นี่เป็นครั้งแรกของการตั้งกระทู้ในพันทิป เราลงทุนสมัครสมาชิกเพื่อที่จะได้มาเล่าเรื่องราวที่เราเองก็งงเหมือนกันว่า นี่ใช่ความรู้สกดีๆจริงๆหรอ?? หรือเราแค่คิดไปเองอยู่ฝ่ายเดียว
เราเองขอแนะนำตัวก่อนเลยว่า เราเป็นคนที่ภายนอกดูเงียบๆ แรงๆ ไม่ค่อยพูด ใครๆก็หาว่าเราหยิ่ง โดยเฉพาะสายตาของเราที่พอมองแล้วแบบ หืมมมมมมมม หมั่นไส้ และอีกอย่างเราไม่ได้เป็นคนหน้าตาดีอะไรมากมาย ออกแนวธรรมดาเลยก็ว่าได้ เลยทำให้ไม่ค่อยมีใครสนใจมาจีบสักเท่าไหร่ ตอนนี้เราเรียนอยู่ที่โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ในจังหวัดนครปฐม สายวิทย์-คณิต
ชีวิตประจำวันของเราก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย เรียนบ้างเล่นบ้างปะปนกันไป มีแอบเล่นโทรสัพในเวลาเรียนบ่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้การเรียนของเราแย่ลงเลย
เราออกแนวเป็นคนบ้าพลัง บทจะเรียนคือเรียนแบบบ้าคลั่ง บทจะเล่นก็เล่นแบบติ๊งต๊อง เราเป็นคนชอบอยู่กับเพื่อนฝูง ซึ่งในกลุ่มเราก็มีกันแค่ 4 คน ไม่ใช่ไม่มีใครคบนะ แต่เราเลือกคบคนมากกว่า กลุ่มเราสนิทกันมาก มีอะไรคือปรึกษากันตลอด ไม่เว้นแม้แต่เรื่องแชท ความจริงเรื่องของเราจะไม่มีอะไรน่าสนใจเลย ถ้าวันนั้นเราไม่ได้เข้าไปเล่นบีทอค แล้วแอดไปเจอผู้ชายคนนึง ที่ทำให้เราเปลี่ยนไปถึงขนาดพร่ำเพ้อ น้ำตาตกได้เป็นอาทิตย์
วันนั้นช่วงกลางๆเดือนตุลาคมที่ผ่านมาเราก็เล่นบีทอคปกติ ตามประสาคนว่าง (ความจริงก็ไม่ได้ว่างอะไรมากมาย แต่คนมันติดโทรสีพท์ช่วยไม่ได้หนิเน้อะ) เราไปสแกนเจอผู้ชายคนนึง เขาเป็นรุ่นพี่อายุห่างกับเราสัก4-5 ปี เราให้พี่เขาชื่อว่าซี แล้วกันนะ (นามสมมุติ) พี่ซี เขาเรียนคณะนิติศาสตร์ (รอรับปริญญาอย่างเดียว) ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งย่านรังสิต พี่ซีเป็นผู้ชายที่ถ่ายรูปสวยไม่แพ้ตากล้องมืออาชีพเลย (เขารับถ่ายแบบด้วยนะเออ) ด้วยความที่ช่วงนั้นเราบ้าตากล้อง พอสแกนเจอแล้วจะรออะไร แอดสิจ๊ะ (แอบหันไปกระซิบเพื่อน เฮ๊ยแกรรร คนนี้หล่อ 5555) สักพักพี่ซีก็รับ แรกๆที่คุยกับพี่ซี เขาเป็นกันเองมาก สุภาพเว่อวังอลังการ พูดครับตลอด จนเราแบบ เออออ พี่คะ พูดกับหนูธรรมดาก็ได้แค่ หนูเกร็งๆ 5555 พี่ซีก็หัวเราะกลับมาและก็เลิกพูดครับไปเลย
