ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะ จขกท ตั้งกระทู้ครั้งเเรก ปกติอ่านแต่กระทู้อย่างเดียว แท็กห้องผิด พิมพ์ผิดหรือย่างไร ขออภัยไว้เลยนะคะ
.....เรื่องที่ จขกท จะเล่า เป็นเรื่องจริงๆที่เกิดกับ จขกท ตอนนี้ค่ะ ไม่รู้จะไปต่อทางไหนเเล้ว อยากจะขอคำปรึกษา
...........ก่อนอื่น จขกท กำลังศึกษาอยู่ค่ะ ณ มหาลัยใจกลางเมือง ตอนนี้ จขกท อยู่ปี2 อายุก็21แล้ว ซิ่วมาปีนึง เราเป็นเพศที่3นะคะ
เราเอง อาศัยอยู่กับแม่ แล้วก็ยาย สามคน ที่ย่านคนจีนย่านหนึ่งในกรุงเทพ อาศัยอยู่มาได้ 10กว่าปีเเล้ว
เริ่มเลยนะคะ เนื่องด้วยว่า แม่เรา ทำธุรกิจเลี้ยงเรามาตั้งเเต่เรา ป 5 โดยมีพ่อเลี้ยงของเราเป็นคนช่วยอยู่ตลอด แต่ตอนเรา ม 4 เเม่เราก็มีปัญหากับเค้าค่ะ เค้ามีคนใหม่ แต่เค้าก็ยังดูแลแม่เราอยู่ เเต่แม่เรารับไม่ได้ สุดท้าย ก็จบกันไปแบบไม่ดีนัก เเต่หลังจากนั้น แม่เราก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มโมโหร้ายขึ้น เริ่มขี้หงุดหงิดขึ้น ประกอบกับ นิสัยเรา เป็นคน ถ้าผิด เราจะเงียบค่ะ ไม่เถียง แต่ถ้าเรื่องไหนเรามั่นใจว่าเราไม่ผิด เราจะเถียงแบบใจขาดดิ้นเลยค่ะ เลยเป็นเหตุผลให้เรา กับเเม่ ทะเลาะกันหนักมากกกกกก เราก็ยอมรับนะ เราก็ไม่ใช่ลูกที่ดี จนครั้งนึงเราเคยกินยาฆ่าตัวตาย แล้วขึ้นไปนอนบนชั้นสองของบ้าน แต่มันก็ไม่ตาย กระเพาะมันไม่รับ อ้วกออกมาหมดเลย แม่เราก็ไม่พาไปล้างท้องนะคะ ปล่อยเราไว้อย่างนั้น เราก็หอบสังขารตัวเองลงมา ได้ยินเเม่พูดกับคนข้างบ้าน ว่า >ถ้าเราตาย เค้าก็ไม่สนหรอก< เราจำคำำนั้นขึ้นใจเลยค่ะ หัลงจากนั้นเราไม่เคยคิดสั้นอีกเลย ไม่ว่าจะทะเลาะกันแรงขนาดไหน เอามีดแทงเราเค้าก็เคยค่ะ เมายานอนหลับ หาว่าเราจะตบเค้าก็มี เคยหนีออกจากบ้านด้วยค่ะ แต่เค้าก็ไปตามกลับมา
................เรากับเเม่ก็ทะเลาะเรื้อรังมาจน ม 6 ร้านที่เราเช่าอยู่ เค้าจะขอขึ้นค่าเช่าค่ะ จากสี่หมื่นเป็น8หมื่น ซึ่ง เศรษฐกิจตอนนั้น ย่ำแย่มาก จากเราเคยค้าขาย ขี้หมูขี้หมา ก็หมื่นกว่าบาท ตกลงมาเหลือ สองสามพัน รวมถึงแม่มีภาระก็คือ ต้องส่งบ้าน ที่ ตจว รถ มอเตอร์ไซ หลายๆอย่าง ส่งเสียเราเรียนด้วย ก็เลยต้องย้ายออก มาอีกที่นึง ซึ่งสภาพมันก็ไม่ด้ดีขึ้น ไม่เสียค่าเช่า แต่ว่า ลูกค้าเก่าเราหายหมดค่ะ ขายวันนึง 1000กว่าบาท แต่เค้าก็ยังพอมีเงินเก็บ เราเลยยังพอรอดมาได้
ปัญหามันเริ่มจากตรงนี้แล้วค่ะ
