เขาเป็นคนที่เราชอบและเขาก็เป็นคนเดียวกับคนที่เราเคยปฏิเสธ

คือก่อนหน้านี้มีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งเขาชอบมาแกล้งมาตบหัวบ้างเตะบ้างสกัดขาบ้าง (นึกในใจแค้นอะไรกูมาฟร่ะ) เขาแกล้งเราไปแกล้งเรามาเราดันชอบเขา
ซะงั้นแต่เราเลือกที่จะเก็บความรู้สึกน้ะเราไม่บอกไปเพราะทางบ้านเราไม่ให้มีแฟนตอนเรียนเขาห้าม ตอนนั้น จขกท.อายุแค่ 11 ขวบเองค่ะ 5555555 แต่ไปๆมาๆเขาก็ดันมาชอบเราเหมือนกันเราก็ดีใจน้ะดีใจมากก

     จากนั้นมาพอเขาชอบเราล้ะเขาก็ไม่ค่อยแกล้งแล้ว ส่วนมากจะอยู่ใกล้เราล้ะเขินมากกว่า เขินนี่บิดเลยน้ะค้ะ อยู่กับเพื่อน ผช.ของเขาตรงไหนแล้วถ้าเราไปอยู่ตรงนั้นเขาก็จะตีตีตีตีเพื่อน ไม่ก็เอาเพื่อนมาบังบ้าง หลบบ้าง เขาลนไปหมดเลย เห็นแล้วน่ารักดี 555555555555555555 เราก็ชอบแกล้งดิ่ 555555

      แล้วก็มีคุยกันคุยในเฟส เขาก็คุยแบบในเชิงจีบน้ะแต่ไม่มากไป ไม่มีมุกหวานๆหรอก คำแทนตัวเองก็แกกับเค้า ไปๆมาๆ ก็ กูกับล้ะ -0- 555555เราก็คุยกับเขาไปๆมาๆ รู้สึกว่าจังหวะการคุยมันตรงกันมาก เอาล่ะสิยิ่งชอบไปใหญ่เลยจากที่เคยชอบอยู่แล้ว -0-

เราแกล้งกันอย่างนี้ไปตลอดตัวจริงไม่เคยคุยกันเลยน้ะ อาศัยแป้นพิมพ์เอา อาศัยเฟสเอา ซึ่งเราเองก็อยากคุยกับเขาแบบต่อหน้ามากๆเอาไปเถอะอยากคุยยิ้มก็อยากไปเถอะ 5555555 แต่ทำไงได้ล่ะ เขาอายตลอดอย่างนั้น เจอเราตรงไหนก็หลบ เขินบ้าง ลนบ้าง ไม่มีทางออกเลยค่ะที่จะได้คุยต่อหน้าจริงๆ

   **พอมาอายุ 12 เราคุยกับเขาไปมา เขาบอกมาในเฟสว่า "แกคบกันไหม" เราก็เอาแล้วล่ะสิทำไงดีล่ะ เราก็ชอบเขา เขาก็ชอบเรา แต่ด้วยความที่แม่สอนไว้ว่าอย่าเพิ่งมีแฟนตอนนี้เรียนไปก่อนไม่ต้องรีบหรอกยังไงเดี๋ยวก็มีคนเข้ามาหาเอง  (คือจขกท.หน้าตาดีใช้ได้อยู่น้ะและการเรียนนี่เลิศ 55555555555)
     แต่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ณ จุดๆนี้นี่และค่ะเราเจ็บแปลบมากก ซึ่งเขาก็น่าจะเจ็บไม่แพ้กันกับเรา เราตอบเขากลับไปว่า "ไม่ดีกว่า เราเด็กอยู่ ไว้โตก่อนเพราะตอนนี้เราต้องเรียน" เราจำได้แค่นี้ล้ะ แต่ตอนนั้นเราพิมพ์เยอะมาก จิปาถะเล้ยย 5555555555ซึ่งไม่ได้ทำตามใจตัวเองเลยอ่ะ ตอนนั้นคือแบบอยากๆๆๆๆๆๆ อยากคบมากก แต่อยู่ดีดีคำสอนของแม่มันก็ผุดขึ้นหัวมาโดยไม่รู้ตัว T^T เลยปฏิเสธเขาไป เขาก็ตอบ "เอ้อ ไม่เป็นไร"

แต่เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิมน้ะเขายังลน ยังหลบ ยังชอบเราเหมือนเดิม 5555555 ถึงเราจะปฏิเสธเขาไปก็เถอะ  แต่เรานี่สิอยากร้องไห้ T^T

  มาถึงช่วงนี้วันปีใหม่ เพื่อน นร.ทั้งหมดของ ป.6 ที่โรงเรียนเราเขาจับสลากแลกเปลี่ยนของขวัญกันซึ่งครูก็ให้ นร.ทุกคนเตรียมของขวัญมาไว้จับแลกกับเพื่อนใครไม่เอามาก็ไม่ต้องจับ เราก็เอาของขวัญมาน้ะ จับเสร็จปุ้บ จับสลากเสร็จ เราก็งงทำไมไม่เห็นเขาเดินออกไปจับสลากเลย ต่อจากเขาเดินมาพร้อมกล่องของขวัญอันใหญ่ เขาเดินมาเอามันมาให้เรา เราก็งงดิ่ อ้าวไอ้นี่ไม่จับสลากหรอว้ะ  ตอนนั้นเรารู้เลยเขาเลือกที่จะให้ของขวัญเรา และเขาก็ไม่จับสลากแลกของขวัญกับเพื่อน เขาไม่ได้อะไรกลับบ้านเลยตอนนั้น เรานี่จะร้องไห้ เราก็ชอบเขาเหมือนกันแต่เราไม่ได้ให้อะไรกับเขาเลย T^T แถมเราได้ของขวัญตั้ง 2 อย่าง มีของจับสลากกับของขวัญที่เขาให้มา ง่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

