นี่เป็นกระทู้ที่มาระบายโดยเฉพาะเผื่อเมทที่อยู่ด้วยคงจะแวะเข้ามาอ่าน ถ้าพิมพ์อะไรลงไป
แล้วมันตรงกับตัวคุณเอง คุณก็น่าจะเอาไปปรับปรุงตัวด้วยนะคะ
....
ห้องหนึ่งอยู่ด้วยกัน 4 คน..วันแรกที่ย้ายเข้ามาฉันดีใจนะที่ได้เจอเมทอย่างพวกคุณ ดูเหมือนเป็นคนดีมีสามัญสำนึกขยันซื่อสัตย์
คิดว่าอยู่แล้วไม่มีปัญหาค่ะ แต่พอนานไปนิสัยหรือสันอะไรสักอย่างนี่แหละเริ่มมาเต็ม กินข้าวด้วยกัน พวกนางไม่ยอมล้างถ้วยเลยค่ะ
ทิ้งไว้ 3 คืน คือเข้าใจป่ะห้องก็เล็กเหม็นก็เหม็น นอนอืดกันในห้อง ภาระเก็บของทุกอย่างจึงตกมาที่ดิฉันคนเดียว ก็คิดว่ายอมๆไป
ละกัน...เดี๋ยวครั้งหน้าพวกเขาอาจจะล้าง แต่ปล่าวเลย พวกนางยิ่งได้ใจ กินเสร็จทิ้งตรงนั้นเหมือนเดิม...ขยะทุกอย่างเอามากองไว้ใต้เตียงดิฉัน
แต่เตียงตัวเองสะอาดมาก อยากจะแต่งหน้าแต่งตัว ก็มาขึ้นเตียงดิฉัน เหยียบหมอนฉันด้วย ขอโทษนะค่ะอีดรอกหมอนที่กรุหนุนนอนทุกวัน เปื้อนขี้ตรีนอิเมทหมดละค่ะ
ฉันก็ไม่กล้าพูดอะไร เพราะกลัวมีปัญหา บอกแม่หลายครั้งแล้วแต่แม่ก็บอกให้ทนไว้ก่อน ยิ่งมหาลัยไม่ให้ปีหนึ่งอยู่หอนอกอยู่ ดิฉันก็ทนไว้จนระเบิดมาถึงตอนนี้ อีกเรื่องคือเวรทำความสะอาดห้อง เราตั้งใจ
จะแบ่งว่าใครทำอะไร ปรากฏว่าพวกนางเห็นเรากวาดห้องเช็ดห้องตอนว่างพวกนางยิ่งนอนเป็นคุณนายเลยค่ะ มองเรากวาดห้องแล้วพร้อมใจกันปรบมือ เอาขนมที่กินโยนทิ้งมาอีก อยากเอาไม้กวาดฟาดหน้าจริงๆ เบื่อค่ะพูดเลย!! ประชดเข้าไป เมทอีกคนก็งกไปหน่อย ข้าวเย็นไม่ยอมซื้อค่ะ มาแย่งกินข้าวดิฉันทุกวัน ขนมนี่ไม่ต้องพูดถึงพวกนางทั้งหลายเอาซ่อนไว้ในตู้ตัวเอง แต่มากินของดิฉันให้หมดก่อน มันน่าเบื่อจริงๆ เจ็บใจที่ขยะนี่ละคะ ทำไมต้องมาทิ้งใต้เตียงเราด้วย เคยบอกหลายรอบแล้วนะค่ะเรื่องขยะให้ทิ้งข้างนอก ทิ้งที่ถุงดำ เพราะฉันได้เอาถุงดำเตรียมไว้ให้แล้ว แต่นางก็ทิ้งไว้ตรงนั้นแหละ ห้องก็เหม็นเน่า แทบไม่อยากเข้าห้องค่ะ สุดท้ายดิฉันเองต้องมาไล่เก็บขยะเน่าๆไปทิ้ง เหมือนเป็นทาสพวกนางเลย ก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องยอมขนาดนี้ ถ้าไม่ทำก็คงไม่มีใครทำ อีกเรื่องคือเข้ามจนะว่าสนิทกัน อยู่ด้วยกันมาเป็นเทอมแล้ว แต่ไม่ควรล้อแรงๆ ชอบว่าให้แรงๆ ดูถูก คือฉันเป็นคนนิ่งๆ ใครว่าอะไรไม่ค่อยสะทกสะท้าน นางเลยคิดว่าฉันไม่โกรธ ใจจริงตรีนนี่อยากพุ่งเข้าปากไปล่ะคะ ให้ซักผ้าตากผ้าให้มันใช่หรอ คือฉันก็ต้องมีเรียนเหมือนพวกนาง