****ใครที่ไม่ได้ดูเรื่องนี้ แนะนำเป็นอย่างยิ่งว่า ห้ามกดเปิดสปอยล์ก่อนดูครับ****


ตอนสุดท้าย เป็น Epilogue ตามคาด แต่ก็เรียกว่าเป็น Epilogue ที่ส่วนตัวผมว่าทำได้น่าสนใจดีมากๆ เลย (แต่อีกส่วนนึงก็รู้สึกกั๊กๆ นิดหน่อย)



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ดร. มาหาไซคาวะตามสัญญา พูดแนวคิดของตัวเองไปเรื่อย เข้าใจโคตรยากจนถึงขั้นไม่เข้าใจเลย

แต่มีเด็ดๆ หลายอัน จะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยก็แล้วแต่คน ทั้ง
"ไม่มีใครกลัวความตายหรอก แต่พวกเขากลัวชีวิตที่กำลังมุ่งหาความตายต่างหาก เพราะถ้าเราสามารถตายได้โดยไม่เจ็บปวด ความตายก็ไม่น่ากลัวใช่มั้ยล่ะ?"

"ที่ไม่ฆ่าตัวเอง เพราะอยากให้มีคนอื่นมาฆ่า เพราะการที่โดนนอื่นมาข้องเกี่ยวกับชีวิต นั่นคือการต้องการถูกรักใช่มั้ยล่ะ"

"ไม่มีชีวิตไหนที่เกิดมาด้วยความตั้งใจของตัวเอง เพราะงั้นก็น่าจะเป็นสัญชาตญาณตามธรรมชาติของชีวิตเหล่านั้น ที่อยากให้ชีวิตต้องโดนพรากไปในแบบเดียวกันไม่ใช่เหรอ?"

"สำหรับชั้นคือเรื่องถูก สำหรับเธอคือเรื่องที่ไม่ถูก ความหมายของถูกหรือผิดก็ไม่ได้เป็นมากไปกว่านั้นหรอก"



คุยเสร็จ ก็โดนตำรวจที่คอยเฝ้าไซคาวะไว้อยู่ (เพราะข้อความของ ดร. ตอนท้าย) พาตัว ดร. ไป


"วันต่อมา" นิชิโนะโซโนะมาบอกว่า พวกตำรวจไปตามจับ ดร. มากาตะที่โตเกียว เพราะงั้นพวกตำรวจที่คอยคุ้มกันไซคาวะก็จะไป "วันนี้" ด้วย

ไซคาวะ : "เอ๊ะ? แล้วตำรวจที่คุ้มกันชั้นล่ะ ??"
นิชิโนะโซโนะ : "ตั้งแต่ 'วันนี้ไป' ก็ไม่มีแล้วค่ะ"


(ผม : ร้อง Here หนักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!! )


อีกอย่างนึงที่โคตรโดนใจ คือแนวทางการสอนของครูที่สอนไซคาวะมา หรือก็คือพ่อของนิชิโนะโซโนะ

ไซคาวะ : "อาทิตย์แรก ครูถามว่า 'ทุกคนได้อ่านบทเรียนเตรียมมารึเปล่า' แต่พอบอกว่า 'ไม่ได้' ครูก็ตอบกลับมาว่า 'งั้นอทิตย์หน้ามาเริ่มเรียนบทแรกกัน' แล้วก็ออกจากห้องเรียนไป"

ไซคาวะ : "อาทิตย์ต่อมา ครูถามตอนเริ่มเรียนว่า 'มีตรงไหนที่ไม่เข้าใจมั้ย?' พอทุกคนเงียบ ครูเลยบอก 'งั้น ก็ไม่มีอะไรที่ชั้นต้องทำแล้ว อาทิตย์หน้ามาเริ่มบทที่ 2 กัน' แล้วก็ออกจากห้องไป"

ไซคาวะ : "ชั้นก็เลยอ่านไปแล้วก็พยายามนึกหาคำถามไปถามด้วย อาทิตย์ต่อมา หลังจากที่ถามเสร็จ ครูก็ใช้เวลานับจากนั้นไปตลอด 4 อาทิตย์ในการตอบคำถามของชั้น ก่อนจะจบด้วยว่า 'นี่คือคำตอบของครูให้กับไซคาวะ โซเฮย์คุง มีใครมีคำถามจาก 2 บทแรกอีกมั้ย?'''


