เรื่องของเรื่องก็คือ เราอยู่ไกลแฟนมากเลยค่ะ แบบคนละประเทศเลย (แฟนเป็นชาวต่างชาติค่ะ )
เวลาอาจจะไม่ห่างกันมาก แต่ด้วยความที่แฟนเป็นคนขยันเรียนมาก เรียนๆๆๆ จนไม่มีเวลาคุยกันเลยค่ะ
คือเค้าไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้หรือนอกใจอะไรนะคะ แต่เป็นคนที่บ้างาน บ้าเรียนมาก
ด้วยนิสัยของประเทศเค้าแล้ว เราเข้าใจว่าจะไม่ค่อยส่งข้อความหรือติดต่อกันบ่อยๆเหมือนคนไทยค่ะ
ช่วงแรกที่คบกันก็โทรคุยกันานๆนะคะ แต่ก็ไม่บ่อยเท่าไหร่ แต่พอถึงช่วงที่เค้าต้องฝึกงาน 4 เดือนค่ะ
คือช่วงที่เขาฝึกงานนี่คือแบบโหดมากมากค่ะ แทบจะไม่ได้คุยกันเลย
เช้าไปรพ. เย็นก็กลับมาเขียนรายงานจนตี2ตี3 ตื่นเช้าไปฝึกงานอีก ซ้ำๆแบบนี้ 4 เดือนเต็ม !!!!!
ช่วงนั้นก็ทรมานมาก เพราะติดนิสัยคบคนไทยด้วยกัน ต้องคุยโทรศัพท์นานๆ อะไรแบบนั้น
แต่ตั้งแต่คบกับเค้า เค้าฝึกงาน เราก็เริ่มเปิดเรียนด้วย ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง ผ่อนคลายตัวเองไปได้บ้าง
เรื่องการติดต่อตอนนี้ชินแล้วค่ะ ไลน์วันละ 2 ครั้งเช้าเย็น (*เพื่อนบอกโหดมากกก )
โทรคุยกันอาทิตย์ละครั้ง บางครั้งถ้าเค้าเรียนมาเหนื่อยๆเผลอหลับไป ก็จะไม่ได้คุย TwT
เราทะเลาะกันบ้างแต่ไม่บ่อยค่ะ เพราะเราชอบงอแง เอาแต่ใจนิดนึง แต่เค้าก็ไม่เคยบอกเลิกนะคะ
เพียงแต่บางทีเราเหงา แล้วคือเป็นคนคิดมาก คิดถึงเค้า เป็นห่วงเค้ามาก เพราะรู้ว่าเค้าชอบหักโหมตัวเอง
ที่สำคัญ เค้าเป็นโรคซึมเศร้าด้วยค่ะ ตอนแรกก็ตกใจมาก คิดโทษตัวเอง แต่เค้าก็บอกว่าเป็นไม่มาก อาการกำเริบบ้างถ้าเรียนหนัก
คือก็เคยบอกเค้านะคะ ว่าไม่อยากให้หักโหมเรื่องเรียนมากนัก แต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม แล้วก็ชอบพูดว่าทำทุกอย่างเพื่อเรานะ เพื่ออนาคตของเราด้วย
ที่เป็นห่วงก็ห่วงแต่สุขภาพเค้าค่ะ เรื่องโรคซึมเศร้าด้วย บางทีถ้าอาการกำเริบนี่คือแบบ จะนอนอย่างเดียวไม่ออกไปไหน ขออยู่เงียบๆคนเดียว
แต่เค้าใช้ชีวิตปกตินะคะ เพียงแต่เราเองก็ให้กำลังใจ คอยพูดว่าเราอยู่ตรงนี้เพื่อไม่ให้เค้ารู้สึกว่าโดดเดี่ยว (พอดีไปอ่านหาข้อมูลเกี่ยวกับโรคมาเรียบร้อย )
คอยบอกให้เค้ากินยา อย่าคิดมาก (*เค้าเองก็คิดมากค่ะ ไกลกัน เราขี้เล่น อัธยาศัยดี กลัวคนมายุ่มย่ามแล้วเราจะเผลอใจ ขี้หึงมากๆ)
ใครมีข้อแนะนำดีดี ก็ช่วยแชร์ด้วยนะคะ คือเราก็ไม่รู้จะทำยังไง
รักเค้ามากก เราก็พยายามเต็มที่และจะพยายามต่อไป
ขอวิธีไม่ให้คิดมาก แล้วก็ข้อมูลเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าซักนิดนึงก็ดีนะคะ ^^
ขอบคุนล่วงหน้าค่าาาา !
