไง พูดไม่รู้เรื่องหรือไง ไม่ต้องส่งอะไรมาอีก แบบมาเป็นชุดเลยครับ ผมนี่อึ้งเล็กน้อย ผมว่าผมก็ไม่ได้กวนอะไรเธอมากมายนะ แค่ส่งสติ๊กเกอร์ไปแบบจะให้กำลังใจเธอแค่นั้นเอง ผมก็เฟลครับ คิดว่าปล่อยเธออยู่คนเดียวไปจนกว่าเธอจะเป็นฝ่ายทักมาก่อนเหมือนเดิมแล้วกัน จนผ่านไปหนึ่งอาทิตย์เธอก็ยังเงียบครับ ไม่ทักอะไรผมมาเลย แต่ในเฟซบุคเธอก็ยังมีอัพเดทบ้างนะครับ มีชวนเพื่อนไปช้อปปิ้ง แล้วก็รูปถ่ายตอนทำงาน ผมก็แบบอะไรอ่ะ หายเงียบไม่ทักผมเลย แต่ในเฟซยังเห็นไปคุยไปแซวเพื่อนอยู่เลย ในจุดนี้ผมน้อยใจนะ แต่ผมทนคิดถึงเธอไม่ไหวก็เลยทักเธอไปในไลน์ก่อนว่าคิดถึงแล้วนะไรงี้ เธอตอบกลับว่าไม่กลัวโดนเหวี่ยงอีกเหรอและบอกว่ายังอยากอยู่คนเดียว ผมก็ไม่อยากกวนเธอ เดี๋ยวเธอจะยิ่งหงุดหงิดและเครียด ผมก็ตัดสินใจปล่อยเธออยู่คนเดียว ไม่เซ้าซี้รบกวนเธอ แต่ก่อนนอนเธอส่งสติ๊กเกอร์ฝันดีมาอ่ะครับ ผมก็ส่งกลับ พอวันรุ่งขึ้นเธอก็เงียบไปอีก ผมก็ไม่กล้าทักเธอ จนผ่านมา 3 วันแล้วครับ เธอก็ยังเงียบกับผม แต่ในเฟซบุคยังมีความเคลื่อนไหว มีสเตตัสที่บ่นว่าเครียดด้วยครับ
ผมอยากรู้ว่าผมต้องทำตัวยังไงครับ ปล่อยเธอไปเรื่อยๆจนกว่าเธอจะสบายใจและมาคุยกับผมก่อน หรือทักเธอไปเรื่อยๆแบบสองวันครั้งไรงี้ ให้เธอรู้ว่ายังมีผมอยู่นะ หรือควรหายไปจากชีวิตเธอเลย ให้เธอได้สบายใจถ้าเธอไม่อยากคบผมต่อไป เพราะผมรู้สึกว่าเธอทำตัวเหินห่างผมจัง แบบว่าไม่อยากมีผมอยู่ในชีวิตไรงี้ เธอไม่ทักผมมาเลยแต่ผมเชื่อว่าเธอต้องคุยกับคนอื่นๆ แต่ไม่คุยกับผม
ที่ผมไม่ถามกับเธอเองโดยตรงก็เพราะว่าผมไม่อยากไปยุ่งวุ่นวายไปเซ้าซี้ไปเอาเรื่องผมไปใส่หัวเธออีกครับ เพราะผมรู้ว่าแค่เรื่องที่บ้านกับเรื่องเงินมันก็หนักพอแล้วครับ ปล.เธอเป็นเสาหลักของครอบครัวครับ มีภาระและหลายๆอย่างต้องดูแลครับ ผมถึงได้ชอบเธอเพราะเธอเป็นผู้หญิงเก่งครับ แม้นิสัยจะผู้หญิงมากไปหน่อยก็ตาม ผมอยากดีกับเธอเหมือนเดิม อยากอยู่ข้างๆเธอ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเธอยังต้องการผมอยู่หรือเปล่า รบกวนคุณผู้หญิงที่เข้าใจแฟนผมหรือนิสัยเหมือนแฟนผมเข้ามาให้คำปรึกษาหน่อยครับ ผมไม่รู้ว่าที่เธอไม่คุยกับผมนี่แค่งอนหรือไม่อยากคุยจริงๆ ขอบคุณครับ
เมื่อแฟนมีเรื่องเครียดมากๆ ขออยู่คนเดียว และทำตัวห่างเหินไป ผมควรจะทำยังไงดีครับ
ผมกับแฟนคบกันมาประมาณ 3 ปีแล้วครับ ผมค่อนข้างเป็นคนขี้น้อยใจ ส่วนเธอเป็นคนที่ขี้เหวี่ยง วีน งี้งอน และค่อนข้างดื้อ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยจะเข้าใจอารมณ์และความต้องการของผู้หญิงสักเท่าไร ก็เลยมีเรื่องมาปรึกษาครับ
