บางครั้งชีวิตของคนเรา ก็ต้องการที่จะทำอะไร ทั้งๆที่รู้ว่าสิ่งนั้นเป็นไปไม่ได้
แต่ยังไงเราก็ยังคงอยากที่จะให้มันเกิดขึ้นจริง และหนึ่งในนั้นก็คือเรื่อง

“เวลา” ....

คงไม่เคยมีใครปฏิเสธได้ว่า ครั้งหนึ่งในช่วงชีวิต เราเคยคิดที่อยากจะหยุดเวลาเอาไว้
เวลาที่เราเจอเรื่องราวดีๆที่ทำให้เรามีความสุข จนไม่อยากที่จะปล่อยให้เวลานั้นผ่านพ้นไปแม้แต่วินาทีเดียว

เพียงเพราะเรากลัวว่าเราอาจจะไม่มีโอกาสได้รับรู้และสัมผัสถึงความรู้สึกที่มีอยู่ในตอนนี้อีก
แต่ในขณะเดียวกัน หากเรามีความทุกข์ หรือเกิดเรื่องไม่ดีที่ทำให้เราไม่สบายใจ
เรากลับอยากให้เวลานั้นผ่านพ้นไปเร็วๆ แต่สุดท้ายแล้วเราก็ไม่อาจปฏิเสธได้เช่นกันว่า

“เวลา” ...

ไม่เคยไปรอใครอยู่ข้างหน้า และไม่เคยทิ้งใครไว้ข้างหลัง เวลามันจะเดินของมันไปเรื่อยๆ

ไม่มีเดินช้า ไม่มีเดินเร็ว และไม่มีหยุดเดิน ....

กลับเป็นมนุษย์เราต่างหากที่มีความต้องการขึ้นๆลงๆไม่เที่ยงตรงเหมือนเวลา
เวลาไม่เคยมากำหนดกฎเกณฑ์โลกใบนี้ แต่มนุษย์บนโลกใบนี้ต่างหาก ที่ใช้เวลาเป็นเครื่องมือมากำหนดสิ่งต่างๆ
จนทำให้หลายคนคิดว่าบางครั้งเวลาก็เป็นเรื่องที่น่ากลัว แต่สิ่งที่น่ากลัวยิ่งไปกว่านั้นคือ

การที่หลายๆคนคิดว่า “เวลา” ....

ในบางครั้งก็เป็นสิ่งที่สำคัญและมีค่ามากกว่า “คน”
 

.... ....