ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าคนส่วนมากพอได้ยินว่า “คนรัสเซีย “ จะร้องยี้ เพราะส่วนมากขี้เมา หยาบคาย ดูถูกคนไทย ยิ้มยาก ต่อราคาเก่ง ชอบโวยวาย ทะเลาะกัน หาเรื่อง เสียงดัง ไร้มารยาท

แต่คนนี้ต่างคะ (แล้วพอเขารู้ว่าพอครอบครัวเรา หรือคนไทยคนอื่นๆส่วนมาก คิดกับคนเชื้อชาติรัสเซียแบบนี้ เขาบอกว่าเขาเสียใจ และรู้สึกเจ็บปวดที่เรื่องมันเป็นแบบนี้ ทำไมต้องเกลียดเขาเพราะแค่เขาเป็นรัสเซีย ) ดูสีหน้าเขาแล้วเราก็รู้สึกเจ็บปวดไปด้วย ลองคิดกลับกันว่าถ้าเป็นเราล่ะ ได้แต่กอดแล้วปลอบใจเขา

จริงๆแล้ว เราไม่ควรตัดสินใครเพราะแค่เชื้อชาติน่ะ  เรื่องราวดีๆของเรากับแฟน ลองอ่านกันพอขำๆแล้วกันน้า

งานนี้ไม่มีมโนหวานแหวว แบบในนิยายน่ะคะ เพราะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง เรามีตัวตนกันจริงๆแล้วตอนนี้ก็ยังเป็นแฟนกัน รักกันดีคะ ตอนนี้เรามีแพลนในอนาคตด้วยกันหลายเรื่องคะ

เราแค่อยากแชร์เรื่องราวดีๆที่ทำให้เรามีความสุขคะ เพื่อนๆเราเองในชีวิตจริงก็ถามกันเยอะ เราขี้เกียจเล่าบ่อยๆเอาเป็นว่า เล่าในนี้เลยล่ะกันเน้อะ
ใครอยากด่าก็ด่าได้แต่อยากแรงน่ะ ยิ้ม เริ่ม!!

เขาเรียกเราว่า My Laos girl และเราเรียกเขาว่า My naughty monkey ,My monkey) เดี๋ยวได้รู้ว่าทำไม

เรื่องราวของเราเริ่มจากเวปไซต์ดังที่เอาไว้หาเพื่อน (บางคนหาแฟน หากิ๊ก) แต่เราเองเล่นเพราะอยากฝึกภาษา หาเพื่อน แก้เหงา เจอทั้งพวกแย่บ้าง หื่นบ้าง แล้ววันนึงเขาก็ทักมา ว่ามีแพลนจะมาเมืองไทย ขอคุยด้วยได้มั้ยเป็นการส่วนตัว ขอไลน์เรา เพราะคุยในเวปบางทีอาจไม่สะดวก
เราก็ โอเค ให้ไป เราแชร์เรื่องราวในชีวิตกันนิดหน่อย ถามเรื่องความชอบ ไลฟสไตล์การใช้ชีวิต เป็นคนแบบไหน เขาชอบสาวเอเชียมากอยากมีแฟนเป็นสาวเอเชียมาก พยายามหาแต่ยังไม่เจอคนที่ใช่หรือเข้าใจเขาเลย ตัวเขางานยุ่งมาก หลายๆครั้งที่ป่วย เขาขอเราเป็นแฟน (บอกเราตรงๆว่าอยากมีแฟนเป็นคนไทย แต่ไม่บอกว่าทำไม) แต่ในหัวเราคิดลบไปแล้ว แต่เราก็ตอบ อืม คิดในใจ สงสัยหาฮอลิเดย์เกิร์ลเฟรน แต่เราก็เป็นคนเฉยๆ กะว่าแค่ลองคุย ลองคบเล่นๆดู (ไม่ฟรีเซ็กซ์น่ะคะ) ส่วนตัวเราเจ้าชู้นิดๆ แบบขี้อ่อย พอให้เป็นแฟนจริงๆเราก็ไม่เอาน่ะ ชอบเช็คเรตติ้ง55

แต่เราก็กลัวเขาหลอกนิดๆน่ะ หย่าแล้วจริงหรอว่ะ อยากได้แฟนจริงหรอว่ะ (ประวัติคนไทยมันไม่ดีน่ะในต่างแดน เอาจริงหรอ) ตัดสินใจ ถามเขาไปตรงๆ ว่า

เรา: ไอเป็นคนไทยน่ะ ไม่เกลียดไอรึไง
เขา : ทำไมไอต้องเกลียดยู ยูเป็นโสเภณีหรอ
เรา : ไม่ใช่ แต่สาวไทยประวัติมันไม่ค่อยดีไง ในต่างแดน
เขา : ไอชอบgood girl ไอไม่ต้องการโสเภณี และไอมั่นใจว่ายูเป็นคนดีน่ะ ไอยอมรับว่ากลัวโดนหลอกนิดหน่อย แต่ไอคิดว่าไอเชื่อยูได้ ได้โปรดมาเจอไอที่พัทยาหน่อยได้มั้ย อยากคบ อยากลองศึกษายูว่าเป็นคนยังไง
เรา: ขอคิดดูก่อน(กลัวโดนหลอก เล่นตัว)

2-3วันต่อมา

เขา : ยูยังคิดอยู่มั้ย ตัดสินใจได้หรือยัง
เรา : อืม
เขา : ได้โปรด ตัดสินใจมาเจอไอที่พัทยาเถอะน่ะ ไอชอบยูจริงๆ อยากเจอตัวจริง อยากศึกษาดูใจ ไม่อยากให้เราเป็นแค่คนในโลกออนไลน์
เรา : yes, I say yes
เขา : โอเค เจอกันที่พัทยาน่ะ ทิ้งเบอร์ไว้ด้วย เผื่อไอโทรหา
เรา : ทิ้งเบอร์ไว้ พร้อมemail

วันใกล้ๆบินเขาบอกรายละเอียดเรานิดหน่อย ว่าอาจมาถึง วันนี้ๆน่ะ หลังจากเพื่อนไปภูเก็ตต่อคงวันนี้แหล่ะที่เราได้เจอกัน เราเคยถามว่าทำไมต้องพัทยาด้วย ไอไม่ค่อยชอบพัทยาน่ะ ไม่เคยไปเลยด้วยซ้ำ จะไปก็มีแต่เกาะล้าน เขาตอบว่า ไอต้องการพักผ่อน ต้องการทะเล ต้องการแดด ไม่ต้องการเดินทางไกล เพราะไอว่างแค่15วัน (รวมบินไปกลับด้วย ไม่อยากเดินทางเยอะ)

ส่วนตัวเราไม่เคยถามอะไรเขาเลย มีแต่เขาเล่าเองนิดหน่อย (เราไม่อยากรู้สึกดี หรือมโนเอาเองเพราะแค่คำพูดใครๆก็พูดได้) ได้แต่บอกเขาว่า เรายังไม่รู้จักกันดีเลย เขาก็ ถามมาสิ ไออยากให้ยูรู้จักไอดี ไอจะตอบทุกอย่าง แต่เราก็ไม่ถาม ได้แต่บอกว่า เอาไว้เราเจอกันค่อยเรียนรู้กันดีกว่าน่ะ (เราระวังเพราะกลัวอกหัก อุตส่าโสดมาตั้งนานน่ะแก จะมีแฟนทั้งที ให้คิดหน่อยสิ ไม่ใช่ใครก็ได้น่ะ)
แล้วส่วนมากเขาจะถามเรามากกว่า เราบอกเขาแค่ว่าเราค่อนข้างโลกส่วนตัวสูงน่ะ อยากได้คนเข้าใจ (ที่โสดเพราะไม่มีใครเข้าใจ อยากได้คนที่คบแล้วสบายใจ ปล่อยให้เราเป็นตัวของตัวเอง เราไม่ใช่สาวมุ้งมิ้งติดแฟนน่ะ บางทีอาจหนีเข้าป่าไปแคมปิ้งคนเดียว ) ไม่ชอบคนพูดมากด้วย บางทีเราอาจอยากอยู่คนเดียวน่ะ ชอบฟังเพลง ดื่มนิดหน่อยคนเดียว
เขาบอกว่าเขาจะพยายามสงบปากสงบคำ 55 จะเข้าใจเรา จะปล่อยให้เราทำอะไรๆที่เราอยากทำเพื่อไม่ให้เราอึดอัด เราก็โอเค

