จากเฟซอ.เกษียร เตชะพีระ ซึ่งได้รับแจ้งจากอ.ชาญวิทย์อีกที
ผมได้รับข้อความแจ้งข่าวร้ายจาก อ.ชาญวิทย์ เกษตรศิริ ผ่านเพื่อนอาจารย์ท่านหนึ่งด้านล่างนี้
นับเป็นเรื่องที่ผมเสียใจอย่างสุดซึ้ง และเป็นความสูญเสียอย่างใหญ่หลวงของวงวิชาการไทยศึกษา เอเชียอาคเนย์ศึกษาและชาตินิยมของโลก
เพียงไม่กี่สัปดาห์ก่อน (ศุกร์ที่ ๒๗ พ.ย. ศกนี้) ครูเบ็นยังอีเมล์มานัดพบผมที่รัฐศาสตร์ ธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ และไปทานข้าวเที่ยงด้วยกันที่ร้านเสวย ท่ามหาราช ริมน้ำเจ้าพระยา ได้พูดคุยกันสารพัดเรื่องทั้งวิชาการ การเมือง ส่วนตัวหลายชั่วโมง จนแยกย้ายกันไปราวบ่ายสาม
ครูดูเปลี้ยเพลียลงพอควร เดินเหินโดยถือไม้เท้าไปด้วย เสียงคุยค่อนข้างแผ่วเบา สมองและการพูดจาโต้ตอบยังดี เฉียบแหลมและมีอารมณ์ขัน แต่ครูเบ็นจะบ่นเป็นพัก ๆ ว่าหลงลืมบ่อยพลางเอามือบีบขมับทั้งสองข้างของตัวเองประกอบ
ก่อนลาจากกันที่ท่าน้ำมหาราช ผมยังโอบกอดครูเบ็นอย่างอบอุ่นเหมือนทุกครั้งที่เราพบและอำลากัน
ไม่นึกเลยว่านั่นจะเป็นหนสุดท้ายที่ได้ทานข้าว พูดคุยและกอดครูที่รักเคารพของตัวเอง
ขอให้ครูไปดีครับ
https://www.facebook.com/kasian.tejapira
อ.เบน แอนเดอร์สัน เสียแล้วนะครับ ที่ชวา อินโดนีเซีย
ผมได้รับข้อความแจ้งข่าวร้ายจาก อ.ชาญวิทย์ เกษตรศิริ ผ่านเพื่อนอาจารย์ท่านหนึ่งด้านล่างนี้
นับเป็นเรื่องที่ผมเสียใจอย่างสุดซึ้ง และเป็นความสูญเสียอย่างใหญ่หลวงของวงวิชาการไทยศึกษา เอเชียอาคเนย์ศึกษาและชาตินิยมของโลก
เพียงไม่กี่สัปดาห์ก่อน (ศุกร์ที่ ๒๗ พ.ย. ศกนี้) ครูเบ็นยังอีเมล์มานัดพบผมที่รัฐศาสตร์ ธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ และไปทานข้าวเที่ยงด้วยกันที่ร้านเสวย ท่ามหาราช ริมน้ำเจ้าพระยา ได้พูดคุยกันสารพัดเรื่องทั้งวิชาการ การเมือง ส่วนตัวหลายชั่วโมง จนแยกย้ายกันไปราวบ่ายสาม
ครูดูเปลี้ยเพลียลงพอควร เดินเหินโดยถือไม้เท้าไปด้วย เสียงคุยค่อนข้างแผ่วเบา สมองและการพูดจาโต้ตอบยังดี เฉียบแหลมและมีอารมณ์ขัน แต่ครูเบ็นจะบ่นเป็นพัก ๆ ว่าหลงลืมบ่อยพลางเอามือบีบขมับทั้งสองข้างของตัวเองประกอบ
ก่อนลาจากกันที่ท่าน้ำมหาราช ผมยังโอบกอดครูเบ็นอย่างอบอุ่นเหมือนทุกครั้งที่เราพบและอำลากัน
ไม่นึกเลยว่านั่นจะเป็นหนสุดท้ายที่ได้ทานข้าว พูดคุยและกอดครูที่รักเคารพของตัวเอง
ขอให้ครูไปดีครับ
https://www.facebook.com/kasian.tejapira