ผมเพิ่งหัดเขียน ไม่รู้จะเข้ากันไหม ฝากด้วยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ : )
บทละครเวที “เพียงดาว”
“เรื่องราวในปี พ.ศ.2505 ของหญิงกำพร้าคนนึง เธอถูกเก็บมาเลี้ยงโดยคุณหญิงย่าผู้ใจดี แต่แม่เลี้ยงของเธอไม่ชอบเธอ ด่าทอจนเธอแทบหมดกำลังใจ ยิ่งเธอกำลังมีความรักที่สุกงอม ซึ่งสุดท้ายแล้วเธอจะสมหวังกับความรักครั้งนี้หรือไม่ ต้องเอาใจช่วยเธอ”
ตัวละคร
เพียงดาว
หญิงที่คุณหญิงย่าเก็บมาเลี้ยงเพราะเธอกำพร้าพ่อแม่ เธอเป็นคนดี คอยดูแลคุณย่า เรียนไม่ค่อยเก่ง เธอไม่สู้คน เป็นคนมีเหตุผล เธอกำลังมีความรัก แต่มีคนที่มาระรานทำให้ความรักของทั้งสองต้องเกิดปัญหา
ธีรเดช
หนุ่มสุดหล่อ มีนิสัยกระล่อน ไม่ค่อยคิดมาก จริงจังเรื่องความรัก เขาไม่เคยรู้หัวใจตัวเองจนมาพบหญิงกำพร้าที่คุณหญิงย่าเก็บมาเลี้ยงคนหนึ่ง ซึ่งเธอมีอะไรบ้างอย่างที่ทำให้เขาหลงรัก
คุณหญิงย่าอัญมณี
ผู้อวุโสผู้ควบคุมทุกอย่าง ภายในบ้าน เป็นคนใจดี รักใครรักเลย เกลียดใครก็เกลียดเลย มีทรัพย์สินมรดกเงินทองมากมาย กำลังป่วยด้วยโรคเล็กๆ น้อยๆ ไม่หายซักที จึงต้องมีพยาบาลส่วนตัว
ทศพล
นายทหารพันเอกลูกชายสุดที่รักของคุณหญิงย่า และเป็นพ่อของ “ธีรเดชและธิดารัตน์” ที่ถูกผู้หญิงคนนึงที่ชื่อ “โสภา”ปอกลอกเอาเงินจนเกือบหมดตัว เขาแต่งงานกับโสภา เพราะเขารักโสภามาก สุดท้ายก็ต้องตายด้วยโรคที่ทุกคนในบ้านรู้ว่าใครเป็นต้นเหตุ
โสภา
แม่ผู้รักลูกทั้งสอง (ธีรเดช-ธิดารัตน์) เป็นสะใภ้ของบ้าน แต่คุณหญิงย่าไม่รักเลย เพราะเธอมีนิสัยเห็นแก่เงินและต้องการที่จะได้มรดกในบ้านมากถึงมากที่สุด จึงเกลียดเพียงดาว เพราะเป็นลูกเต้าเหล่าใครก็ไม่รู้ อีกอย่างเธอกลัวว่าเพียงดาวจะมาแย่งมรดกของเธอไป
ธิดารัตน์
น้องสาวของธีรเดช ติดคุณแม่(โสภา)มาก ไม่ค่อยมีความรู้อะไรเลย ตามคนอื่นไม่ทัน เป็นหญิงซื่อๆ และไม่เคยชอบเพียงดาว เพราะเธอคิดว่าเพียงดาวมาแย่งความรักที่คุณหญิงย่ามีให้กับเธอไป แต่เธอก็ไม่เคยทำร้ายเพียงดาวเลย
เพนนี
หญิงสาวสวย เมืองนอกที่รักธีรเดชมานาน ร้อนแรง สำเนียงภาษาอังกฤษระดับสูงสุด โดยเข้าหาธีรเดชทางโสภากับธิดารัตน์ ไม่ค่อยถูกกับคุณหญิงย่า เธออยากได้ธีรเดชมาเป็นของตัวเองมาก พร้อมจะทำทุกย่างที่เขาต้องการ แต่ไม่เล่นวิธีที่สกปรก ไร้ความคิด
