ในชีวิตเรามันจะมีใครคนนึงอยู่ในใจ คิดถึงเขาเมื่อไหร่ก็เจ็บแปลบๆในใจทุกที เราเข้าใจประโยคนี้แล้วล่ะ

เราแค่อยากมาแชร์เรื่องราวความรักที่ไม่สมหวังของตัวเองแค่นั้น

ตอนม.1เราเคยชอบรุ่นพี่คนนึงมาสามปีเกือบสี่ปี เจอพี่เขาเพราะกำลังเดินเปลี่ยนห้องเรียนเลยสวนกัน ตอนนั้นยังไม่รู้เลยว่าเขาคือใคร ชื่ออะไร ม.ไหน รู้แค่ว่าม.ปลาย  และก็รู้แค่ว่าพี่คนนี้แหละโคตรใช่เลย มันเหมือนเป็นรักแรกพบอ่ะปิ๊งแรงมากกกกกกก ตอนนั้นแค่จำได้ว่าเขามาเรียนห้องไหน คาบที่เท่าไหร่ เลยไปไล่ดูตารางเรียนที่ติดอยู่บอร์ดของ รร. ไล่ดูของม.ปลาย ตั้งแต่ม.4 ก็เลยไปเจอ พี่เขาอยู่ห้องสุดท้ายของชั้นเบยยย ตอนนั้นก็รู้ห้องแล้วแต่ไม่รู้ชื่อก็ไปถ่ายตารางเรียนมานะ แต่ก็ไม่เจอกันเลยย555555 ตามหาพี่เขาอยู่เดือนนึงอ่ะ (เราเจอพี่เขาวันอังคารที่18ธันวา) แล้วก็ไม่รู้จะถามหายังไง เพราะไม่มีรูป ไม่รู้ชื่อ รู้แค่ห้อง เรารู้แค่ว่าพี่แกอยู่ห้องกับคนดังเลยไปส่องเฟสพี่คนดังๆ เพื่อนพี่คนดังมีเยอะมากก็ไล่หา นั่งหาหน้าคอมอยู่เป็นชั่วโมง ปวดตาไปหมด พอเริ่มท้ออยู่ดีๆก็ไปเจอคนนึง! พี่เขาไงงงงแล้วประเด็นคือเป็นเพื่อนในเฟสกับพี่เขาตั้งนานแล้วนี่ 😂 แต่โปรไฟล์เขาคือเป็นรูปคู่กับผู้หญิง เราก็ใจไม่ดีนึกว่าพี่มีแฟนเลยเข้าไปส่อง ปรากฏว่าาา.. ไม่มีเว้ยยยย 55555555 คือดีมาก เราเลยทักเฟสพี่แกไปเลย (18มกราอ่ะเดือนนึงเป๊ะ555) ตอนนั้นนางยังไม่ออนด้วย5555 พอตอนเย็นๆ นางก็ตอบเลยถามชื่อทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว (ชื่อเฟสพี่แกเป็นชื่อเล่นกับฉายา55) ก็ได้คุยกัน วันนั้นก็ต้องเก็บของไปเข้าค่ายลูกเสือยุวะตอนเช้าเนอะ ก็คุยกันจนดึกพี่แกก็บอกไปนอน เลยไป>___<  ไปเข้าค่ายเราก็อุตส่าแอบเล่นโทรศัพอล้วแชทกับนาง นางก็ถามว่าไม่ไปค่ายเหรอทำไมเล่น เลยบอกแอบเล่น55555555นางก็อ่อๆ ละก็คุยกันถามนั่นนี่กลับมาค่ายก็คุย ทักไปเงี้ยทักทุกวัน แต่นางก็ตอบนะ555555555 แต่เวลาเจองี้ไม่กล้าทักแถมหลบหน้าอีก เขินนน-//- วาเลนไทน์เราก็เออบอกชอบพี่แก ก็รู้ว่ามันเร็วไปนะแต่เราเชื่อความรู้สึกตัวเองอ่ะว่าชอบจริงๆ วันนั้นก็พับดาวใส่โหลให้ เขียนการ์ดละพับเป็นหัวใจให้(เพื่อนอุตส่าสอนอ่ะ) ละก็กุหลาบขาวดอกนึงอิอิ กว่าจะเจอกันก็บ่ายๆนึกว่าจะไม่เจอแล้ว ตอนนั้นตื่นเต้นมากเห็นผู้ชายใส่ชุดพละนี่ใจเต้นตึกๆ เพราะวันนั้นพี่แกใส่ชุดพละ55555 สุดท้ายก็เจอ เพื่อนสนิทเป็นคนเอาไปให้ เง้ออ555 แล้วสรุปคือก่อนวาเลนไทน์เพื่อนทักไปคุยกับนางละบอกนางว่าเนี่ย วันที่14เรามีอะไรจะบอกนาง โอ้ยคือนางก็รู้ก่อนแล้วง่ะ 😏 ตอนเย็นนางก็ทักมาบอกขอบคุณนะสำหรับของ ไม่เคยมีใครทำงี้ให้นางเลยเราเป็นคนแรก ตอนนั้นก็ไม่ได้หวังให้นางมาชอบนะแค่ได้บอกไปได้คุยกันงี้ก็โคตรมีความสุขเลยอ่ะ ละวันต่อไปจัดงานปัจฉิม รร. ก็มีงานเนอะก็ไม่ไ ด้เรียนถึงเรียนเราก็พากันขอคาบอยู่ดี5555555 เราตามหาตัวพี่แกทั้งวันเลยแต่หาไม่เจอ มาเจอตอนบ่ายๆ แล้วเจอในห้องน้ำหญิวด้วยนะโอ้ยตาย55555 ห้องน้ำโรงเรียนเรามันจะเป็นแบบช่องๆเหมือนหน้าต่างทางด้านหน้า เราก็อธืบายไม่ถูก555 เราวิ่งไปละพี่แกยืนอยู่หน้าห้องน้ำ เราก็ยิ่นหน้าเข้าไอ้ช่องนั่นแหละละก็มอง555 โคตรตลก คืออยากถ่ายรูปกับนางแล้วไม่กล้าถ่ายคนเดียวเพื่อนพาถ่ายเลยให้ถ่ายก่อน เราก็ถ่ายสุดท้าย เรายืนห่างนานมาก555 เพื่อนเลยด่าละบอกให้ขยับเข้าไป ตอนนั้นคือยิ้มมีความสุขมากกก แต่ประเด็นคือหน้าพี่แกมันหลุดด!!! คือขำ555แล้วก็ไม่เช็ครูปนะถ่ายเสร้จไปเลยเขินมาก (15มกรา) ก็แชทไปถามว่าไปทำไรห้องน้ำหญิง นางก็บอกไปจับประตูให้เพื่อนประตูมันปิดไม่ได้ 5555น่าร้ากกก ก็คุยกันมาตลอดรู้ว่าพี่แกชอบอะไรไม่ชอบอะไร คุยกันเรื่องบ็อกเซอร์ตัวโปรดพี่แกก็ยังมีเลย อ๋อยยย 😁 ครั้งนึงพี่แกเคยบอกว่าชอบดาวลูกไก่มันน่ารัก อยากเป็นดาวลูกไก่ ก็เลยใช้โค้ดเรียกแทนพี่แกว่าพี่ดาวลูกไก่ สั้นๆว่าดาว คนก็ชอบถามว่าทำไมต้องเรียกว่าดาว ก็บอกไปเขาก็แบบอินี่ปัญญาอ่อน😒 แล้วนางก็รู้นะว่าเรียกนางว่าดาวลูกไก่อ่ะ5555แต่ก็ไม่ว่าอะไร ตอนปิดเทอมก็คุยกันไม่รู้ว่างหรืออะไรนางก็ทักแชทมาบอกว่า ดาวที่พับให้อ่ะ นับละนะมี150ดวง แต่มันแบนดวงนึง ละนางก็บอกขอบคุณอีกรอบ เง้อออน่ารักจังนั่งนับดาวด้วย 👉👈 แล้ววันนึงเราก็เห็นนางขึ้นตัสกับพี่คนนึง ตอนนั้นไม่โอเคมาก ร้องไห้แบบตั้งเช้าเลย ใจนี่จะสลายละ เพื่อนเราก็แบบโกรธนางแทนเรามากบอกเด้ะไปดักแม่มเบย5555เพราะนางอยู่บ้านไม่ไกลกับเพื่อนเราพอดี เพื่อนก็แต่งรูปละเขียนว่า I hate