เราคุยกับพี่ซีได้ 2-3 วัน เราเริ่มมีปัญหาถึงขนาดดราม่าอย่างแรง แล้วดันไปตั้งสเตตัสในไลน์ พอพี่ซีมาเห็น นางก็ถามด้วยความเป็นห่วงเลย เป็นอะไรไหม ไหวรึเปล่า มีอะไรบอกพี่ได้นะ ไปเราก็ไปไม่เป็นเลยยยย (แต่ช่วงนั้นดราม่าหนักมากจริงๆ) เราเลยได้แต่บอกพี่ซีไปว่า เราเครียดๆนิดหน่อย อยากได้กำลังใจ อยากร้องไห้ พี่ซีบอกกับเราว่าไม่ต้องร้องนะ เขาจะเป็นกำลังใจให้เราเอง เรานี่แบบยิ้มแก้มปริเลย เฮ๊ยแกรรรรร นางน่ารักไปป่าว 5555
และด้วยความที่เราเจ้าแผนการ เราก็บอกพี่ซีไปว่าเราอยากร้องเพลงและกับเขา ขอไลน์ได้ไหม บีทอคคุยไม่ถนัดไรงี้ นางให้ไลน์มาอย่างง่ายดายเลยทีเดียวววว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด เขาให้ไลน์เราอ่ะแกร 555555 ได้มาแล้วรออะไรคะ แอดสิแอดดด
พี่ซีเขาทักมาก่อนเลย สวัสดี จะแลกเพลงอะไรดีหล่ะ เราก็บอกไปว่าเอาเลย พี่เริ่มก่อน เขาก็บอกเราว่า เลดี้เฟิร์สเลย ให้เราเริ่มก่อน เกี่ยงกันไป-มา สุดท้ายเขาก็เริ่มก่อนอยู่ดี ครั้งแรกที่ได้ฟังเสียงพี่ซี เสียงนางน่ารักมากกก โอ้ยยยย ยิ้มแก้มปริอีกแล้วววว เรากับพี่ซีแลกเพลงกันประมาณ4-5เพลงได้ หลังจากนั้นก็ไม่รู้จะคุยอะไร เราเลยเงียบๆไป เขาก็ทักมาถามทำอะไร แถมส่งเพลงมาให้ฟังอีก ผู้ชายอะไรน่ารักเป็นบ้าเลยยยย แถมมีการชมกลับอีกนะว่าเราก็ร้องเพลงเพราะเหมือนกัน นาทีนั้น ลอยเลยจ้าาาาาาาาาาา หลังจากนั้นเรากับพี่ซีก็คุยกันมาเรื่อยๆ จากเราที่เป็นคนไม่รู้สึกอะไรด้วย ใจเริ่มหวิวๆแล้ว
เดี๋ยวมาเล่าต่อเน๊อะ ^^
ทำถูกใช่ไหม ?? แล้วที่เลือกทิ้ง(เขา)ไว้ แล้วเดินออกมา !!!!!!
เราเองขอแนะนำตัวก่อนเลยว่า เราเป็นคนที่ภายนอกดูเงียบๆ แรงๆ ไม่ค่อยพูด ใครๆก็หาว่าเราหยิ่ง โดยเฉพาะสายตาของเราที่พอมองแล้วแบบ หืมมมมมมมม หมั่นไส้ และอีกอย่างเราไม่ได้เป็นคนหน้าตาดีอะไรมากมาย ออกแนวธรรมดาเลยก็ว่าได้ เลยทำให้ไม่ค่อยมีใครสนใจมาจีบสักเท่าไหร่ ตอนนี้เราเรียนอยู่ที่โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ในจังหวัดนครปฐม สายวิทย์-คณิต
ชีวิตประจำวันของเราก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย เรียนบ้างเล่นบ้างปะปนกันไป มีแอบเล่นโทรสัพในเวลาเรียนบ่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้การเรียนของเราแย่ลงเลย
เราออกแนวเป็นคนบ้าพลัง บทจะเรียนคือเรียนแบบบ้าคลั่ง บทจะเล่นก็เล่นแบบติ๊งต๊อง เราเป็นคนชอบอยู่กับเพื่อนฝูง ซึ่งในกลุ่มเราก็มีกันแค่ 4 คน ไม่ใช่ไม่มีใครคบนะ แต่เราเลือกคบคนมากกว่า กลุ่มเราสนิทกันมาก มีอะไรคือปรึกษากันตลอด ไม่เว้นแม้แต่เรื่องแชท ความจริงเรื่องของเราจะไม่มีอะไรน่าสนใจเลย ถ้าวันนั้นเราไม่ได้เข้าไปเล่นบีทอค แล้วแอดไปเจอผู้ชายคนนึง ที่ทำให้เราเปลี่ยนไปถึงขนาดพร่ำเพ้อ น้ำตาตกได้เป็นอาทิตย์