แจ่มศรี
หนุ่มเพื่อนสนิทคนเดียวของเพียงดาว เขารักเพื่อนของเขามาก เขาจึงเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดการเข้าใจผิด ทำให้คนทั้งสองคนต้องร้องไห้และเสียใจ
แก้ว
สาวใช้คนพี่ที่มีหน้าที่ดูแลคุณหญิงย่า เป็นคนใจเย็น มีเหตุผล คอยสั่งสอนน้องและหลานที่เป็นสาวใช้ด้วยกัน
ก้อย
สาวใช้คนกลางที่มีหน้าที่ดูแลเพียงดาว เป็นคนมีเหตุผล นิสัยคล้ายๆกับแก้ว เหมือนถอดแบบกันมาเลย แต่ติดที่เธอเป็นคนค่อนข้างใจร้อน
กิ๊บ
สาวใช้คนสุดท้องที่แก้วรับมาเลี้ยง มีหน้าที่ดูแลโสภาและธิดา เป็นคนชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น นิสัยไม่เหมือนป้าและพี่ของเธอเลย แต่เธอก็เป็นคนมีเหตุผล ถ้าบ้านนี้ไม่มีเธอ คงจะเงียบน่าดู
อารีย์
พยาบาลหญิงที่คอยดูแลคุณหญิงย่ามาตลอด เธอมีความจำที่ดีมาก เป็นคนที่เรียบร้อย สมกับที่เป็นนางพยาบาลประจำตระกูล
สตีเฟว่น
หนุ่มปริศนา ที่ทำให้ความรักของใครคนนึง ต้องพังสลาย
ฉาก 1 – ในครัวตอนเช้า
แก้ว ก้อย สาวใช้ทั้งสองทำความสะอาดจานอยู่ในครัว หลังจากคนในบ้านรับประทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว กิ๊บเดินถือจานเข้ามาในครัว
กิ๊บ : (แหกปาก) ป้าแก้วๆ
แก้ว : อะไรนังกิ๊บ
กิ๊บ : คุณๆ เขากินเหลือน่ะ ฉันขอกินนะ
แก้ว : เออ จะกินก็กิน แต่ตอนนี้มาช่วยกันฉันล้างจานก่อน (ก้มหน้าเช็ดจาน)
กิ๊บ : (ลากเสียง) ค่า / (พึมพำ) กินก่อนก็ไม่ได้ ไม่เข้าใจคนหิวเล้ยยย
แก้ว : บ่นอะไร
กิ๊บ : (เสียงสูง) เปล่าค่ะป้า (เดินไปล้างจาน) / (พึมพำ) ยังได้ยินอีก
แก้ว : ตั้งแต่แกมาอยู่ที่นี่ เถียงคำไม่ตกฟากเลยนะ ฉันไม่น่ารับแกมาอยู่ที่นี่เลย ฉันน่าจะส่งแกไปรับใช้พวกทหารอเมริกาที่เขาไปรบที่เวียดนามเนาะนังกิ๊บ จะได้ไม่ต้องบ่นให้เมื่อยปาก
กิ๊บ : โหยป้า (เดินพูด) ฉันรู้นะว่าฉันสวย ขาว เซ็กซี่ ตาโต ตัวเล็ก สเป็คฝรั่ง แต่ใครจะยอมเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงล่ะป้า พวกเขาไปรบกันนะ ถ้าฉันไปด้วยนะ มีหวังแขนขากระเด็นไปคนละทางพอดี ฉันไม่เอาความสวยของฉันไปเสี่ยงหรอก