ผมกับเธอคบกันก็ทะเลาะกันบ่อยเพราะนิดหน่อยเธอก็ไม่พอใจแล้ว แต่ทะเลาะในที่นี้ไม่ได้ทะเลาะแบบโกรธเกลียดหรือทำไม่ดีใส่กันนะครับ แต่จะเป็นประมาณว่าถ้าเธอคิดว่าผมไม่สนใจเธอหรือจำอะไรที่เธอเล่าไม่ได้เธอก็จะตึงๆ งอนเล็กๆอ่ะครับ แต่ส่วนใหญ่ที่ทะเลาะนี่จะเป็นเรื่องประมาณว่าเธอคิดว่าผมไม่รักประมาณนี้ ซึ่งเวลาเธองอนผมก็จะอธิบายให้เข้าใจ ถ้าเธอยังไม่หายงอนผมก็จะปล่อยเธอไป คือปล่อยให้อยู่คนเดียว ไม่กวน ไม่ทักไป ให้เธอได้อยู่กับตัวเอง เพราะเธอไม่ชอบคนเซ้าซี้วุ่นวาย สุดท้ายเราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมทุกครั้ง ปล.ผมกับเธออยู่ไกลกันนะครับ ภาคกลางกับภาคเหนือ ส่วนใหญ่จะไลน์คุยกัน ทำงานแล้วทั้งคู่ครับ
ก่อนที่เธอจะคบกับผม เธอมีปัญหาเรื่องครอบครัวอยู่แล้ว แต่ผมไม่รู้ว่าเธอมีปัญหานี้อยู่ ตอนจีบๆกันเธอก็วีนเหวี่ยงผมบ่อยๆจนผมท้อใจไปหลายรอบ แต่สุดท้ายก็ได้คบกัน ผมคิดๆดูจากสถานการณ์ตอนนั้นก็พอจะเดาได้ว่าที่เธออารมณ์เสียบ่อยๆเป็นเพราะปัญหาเรื่องที่บ้านที่เธอมีอยู่ ผมรู้ว่าเธอมีเรื่องเครียดก็ประมาณหนึ่งปีมานี้ครับ เธอก็เล่าให้ผมฟัง ปรึกษาบ้าง ผมก็ทำอะไรไม่ได้มาก ก็ให้กำลังใจและคำปรึกษาไป นอกจากเรื่องในครอบครัวแล้ว ไม่นานมานี้ก็มีปัญหาเรื่องอาชีพและการเงินอีก ซึ่งทำให้เธอเครียดเป็นสองเท่า และการทะเลาะกับผมในเรื่องเล็กๆน้อยๆ(ซึ่งผมคิดว่าเกิดจากอารมณ์น้อยใจของเธอ)ซึ่งก็มีมาเรื่อยๆ ก็ทำให้เธอเครียดอีก ผมขอบอกเลยนะครับว่าผมแทบไม่เคยชวนเธอทะเลาะเลย มีแต่เธอที่อะไรนิดอะไรหน่อยก็งอน ซึ่งบางทีผมก็ไม่เข้าใจ บางครั้งผมก็เบื่อนะ ไม่อยากทนแล้ว เหมือนผมยอมเธอตลอด แต่เธอก็เอาแต่ใจตลอด เราเคยคุยเรื่องนี้กัน เธอบอกว่าเธอเป็นอย่างนี้ มันเปลี่ยนไม่ได้ เธอบอกว่าเธอรักผม เธอไม่อยากทะเลาะกับผม เพราะเวลาทะเลาะกันเธอก็เสียใจและเครียด เธอเคยเสนอว่าให้เราลดสถานะความสัมพันธ์ลง เพราะถ้ายังเป็นแฟนกันเธอก็งี่เง่าแบบนี้แหละ ซึ่งที่ผ่านมาผมก็ไม่ยอมเลิกหรอกครับเพราะผมรักเธอ ผมก็ใช้วิธีอดทนมาเรื่อยๆ พยายามเลี่ยงการทะเลาะ แต่ดูเหมือนเธอจะพยายามทำตัวห่างๆจากผมอยู่ครับ ไม่ค่อยบอกรักบอกคิดถึง
ระยะหลังๆมานี้เธอไม่ค่อยเล่าปัญหาของเธอให้ผมฟังแล้วครับ ผมคิดว่าผมคงช่วยอะไรเธอไม่ได้มั้ง หรือเธอไม่อยากเล่าให้ตัวเธอเองเครียดก็ไม่รู้ เพราะบางทีผมก็ถามว่าเรื่องที่บ้านเป็นยังไงบ้าง เธอก็จะบอกว่าอย่าถามได้มั้ยมันเครียด ระยะหลังมาก็ไม่ค่อยทะเลาะกันแล้วครับ แต่จะแบบเธอเครียดแล้วจะเงียบแล้วหายไป 1-2 วัน
