เกริ่นก่อนว่า น้องชายผม อายุ 29 ส่วนแฟนมันอายุ 18 ปี ตอนคบกันช่วงแรกๆ ผู้หญิงเป็นเด็กน่ารักดีนะครับ ถึงขนาดกับทางแม่ผมคุยกับบ้านฝ่ายหญิงว่า ถ่าคบกันไปเรื่อยๆแล้วอยู่กันรอด จะแต่งงานให้  แต่พอผ่านไปเกือบปี ทั้งคู่เริ่มทะเลาะกันบ่อยเกือบทุกวัน ผมพูดแบบกลางๆ คือ ฝ่ายน้องผมก็เป็นคนไม่ค่อยยอมใคร แล้วฝ่ายหญิงเวลาทะเลาะ ชอบโวยวายจนชาวบ้านค้างเคียงเอือมมาก บางครั้งก็ด่าถึงพ่อถึงแม่ จนแม่ผมโทรมาร้องให้กับผม ว่าทนผู้หญิงคนนี้ไม่ไหวแล้ว หยาบคายมาก  น้องผมด้วยความที่รักแม่ ก็ไม่ทนแล้วจะบอกเลิก   ออ น้องผมไม่ได้ทำงานเป็นอาชีพประจำ รับจ็อปถ่ายรูปไปเรื่อย ช่วงว่างก็ค้าขายกับแม่ และน้องผมไม่เคยให้ฝ่ายหญิงเลี้ยงเลย ตรงกันข้าม ตลอด 1 ปีที่ฝ่ายหญิงย้ายเข้ามาอยู่กับน้อง น้องชายผมออกทั้งหมด ถึงจะมีบางครั้ง ที่เงินน้องผมหาไม่ทัน ขอยืมฝ่ายหญิง แล้วก็เอามาคืนทุกครั้ง (ฝ่ายหญิงมีงานประจำ) จนล่าสุด  อีกเรื่องน้องผมไม่เคยมีใครหรือนอกใจเลย แต่ฝ่ายหญิงด้วยความที่เด็กมาก เวลาน้องผมไปทำงาน หรือไปสังสรรค์กับเพื่อนฝ่ายหญิงก็จะตามไปโวยวายถึงที่ จนเพื่อนๆน้องผมส่ายหัวและบอกว่าตราบใดที่ยังคบกับผู้หญิงคนนี้อยู่ไม่ต้องมากับกู น้องผมนี้ไม่รู้จะทำไงเลย
จนล่าสุด น้องผมทนไม่ไหวต้องการเลิกจริงจัง ฝ่ายหญิงเลย พาครอบครับฝ่ายตัวเองมาถึงที่บ้าน โวยวายเสียงดังลั้น บอกว่า ถ้าจะเลิกจะต้องจ่ายค่าเสียหาย 5 หมื่น  แม่ผมนี้แทบช็อก น้องผมก็ใจอ่อนบอกว่าถ้าจะให้เรื่องจบ มันยอม แต่ขอผ่อนจ่ายได้ไหม เพราะมันก็ไม่มีเงิน ฝ่ายหญิงไม่ยอมจะเอาภายในสิ้นเดือน   แม่ผมโทรมาหาผมปรึกษาผม  ผมนี้จี้ดมาก โมโหมาก ผมเลยบอกแม่กับน้องเป็นคำประกาศิษ ไปว่า บาทเดี่ยวก็ไม่ให้ อยากได้ให้ไปฟ้องเอา  
พอทางฝ่ายหญิงรู้ก็เรียกตำรวจมา คงจะเอาตำรวจมาคู่แม่กับน้องผม  พอผมรู้ ผมเลยจัดให้เลย ให้ทั้งสองฝ่ายไปคุยกันที่โรงพักเลย ผมสั่งแม่กับน้องเลยว่ายังไม่ต้องทำอะไรจนกว่าผมจะถึง ผมรีบขับรถไปถึงโรงพัก และเข้าไปคุยกับฝ่ายหญิงว่า เงิน5 หมื่นคือค่าอะไร ทางแม่ฝ่ายหญิง บอกว่า เป็นค่าเสียหายค่ารับผิดชอบ ผมสวนกลับไปว่า ลูกคุณมานอนมาอยู่บ้านผม ใครเสียหายกว่ากัน ค่าน้ำค่าไฟ ค่าแอร์ ก็ไม่ได้ออก  ทางแม่ฝ่ายหญิงก็พูดว่า ก็ตอนคบกันแรกๆ แม่ผมก็ออกมาพูดเองว่า จะจับตกแต่งกันให้ แค่พอมาตอนนี้ทำไมทำอย่างงี้ เวลาทะเลาะกันก็ไล่ฝ่ายหญิงอย่างเดียว ผมเลยสวนไปว่า พึ่งคบกันได้ไม่ถึงเดือน แม่ผมก็สัญญาว่าจะแต่งให้ถ้าคบไปเรื่อยๆแล้วคบกับรอด แต่นี่แค่ปีเดียวก็ไม่รอดแล้ว แล้วจะให้แต่งได้ไง พูด ไม่คิด  ผมสงสารแม่มาก อยู่ที่โรงพัก แม่ผมเงียบตลอด ผมเป็นคนพูดสวนตลอด  พอคุณตำรวจถามถึงอายุฝ่ายหญิงแม่ฝ่ายหญิงรีบบอกอายุไม่ถึง 18  แต่พอมาดูบัตรประชาชน อายุเกิน18 แล้ว จ๋อยรับประทาน (อายุลูกตัวเองยังไม่รู้) สุดท้ายผมยื่นคำขาดไปว่า อยากได้ให้ไปฟ้องร้องเอา ผมไม่ให้ซักบาท คุณตำรวจก็ทำอะไรไม่ได้ คอยช่วยไกล่เกลี่ย  และแนะนำ ดีมาก ต้องขอบคุณคุณตำรวจ มาก    สุดท้ายทางฝ่ายหญิง ได้แต่ใบบันทึกประจำวันกลับไป เงินบาทเดียวก็ไม่ได้ และผมได้พูดคำขาดแล้วว่า อยากได้ให้ไปฟ้องเอา   เพื่อนๆว่าผมทำถูกต้องแล้วใช่ปะครับ คือ ผมโมโหมาก ถ้าเป็นผชเหมือนกันผมชกปากไปแล้ว