แก้ว : (เดินตามมาแล้วตบหัว) นี่แน่ / ตื่นๆ ... ไปล้างจาน / แหม...นังนี่ (อารมณ์เสีย)
อยู่ดีๆ ก้อยก็พูดขึ้นมา
ก้อย : ป้าๆ
แก้ว : อะไรนังก้อย
ก้อย : ตั้งแต่คุณทศพลเสียไป คุณหญิงย่าท่านก็ไม่ค่อยยิ้มแย้มเหมือนเมื่อก่อนเลยเนาะ
แก้ว : นั่นสิ ท่านคงทำใจลำบาก นี่ก็ยังไม่ถึงเดือนเลย เป็นฉันเอง ฉันก็ทำใจลำบาก และอีกอย่าง ท่านคงเครียดเรื่องมรดกล่ะมั้ง เพราะความจริงมรดกทั้งหมด ท่านตั้งใจจะยกให้คุณทศคนเดียว แต่คุณทศกลับมาจากไปเสียก่อน
กิ๊บ : คุณทศเป็นอะไรเหรอป้า
แก้ว : คุณเขารถคว่ำ ตอนที่กำลังจะไปฝึกพวกพลทหารในกรม ตอนฉันกับทุกคนในบ้านรู้ข่าว พวกเราทุกคนเสียใจกันมากเลย
ก้อย : ฉันแอบรู้มาว่าคุณโสภาก็เกี่ยวข้องกับการตายของคุณทศครั้งนี้
กิ๊บ : พี่ก้อยรู้ได้ไง เจ้านายหนูไปเกี่ยวอะไรด้วย
ก้อย : ก็วันที่เกิดเหตุ คุณโสภาเจ้านายแกเนี่ยะทะเลาะกับคุณทศ เรื่องที่คุณโสภาไม่ได้รักคุณทศเลย ที่คุณโสภาเจ้านายแกเนี่ย แต่งงานกับคุณทศ เพราะแกหวังมรดกล้วนๆ คุณโสภาแกปอกลอกหลอกเอาเงินของคุณทศไปไม่น้อยเลยนะ หลังจากทะเลาะกัน คุณทศก็ขับรถออกข้างนอก ฉันถามว่าจะไปไหน คุณเขาก็บอกว่าจะไปให้ไกลจากที่นี่ ฉันดูท่าทางคุณเขาโกรธคุณโสภามาก
แก้ว : คุณหญิงย่าท่านรู้ตั้งแต่แรกแล้ว ว่าคุณโสภาไม่ได้มาดี ท่านถึงไม่ชอบขี้หน้าคุณโสภายังไงล่ะ คนในบ้านนี้เขาก็รู้กันหมด
ก้อย : พูดถึงมรดกแล้ว ยังไงๆ มรดกก็ต้องตกไปอยู่กับคุณธีร์และคุณธิดา หลานสุดที่รักของท่านอยู่แล้ว
กิ๊บ : แล้วคุณโสภาล่ะ
แก้ว : ท่านก็คงจะให้แหล่ะ แต่ให้ในฐานะภรรยาของลูกชายนะ ไม่ใช่สะใภ้ และอีกไม่นานคุณธีร์หลานชายของท่านก็จะแต่งงานกับคุณเพียงดาวแล้ว ท่านก็คงจะต้องแบ่งมรดกให้กับคุณเพียงดาวด้วย
ก้อย : พูดถึงเรื่องทั้งคู่ ฉันล่ะอดดีใจไม่ได้เลย รักกันมานานเกือบ 10 ปี ถ้าไม่ติดว่าคุณโสภากีดกันมาตลอดนะ ป่านนี้แต่งงานมีลูกไปแล้ว
กิ๊บ : แล้วเจ้านายหนูเขากีดกันทั้งคู่เพราะอะไรเหรอพี่ก้อย
ก้อย : ก็คุณโสภาแกไม่ชอบคุณเพียงดาว เพียงเพราะว่าคุณเพียงดาวเป็นเด็กกำพร้าที่คุณหญิงย่าท่านเก็บมาเลี้ยง แกไม่ชอบคนที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้า แกอยากให้คุณธีร์ลูกชายของแก แต่งงานกับคุณเพนนี ลูกสาวของคนรู้จักแกที่ระดับการศึกษาก็สูง หน้าตาในสังคมก็ดี แต่นี่ก็นานแล้วนะ คุณเพนนีก็ยังไม่ละความพยายามที่จะเอาคุณธีร์มาเป็นของตัวเองเลย ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่ายังไงคุณธีร์ก็ไม่เอา