star ละแท็กเรามา ร้องไห้หนักมากกกค่าใช้ดิสดำปกดำดราม่าแล้วฟังเพลงคำยินดี ค่ำๆนางก็มาบอกประมานว่า เพื่อนกับแฟนเลือกไร ก็ตอบเพื่อนนางก็บอกเลือกเพื่อน เพื่อนมีปัญหานางก็จะช่วยไรงี้ แล้วก็พูดประมานแบบว่านางไม่ได้คบนะแต่บอกไม่ได้ว่าขึ้นตัสทำไม ละเราก็แบบไม่รู้ดิไม่ได้ถามไรเลยแต่ยิ้มออกแล้วอ่ะวันถัดมาตัสก็ลงยิ้มแรงมากกกกกมีความสุขขขขอิอิ ละเราก็หายไปจากชีวิตนางช่วงนึง ประมานสองอาทิตย์กว่าเกือบสาม เราก็กลับมาทักนาง นางก็แบบเออหายนานเนอะไปไหนมาไรเงี้ยยยยย ว้าววว😝 ก็บอกไปเล่นอย่างอื่นมาไม่ค่อยเข้าเฟส ตอนวันเกิดเราพี่แกก็ทักไปถามเพื่ินเราว่าพน.วันเกิดเราเหรอ แล้วนางก็มาแฮปเราตอนเที่ยงคืนกว่าเป็นคนที่4 นางมาไม่ทันคนแรกคนแรกมาเร็วเกิน 00.00 เสียใจแต่ก็ดีใจ จนถึงเปิดเทอมก็คุยเหมือนเดิม.ครั้งนึงนางเคยบอกให้เราร้องเพลงให้ฟังด้วย แบบเดี๋ยวคอลกันไรงี้แต่คือเราไม่สบายเสียงไม่มีอีกย่างคือร้องเพลงไม่เป็น TT เสียดายมากพลาดสุดๆ.ครั้งนึงงอนนางนอยนางแบบเราทักไปละนางอ่านแล้วไม่ตอบดราม่าเลยจ้า ดึกๆนางก็เข้ามาออนเลยบอกขอโทษแล้วก็บอกว่าเน็ตหลุดไฟดับบลาๆละนางก็ชวนฟังเพลง  บางเรื่องนางก็มาบอกนะ บางครั้งนางก็ทักมาถามแบบตัดผมทรงไรดี 😀😊เหมือนจะสนิทแต่ก็ไม่ได้สนิทเลย  เอาจริงคนชอบนางก็มี เราสู้ไม่ได้สักคน แต่นางก็ไม่เลือกสักคน แล้วประเด็นคือนางไม่เคยมีแฟนเลยยย ตู้หูวว😂 นางก็เล่าความรักนางให้ฟังบ้างเราก็แบบทนฟังเจ๊บบบเจ็บ 😢 บางทีเราก็ท้อนะท้อบ่อยด้วย แบบรักแค่ไหนทำดีแค่ไหนก็มีสถานะแค่พี่น้อง แต่ก็ทำไรไม่ได้ จนวนมาถึง18ธันวาอีกครั้ง เราใช้มันเป็นวันครบรอบเว้ยของเราคนเดียวด้วยนะนับคนเดียว55555 จนตอนนี้จะได้ใช้ครบรอบครั้งที่3แล้วและคงจะเป็นครั้งสุดท้าย ไม่นับอีกแล้วความทรงจำเยอะมากพิมไม่หมด555แต่ที่หลักก็นี่แหละ แล้วตอนเราอยู่ ม.3 พี่แกอยู่ ม.6 ก็ไม่ค่อยได้เจอกัน แล้วดันไปสืบมาได้อีกว่านางปลื้มๆใคร เจ็บสุดร้องไห้บ่อยมากช่วงนั้น55แถมไม่ค่อยได้คุยด้วยนางไม่อ่านไม่ตอบเลย แย๊แย่ เราก็พยายามตัดใจละเพราะยังไงนางจะจบแล้ว จะไม่เจอกันตัดใจเลยดีกว่า แต่ก็ทำไม่ได้อยู่ดี วันปัจฉิมเราก็เลยเอาของไปให้เขา ซึ่งก็ทำเองอีกเหมือนเดิม อยากให้รู้ว่าเราตั้งใจก็แค่นั้น