และเมื่อไม่นานมานี้เธอก็มาระเบิดลงกับผมอีกแล้ว ซึ่งผมคิดว่าผมไม่ได้ผิดอะไรเลยนะ ตอนเช้าเราคุยกันดีปกติ ตอนบ่ายๆก็ยังคุยกันในไลน์แต่ดูเธอเงียบๆไปแบบถามคำตอบคำ เธอพิมพ์มาว่าเครียดขออยู่คนเดียว ผมก็ส่งสติ๊กเกอร์ไปว่า ok ช่วงเย็นๆผมก็ทักเธอไปว่าของที่เธอเคยอยากได้มีคนลงขายในเน็ตด้วย โดยแคปหน้าจอหน้าที่ลงขายส่งไปให้เธอ ส่งไปแค่รูปเดียว แบบแค่ให้เธอรู้ว่ามีคนลงขายนะ เธอตอบกลับด้วยคำว่าขอบคุณค่ะ ทีนี้พอผมจะนอน ประมาณห้าทุ่มได้ ผมก็ส่วสติ๊กเกอร์ฝันดีกับสติ๊กเกอร์กอดไป เธอตอบกลับด้วยคำว่าอย่ายุ่งกับเธอได้มั้ย บอกว่าขออยู่คนเดียวไง พูดไม่รู้เรื่องหรือไง ไม่ต้องส่งอะไรมาอีก แบบมาเป็นชุดเลยครับ ผมนี่อึ้งเล็กน้อย ผมว่าผมก็ไม่ได้กวนอะไรเธอมากมายนะ แค่ส่งสติ๊กเกอร์ไปแบบจะให้กำลังใจเธอแค่นั้นเอง ผมก็เฟลครับ คิดว่าปล่อยเธออยู่คนเดียวไปจนกว่าเธอจะเป็นฝ่ายทักมาก่อนเหมือนเดิมแล้วกัน จนผ่านไปหนึ่งอาทิตย์เธอก็ยังเงียบครับ ไม่ทักอะไรผมมาเลย แต่ในเฟซบุคเธอก็ยังมีอัพเดทบ้างนะครับ มีชวนเพื่อนไปช้อปปิ้ง แล้วก็รูปถ่ายตอนทำงาน ผมก็แบบอะไรอ่ะ หายเงียบไม่ทักผมเลย แต่ในเฟซยังเห็นไปคุยไปแซวเพื่อนอยู่เลย ในจุดนี้ผมน้อยใจนะ แต่ผมทนคิดถึงเธอไม่ไหวก็เลยทักเธอไปในไลน์ก่อนว่าคิดถึงแล้วนะไรงี้ เธอตอบกลับว่าไม่กลัวโดนเหวี่ยงอีกเหรอและบอกว่ายังอยากอยู่คนเดียว ผมก็ไม่อยากกวนเธอ เดี๋ยวเธอจะยิ่งหงุดหงิดและเครียด ผมก็ตัดสินใจปล่อยเธออยู่คนเดียว ไม่เซ้าซี้รบกวนเธอ แต่ก่อนนอนเธอส่งสติ๊กเกอร์ฝันดีมาอ่ะครับ ผมก็ส่งกลับ พอวันรุ่งขึ้นเธอก็เงียบไปอีก ผมก็ไม่กล้าทักเธอ จนผ่านมา 3 วันแล้วครับ เธอก็ยังเงียบกับผม แต่ในเฟซบุคยังมีความเคลื่อนไหว มีสเตตัสที่บ่นว่าเครียดด้วยครับ
ผมอยากรู้ว่าผมต้องทำตัวยังไงครับ ปล่อยเธอไปเรื่อยๆจนกว่าเธอจะสบายใจและมาคุยกับผมก่อน หรือทักเธอไปเรื่อยๆแบบสองวันครั้งไรงี้ ให้เธอรู้ว่ายังมีผมอยู่นะ หรือควรหายไปจากชีวิตเธอเลย ให้เธอได้สบายใจถ้าเธอไม่อยากคบผมต่อไป เพราะผมรู้สึกว่าเธอทำตัวเหินห่างผมจัง แบบว่าไม่อยากมีผมอยู่ในชีวิตไรงี้ เธอไม่ทักผมมาเลยแต่ผมเชื่อว่าเธอต้องคุยกับคนอื่นๆ แต่ไม่คุยกับผม
ที่ผมไม่ถามกับเธอเองโดยตรงก็เพราะว่าผมไม่อยากไปยุ่งวุ่นวายไปเซ้าซี้ไปเอาเรื่องผมไปใส่หัวเธออีกครับ เพราะผมรู้ว่าแค่เรื่องที่บ้านกับเรื่องเงินมันก็หนักพอแล้วครับ ปล.เธอเป็นเสาหลักของครอบครัวครับ มีภาระและหลายๆอย่างต้องดูแลครับ ผมถึงได้ชอบเธอเพราะเธอเป็นผู้หญิงเก่งครับ แม้นิสัยจะผู้หญิงมากไปหน่อยก็ตาม ผมอยากดีกับเธอเหมือนเดิม อยากอยู่ข้างๆเธอ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเธอยังต้องการผมอยู่หรือเปล่า รบกวนคุณผู้หญิงที่เข้าใจแฟนผมหรือนิสัยเหมือนแฟนผมเข้ามาให้คำปรึกษาหน่อยครับ ผมไม่รู้ว่าที่เธอไม่คุยกับผมนี่แค่งอนหรือไม่อยากคุยจริงๆ ขอบคุณครับ