กิ๊บ : คุณเพนนีรักคุณธีร์ขนาดนั้นเชียว
แก้ว : ใช่ รักมาก รักปานจะกลืนกิน เพราะคุณเพนนีรู้จักคุณธีร์ก่อนคุณเพียงดาว แต่คุณธีร์ก็ไม่ได้สนใจคุณเพนนีตั้งแต่แรกอยู่แล้วนะ พอคุณเพียงดาวมาอยู่ในบ้านนี้ คุณธีร์ก็เริ่มสนใจคุณเพียงดาวมากขึ้นทุกวัน จนตอนนี้ทั้งคู่ก็คบกันแล้ว
กิ๊บ : แล้วคุณหญิงย่าท่านไม่ว่าคุณเพนนีเหรอป้า
แก้ว : คุณท่านแกเฉยๆ แกไม่อยากใส่ใจกับพวกเรื่องไร้สาระ ตอนนี้ท่านสนใจเรื่องงานแต่งงานของคุณธีร์กับคุณเพียงดาวมากกว่า
ก้อย : ถูกต้อง / ป้า เดี๋ยวฉันไปห้องคุณเพียงดาวก่อนนะ จะไปเอาผ้าคุณเขามาซัก
แก้ว : อื้อ (พยักหน้า) ไปๆ
ก้อยเดินออกไปจากห้องครัว
กิ๊บ : ไปด้วยยยยย
กิ๊บ พร้อมจะวิ่งไป แต่แก้วกระชากหัวไว้
แก้ว : ไม่ต้องไปไหน ไปล้างจานให้เสร็จก่อน
กิ๊บ : ก็ได้ค่ะ (เจ็บหัว)
(อ่านต่อด้านล่าง ตรงความคิดเห็นครับ)
ฝากวิจารณ์ ละครเวทีเรื่องนี้ของผมด้วยนะครับ พอดีต้องทำส่งอาจารย์ครับ
บทละครเวที “เพียงดาว”
“เรื่องราวในปี พ.ศ.2505 ของหญิงกำพร้าคนนึง เธอถูกเก็บมาเลี้ยงโดยคุณหญิงย่าผู้ใจดี แต่แม่เลี้ยงของเธอไม่ชอบเธอ ด่าทอจนเธอแทบหมดกำลังใจ ยิ่งเธอกำลังมีความรักที่สุกงอม ซึ่งสุดท้ายแล้วเธอจะสมหวังกับความรักครั้งนี้หรือไม่ ต้องเอาใจช่วยเธอ”
ตัวละคร
เพียงดาว
หญิงที่คุณหญิงย่าเก็บมาเลี้ยงเพราะเธอกำพร้าพ่อแม่ เธอเป็นคนดี คอยดูแลคุณย่า เรียนไม่ค่อยเก่ง เธอไม่สู้คน เป็นคนมีเหตุผล เธอกำลังมีความรัก แต่มีคนที่มาระรานทำให้ความรักของทั้งสองต้องเกิดปัญหา
ธีรเดช
หนุ่มสุดหล่อ มีนิสัยกระล่อน ไม่ค่อยคิดมาก จริงจังเรื่องความรัก เขาไม่เคยรู้หัวใจตัวเองจนมาพบหญิงกำพร้าที่คุณหญิงย่าเก็บมาเลี้ยงคนหนึ่ง ซึ่งเธอมีอะไรบ้างอย่างที่ทำให้เขาหลงรัก
คุณหญิงย่าอัญมณี
ผู้อวุโสผู้ควบคุมทุกอย่าง ภายในบ้าน เป็นคนใจดี รักใครรักเลย เกลียดใครก็เกลียดเลย มีทรัพย์สินมรดกเงินทองมากมาย กำลังป่วยด้วยโรคเล็กๆ น้อยๆ ไม่หายซักที จึงต้องมีพยาบาลส่วนตัว