วันนั้นช่วงกลางๆเดือนตุลาคมที่ผ่านมาเราก็เล่นบีทอคปกติ ตามประสาคนว่าง (ความจริงก็ไม่ได้ว่างอะไรมากมาย แต่คนมันติดโทรสีพท์ช่วยไม่ได้หนิเน้อะ) เราไปสแกนเจอผู้ชายคนนึง เขาเป็นรุ่นพี่อายุห่างกับเราสัก4-5 ปี เราให้พี่เขาชื่อว่าซี แล้วกันนะ (นามสมมุติ) พี่ซี เขาเรียนคณะนิติศาสตร์ (รอรับปริญญาอย่างเดียว) ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งย่านรังสิต พี่ซีเป็นผู้ชายที่ถ่ายรูปสวยไม่แพ้ตากล้องมืออาชีพเลย (เขารับถ่ายแบบด้วยนะเออ) ด้วยความที่ช่วงนั้นเราบ้าตากล้อง พอสแกนเจอแล้วจะรออะไร แอดสิจ๊ะ (แอบหันไปกระซิบเพื่อน เฮ๊ยแกรรร คนนี้หล่อ 5555) สักพักพี่ซีก็รับ แรกๆที่คุยกับพี่ซี เขาเป็นกันเองมาก สุภาพเว่อวังอลังการ พูดครับตลอด จนเราแบบ เออออ พี่คะ พูดกับหนูธรรมดาก็ได้แค่ หนูเกร็งๆ 5555 พี่ซีก็หัวเราะกลับมาและก็เลิกพูดครับไปเลย
เราคุยกับพี่ซีได้ 2-3 วัน เราเริ่มมีปัญหาถึงขนาดดราม่าอย่างแรง แล้วดันไปตั้งสเตตัสในไลน์ พอพี่ซีมาเห็น นางก็ถามด้วยความเป็นห่วงเลย เป็นอะไรไหม ไหวรึเปล่า มีอะไรบอกพี่ได้นะ ไปเราก็ไปไม่เป็นเลยยยย (แต่ช่วงนั้นดราม่าหนักมากจริงๆ) เราเลยได้แต่บอกพี่ซีไปว่า เราเครียดๆนิดหน่อย อยากได้กำลังใจ อยากร้องไห้ พี่ซีบอกกับเราว่าไม่ต้องร้องนะ เขาจะเป็นกำลังใจให้เราเอง เรานี่แบบยิ้มแก้มปริเลย เฮ๊ยแกรรรรร นางน่ารักไปป่าว 5555
และด้วยความที่เราเจ้าแผนการ เราก็บอกพี่ซีไปว่าเราอยากร้องเพลงและกับเขา ขอไลน์ได้ไหม บีทอคคุยไม่ถนัดไรงี้ นางให้ไลน์มาอย่างง่ายดายเลยทีเดียวววว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด เขาให้ไลน์เราอ่ะแกร 555555 ได้มาแล้วรออะไรคะ แอดสิแอดดด
พี่ซีเขาทักมาก่อนเลย สวัสดี จะแลกเพลงอะไรดีหล่ะ เราก็บอกไปว่าเอาเลย พี่เริ่มก่อน เขาก็บอกเราว่า เลดี้เฟิร์สเลย ให้เราเริ่มก่อน เกี่ยงกันไป-มา สุดท้ายเขาก็เริ่มก่อนอยู่ดี ครั้งแรกที่ได้ฟังเสียงพี่ซี เสียงนางน่ารักมากกก โอ้ยยยย ยิ้มแก้มปริอีกแล้วววว เรากับพี่ซีแลกเพลงกันประมาณ4-5เพลงได้ หลังจากนั้นก็ไม่รู้จะคุยอะไร เราเลยเงียบๆไป เขาก็ทักมาถามทำอะไร แถมส่งเพลงมาให้ฟังอีก ผู้ชายอะไรน่ารักเป็นบ้าเลยยยย แถมมีการชมกลับอีกนะว่าเราก็ร้องเพลงเพราะเหมือนกัน นาทีนั้น ลอยเลยจ้าาาาาาาาาาา หลังจากนั้นเรากับพี่ซีก็คุยกันมาเรื่อยๆ จากเราที่เป็นคนไม่รู้สึกอะไรด้วย ใจเริ่มหวิวๆแล้ว
เดี๋ยวมาเล่าต่อเน๊อะ ^^