จขกท คบกับแฟนประมาณ 2 ปีกว่าค่ะ แฟนเป็นคนเข้ามาจีบก่อนคะ ตลอดเวลาที่คบกันแฟนเสมอต้นเสมอปลายตลอดคะ โทรหาทุกวันเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน เฟสไทม์หาตลอดเวลาที่มีเวลาว่าง โดยเฉพราะก่อนนอนต้องเฟสไทม์เห็นหน้ากันทุกวัน ใส่ใจทุกรายละเอียดการใช่ชีวิตคอยถาม คอยหาเวลาเจอกันเสมอ ไปไหนก็เอาเราไปด้วย จนเราเริ่มรักเขามากขึ้นเรื่อยๆคะ ผ่านไป 2ปีกว่านี่แหละคะ เริ่มรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป โทรหา จขกท น้อยลง ออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ่อยขึ้น มีกิจกรรมตลอดเวลา แต่เขาก็โทรหา จขกท ตลอดเหมือนเดิมนะคะ แต่โทรแปปเดียวก็ว่างสายทุกครั้ง เฟสไทม์ตอนก่อนนอนจากที่ต้องเฟสไทม์กันจนต่างคนต่างหลับไป ก็ต้องเฟสไทม์เป็นเวลา ถึงเวลาปุ๊บวางทันที จขกท พยายามจะยื้อเวลายังไงก็ต้องวาง TT TT พอถามก็ทะเลาะกัน แล้วว่าเรางี่เง่าพูดไม่รู้เรื่อง โมโหใส่เรา จนวันหนึ่งเราโทรหา เวลาเดิมปกติที่ต้องคุยกันทุกวัน เขาไม่รับสายเลย จขกท จึงขับรถไปหาเขาที่บ้านทันที ให้เห็นกับตาว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วความจริงที่สงสัยมานานก็เฉลยคะ เขามีผู้หญิงใหม่ แล้วผู้หญิงก็มาหาเขาที่บ้าน จขกท โมโหมาก เหวี่ยง ด่า สารพัดควบคุมอารมณ์ไม่ได้เลย อยากตบผู้หญิงมากคะ ส่วนแฟนเราก็ขอร้องให้เรากลับไปก่อนคะ เราเสียใจมากทำอะไรถูกเลยได้แต่ พร่ำ "ทำแบบนี้ได้ยังไง" แฟนขอโทษแล้วยอมรับความจริงทั้งหมด ว่าแอบคบกันมาได้ซักพักแล้ว ผู้หญิงก็รู้ว่ามีเรา ผู้หญิงก็จะไปตั้งแต่ทีแรกแต่แฟนเรารั้งไว้ไม่ให้ไปแล้วบอกผู้หญิงคนนั้นว่าจะเลิกกับเรา เราเสียใจมากถึงมากที่สุด เราคุยกับแฟนประมาณ 3 ชั่วโมงคะ ว่าจะเอายังไง โดยที่แฟนให้ผู้หญิงคนนั้นรออยู่ในห้อง แล้วกันไม่ให้เราเข้าไป เขาไม่ตัดสินใจอะไรเลย ได้แต่ขอร้องให้เรากลับไปก่อน จขกทต้องขับรถกลับบ้านทั้งน้ำตาคะ กลับมาร้องไห้หนักมากไม่หลับไม่นอนเลย ได้แต่พูดกับตัวเองว่าจะเลิก จะเลิก หลังจากวันนั้น จขกท พยายามไม่ติดต่อกับเขาอีก แต่ด้วยความที่เป็นคนใจอ่อน แล้วยังคิดถึงเขาอยู่ เวลาเขาโทรมาทีไรก็ยังรับสายคุยกับเขาทุกครั้ง ฟังคำขอโทษ ฟังเขาแก้ตัวต่างๆนานๆตลอด เขาบอกให้ จขกท รอนะ เขาจะเลิกกับคนนั้น แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ เขาบอกว่าเขารักเรามากจะไม่เลิกกับเรา แล้วเขาก็ยังโทรหาเราเหมือนเดิมทุกวัน ทุกเวลาที่ว่าง แต่ไม่เหมือนเดิมอย่างเดียว คือ ก่อนนอน เขาต้องอยู่กับผู้หญิงคนนั้น ส่วน จขกท นอนร้องไห้ทุกวัน เวลาแฟนโทรมาด้วยความที่เจ็บปวด และทุกเหตุการ์ณ มันยังฝั่งใจ เราก็ด่าแฟนตลอด ด่า ด่า ด่า แล้วก็ด่า ด่าไปร้องไห้ไป ทุกครั้งที่เขาโทรหา บางวันพยายามทำใจได้แล้ว แต่เขาก็จะโทรมาบอกรัก บอกให้รอ บอกคิดถึง ทำให้ต้องเริ่มทำใจนับหนึ่งใหม่ตลอดเวลา ทรมานมากที่รู้ว่าเขาอยู่ด้วยกัน ...เข้าคำถามเลยนะคะ หลังๆ เวลาที่เขาโทรมา จขกท จะด่าเขาทุกครั้งด้วยความ หมั่นใส้ เจ็บใจ แค้น ด่าเขาแรง และเจ็บแสบมาก บางทีพอรู้ว่าเขาไปไหนด้วยกัน จขกท โมโหถึงกับ ไล่เขา ไม่ต้องโทรมาอีก ทั้งด่า แรงๆ พูดกระแทกแทงใจดำ ทั้งไล่ ทำไมเขาไม่เคยโกด กลับง้อเรา ขอโทษเราตลอดเวลาแล้วบอกให้เรารอเขา อย่าไปมีใครด้วยซ้ำ จขกท ด่าเขา ไล่เขา ขนาดนี้แล้วทำไมเขายังตามง้อเราคะ แต่ก็ยังไม่เลิกกับผู้หญิงคนนั้น ส่วนเราทั้งรักทั้งแค้น อยากกลับไปใจจะขาดแต่ด้วยความหยิ่งในศักดิ์ศรี เราพูดประโยคเดียวทุกครั้งที่เขาขอเจอเราว่า "เลิกกับมันก่อน" แล้วตามด้วยคำด่าสารพัด แต่เขาก็ไม่เคยโกรธเราเลย ทำไมคะ ทำไมเขายังวงเวียนไม่หายไปจากชีวิตเราซักที ...อย่าบอกว่าทำไม จขกท ไม่หายไปเองล่ะ จขกท พยามยามหลายครั้งมาก แต่ด้วยความคิดถึงอยากได้ยินเสียงเขาอยู่มันทำให้ใจอ่อนทุกทีที่เขาโทรเข้ามา อย่าว่า จขกท นะคะ แค่อยากรู้ว่า การกระทำแบบนี้เขารักเราจริงๆ หรือแค่กักเราไว้ ปล.ผู้หญิงคนนั้นเป็นแค่นักศึกษาที่ชอบกินชอบเที่ยวคะ ซึ่งแฟนเราพูดว่า "เด็กแปปเดียวมันก็เลิกหลง" มันเป็นคำพูดของผู้ชายที่เห็นแต่ตัวคนหนึ่ง จขกท ก็รู้ดี.. ส่วน จขกท กับแฟนวัยทำงานคะ
รักจริง หรือ แค่กั๊ก