ทศพล
นายทหารพันเอกลูกชายสุดที่รักของคุณหญิงย่า และเป็นพ่อของ “ธีรเดชและธิดารัตน์” ที่ถูกผู้หญิงคนนึงที่ชื่อ “โสภา”ปอกลอกเอาเงินจนเกือบหมดตัว เขาแต่งงานกับโสภา เพราะเขารักโสภามาก สุดท้ายก็ต้องตายด้วยโรคที่ทุกคนในบ้านรู้ว่าใครเป็นต้นเหตุ
โสภา
แม่ผู้รักลูกทั้งสอง (ธีรเดช-ธิดารัตน์) เป็นสะใภ้ของบ้าน แต่คุณหญิงย่าไม่รักเลย เพราะเธอมีนิสัยเห็นแก่เงินและต้องการที่จะได้มรดกในบ้านมากถึงมากที่สุด จึงเกลียดเพียงดาว เพราะเป็นลูกเต้าเหล่าใครก็ไม่รู้ อีกอย่างเธอกลัวว่าเพียงดาวจะมาแย่งมรดกของเธอไป
ธิดารัตน์
น้องสาวของธีรเดช ติดคุณแม่(โสภา)มาก ไม่ค่อยมีความรู้อะไรเลย ตามคนอื่นไม่ทัน เป็นหญิงซื่อๆ และไม่เคยชอบเพียงดาว เพราะเธอคิดว่าเพียงดาวมาแย่งความรักที่คุณหญิงย่ามีให้กับเธอไป แต่เธอก็ไม่เคยทำร้ายเพียงดาวเลย
เพนนี
หญิงสาวสวย เมืองนอกที่รักธีรเดชมานาน ร้อนแรง สำเนียงภาษาอังกฤษระดับสูงสุด โดยเข้าหาธีรเดชทางโสภากับธิดารัตน์ ไม่ค่อยถูกกับคุณหญิงย่า เธออยากได้ธีรเดชมาเป็นของตัวเองมาก พร้อมจะทำทุกย่างที่เขาต้องการ แต่ไม่เล่นวิธีที่สกปรก ไร้ความคิด
แจ่มศรี
หนุ่มเพื่อนสนิทคนเดียวของเพียงดาว เขารักเพื่อนของเขามาก เขาจึงเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดการเข้าใจผิด ทำให้คนทั้งสองคนต้องร้องไห้และเสียใจ
แก้ว
สาวใช้คนพี่ที่มีหน้าที่ดูแลคุณหญิงย่า เป็นคนใจเย็น มีเหตุผล คอยสั่งสอนน้องและหลานที่เป็นสาวใช้ด้วยกัน
ก้อย
สาวใช้คนกลางที่มีหน้าที่ดูแลเพียงดาว เป็นคนมีเหตุผล นิสัยคล้ายๆกับแก้ว เหมือนถอดแบบกันมาเลย แต่ติดที่เธอเป็นคนค่อนข้างใจร้อน
กิ๊บ
สาวใช้คนสุดท้องที่แก้วรับมาเลี้ยง มีหน้าที่ดูแลโสภาและธิดา เป็นคนชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น นิสัยไม่เหมือนป้าและพี่ของเธอเลย แต่เธอก็เป็นคนมีเหตุผล ถ้าบ้านนี้ไม่มีเธอ คงจะเงียบน่าดู
อารีย์
พยาบาลหญิงที่คอยดูแลคุณหญิงย่ามาตลอด เธอมีความจำที่ดีมาก เป็นคนที่เรียบร้อย สมกับที่เป็นนางพยาบาลประจำตระกูล
สตีเฟว่น
หนุ่มปริศนา ที่ทำให้ความรักของใครคนนึง ต้องพังสลาย
ฉาก 1 – ในครัวตอนเช้า