.................แล้วเเม่ก็เจอเเฟนใหม่ค่ะ เเม่เลยออก รถแท็กซี่ให้เค้าขับ เพื่อหวังจะมาช่วยเหลือ ทางเราบ้าง รวมถึงน้า มาชวนแม่ไปทำ ธุกิจรถขนของ เเม่เราก็เอาเงินเก็บไปออกรถ รวมถึงรูดเงินจากบัตรเครดิต ไปทำตรงส่วนนั้นด้วย
.................ผลสรุปหรอคะ แฟนให่เเม่มันไม่เอาถ่านค่ะ เเม่เราเลยต้องขายรถ ขาดทุนมาก ส่วนธุรกิจรถขนของ ก็โดนน้าโกงตังค่ะ ขายรถทิ้งขาดทุนอีกเช่นกัน ธุรกิจขายของไม่ต้องพูดถึงค่ะ ทำเงินแทบไม่ได้เลย ลูกค้าไม่มี ตอนนั้น เราเรียนอยู่ที่ ตจว มหาลัยติดชายทะเล เพราะเราไม่อยากอยู่กับแม่ เราไม่อยากทะเลาะกับแม่
................หลังจากนั้น พวกแบงค์ที่เเม่ติดเงินไว้ก็เริ่มมาทวงค่ะ เพราะไม่จ่ายมัน แต่นั้นไม่ใช่ปัญหาค่ะ เเม่เราเอาเงินส่วนที่เหลืออีกนิดหน่อย ไปเล่นการพนัน เล่นหนักมาก เล่นจนเงินเก็บที่มี ทรัพย์สมบัติที่มีเอาไปจำนำหมดค่ะ ทั้งรถ มั้ง มอไซ เเล้วก็ไปกูหนี้ยืมสินญาติกับคนรู้จักมาค่ะ โกหกเค้าว่าเอามาใช้จ่ายที่บ้าน เเต่จริงๆ คือเอาไปเล่นการพนัน เมื่อก่อนเเม่เราติดการพนันมาก ติดจนพ่อเคยเลิกับเเม่เราไปรอบนึง ละเเม่ก็เลิก ละก็กลับมาเหมือนเดิม แต่พอเราก็ตายไปด้วยสาเหตุคือโรคปอด หลักจากนั้นเเม่เราไม่เล่นการพนันอีกเลย ตั้งเเต่เรา 7ขวบ แต่ตอนนี้เค้ากลับมาเล่น
..............สรุปคือ ตอนนนี้ ที่ปบ้านเราไม่เหลืออะไรเเล้วค่ะ สมบัติก็ไม่มี อะไรเลยสักอย่าง ด้วยความที่เราก็ยังมีความสงสารเเม่ เราก็เลยกลับมาเรียนที่กรุงเทพ เพื่อลดภาระค่าใช้จ่าย จากอยู่ที่นู่ เราใช้เดือนละเป็นหมื่น กลับมานี้เราใช้เดือนละ4000รวมทุกอย่างแล้ว แต่เเม่เราไม่หยุดเล่นค่ะ ยังเล่นต่อไปอีก แล้ว ก็กู้นอกระบบไปเล่นด้วย ดอกเบี้ย 100/20 จนเทอม2 เราต้องหาเงินจ่ายค่าเทอมเอง ตอนนี้เราปี2 เเล้วเราทำงานหาเงินเองได้บ้าง บวกกับมีทุนวิจัย ที่อาจารย์ให้แลกกับเป็นนิสิตฝึกงาน ทำทุกอย่างค่ะ ล้างของ เตรียมเชื้อ เพาะเชื้อ(เราเรียนจุลชีววิทยา) ทำให้เราหมดปัยหาเรื่องค่าเทอมค่ะ
แต่เเล้วเรื่องใหญ่สุดก็เกิดขึ้นคือ
...............แม่เราพอไม่เหลืออะไร หันมาพึ่งเหล้าค่ะ กินมันทุกวัน กินผสมกับยานอนหลับ Diazepam 10mg กินเรื้อรังมานาน จนเคยฆ่าตัวตายโดยการเอามีอีโต้ที่บ้าน มาเฉาะหัวตัวเองค่ะ สาเหตุคือ เรากลับบ้านดึก คือเรียนเราทำงานอะ มันก็ต้องรอเก็บตัวอย่าง เก็บผล เก็บไรพวกนี้ กลับบ้านมาเราก็ต้องเคลียงานส่วนของเราด้วย เค้าเมาเค้าเบลอๆมา หาว่าเราเล่นเกม น้อยใจ เป็นอย่างนี้ประมาณ2-3รอบ คนรอบข้างเค้ารู้ เค้าก้เริ่มหาย ไม่มีใครยุ่ง
