หาก เอาตามจักรกลอนันต์ในอุดมคติ มันก็ไม่ใช่เพราะ เครื่องปฏิกรณ์แมวเนยนั้นมันมีการหมดอายุ

แมว จะใช้งานได้ไม่เกิน15ปี
หมมปังเนย น่าจะต้องเปลี่ยนทุกๆ3วัน

น้ำหนักแมว ราวๆ4กิโล ตกลงมาด้วยความเร่งของโลก ระยะไม่เกิน1ฟุต

แต่เครื่องปฏิกรณ์แมวเนย กต้องให้พลังงานเข้าไปเป็นระยะ ทุกๆวันวันละ2ครั้ง(อาหารแมว)

นั่นก็คือหากเทียบเป็นเครื่องจักร มันคือเครื่องปั่นไปที่ได้ประสิทธิภาพ พอๆกับกังหันลมปั่นไฟขนาดกลาง ต้องป้อนพลังงานวันละ2ครั้ง  และ ต้องมีการพักอย่างน้อยวันละ10ชั่วโมง( แมวหลับ)

มันไม่ใช่แมวในอุดมคติที่ไม่กินไม่นอน ไม่ใช่เหรอครับ


หากเราเอาแนวคิดนี้มาทำพลังงาน ใกล้เคียงสุด ก็ การใช้เส้นแรงแม่เหล้ก เคลื่อนที่ลูกเหล็กไปที่สูง แล้วปล่อยให้ตกลงมา( ใข้คำว่าเส้นแรงดีกว่าจะได้ไม่สับสนกับแรงดึงดูดของแม่เหล็กที่หลายๆคนงงว่าหากมันดึงขึ้นได้ทำไมจู่ๆปล่อยตกลงมา)

หลักการคล้ายๆกันเลยนะ

แมว พยายามลงพื้นเสมอ ส่วนหนมปังจะพยายามเอาหน้าเนยตกพื้นเสมอ


ลูกเหล็ก พยายามตกลงพื้นเสมอ ส่วนแม่เหล็ก พยายามดูดลูเหล็กขึ้นเสมอ


ทั้ง2อย่างมีเหมือนกันคือจะต้องพยายามคุมสมดุลให้ทั้ง2ฝ่ายชนะหรือแพ้ไปเรื่อยๆ

เครื่องปฏิกรณ์แมวเนย หากแมวเอาชนะเนยได้ตลอด แมวก็จะลงพื้นและไม่ถูกหนมปังเนยพลิกกลับ ต้องทำให้จุดนึงพลังของแมวอ่อนลงกว่าพลังของเนย

เครื่องวัฏจักรแม่เหล็ก หากแรงของแม่เหล็กชนะตลอด   ลูกเหล็ก ก็จะไม่ตกลงมา

ปล..คำว่าจักรกลนิรันด์ มันเป็นคำที่คนไทยเอามาแต่งมัเลยดูเว่อร์เกินหรือป่าว จริงๆคำศัพท์เดิมของมันคือ Perpetual motion หมายถึงว่าเคบื่อนไหวเอง เคลื่อนไหวได้ตลอด ดังนั้น หากมันใส่แรงไปแล้วเคลื่อนไหวได้เองจนเครื่องพังกถือว่าใช่

ส่วน โอเวอร์ยูนิตี้มันคือ การใส่พลังงานเข้าไป1ส่วนแล้วพลังงานออกมามากกว่า1 จริงๆ หากมองแบบตรงเป๊ะๆมันก็ไม่มีทางทำได้ แต่หากมองแบบอ้อมๆ เช่น หากผมเขี่ยหินหนัก10กิโล จากที่สูง10เมตร มันก็จะได้พลังงานจำนวนมาก แต่แรงที่ใส่ไป ก็แค่เป็นการเขี่ยเบาๆ แต่หากมีคนถามว่า แล้วพลังงานที่นำลูกเหล็กขึ้นไปสูง10เมตรล่ะ นั่นก็ใช่เพราะการส่วลูกเหล็กไปสูง10เมตร ต้องใช้พลังงานบางอย่าง หากผมเลือกใช้พลังงานเส้นแรงแม่เหล็ก พาลูกเหล็กขึ้นไปสูง10เมตรแทน และใช้พลังงานแค่มือเขี่ยให้ลูกเหล็กมันตกลงมา แบบนี้น่าจะเรียกเข้าข่ายโอเวอร์ยูนิตี้ไหมเนี่ย