แล้วมีช่วงนึงเขาหายไปเกือบ4วัน ก่อนเขาหายไป เขาบอกว่าเขาจะสอบเลื่อนระดับประจำปี เกี่ยวกับสายงานของเขา เขาต้องตั้งใจอย่างมาก ต้องพยายามเพื่ออนาคตของตัวเขาเอง เราอ่ะโอเค แต่พอหลังจากเขาหายไป เรานี้ถอดใจเลยน่ะ แต่ไม่อะไร เพราะเผื่อใจไว้ตลอด หลังจากเขาสอบเสร็จ เขาก็กลับมา เรารู้สึกดีที่เขาไม่ได้หลอกเรานิดนึง ที่เขายังกลับมา นึกว่าลืมเราไปแล้ว55


ประวัติเขาคร่าวๆน่ะคะ วัยกลางคน หย่าร้างกับภรรยาเก่าชาวรัสเซีย มีลูกชาย1คน(อาศัยอยู่กับภรรยา) งานของเขาคืองานเครียดที่สุดในโลก รับผิดชอบมากที่สุด
ส่วนประวัติเราคร่าวๆ อายุ20ปลายๆ เราเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยคะ เลิกกับสามีเก่ามา7ปี มีลูกชาย อายุราวๆ 8ขวบ
เราต่างฝ่ายต่างรู้เรื่องนี้และโอเคยอมรับได้กันทั้งคู่
เขาไม่ใช่คนปากหวานน่ะ ค่อนข้างขรึมๆ นิ่งๆ จนบางทีเรานี้แบบ เอ้ย ชอบตรูจริงป่ะเนี้ย!! ไม่เคยชมเราเลย ว่าน่ารักหรืออะไร (ปลงว่าเออ สงสัยเราขี้เหล่มากจริงๆ)

เราเองก็ไม่ใช่คนพูดมาก ไม่ชอบพูดเลยด้วยซ้ำ รู้สึกเหนื่อยเวลาต้องพูดมากๆ หรืออธิบายอะไร
ลืมบอกว่าก่อนเจอเราขอแลกผลตรวจเลือดด้วย เพราะเรากลัว เขาแฮปปี้มาก เราเองก็แฮปปี้ เพราะรู้สึกปลอดภัยมา1 ขั้น


เรื่องในแชตที่คุยกันแต่เพิ่งรู้จัก พอแค่นี้ดีกว่า555 มาฟังเรื่องจริงกันที่สัมผัสได้ ไม่ใช่แค่ตัวอักษร

แพลนของเขาคือ ว่ายน้ำที่พัทยาแค่นั้น ไม่คิดจะไปที่อื่น วันแรกอยู่กับเพื่อนและภรรยาของเพื่อน จากนั้นเขาอยู่พัทยาต่อเพื่อรับแสงแดด แต่เพื่อนและภรรยาเพื่อนไปภูเก็ตต่อ เขาอยู่กับเพื่อนเขา1 วัน เต็มๆ หลังจากนั้นเพื่อนเขาไปภูเก็ตต่อ เขาก็แชทมาหาเราบอกว่าให้มาเจอเขา

เรื่องราวจากแชตก่อนเจอ

เรา : นี้ไอเป็นแค่ตัวเลือกรึเปล่าเนี้ย ยูนัดคนอื่นด้วยสิน่ะ(เขาคงนัดสาวหลายคนชัวร์ สงสัยตรูจะกลายเป็นเมียเช่า เริ่มง้องแง้ง)
เขา : ทำไมคิดแบบนั้น ยูก็รู้ไอไม่ชอบโสเภณี ไม่เคยลองเลยด้วยซ้ำ ไอมีลูก มีงาน ที่ต้องรับผิดชอบ ไอต้องการความสัมพันธ์ในระยะยาว ไม่ใช่แค่เจอ เซ็กซ์ แล้วแยกกันน่ะ ได้โปรดเข้าใจไอด้วย ไอรอได้ถ้ายูไม่พร้อม ไม่ว่าเรื่องอะไร ไอจะไม่บังคับอะไรทั้งนั้น
เรา : ไอไม่รู้ ไอสับสน (แต่คือพร้อมแล้วน่ะ พร้อมเที่ยว เคลียร์วันหยุด เวลาว่างสำหรับ10วันแล้ว555 ผู้หญิงคนนี้แมร่งงงง) ก่อนไปเราก็ส่งข้อมูลให้เพื่อนหมด ว่าไปเจอใคร อะไร ที่ไหนยังไง เผื่อเราหายสาบสูญ หรืออะไร จะได้ตามง่ายขึ้นหน่อย ส่วนตัวเราไม่ค่อยกลัวอะไร เพราะเป็นพวกชอบผจญภัยอยู่แล้ว
เราเพิ่งเลิกงาน กลับบ้านมาเหนื่อยๆ เปิดเบียร์ ป๊อกกก!! สบายใจ เพราะคิดว่าวันนี้ว่างแล้ว ไม่มีอะไรต้องทำแล้ว