................จนเมื่อสามวันก่อนร้านที่เราขายของ ไม่สามารถขายได้อีกต่อไป(อันนี้ขอข้ามนะคะว่าเพราะอะไร แต่ว่า ขายไม่ได้เพราะเรื่องกฎหมาย ไม่ใช่ค้ายาบ้านะคะ) เค้าก็เครียดมากเค้ากินยาเข้าไป แต่เราไม่รู้ ว่าเค้ากิน เเล้วเค้าก็หลับไป จนเราจะปลุกเค้ามากินข้าว จับตัวเค้าตัวเค้าเย็นเฉียบ ปากค้าง ตัวเก็รง เราไปดูยา ยาทั้งกระปุกหายไปหมดเลยค่ะ เราเลยรีบพาเค้าไปล้างท้อง ตอนนี้ หมอให้เค้าดูอาการที่ รพ ตรวจเบื้องต้น ตับกะไต ทำงานเเย่มากค่ะ ห้ามกินอะไร7-14วัน เเล้วรอดูภาวะแทรกซ้อน แต่เเม่เหมือนคนบ้าไปเลย นอนร้องไห้อย่างเดียว โทรหาคนนั้นคนนี้ ไม่รู้เรื่องไปหมด
............ส่วนตัวเรามีสอบของมหาลัยค่ะ หนังสือก็ต้องอ่านสอบ แม่ก็ต้องดู ตอนนี้เงินก็ไม่ม่ติดตัว สมบัติก็ไม่มี แต่เราก้ไม่อยากออกจากมหาลัยเพราะค่าเทอม อาจารยืเค้าหาทุนไว้ให้แล้ว แต่เราจะทำยังไงดี ต่อจากนี้ เทอมหน้าตารางเรียนเรา เรียนแน่นมาก ไหนจะต้องทำงานแลกทุนอีก จะทำยังไงดี จะไปหาเงินทางไหน จะหาทางออกยังไง ตอนนั้นตันไปหมดแล้วค่ะ
ปัญหาชีวิตรุมประดังขนาดนี้ อาจจะไม่หนักในสายตาคนอื่น แต่จะผ่านมันไปยังไงดี ???
.....เรื่องที่ จขกท จะเล่า เป็นเรื่องจริงๆที่เกิดกับ จขกท ตอนนี้ค่ะ ไม่รู้จะไปต่อทางไหนเเล้ว อยากจะขอคำปรึกษา
...........ก่อนอื่น จขกท กำลังศึกษาอยู่ค่ะ ณ มหาลัยใจกลางเมือง ตอนนี้ จขกท อยู่ปี2 อายุก็21แล้ว ซิ่วมาปีนึง เราเป็นเพศที่3นะคะ
เราเอง อาศัยอยู่กับแม่ แล้วก็ยาย สามคน ที่ย่านคนจีนย่านหนึ่งในกรุงเทพ อาศัยอยู่มาได้ 10กว่าปีเเล้ว
เริ่มเลยนะคะ เนื่องด้วยว่า แม่เรา ทำธุรกิจเลี้ยงเรามาตั้งเเต่เรา ป 5 โดยมีพ่อเลี้ยงของเราเป็นคนช่วยอยู่ตลอด แต่ตอนเรา ม 4 เเม่เราก็มีปัญหากับเค้าค่ะ เค้ามีคนใหม่ แต่เค้าก็ยังดูแลแม่เราอยู่ เเต่แม่เรารับไม่ได้ สุดท้าย ก็จบกันไปแบบไม่ดีนัก เเต่หลังจากนั้น แม่เราก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มโมโหร้ายขึ้น เริ่มขี้หงุดหงิดขึ้น ประกอบกับ นิสัยเรา เป็นคน ถ้าผิด เราจะเงียบค่ะ ไม่เถียง แต่ถ้าเรื่องไหนเรามั่นใจว่าเราไม่ผิด เราจะเถียงแบบใจขาดดิ้นเลยค่ะ เลยเป็นเหตุผลให้เรา กับเเม่ ทะเลาะกันหนักมากกกกกก เราก็ยอมรับนะ เราก็ไม่ใช่ลูกที่ดี จนครั้งนึงเราเคยกินยาฆ่าตัวตาย แล้วขึ้นไปนอนบนชั้นสองของบ้าน แต่มันก็ไม่ตาย กระเพาะมันไม่รับ อ้วกออกมาหมดเลย แม่เราก็ไม่พาไปล้างท้องนะคะ ปล่อยเราไว้อย่างนั้น เราก็หอบสังขารตัวเองลงมา ได้ยินเเม่พูดกับคนข้างบ้าน ว่า >ถ้าเราตาย เค้าก็ไม่สนหรอก< เราจำคำำนั้นขึ้นใจเลยค่ะ หัลงจากนั้นเราไม่เคยคิดสั้นอีกเลย ไม่ว่าจะทะเลาะกันแรงขนาดไหน เอามีดแทงเราเค้าก็เคยค่ะ เมายานอนหลับ หาว่าเราจะตบเค้าก็มี เคยหนีออกจากบ้านด้วยค่ะ แต่เค้าก็ไปตามกลับมา
................เรากับเเม่ก็ทะเลาะเรื้อรังมาจน ม 6 ร้านที่เราเช่าอยู่ เค้าจะขอขึ้นค่าเช่าค่ะ จากสี่หมื่นเป็น8หมื่น ซึ่ง เศรษฐกิจตอนนั้น ย่ำแย่มาก จากเราเคยค้าขาย ขี้หมูขี้หมา ก็หมื่นกว่าบาท ตกลงมาเหลือ สองสามพัน รวมถึงแม่มีภาระก็คือ ต้องส่งบ้าน ที่ ตจว รถ มอเตอร์ไซ หลายๆอย่าง ส่งเสียเราเรียนด้วย ก็เลยต้องย้ายออก มาอีกที่นึง ซึ่งสภาพมันก็ไม่ด้ดีขึ้น ไม่เสียค่าเช่า แต่ว่า ลูกค้าเก่าเราหายหมดค่ะ ขายวันนึง 1000กว่าบาท แต่เค้าก็ยังพอมีเงินเก็บ เราเลยยังพอรอดมาได้
ปัญหามันเริ่มจากตรงนี้แล้วค่ะ
.................แล้วเเม่ก็เจอเเฟนใหม่ค่ะ เเม่เลยออก รถแท็กซี่ให้เค้าขับ เพื่อหวังจะมาช่วยเหลือ ทางเราบ้าง รวมถึงน้า มาชวนแม่ไปทำ ธุกิจรถขนของ เเม่เราก็เอาเงินเก็บไปออกรถ รวมถึงรูดเงินจากบัตรเครดิต ไปทำตรงส่วนนั้นด้วย
.................ผลสรุปหรอคะ แฟนให่เเม่มันไม่เอาถ่านค่ะ เเม่เราเลยต้องขายรถ ขาดทุนมาก ส่วนธุรกิจรถขนของ ก็โดนน้าโกงตังค่ะ ขายรถทิ้งขาดทุนอีกเช่นกัน ธุรกิจขายของไม่ต้องพูดถึงค่ะ ทำเงินแทบไม่ได้เลย ลูกค้าไม่มี ตอนนั้น เราเรียนอยู่ที่ ตจว มหาลัยติดชายทะเล เพราะเราไม่อยากอยู่กับแม่ เราไม่อยากทะเลาะกับแม่
................หลังจากนั้น พวกแบงค์ที่เเม่ติดเงินไว้ก็เริ่มมาทวงค่ะ เพราะไม่จ่ายมัน แต่นั้นไม่ใช่ปัญหาค่ะ เเม่เราเอาเงินส่วนที่เหลืออีกนิดหน่อย ไปเล่นการพนัน เล่นหนักมาก เล่นจนเงินเก็บที่มี ทรัพย์สมบัติที่มีเอาไปจำนำหมดค่ะ ทั้งรถ มั้ง มอไซ เเล้วก็ไปกูหนี้ยืมสินญาติกับคนรู้จักมาค่ะ โกหกเค้าว่าเอามาใช้จ่ายที่บ้าน เเต่จริงๆ คือเอาไปเล่นการพนัน เมื่อก่อนเเม่เราติดการพนันมาก ติดจนพ่อเคยเลิกับเเม่เราไปรอบนึง ละเเม่ก็เลิก ละก็กลับมาเหมือนเดิม แต่พอเราก็ตายไปด้วยสาเหตุคือโรคปอด หลักจากนั้นเเม่เราไม่เล่นการพนันอีกเลย ตั้งเเต่เรา 7ขวบ แต่ตอนนี้เค้ากลับมาเล่น