ให้รีดชุดนักศึกษาให้ อย่าหวังค่ะ เวลาไปห้องซักรีดด้วยกัน เอาผ้าไปซักพร้อมกัน นางขอให้ตากผ้าให้เอาแต่ตะกร้าตัวเองขึ้นมา แล้วไม่ยอมเอาของเราขึ้นมาด้วย อ้างว่าไม่ไหว ขอเบะปาก 3 ทีค่ะ ดิฉันตัวเล็กกว่ามันอีก ยังยกได้สามตะกร้า คือไม่ไหวนะ ไม่ว่าจะไม่บอกเลย ฉันบ่นเรื่องขยะในห้องจนปากจะฉีก แต่นางก็ยังนิ่งอยู่ ออกไปไหน พัดลม ไฟ ก็ไม่ปิด แล้วมาบ่นว่าดิฉันอาบน้ำอุ่นเปลือง เปิดโคมไฟบ่อยอย่างโน้นอย่างนี้คือมันเกินไปป่ะ เป็นไปได้ดิฉันแทบไม่ได้อยู่ในห้องเลย เบื่อคะ แค่เห็นหน้าก็เกลียดล่ะ ที่ประชดเรา ส่าเราแรงๆอีก ไม่สวยอย่างนั้นอย่างนี้ ถามเถอะคุณสวยแล้วหรือ ขยะใต้เตียงกรุอีกนะ สักวันหมาเน่าๆได้อยู่ใต้เตียง
แน่ เครียดค่ะเครียดมาก จะย้ายไปอยู่หอนอกละคะ ขอแค่เทอมเดียว
แล้วถ้าฉันไม่กลับไปนอนห้อง อย่าขึ้นเตียงฉันอีก ขอบคุณที่เอาเสื้อผ้ากรุไปเช็ดขี้นก แล้วเอาผ้าตัวเองไปตาก ทำของเสียหายฉันไม่เคยว่า
แต่ขออย่ารื้อของบนโต๊ะ มีมารยาทหน่อย พ่อแม่เราไม่ได้สนิทกันจนเล่นหัวได้ ขอบคุณเมทอีกคนที่ไม่ได้กล่าวถึง คุณช่วยเหลือฉันมาตลอด เบื่อปัญหาการเจอเพื่อนใหม่ ปีหน้าอย่าเจอกันอีก . แท็กไรไม่รู้ แค่มาระบาย อ่านแล้วด่า จขกท ได้ไม่ว่าไม่ตอบกลับ ระเบิดแตกตุ้มม !!!
ระบายรูมเมทอยากท้าตบจังเลยค่าพูดเลย!!
แล้วมันตรงกับตัวคุณเอง คุณก็น่าจะเอาไปปรับปรุงตัวด้วยนะคะ
ห้องหนึ่งอยู่ด้วยกัน 4 คน..วันแรกที่ย้ายเข้ามาฉันดีใจนะที่ได้เจอเมทอย่างพวกคุณ ดูเหมือนเป็นคนดีมีสามัญสำนึกขยันซื่อสัตย์
คิดว่าอยู่แล้วไม่มีปัญหาค่ะ แต่พอนานไปนิสัยหรือสันอะไรสักอย่างนี่แหละเริ่มมาเต็ม กินข้าวด้วยกัน พวกนางไม่ยอมล้างถ้วยเลยค่ะ
ทิ้งไว้ 3 คืน คือเข้าใจป่ะห้องก็เล็กเหม็นก็เหม็น นอนอืดกันในห้อง ภาระเก็บของทุกอย่างจึงตกมาที่ดิฉันคนเดียว ก็คิดว่ายอมๆไป
ละกัน...เดี๋ยวครั้งหน้าพวกเขาอาจจะล้าง แต่ปล่าวเลย พวกนางยิ่งได้ใจ กินเสร็จทิ้งตรงนั้นเหมือนเดิม...ขยะทุกอย่างเอามากองไว้ใต้เตียงดิฉัน
แต่เตียงตัวเองสะอาดมาก อยากจะแต่งหน้าแต่งตัว ก็มาขึ้นเตียงดิฉัน เหยียบหมอนฉันด้วย ขอโทษนะค่ะอีดรอกหมอนที่กรุหนุนนอนทุกวัน เปื้อนขี้ตรีนอิเมทหมดละค่ะ
ฉันก็ไม่กล้าพูดอะไร เพราะกลัวมีปัญหา บอกแม่หลายครั้งแล้วแต่แม่ก็บอกให้ทนไว้ก่อน ยิ่งมหาลัยไม่ให้ปีหนึ่งอยู่หอนอกอยู่ ดิฉันก็ทนไว้จนระเบิดมาถึงตอนนี้ อีกเรื่องคือเวรทำความสะอาดห้อง เราตั้งใจ