ทันใดนั้น

เขา : มาเจอไอที่ พัทยา เซ็นทรัลเฟสติวัล ไอจะรอ ตอนนั้นคือ 5โมงเย็นเราอยู่กรุงเทพ เพิ่งเคลียร์งานและวันหยุดเสร็จ กำลังจะฟินกะเบียร์ด้วย
เรา: เอ้ย เอาจริงหรอ ไปถึงก็ดึกเลยน่ะ ถ้าไปวันนี้ อาจใช้เวลา5ชม.กว่าจะไปถึง ดึกพอดีอ่ะ (กลัวนิดนึง แต่เก็บกระเป๋ารอไว้แล้วน่ะ พร้อมมากกกก555)
เขา: ไอรอได้ มาเถอะ ไออยากเจอยูจริงๆ
เรา : โอเคๆ (เปลี่ยนชุด ยกเบียร์หมด เพราะเพิ่งเปิด เสียดาย)
ระหว่างทางไป เขาแชทมาเป็นระยะๆ ว่าจะมาจริงๆใช่มั้ย ไอรออยู่จริงๆน่ะ ไม่ได้หลอกให้ไอรอใช่มั้ย ตามตลอดทาง แบตมือถือไอจะหมดแล้วน่ะ ไอจะรอตรงนี้น่ะ จะรอจนกว่ายูจะมา จะไม่ไปไหน (เขากังวลมากว่าเราจะหลอก ต่างคนต่างกลัว555 )
เรา : ไม่ต้องกังวล ไอไปจริงๆ ไม่ได้หลอก อีกประมาณ… นาทีจะถึงแล้ว ไม่ต้องกลัวน่ะ ไอไม่ทิ้งยูไว้คนเดียวน่ะ ไปจริงๆ

ลืมบอกว่า เขาไม่ยอมกลับโรงแรม อยากเช็คเอ้าท์เพราะเกาะไวไฟโรงแรมไม่ได้ แถมไกลมากจากพัทยากลาง อยากหาที่ใหม่ เขามาเกาะไวไฟในแม็คโดนัลรอ เพราะเราแนะนำเขาแบบนั้น

เราคิดในใจ สงสัยเรื่องมากๆแน่ๆ (อ่านมาเยอะมาก ศึกษาข้อมูลมาเยอะมากกับคนชาตินี้ แล้วนี้เป็นครั้งแรกที่ต้องมาเจอคนต่างชาติ First date เลยก็ว่าได้) กลัวนิดๆ แต่เอาว่ะ!!


สุดท้าย มาถึงแล้ว ใจเต้นตึกตัก เพราะเหนื่อยจากการเดินทางและตื่นเต้น ยืนคิดอยู่หน้าเซ็นทรัล นี้เพราะเราเมาใช่ป่ะเนี้ย ถึงมาถึงตรงนี้ได้ มาเจอใครก็ไม่รู้ โอ้ยยยย ทำไมเป็นคนแบบนี้!! 555 เราเริ่มบ้า กลั้นใจเดินหาแม็ค ที่ๆเขาบอก เขาถ่ายรูปบริเวณที่เขาอยู่มาให้ดู เพราะเราบอกว่า อยู่ไหน หาไม่เจอ (นั่งพักแปป ทำใจด้วย คิดๆ เฮ้ย นี้เหตุการณ์วันนี้อาจเปลี่ยนชีวิตเราไปตลอดกาลเลยน่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะดีหรือแย่ ต้องเสี่ยงอ่ะ แต่กลับไม่ได้แล้วน่ะ )
เพื่อนบอกก่อนมาว่า เอาน่า อย่าคิดเยอะ ถ้ากลัวใจเจ็บก็เผื่อใจ ถ้ากลัวโดนปล้ำ หลอกฟันก็ป้องกันให้ดี คิดซ่ะว่าประสบการณ์น่ะ หรือจะหลอกฟันเขาก่อนก็ได้ แล้วแต่เลย5555 ดูเพื่อนเรามันพูด(แต่เพื่อนมันอยากให้เราสบายใจ ตลกขำๆเฉยๆ)