ไกลแฟน ไม่ค่อยได้คุยกัน แฟนเป็นโรคซึมเศร้าทำยังไงไม่ให้คิดมากคะ?
เวลาอาจจะไม่ห่างกันมาก แต่ด้วยความที่แฟนเป็นคนขยันเรียนมาก เรียนๆๆๆ จนไม่มีเวลาคุยกันเลยค่ะ
คือเค้าไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้หรือนอกใจอะไรนะคะ แต่เป็นคนที่บ้างาน บ้าเรียนมาก
ด้วยนิสัยของประเทศเค้าแล้ว เราเข้าใจว่าจะไม่ค่อยส่งข้อความหรือติดต่อกันบ่อยๆเหมือนคนไทยค่ะ
ช่วงแรกที่คบกันก็โทรคุยกันานๆนะคะ แต่ก็ไม่บ่อยเท่าไหร่ แต่พอถึงช่วงที่เค้าต้องฝึกงาน 4 เดือนค่ะ
คือช่วงที่เขาฝึกงานนี่คือแบบโหดมากมากค่ะ แทบจะไม่ได้คุยกันเลย
เช้าไปรพ. เย็นก็กลับมาเขียนรายงานจนตี2ตี3 ตื่นเช้าไปฝึกงานอีก ซ้ำๆแบบนี้ 4 เดือนเต็ม !!!!!
ช่วงนั้นก็ทรมานมาก เพราะติดนิสัยคบคนไทยด้วยกัน ต้องคุยโทรศัพท์นานๆ อะไรแบบนั้น
แต่ตั้งแต่คบกับเค้า เค้าฝึกงาน เราก็เริ่มเปิดเรียนด้วย ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง ผ่อนคลายตัวเองไปได้บ้าง
เรื่องการติดต่อตอนนี้ชินแล้วค่ะ ไลน์วันละ 2 ครั้งเช้าเย็น (*เพื่อนบอกโหดมากกก )
โทรคุยกันอาทิตย์ละครั้ง บางครั้งถ้าเค้าเรียนมาเหนื่อยๆเผลอหลับไป ก็จะไม่ได้คุย TwT
เราทะเลาะกันบ้างแต่ไม่บ่อยค่ะ เพราะเราชอบงอแง เอาแต่ใจนิดนึง แต่เค้าก็ไม่เคยบอกเลิกนะคะ
เพียงแต่บางทีเราเหงา แล้วคือเป็นคนคิดมาก คิดถึงเค้า เป็นห่วงเค้ามาก เพราะรู้ว่าเค้าชอบหักโหมตัวเอง
ที่สำคัญ เค้าเป็นโรคซึมเศร้าด้วยค่ะ ตอนแรกก็ตกใจมาก คิดโทษตัวเอง แต่เค้าก็บอกว่าเป็นไม่มาก อาการกำเริบบ้างถ้าเรียนหนัก
คือก็เคยบอกเค้านะคะ ว่าไม่อยากให้หักโหมเรื่องเรียนมากนัก แต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม แล้วก็ชอบพูดว่าทำทุกอย่างเพื่อเรานะ เพื่ออนาคตของเราด้วย
ที่เป็นห่วงก็ห่วงแต่สุขภาพเค้าค่ะ เรื่องโรคซึมเศร้าด้วย บางทีถ้าอาการกำเริบนี่คือแบบ จะนอนอย่างเดียวไม่ออกไปไหน ขออยู่เงียบๆคนเดียว
แต่เค้าใช้ชีวิตปกตินะคะ เพียงแต่เราเองก็ให้กำลังใจ คอยพูดว่าเราอยู่ตรงนี้เพื่อไม่ให้เค้ารู้สึกว่าโดดเดี่ยว (พอดีไปอ่านหาข้อมูลเกี่ยวกับโรคมาเรียบร้อย )
คอยบอกให้เค้ากินยา อย่าคิดมาก (*เค้าเองก็คิดมากค่ะ ไกลกัน เราขี้เล่น อัธยาศัยดี กลัวคนมายุ่มย่ามแล้วเราจะเผลอใจ ขี้หึงมากๆ)
ใครมีข้อแนะนำดีดี ก็ช่วยแชร์ด้วยนะคะ คือเราก็ไม่รู้จะทำยังไง
รักเค้ามากก เราก็พยายามเต็มที่และจะพยายามต่อไป
ขอวิธีไม่ให้คิดมาก แล้วก็ข้อมูลเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าซักนิดนึงก็ดีนะคะ ^^
ขอบคุนล่วงหน้าค่าาาา !