และคำตอบที่ว่า คิโด เซ็ทสึโกะ (ที่โผล่มาแค่ตอนแรกกับตอน 9-10) เกี่ยวยังไงกับไซคาวะ ก็เฉลยในตอนนี้ด้วย (โดนแบบนี้ไป ผมออกอาการแบบเดียวกับนิชิโนะโซโนะเลยครับ )


ตัดจากนั้น ก็เป็นช่วงท้าย เป็ฯบทสนทนาถามตอบระหว่างแม่ลูก ที่โคตรจะเข้าใจยาก-ไม่เข้าใจอีกตามเคย

"มนุษย์ไม่ได้อยู่เพื่อคนอื่นหรือสิ่งรอบตัว แต่คนเรามักเผลอเรอคิดไปเองว่าอยากที่จะอยู่เพื่อใครซักคน นั่นเพราะคนเราไม่สามารถยอมรับเรื่องที่ว่า 'ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงมีตัวตนอยู่' ได้ไม่ใช่เหรอ?"

"ถ้าหากคนเรารู้หมดทุกเรื่องแล้วละก็ จะไม่เกิดอยากทำอะไรซักอย่าง ถ้าไม่คิดอยากทำอะไรเพราะความอยากรู้แล้วละก็จะไม่มีสิ่งใหม่ๆ เกิดขึ้นมาได้"



และซีนสุดท้าย กับการพูดคุย"ตัวคนเดียว" ของ ดร. ที่ผมไม่เข้าใจแต่รู้สึกเหมือนจะเข้าใจ แล้วก็ขนลุกสุดๆ !!!





สรุปสำหรับเรื่องนี้ ไม่เหมาะจะเป็นอนิเมแนะนำให้คนอื่นดูเท่าไร เพราะการเดินเรื่องที่ช้า และ เน้นข้อมูล เนื้อเรื่อง มากกว่าตัวละคร (ที่มีหรือไม่มีแทบไม่ต่างกัน)
แต่ถ้าถามว่าสนุกมั้ย ผมขอตอบว่า "สนุก" สำหรับคนที่ชอบแนวปริศนา สืบสวนครับ ผูกเรื่องได้ดี มีที่มาที่ไป ถึงแม้จะมีจุดที่ให้ความรู้สึกแปลกๆ หลายที่ แต่ในความรู้สึก ผมคิดว่าเป็นแบบนั้นก็ดีตามแนวทางของเรื่องนี้แล้วล่ะ


คำแนะนำของผมสำหรับคนที่จะดูเรื่องนี้ - ถ้าไม่ได้ดูรวดเดียว หรือดูแล้วจำอะไรไม่ค่อยได้ หลังจากดูตอน 9 เสร็จ ให้ย้อนกลับไปดูตั้งแต่ตอนแรกไล่เก็บข้อมูลใหม่อีกรอบครับ สนุกขึ้นจมเลย


ให้ 9.5/10 ครับ ช่วงแรกอืดไปหน่อย เพราะเป็นแนวสืบสวนที่คนดูสามารถคิดตามได้ ช่วงแรกเลยมีแต่ข้อมูลที่จับต้นชนปลายไม่ถูก แต่โดยรวม กระตุ้นต่อม "อยากรู้อยากเห็น" ของผมได้ทุกตอนดีจริงๆ สมกับที่บอกไว้ในตอนสุดท้ายเลยว่า "พยายามค้นหาคำตอบในเรื่องที่ไม่รู้ต่อไปเรื่อยๆ ซะ แม้จะไม่มีใครตอบกลับมาก็ตาม"

สมชื่อ Perfect Insider จริงๆ !!

สุดท้าย ตลอด 11 ตอน ไซคาวะดูดบุหรี่ไปกี่มวนหว่า ???