แก้ว ก้อย สาวใช้ทั้งสองทำความสะอาดจานอยู่ในครัว หลังจากคนในบ้านรับประทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว กิ๊บเดินถือจานเข้ามาในครัว
กิ๊บ : (แหกปาก) ป้าแก้วๆ
แก้ว : อะไรนังกิ๊บ
กิ๊บ : คุณๆ เขากินเหลือน่ะ ฉันขอกินนะ
แก้ว : เออ จะกินก็กิน แต่ตอนนี้มาช่วยกันฉันล้างจานก่อน (ก้มหน้าเช็ดจาน)
กิ๊บ : (ลากเสียง) ค่า / (พึมพำ) กินก่อนก็ไม่ได้ ไม่เข้าใจคนหิวเล้ยยย
แก้ว : บ่นอะไร
กิ๊บ : (เสียงสูง) เปล่าค่ะป้า (เดินไปล้างจาน) / (พึมพำ) ยังได้ยินอีก
แก้ว : ตั้งแต่แกมาอยู่ที่นี่ เถียงคำไม่ตกฟากเลยนะ ฉันไม่น่ารับแกมาอยู่ที่นี่เลย ฉันน่าจะส่งแกไปรับใช้พวกทหารอเมริกาที่เขาไปรบที่เวียดนามเนาะนังกิ๊บ จะได้ไม่ต้องบ่นให้เมื่อยปาก
กิ๊บ : โหยป้า (เดินพูด) ฉันรู้นะว่าฉันสวย ขาว เซ็กซี่ ตาโต ตัวเล็ก สเป็คฝรั่ง แต่ใครจะยอมเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงล่ะป้า พวกเขาไปรบกันนะ ถ้าฉันไปด้วยนะ มีหวังแขนขากระเด็นไปคนละทางพอดี ฉันไม่เอาความสวยของฉันไปเสี่ยงหรอก
แก้ว : (เดินตามมาแล้วตบหัว) นี่แน่ / ตื่นๆ ... ไปล้างจาน / แหม...นังนี่ (อารมณ์เสีย)
อยู่ดีๆ ก้อยก็พูดขึ้นมา
ก้อย : ป้าๆ
แก้ว : อะไรนังก้อย
ก้อย : ตั้งแต่คุณทศพลเสียไป คุณหญิงย่าท่านก็ไม่ค่อยยิ้มแย้มเหมือนเมื่อก่อนเลยเนาะ
แก้ว : นั่นสิ ท่านคงทำใจลำบาก นี่ก็ยังไม่ถึงเดือนเลย เป็นฉันเอง ฉันก็ทำใจลำบาก และอีกอย่าง ท่านคงเครียดเรื่องมรดกล่ะมั้ง เพราะความจริงมรดกทั้งหมด ท่านตั้งใจจะยกให้คุณทศคนเดียว แต่คุณทศกลับมาจากไปเสียก่อน
กิ๊บ : คุณทศเป็นอะไรเหรอป้า
แก้ว : คุณเขารถคว่ำ ตอนที่กำลังจะไปฝึกพวกพลทหารในกรม ตอนฉันกับทุกคนในบ้านรู้ข่าว พวกเราทุกคนเสียใจกันมากเลย
ก้อย : ฉันแอบรู้มาว่าคุณโสภาก็เกี่ยวข้องกับการตายของคุณทศครั้งนี้
กิ๊บ : พี่ก้อยรู้ได้ไง เจ้านายหนูไปเกี่ยวอะไรด้วย
ก้อย : ก็วันที่เกิดเหตุ คุณโสภาเจ้านายแกเนี่ยะทะเลาะกับคุณทศ เรื่องที่คุณโสภาไม่ได้รักคุณทศเลย ที่คุณโสภาเจ้านายแกเนี่ย แต่งงานกับคุณทศ เพราะแกหวังมรดกล้วนๆ คุณโสภาแกปอกลอกหลอกเอาเงินของคุณทศไปไม่น้อยเลยนะ หลังจากทะเลาะกัน คุณทศก็ขับรถออกข้างนอก ฉันถามว่าจะไปไหน คุณเขาก็บอกว่าจะไปให้ไกลจากที่นี่ ฉันดูท่าทางคุณเขาโกรธคุณโสภามาก
แก้ว : คุณหญิงย่าท่านรู้ตั้งแต่แรกแล้ว ว่าคุณโสภาไม่ได้มาดี ท่านถึงไม่ชอบขี้หน้าคุณโสภายังไงล่ะ คนในบ้านนี้เขาก็รู้กันหมด
ก้อย : พูดถึงมรดกแล้ว ยังไงๆ มรดกก็ต้องตกไปอยู่กับคุณธีร์และคุณธิดา หลานสุดที่รักของท่านอยู่แล้ว
กิ๊บ : แล้วคุณโสภาล่ะ
แก้ว : ท่านก็คงจะให้แหล่ะ แต่ให้ในฐานะภรรยาของลูกชายนะ ไม่ใช่สะใภ้ และอีกไม่นานคุณธีร์หลานชายของท่านก็จะแต่งงานกับคุณเพียงดาวแล้ว ท่านก็คงจะต้องแบ่งมรดกให้กับคุณเพียงดาวด้วย
ก้อย : พูดถึงเรื่องทั้งคู่ ฉันล่ะอดดีใจไม่ได้เลย รักกันมานานเกือบ 10 ปี ถ้าไม่ติดว่าคุณโสภากีดกันมาตลอดนะ ป่านนี้แต่งงานมีลูกไปแล้ว
กิ๊บ : แล้วเจ้านายหนูเขากีดกันทั้งคู่เพราะอะไรเหรอพี่ก้อย
ก้อย : ก็คุณโสภาแกไม่ชอบคุณเพียงดาว เพียงเพราะว่าคุณเพียงดาวเป็นเด็กกำพร้าที่คุณหญิงย่าท่านเก็บมาเลี้ยง แกไม่ชอบคนที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้า แกอยากให้คุณธีร์ลูกชายของแก แต่งงานกับคุณเพนนี ลูกสาวของคนรู้จักแกที่ระดับการศึกษาก็สูง หน้าตาในสังคมก็ดี แต่นี่ก็นานแล้วนะ คุณเพนนีก็ยังไม่ละความพยายามที่จะเอาคุณธีร์มาเป็นของตัวเองเลย ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่ายังไงคุณธีร์ก็ไม่เอา
กิ๊บ : คุณเพนนีรักคุณธีร์ขนาดนั้นเชียว
แก้ว : ใช่ รักมาก รักปานจะกลืนกิน เพราะคุณเพนนีรู้จักคุณธีร์ก่อนคุณเพียงดาว แต่คุณธีร์ก็ไม่ได้สนใจคุณเพนนีตั้งแต่แรกอยู่แล้วนะ พอคุณเพียงดาวมาอยู่ในบ้านนี้ คุณธีร์ก็เริ่มสนใจคุณเพียงดาวมากขึ้นทุกวัน จนตอนนี้ทั้งคู่ก็คบกันแล้ว
กิ๊บ : แล้วคุณหญิงย่าท่านไม่ว่าคุณเพนนีเหรอป้า
แก้ว : คุณท่านแกเฉยๆ แกไม่อยากใส่ใจกับพวกเรื่องไร้สาระ ตอนนี้ท่านสนใจเรื่องงานแต่งงานของคุณธีร์กับคุณเพียงดาวมากกว่า
ก้อย : ถูกต้อง / ป้า เดี๋ยวฉันไปห้องคุณเพียงดาวก่อนนะ จะไปเอาผ้าคุณเขามาซัก
แก้ว : อื้อ (พยักหน้า) ไปๆ
ก้อยเดินออกไปจากห้องครัว
กิ๊บ : ไปด้วยยยยย
กิ๊บ พร้อมจะวิ่งไป แต่แก้วกระชากหัวไว้
แก้ว : ไม่ต้องไปไหน ไปล้างจานให้เสร็จก่อน
กิ๊บ : ก็ได้ค่ะ (เจ็บหัว)
(อ่านต่อด้านล่าง ตรงความคิดเห็นครับ)