^ ไม่ใช่เลยครับ พระถังซัมจั๋งท่านเดินทางไปชมพูทวีปเพื่อศึกษาภาษาสันสกฤตและคัมภีร์โยคาจารย์ภูมิศาสตร์ จากพระอาจารย์ศีลภัทรแห่งนาลันทา  และคัมภีร์มหายานต่างๆ เป็นสำคัญ  เมื่อตอนขากลับได้รับเอาคัมภีร์พุทธศาสนาภาษาสันสกฤตกลับมาแปล ไม่มีมหากาพย์อย่างรามายณะกลับมาด้วย และในสมัยที่พระถังซัมจั๋งเดินทางไปอินเดีย ยังไม่มีการวาดภาพจากคัมภีร์ทางศาสนาฮินดูเกิดขึ้นเลย  ในหนังสือ "ต้าถังซิยุกี" (การเดินทางสู่ตะวันตกในสมัยราชวงศ์ถัง) ที่ท่านเขียนเป็นรายงานการเดินทางถวายกษัตริย์ถังไท่จง ก็ไม่มีการกล่าวถึงรามายณะเลย  แม้แต่คัมภีร์ที่เป็นของทางศาสนาหรือลัทธิพราหมณ์ที่นำกลับมาแปล ก็มีเพียงคัมภีร์ ไวเศษิกปทารถศาสฺตร ซึ่งเป็นคัมภีร์ของพราหมณ์ลัทธิไวเศษิก

นอกจากนั้น เรื่องก็ไซอิ๋วแต่งขึ้นภายหลังสมัยพระถังซัมจั๋งเป็นร้อยปี พระถังซัมจั๋งหรือพระสมณะเสวียนจั้ง อยู่ในสมัยราชวงศ์ถัง แต่เรื่องไซอิ๋ว แต่งสมัยราชวงศ์หมิง

เหตุที่มีการแต่งไซอิ๋วให้มีลิง เป็นตัวเอก ก็มีที่มาจากคำสอนทางศาสนาพุทธที่ว่า "จิตคนเปรียบเหมือนลิง ต้องผูกไว้กับหลักไม่ให้ซุกซน"  คือต้องฝึกฝนจิตที่ซุกซน ให้อยู่นิ่ง ให้เข้าถึงความรู้แจ้ง แม้แต่คำว่า "หงอคง" หรือ "อู้คง"  ก็แปลว่า "สุญญตา" หมายถึงความว่างเปล่า หรือจิตที่ว่างเปล่าจากกิเลส

ซึ่งในดราก้อนบอล ซุน โกคู ก็มีลักษณะสะท้อนมาแบบนี้ คือเป็นคนเฉยๆ ว่างๆ ไม่คิดอะไร อย่างที่เบจิต้าพูดนั่นแหละ "ก็ไอ้หมอนี่มันไม่คิดอะไรเลยไง"