แล้วก่อนปัจฉิมคือเราต้องไปเข้าค่ายกลับมาก็สี่โมงกว่าจะไปซื้อของกว่ากลับมาทำก็ห้าโมงกว่า มานั่งทำอยู่รร. พี่ม.6 ก็พากันจัดซุ้มแต่ละห้องไปคนเยอะเลยไม่กลัว มีเพื่อนอยู่เป็นเพื่อนคนนึงคอยไปส่งเรากลับบ้านด้วย 555 กว่าจะเสร็จกว่าจะกลับถึงบ้านก็ทุ่มเท่าไหร่ไม่รู้ ยุงนี่เยอะมากมืดแรงแต่ไม่กลัวหรอกเพื่อของขวัญชิ้นสุดท้ายให้ แล้วพอวันต่อมาก็ปัจฉิม เราก็หอบทั้งตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มากกของพี่ที่สนิท แล้วก็กระดานที่ทำให้พี่แก คืออันใหญ่และหนักสุดๆๆ ไหนจะช่อดอกไม้อีก เยอะแยะ หอบแบบเพื่อนต้องมาช่วย5555555 ก็ไปหาพี่แกที่ซุ้มห้องพี่แก ก็เจอก็แบบไปสะกิดไหล่ละเอาให้เอง  คือเขินนน นางก็ยิ้มให้ละถ่ายรูปด้วยกันครั้งสุดท้าย เพื่อนนี่รัวมาก แล้วนางคือไม่ทำของปัจฉิมด้วยนาจา บ้าจริงงงงเชียว -3- แล้วกระดานที่ให้คือเขียนเรื่องราวต่างๆความในใจบลาๆ นางอ่านละนางก็บอกนั่นนี่ แล้วประเด็นคือเขียนเรื่องพี่ที่ขึ้นตัสกับนางตอนนั้นด้วย แต่ดันเขียนผิดชื่อ นางก็ถามว่า...คือใคร เพราะเราเขียนชื่อพี่ผญ.หลงคน ที่จริงไม่ใช่ ป่วงแรงอายเบย วันนั้นจพได้ว่าร้องไห้เงียบๆคนเดียวพอคิดว่าจะไม่เจออีก เสียใจจจ ปิดเทอมเราก็ต้องไปเข้าค่ายวิทย์คณิตครั้งสุดท้ายที่ต่างจังหวัด (ไปแค่สี่ห้อง)แล้วแบบวันจะกลับพี่เขาขึ้นตัสคบกับพี่คนนึงที่รู้จัก เราเห็นเขาเม้นเขาไลค์กันนะแต่ไม่ตงิดใจไรเลยเรื่องพี่คนนั้น ไม่คิดว่าจะคบกัน คือแบบเศร้ามากตัดสินใจบล็อกเฟสไปเลย จะได้ตัดใจ ลบแชทลบอะไรทุกอย่าง แค่มันก็ยังจำได้ขึ้นใจทุกๆเรื่องราว.. แต่นางก็คบกันได้แค่เดือนกว่าๆก็เลิก เรามารู้ทีหลังเพราะแอดเฟสพี่แกไปใหม่ (เฟสเดิมโดนรีพอร์ทกู้ไม่ได้สมัครเฟสใหม่เลยแอดไปเลย) เฟสใหม่ไม่มีแม้กระทั่งตัสที่เคยพูดถึงพี่แก หายไปทุกๆอย่างเลย จนมิถุนาหรือพฤษภานางก็มีแฟนใหม่ ตอนนี้ก็คบกันอยู่ เราก็ดีใจนะแต่ก็ยังลืมพี่แกไม่ได้ พยายามแค่ไหนก็ลืมไม่ได้เลยแต่ถ้าถามว่ารักอยู่ไหมกลับไปรักได้ไหมคงไม่แล้วอ่ะมันเลยจุดๆนั้นมาแล้วขอบคุณทุกๆอย่างที่ทำให้รู้จักนาง55555555555555 ดาวที่เคยพับให้ก็จะไม่ทำให้ใครอีกแล้วจะไม่ให้มาซ้ำรอยเด็ดขาด 😆 ใครมีเรื่องความรักบ้าๆบอๆไม่สมหวังแบบเรามาแชร์กันได้นะะ