แต่งงานมา 2 ปีแล้วครับ เผอิญย้ายบ้านแล้วเจอไดอารี่ของภรรยาโดยบังเอิญ ด้วยความอยากรู้ประกอบกับหาเรื่องใส่ตัวเลยเข้าไปอ่าน
อย่างที่บอกครับหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ ภรรยาผมเขียนตั้งแต่สมัยเรียนรวมทั้งสิ้น 7 เล่ม ซึ่งแน่นอนครับเค้าเขียนตั้งแต่สมัยก่อนเป็นแฟนกับผม ซึ่งก็มีเรื่องของคนที่เค้าแอบชอบ เรื่องของแฟนเก่าเค้า ซึ่งผมก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะคนเรามีอดีตกันทั้งนั้น แต่ตอนเป็นแฟนกับผมแล้วนะซิ ไดอารี่ของเค้าก็เขียนเรื่องเกี่ยวกับผม แต่มันไม่ใช่แค่ผมคนเดียวเพราะเธอคบซ้อน ตอนผมไปเรียนต่อ ซึ่งเนื้อความในไดอารี่เค้าก็ไม่ได้เขียนละเอียดแต่ผมค่อนข้างมั่นใจว่าเค้าคงมีไรกัน เพราะไป ตจว กัน2คน เมาจนต้องไปนอนบ้านคนที่คบซ้อน ผมก็พยายามคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ผ่านมาแล้ว แล้วผมเองก็เป็นคนหาเรื่องที่ไปหยิบอ่านของส่วนตัวเค้ามาเอง แต่มันก็อดที่จะเสียความรู้สึกไม่ได้ ผมรู้สึกได้เลยว่าผมถูกเค้าหลอกมานาน บางเหตุการณ์ที่ผมจำได้ตอนผมกลับจากเมืองนอกแล้ว จะชวนเค้าไปเที่ยวแต่เค้าบอกต้องไปเช่งเม้งกะที่บ้าน แต่ผมมาอ่านดูเค้าไปกับคนที่เค้าคบซ้อนและยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่เค้าโกหกผม
ถามว่าตอนนี้เราแต่งงานกันมา2ปีแระ ผมกับเค้าไม่มีปัญหาอะไรกันเลย เราเข้ากันด้วยดี ผมโทษตัวเองเสมอว่าผมไม่น่าอ่านไดอารี่เล่มนั้นเลย มันทำให้ผมรู้สึกแย่มากๆจนถึงขั้นเครียดมากๆ แฟนผมก็ถามว่ามีไรเปล่าผมก็ตอบว่าไม่ ตอนนี้ผมพยายามทำเป็นลืมๆมันไปแต่ยอมรับจริงๆว่ามันยังติดค้าง
ผมไม่คิดที่จะไปถามไถ่ภรรยาผมแน่นอนเพราะมันผ่านมานานแล้ว แต่จิตใจผมจะกลับมาเป็นเหมือนก่อนอ่านไดอารี่ได้ยังไง แล้วที่สำคัญความคิดที่ว่าเค้าจะหลอกผมอยู่มั้ย เค้าจะมีชู้มั้ย มันอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ผมควรทำไงดีครับ
ไดอารี่ของภรรยา....แอบเศร้ามากๆ
อย่างที่บอกครับหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ ภรรยาผมเขียนตั้งแต่สมัยเรียนรวมทั้งสิ้น 7 เล่ม ซึ่งแน่นอนครับเค้าเขียนตั้งแต่สมัยก่อนเป็นแฟนกับผม ซึ่งก็มีเรื่องของคนที่เค้าแอบชอบ เรื่องของแฟนเก่าเค้า ซึ่งผมก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะคนเรามีอดีตกันทั้งนั้น แต่ตอนเป็นแฟนกับผมแล้วนะซิ ไดอารี่ของเค้าก็เขียนเรื่องเกี่ยวกับผม แต่มันไม่ใช่แค่ผมคนเดียวเพราะเธอคบซ้อน ตอนผมไปเรียนต่อ ซึ่งเนื้อความในไดอารี่เค้าก็ไม่ได้เขียนละเอียดแต่ผมค่อนข้างมั่นใจว่าเค้าคงมีไรกัน เพราะไป ตจว กัน2คน เมาจนต้องไปนอนบ้านคนที่คบซ้อน ผมก็พยายามคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ผ่านมาแล้ว แล้วผมเองก็เป็นคนหาเรื่องที่ไปหยิบอ่านของส่วนตัวเค้ามาเอง แต่มันก็อดที่จะเสียความรู้สึกไม่ได้ ผมรู้สึกได้เลยว่าผมถูกเค้าหลอกมานาน บางเหตุการณ์ที่ผมจำได้ตอนผมกลับจากเมืองนอกแล้ว จะชวนเค้าไปเที่ยวแต่เค้าบอกต้องไปเช่งเม้งกะที่บ้าน แต่ผมมาอ่านดูเค้าไปกับคนที่เค้าคบซ้อนและยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่เค้าโกหกผม
ถามว่าตอนนี้เราแต่งงานกันมา2ปีแระ ผมกับเค้าไม่มีปัญหาอะไรกันเลย เราเข้ากันด้วยดี ผมโทษตัวเองเสมอว่าผมไม่น่าอ่านไดอารี่เล่มนั้นเลย มันทำให้ผมรู้สึกแย่มากๆจนถึงขั้นเครียดมากๆ แฟนผมก็ถามว่ามีไรเปล่าผมก็ตอบว่าไม่ ตอนนี้ผมพยายามทำเป็นลืมๆมันไปแต่ยอมรับจริงๆว่ามันยังติดค้าง
ผมไม่คิดที่จะไปถามไถ่ภรรยาผมแน่นอนเพราะมันผ่านมานานแล้ว แต่จิตใจผมจะกลับมาเป็นเหมือนก่อนอ่านไดอารี่ได้ยังไง แล้วที่สำคัญความคิดที่ว่าเค้าจะหลอกผมอยู่มั้ย เค้าจะมีชู้มั้ย มันอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ผมควรทำไงดีครับ