แต่งตัวก็ไม่ได้เวอร์วังอรังการเลยถ้าเทียบกับคนในเมือง เสื้อยืด เสื้อคลุม กระโปรงความยาวปกติ รอรถอยู่ป้ายรถเมย์ก็บีบแตรใส่ ตะโกนแซวบ้างละ ลดกระจกละหันมามองบ้างละ รถส่วนใหญ่ที่แซวนี่สภาพ เลวๆทั้งนั้น มอไซส์เก่าๆ กระบะ สิบล้อ รถขยะ คนงานเอย ตาลุงแก่ๆเอย เด็กขับรถขนของเอย แค่อยากมาระบายค่ะ เผื่อใครจะเจอสถานการณ์แบบเดียวกัน ทุกวันนี้เวลารอรถหรือเดินออกจากบ้านนี่ต้องชักสีหน้าบึ้งตึงตลอด ดึงหน้าตึงๆพอเข้าเขตเมืองถึงจะปกติ ให้รู้ว่า กุไม่เล่นด้วยนะ ก็โดนแซวน้อยลง แต่ก็ยังโดน ทำไมมันถึงบ้านป่าเมืองเถื่อนแบบนี้ละค่ะ เวลาเข้าไปเรียนแถวในเมือง ผู้คนย่านนั้นไม่เห็นจะเป็นแบบนี้นะ จะแต่งตัวจัดเต็มออกจากบ้านก็ไมไ่ด้ต้องมากังวลกับคนเลวๆประเภทนี้ น่าเบื่อกับการใช้ชีวิตมากค่ะ สักวันมีโอกาสคงย้ายไปอยู่ในย่านที่เจริญแล้ว บางวันใส่กระโปรงยาวเกือบถึงตาตุ่มก็โดน โดนแซวตั้งกะอายุ 15 ยันตอนนี้ 21 จะบ้าตายค่ะ TT ไม่มีความสุขกับชีวิตเลย จะไปเรียนจะออกไปทำธุระใกล้บ้าน หัวสมองนี่ต้องเตรียมคิดคำด่าในหัวแบบแซวมานี่เตรียมด่ากลับทันที "มริงจะปรื้ดหาบิดามิงหรอ ไอเชรี้ย ไอคว.."
คนแถวอ่อนนุชประเวศลาดกระบังนี่เป็นอะไรกัน?ทำไมชอบแซว มันน่ารำคาญมากนะรู้ไหม