เรื่องมันเกิดเมื่อตอนเข้ามหาลัยนี่ละ .

ตอนแรกก็คิดว่าไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ จนกิจกรรมหลายอย่างทำให้เราได้รู้จักกันมากขึ้น
มันเริ่มจากการจับให้เราสองคนมาทำหน้าที่คู่กัน เลยเริ่มรู้จักกันตั้งแต่นั้น
เขาเป็นคนที่ตรงสเป็คเราพอสมควร (ถึงแม้ว่ามันจะไม่เรียกว่าสเป็ค 555 แต่เอาเป็นว่าเราชอบ)
จำได้ว่าน่าจะเริ่มชอบตอนที่ไปดูเขาแข่งกีฬา เห็นเขาล้มแล้วรู้สึกเป็นห่วงแบบแปลกๆ ว่าไป
แล้วเราก็เป็นฝ่ายทักเขาก่อน นะ (แอบแรด 555 เราเป็นผู้หญิง ลืมบอกไป)

แรกๆก็คุยกันแบบไม่ได้สนิทอะไรกันมาก แต่เพราะอยู่กลุ่มเดียวกันที่ในคณะเลยทำให้คุยกันมากขึ้น
แล้วก็อยู่หอพักเดียวกัน - -
ครั้งหนึ่ง แฟนเก่าเขาเคยมาหาที่หอ แล้วเขาก็มาปรึกษาเราว่าทำไงดี ตอนนั้นขำมาก 555
แต่ก็ยังไม่ค่อยได้อะไร ก็เลยบอกให้เขาเข้าไปคุยสิ ไม่เสียหาย

ปีแรกผ่านไปก็ยังไม่ค่อยมีอะไรนะ เราก็สนิทกัน จากที่ไม่เคยคุยก็แบบปรึกษากันได้
ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย อาจจะเป็นเพราะไม่ค่อยมีใครยอมไปกับเขา
เขาเลยมาชวนเรา แล้วให้ตายสิ เรานี่มันใจง่าย ยอมไปกับเขาทุกครั้งเลย
คือเราคิดว่าเวลาเราชอบใคร เราค่อนข้างทำตัวเปิดเผย

แต่คิดไปคิดมา เราคิดว่ายังไงมันก็คงเป็นไปยาก เราเลยคิดว่าจะตัดใจ
ตอนซัมเมอร์ เราทั้งคู่ก็เรียน ตอนแรกลงกันคนละตัวหมดเลย
แล้วบังเอิญเขาเปลี่ยนมาลงอีกตัวเรียนกับเรา
แผนจะลืม จบสิงานนนี้
บางทีเรารู้สึกว่า ถ้าไม่ค่อยได้เจอกัน ความรู้สึกเรามันก็คงจะหายไปเอง

พอมาเริ่มปีสอง
เหมือนเพื่อนในกลุ่มก็แยกๆกันไปเรียน ก็เลยไม่ค่อยได้เจอกัน
คือเรากับเขาเรียนกันคนละภาค และเพื่อนในกลุ่มเราส่วนใหญ่ก็เรียนภาคเขาหมด
เราเลยไม่ค่อยเจอใคร แต่เราเจอเขาบ่อยมาก
เวลาเขามีปัญญาเขาก็จะถามเรา ให้เราติวนั่นโน่นให้
เวลาไปไหนก็ชวนเราไปตลอด
ครั้งหนึ่ง จำไม่ได้ว่าตอนนั้นไปไหนกันมา แล้วก็เดินกลับพร้อมกัน
เราก็เดินปกติ แล้วมือของเราก็ชนกัน เขาก็เลยจับมือเรา แล้วเขาก็ปล่อย

ตอนใกล้ถึงวันเกิดเขา เขาบอกเราว่า ซื้อของให้ด้วย เซอร์ไพรซ์เราด้วย
เราก็บอกไปว่า ไปให้คนอื่นซื้อให้ ไม่มีเงิน 555
เขาบอกเราว่า ตอนนี้เหลือเราแค่คนเดียวแล้วนะ (ดูเศร้าเนาะ -3-)
เราไม่ใช่คนโรแมนติกนะ เลยแค่ซื้อเค้กแล้วก็เขียนคำอวยพรให้นิดๆ

พอใกล้ถึงวันเกิดเรา (เราเกิดใกล้ๆกันเลย) เราก้ไม่ค่อยได้อะไร
ไม่ได้บอกเขาด้วยซ้ำ
ตอนแรกเราก็รอเที่ยงคืนว่าเขาจะมาอวยพรเป็นคนแรกมั้ย รอไปก็เปล่า ไร้วี่แวว 555
มันเป็นช่วงใกล้สอบพอดี เลยมัวแต่อ่านหนังสือ แล้วก็เผลอหลับไป
ตื่นขึ้นมาอีกที เกือบหมดวันละ ในใจก็คิดว่า ไงๆก็คงลืมแล้วแน่ๆเลย
ปรากฏ เขาส่งรูปมาเป็นการ์ดที่เขาเขียนอวยพรเรา แต่เขียนแบบกลับหลัง 5555 ให้ไปส่องกระจกเอา
ตื่นเต้นมากๆ ผมนี่ตาใสปิ๊งอ่านหนังสือต่อเลย

เขาชอบบอกเราว่าถ้าไม่มีเราเขาจะอยู่ยังไง = = อารมณ์แบบเหมือนเราคอยช่วยเหลือเขาทุกอย่าง
ถ้าขาดเราไป เขาต้องทำเองละสิ 5555

มีอยู่ครั้งหนึ่ง (อันนี้ครั้งสุดท้ายละ จะไปอ่านหนังสือต่อ 555)
เราไปติวหนังสือให้เขา แล้วก็กำลังเก็บของแยกย้ายกัน
เราก็ลุกขึ้น เขาก็ยืนอยู่
จู่ๆ เขาก็เอามือมากอดเรา คือเรางงมาก
แล้วเขาก็บอกขอบคุณนะ

รึเขาอาจจะแค่ขอบคุณเราเฉยๆ ?

ปล.1 เราไม่ใช่ผู้หญิงหวานขนาดนั้น ออกแนวถึก บึกมากๆ แต่ก็ไม่ถึงกับทอม และหน้าตาไม่ได้ดีแถมมีพุงอีกต่างหาก 5555
ปล.2 จริงๆเราคิดว่า เขาอาจเห็นเราเป็นเพื่อนคนหนึ่ง แบบ สนิทที่สุด
ปล.3 เราเคยคิดจะบอกเขาหลายรอบละว่าชอบ แต่ก็ไม่พูดดีกว่า เดี๋ยวจะมองหน้าไม่ติด
ปล.4 พอดีช่วงนี้รู้สึกงงๆ สับสนๆ ว่าสรุปแล้วเขาคิดยังไง
ปล.5 จริงๆ เราอยู่ใกล้กันเกินไปรึเปล่า
ปล.6 ขอบคุณที่รับฟังกันนะคะ
ปล.7 จะตั้งใจอ่านหนังสือแล้วค่ะ อีกนิดจะสอบเสร็จแล้ววว
ปล.8 ฝันดีทุกคน และบายยยยย
^[++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++]^