จะแบ่งว่าใครทำอะไร ปรากฏว่าพวกนางเห็นเรากวาดห้องเช็ดห้องตอนว่างพวกนางยิ่งนอนเป็นคุณนายเลยค่ะ มองเรากวาดห้องแล้วพร้อมใจกันปรบมือ เอาขนมที่กินโยนทิ้งมาอีก อยากเอาไม้กวาดฟาดหน้าจริงๆ เบื่อค่ะพูดเลย!! ประชดเข้าไป เมทอีกคนก็งกไปหน่อย ข้าวเย็นไม่ยอมซื้อค่ะ มาแย่งกินข้าวดิฉันทุกวัน ขนมนี่ไม่ต้องพูดถึงพวกนางทั้งหลายเอาซ่อนไว้ในตู้ตัวเอง แต่มากินของดิฉันให้หมดก่อน มันน่าเบื่อจริงๆ เจ็บใจที่ขยะนี่ละคะ ทำไมต้องมาทิ้งใต้เตียงเราด้วย เคยบอกหลายรอบแล้วนะค่ะเรื่องขยะให้ทิ้งข้างนอก ทิ้งที่ถุงดำ เพราะฉันได้เอาถุงดำเตรียมไว้ให้แล้ว แต่นางก็ทิ้งไว้ตรงนั้นแหละ ห้องก็เหม็นเน่า แทบไม่อยากเข้าห้องค่ะ สุดท้ายดิฉันเองต้องมาไล่เก็บขยะเน่าๆไปทิ้ง เหมือนเป็นทาสพวกนางเลย ก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องยอมขนาดนี้ ถ้าไม่ทำก็คงไม่มีใครทำ อีกเรื่องคือเข้ามจนะว่าสนิทกัน อยู่ด้วยกันมาเป็นเทอมแล้ว แต่ไม่ควรล้อแรงๆ ชอบว่าให้แรงๆ ดูถูก คือฉันเป็นคนนิ่งๆ ใครว่าอะไรไม่ค่อยสะทกสะท้าน นางเลยคิดว่าฉันไม่โกรธ ใจจริงตรีนนี่อยากพุ่งเข้าปากไปล่ะคะ ให้ซักผ้าตากผ้าให้มันใช่หรอ คือฉันก็ต้องมีเรียนเหมือนพวกนาง ให้รีดชุดนักศึกษาให้ อย่าหวังค่ะ เวลาไปห้องซักรีดด้วยกัน เอาผ้าไปซักพร้อมกัน นางขอให้ตากผ้าให้เอาแต่ตะกร้าตัวเองขึ้นมา แล้วไม่ยอมเอาของเราขึ้นมาด้วย อ้างว่าไม่ไหว ขอเบะปาก 3 ทีค่ะ ดิฉันตัวเล็กกว่ามันอีก ยังยกได้สามตะกร้า คือไม่ไหวนะ ไม่ว่าจะไม่บอกเลย ฉันบ่นเรื่องขยะในห้องจนปากจะฉีก แต่นางก็ยังนิ่งอยู่ ออกไปไหน พัดลม ไฟ ก็ไม่ปิด แล้วมาบ่นว่าดิฉันอาบน้ำอุ่นเปลือง เปิดโคมไฟบ่อยอย่างโน้นอย่างนี้คือมันเกินไปป่ะ เป็นไปได้ดิฉันแทบไม่ได้อยู่ในห้องเลย เบื่อคะ แค่เห็นหน้าก็เกลียดล่ะ ที่ประชดเรา ส่าเราแรงๆอีก ไม่สวยอย่างนั้นอย่างนี้ ถามเถอะคุณสวยแล้วหรือ ขยะใต้เตียงกรุอีกนะ สักวันหมาเน่าๆได้อยู่ใต้เตียง
แล้วถ้าฉันไม่กลับไปนอนห้อง อย่าขึ้นเตียงฉันอีก ขอบคุณที่เอาเสื้อผ้ากรุไปเช็ดขี้นก แล้วเอาผ้าตัวเองไปตาก ทำของเสียหายฉันไม่เคยว่า
แต่ขออย่ารื้อของบนโต๊ะ มีมารยาทหน่อย พ่อแม่เราไม่ได้สนิทกันจนเล่นหัวได้ ขอบคุณเมทอีกคนที่ไม่ได้กล่าวถึง คุณช่วยเหลือฉันมาตลอด เบื่อปัญหาการเจอเพื่อนใหม่ ปีหน้าอย่าเจอกันอีก . แท็กไรไม่รู้ แค่มาระบาย อ่านแล้วด่า จขกท ได้ไม่ว่าไม่ตอบกลับ ระเบิดแตกตุ้มม !!!