รู้สึกยังไง เวลาที่เจอเพื่อนที่โรงเรียนไปทำงาน Part Time ที่ห้างคะ

สมมติว่าเราไปทานอาหารร้านอาหารหรูร้านหนึ่ง แล้วเจอพนักงานคนหนึ่งเดินออกมารับออเดอร์
ปรากฎว่าเป็นเพื่อนเราที่โรงเรียน แต่เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเค้ามาทำ แล้วเราก็ทักทายกันปกติ ด้วยเสียงเบาๆ
เราว่าน่าชื่นชมดีนะคะ มีรายได้พิเศษ เรายังไม่มีเลย แต่เค้าดูอายๆ ยังไงก็ไม่รู้ ตอนเจอเราเหมือนเค้าอึ้งๆ ไป
เราเลยแค่ทักๆ เค้า แล้วบ๊ายบายค่ะ พอไปที่โรงเรียน เราก็ถามว่าแกไปทำงานที่ร้านนั้น ทำไมแกไม่บอก

เพื่อนมันเลยบอกว่ามันอาย ที่บ้านมันมีปัญหาด้านการเงิน เราก็บอกว่า อ้าว ทำไมไม่บอกอีก มีอะไรจะได้ช่วยกัน
มันบอกว่ามันเกรงใจ คนแถวบ้านมันก็เม้าท์มันว่ามันไปทำงาน Part Time มันโดนมองด้วยสายตาดูถูก แล้วเราก็ไม่ถามเซ้าซี้มันต่อค่ะ
เราไม่เข้าใจว่าทำไมคนในสังคมถึงต้องดูถูกอาชีพนี้กันด้วยคะ มันเป็นอาชีพที่สุจริตไม่ใช่เหรอ เราว่าน่าภูมิใจนะคะ
อย่างเมืองนอกนี่ใครได้ทำจะภูมิใจมากๆ จะมั่นใจกันมากๆ จากที่เคยรู้จักเด็กฝรั่ง เด็กที่เคยเรียนเมืองนอก และเคยดูหนังฝรั่งนะคะ
แต่เด็กไทยกลับต้องอาย ต้องปกปิด ต้องทำเหมือนกลัวคนสงสาร เฮ้อ เราว่าไม่ใช่เรื่องที่น่าอายเลยค่ะ น่าชื่นชมมากกว่า

เมื่อไหร่คนถึงจะเลิกดูถูกเด็กพวกนี้สักทีคะ เมื่อไหร่จะเปิดใจยอมรับบ้าง เด็กพวกนี้เก่งนะคะ มีความรับผิดชอบ
ทำงานเอง หาเลี้ยงตัวเอง บางคนก็ส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ยังเด็ก เรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย ช่วยเหลือตัวเองได้ ดูแลตัวเองเป็นค่ะ