..............สรุปคือ ตอนนนี้ ที่ปบ้านเราไม่เหลืออะไรเเล้วค่ะ สมบัติก็ไม่มี อะไรเลยสักอย่าง ด้วยความที่เราก็ยังมีความสงสารเเม่ เราก็เลยกลับมาเรียนที่กรุงเทพ เพื่อลดภาระค่าใช้จ่าย จากอยู่ที่นู่ เราใช้เดือนละเป็นหมื่น กลับมานี้เราใช้เดือนละ4000รวมทุกอย่างแล้ว แต่เเม่เราไม่หยุดเล่นค่ะ ยังเล่นต่อไปอีก แล้ว ก็กู้นอกระบบไปเล่นด้วย ดอกเบี้ย 100/20 จนเทอม2 เราต้องหาเงินจ่ายค่าเทอมเอง ตอนนี้เราปี2 เเล้วเราทำงานหาเงินเองได้บ้าง บวกกับมีทุนวิจัย ที่อาจารย์ให้แลกกับเป็นนิสิตฝึกงาน ทำทุกอย่างค่ะ ล้างของ เตรียมเชื้อ เพาะเชื้อ(เราเรียนจุลชีววิทยา) ทำให้เราหมดปัยหาเรื่องค่าเทอมค่ะ
แต่เเล้วเรื่องใหญ่สุดก็เกิดขึ้นคือ
...............แม่เราพอไม่เหลืออะไร หันมาพึ่งเหล้าค่ะ กินมันทุกวัน กินผสมกับยานอนหลับ Diazepam 10mg กินเรื้อรังมานาน จนเคยฆ่าตัวตายโดยการเอามีอีโต้ที่บ้าน มาเฉาะหัวตัวเองค่ะ สาเหตุคือ เรากลับบ้านดึก คือเรียนเราทำงานอะ มันก็ต้องรอเก็บตัวอย่าง เก็บผล เก็บไรพวกนี้ กลับบ้านมาเราก็ต้องเคลียงานส่วนของเราด้วย เค้าเมาเค้าเบลอๆมา หาว่าเราเล่นเกม น้อยใจ เป็นอย่างนี้ประมาณ2-3รอบ คนรอบข้างเค้ารู้ เค้าก้เริ่มหาย ไม่มีใครยุ่ง
................จนเมื่อสามวันก่อนร้านที่เราขายของ ไม่สามารถขายได้อีกต่อไป(อันนี้ขอข้ามนะคะว่าเพราะอะไร แต่ว่า ขายไม่ได้เพราะเรื่องกฎหมาย ไม่ใช่ค้ายาบ้านะคะ) เค้าก็เครียดมากเค้ากินยาเข้าไป แต่เราไม่รู้ ว่าเค้ากิน เเล้วเค้าก็หลับไป จนเราจะปลุกเค้ามากินข้าว จับตัวเค้าตัวเค้าเย็นเฉียบ ปากค้าง ตัวเก็รง เราไปดูยา ยาทั้งกระปุกหายไปหมดเลยค่ะ เราเลยรีบพาเค้าไปล้างท้อง ตอนนี้ หมอให้เค้าดูอาการที่ รพ ตรวจเบื้องต้น ตับกะไต ทำงานเเย่มากค่ะ ห้ามกินอะไร7-14วัน เเล้วรอดูภาวะแทรกซ้อน แต่เเม่เหมือนคนบ้าไปเลย นอนร้องไห้อย่างเดียว โทรหาคนนั้นคนนี้ ไม่รู้เรื่องไปหมด
............ส่วนตัวเรามีสอบของมหาลัยค่ะ หนังสือก็ต้องอ่านสอบ แม่ก็ต้องดู ตอนนี้เงินก็ไม่ม่ติดตัว สมบัติก็ไม่มี แต่เราก้ไม่อยากออกจากมหาลัยเพราะค่าเทอม อาจารยืเค้าหาทุนไว้ให้แล้ว แต่เราจะทำยังไงดี ต่อจากนี้ เทอมหน้าตารางเรียนเรา เรียนแน่นมาก ไหนจะต้องทำงานแลกทุนอีก จะทำยังไงดี จะไปหาเงินทางไหน จะหาทางออกยังไง ตอนนั้นตันไปหมดแล้วค่ะ