ต้องขอโทษสำหรับคนที่ไม่เห็นด้วย มองว่าเราง่ายหรือเปล่า ผ่านผช.มาเยอะแน่ๆ อันนั้นแล้วแต่คุณจะคิดเน้อะ เรามองว่าเราโตแล้ว ลูกก็มีน่ะ ไม่ได้จะคบใครง่ายๆ ก่อนมาเจอเขาเราก็ไม่ได้ไขว่ว้าหาความรัก เซ็กซ์ หรือผช อะไร เราอยู่คนเดียวได้ แต่บางทีเราแค่อยากมีใครสักคนมาเข้าใจเรา แบบปล่อยเราทำอะไรตามใจเรา ไม่มาสร้างปัญหา หรือภาระให้เรา
แล้วเรื่องมาเจอเขา แม่เรา พี่เรา ก็รู้ เพราะเราบอกหมด ครอบครัวและเพื่อนเราแค่อยากให้เราเจอคนดีๆแค่นั้น


ต่อๆ

เรา : อยู่ไหน
เขา:แม็ค ยูอยู่ไหน ไอหาไม่เจอเลย
เราเห็นเขาแล้วแต่แอบอยู่(แลดูโรคจิต) แม็คที่เขาอยู่คืออยู่ชั้นล่าง ตรงลานกว้างๆที่มีคอนเสิร์ตบ่อยๆ เราอยู่ลานด้านบน มองเห็นเขาแล้ว จำชุดได้เพราะเขาถ่ายรูปให้ดูว่าแต่งตัวแบบนั้นน่ะ กะจะไปแกล้ง (ตามสไตล์คนชอบแกล้ง)เลยบอกว่ารออยู่นั้นแหล่ะ
เราก็ค่อยๆย่องๆไป แอบตรงเสาใหญ่ๆ สูดหายใจลึกๆ แล้ว จะเอ๋!!! เขาตกใจนิดนึง แต่หัวเราะ แล้วกอดเราเพื่อเป็นการทักทาย แอบบ่นว่า ยูตัวเล็กจัง (เราสูง158 เขาสูง170) เราได้แต่หัวเราะ แล้วบอกว่า อยากเข้าห้องน้ำ เขาก็โอเค ไปห้องน้ำกัน อยู่ทางนั้น โอเค ไอรอตรงนี้น่ะ เข้าไปเช็คสภาพ555 แย่มากกกกหัวยุ่งๆ เพราะนั่งวินมา พอออกมาก็จะไปกดตังค์ เขาก็มายืนใกล้ๆไม่ห่าง เราทำสายตาแบบ นี้ไปยืนห่างๆก่อนดิ จะกดเงิน เขาก็ยิ้มแบบ โอเคๆ เราก็สบายใจนิดนึง ที่เขาเว้นระยะห่างให้แบบน่ารักอ่าา
เสร็จแล้วเราก็เดินๆจะออกจากห้างเพราะดึกแล้ว ห้างจะปิดแล้ว จะหาโรงแรมนอนด้วย เราพาเขาหลงห้างคะ เดินวนๆๆ เขาถามว่าแบกกระเป๋าให้มั้ย ไอช่วยมั้ย นี้บอกว่า ไม่เป็นไร ไอโอเค


ตั้งแต่เจอกัน จับมือกันตลอด ตอนแรกเราเขิลๆน่ะ เพราะเขาหล่อไง คนมองเยอะอ่ะ เราเกรงๆเลยปล่อย แต่เขาก็เอื้อมมาขอจับอีก เราเลยเออ โอเคก็ได้
พากันออกมานั่งหน้าห้าง เราโทรเช็คโรงแรม ถามเพื่อนว่าตอนนี้พักไหนว่ะเนี้ย นั่งอยู่หน้าห้าง ราวๆ 30นาที เลยตัดสินใจไปตามเพื่อนบอก ชวนเขานั่งวินเลยคะ เขาบอกว่าไม่เคยน่ะ อาจกลัวนิดๆอ่ะ นี้เลยบอกว่า ไม่ต้องกลัว 555 เราเป็นคนขี้แกล้งอ่ะ สรุปนั่งวินไปโรงแรมแห่งหนึ่ง เช็คอิน เก็บกระเป๋าเรา แล้วลงมาซื้อเบียร์ และขนมนิดหน่อย เขาบ่นว่าเขาไม่ค่อยกินน่ะ เขาไม่ใช่สายเมา ไรงี้555

(ข้อเสียเราคือ ชอบกินเบียร์เงียบๆคนเดียวที่ห้องน่ะ ส่วนเขาคือ ปากบ็อกๆเวลาโมโห)