   และเมื่อจบ ป.6 ไปแล้วเราย้ายโรงเรียนค่ะไปเรียนในตัวจังหวัดเขาก็เรียนคนละที่กับเรา  แต่เราก็ยังคุยกันมีติดต่อกันบ้างคุยกันบ้าง ความรู้สึกเราให้เขาเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน  แต่เราไม่รู้เขายังคิดกับเราแบบเดิมไหม

   ม.2 มา เขาก็คุยกับเราค่ะแต่เราดันได้รู้ความจริงว่า เขามีแฟนนน เอ้อเอาแล้วไงล่ะ 555555555 น้ำตานี่คลอเบ้าเลย  แล้วผญ.คนนั้นก็เป็นเพื่อนที่เคยอยู่โรงเรียนเดียวกัน เคยอยู่ห้องเดียวกันกับเขาตอนประถมค่ะ  (เห้อเรานี่ คนไกลสิไปมัดใจเหมือนคนใกล้ได้ไงน้อ)  แต่เขาปิดไว้ไม่ให้เรารู้น้ะ เราเลยบอกเขาก่อนนอนว่า ฝันดีแฟน........ นี่คือชื่อแฟนเขาน้ะ เขาก็ส่งสติกเกอร์ มางงๆ  แล้วทันใดนั้นมีเพื่อนกลุ่มเก่าเราตอนประถม ทักเเชทมาเล้ยตอนนั้น แล้วส่งภาพแคปหน้าจอมาค่ะว่า เขาคุยกันในกลุ่มแชทเฟสห้องของเขาน้ะ  
เขา: ....รู้ว่ากูคบกับ.....  แทบร้องงงง  ...ที่ 1 คือเรานะ  ....2 คือแฟนเขา
เพื่อนเรา: แล้วรักใครอ่ะ
เขาตอบว่า : ชอบแฟนเขา แต่ รักเราค่ะ
คือเพื่อนใหม่ที่ รร.เขารู้กันหมดเลยว่าเขาชอบเรามาตั้งนานแล้ว
เราก็เห้ออ เฟลเสียใจมาก ทำไมเลือก 2 ทางอย่างนี้จับปลาสองมือทำไมว้ะเนี่ยยย แมร่งงง  แต่เพราะเขาคงคิดว่าเราไม่ชอบเขาแหละเพราะเราเคยปฏิเสธเขาไปมั้ง

  แล้วมีครั้งนึงเขารู้มาจากเพื่อนเก่าเราตอนประถมอีกค่ะว่า  "เราก็เคยเกือบชอบเขาเหมือนกัน" เขาก็มาถามว่า"เคยเกือบชอบเขาจริงหรอ"  เราก็ตอบไปตามตรง  "เออใช่ เคยชอบ"  (เขามีแฟนล้ะไง เลยคิดว่าบอกๆไปเหอะ)

  ม.3 มารุ่นใหญ่ล้ะ เขาเลิกกับแฟนค่ะ ด้วยเหตุผลอ่ะไรก็ไม่รู้ เราถามเขาไปเขาก็ไม่บอก โอเครเลยเราก็ไม่อยากรู้ก็ได้ 555555555555 เราก็บอกเขาไปว่า มีไรก็ปรึกษาได้คุยได้ตลอดนั้น เขาก็ตอบมาว่า โอเคร

  จากนั้นผ่านไป 3 เดือน ช่วงนั้นเรารอเขาค่ะคิดถึงมากกก เมื่อไหร่จะทักกูมาาา จงทักมาๆๆๆ ท่องๆๆๆ 55555555555555555  ปกติเขาทักเรามาอยู่แล้ว 555555  เราไม่ค่อยจะเป็นฝ่ายทักไปก่อน เขาเอาแต่ไลค์นู๋นนี่นั้นให้เราอย่างเดียว ไม่ทักมาไม่ทักมาคุย จนวันนั้นปาฏิหาริย์เกิดขึ้นนน เขาทักเรามาเว้ยยยยยย เรานี่แทบกรี้ดลั่นบ้านน เราก็รู้แล้วเน้าะว่าเขาเลิกกับแฟนก็มีหวัง เขาก็มาเชิงจีบล้ะ จีบๆๆๆๆ เราก็หยอดไปบ้างเล่นมุกบ้างตอนนี้หัวใจมันพองมากเลยค่ะ เพราะเขากลับมาเติมเต็มให้เรามีชีวิตชีวาได้อีกครั้ง จากหงอยไปนาน 5555555 (ไม่ขนาดน้านน)
    เขาก็บอกชอบเราค่ะไม่เชิงบอกตรงๆ บอกอ้อม แต่สรุปคือบอกชอบนั้นแหละ บอกว่าชอบเรามาตั้งแต่ ป.5 จนถึงวันนี้ตอนนี้ก็ยังชอบ เราอึ้งอีกครั้ง เราก็งง ทำไมถึงมาบอกอีกครั้ง เขาบอกว่า เขามีความสุขที่ได้คุยกับเรา สนุกที่ได้คุยกับเรา อยากคุยไปด้วยนานๆ แล้วก็เขาบอกว่าเราน่ารักค่ะ ตอนนั้นเงิบ เขินมากกกก ไม่คิดว่าจะชอบเราถึงตอนนี้ เราก็ถามเขาว่า มีอะไรจะถามไหม เขาก็ถามมาว่า  เราชอบเขาไหม? เจอคำถามนี้เงิบอีกครั้งย้อนวัยไปตอนอายุ 12  เล้ยย 5555555555  เราก็ถามไปว่า รีบหรอ 555555  เขาบอกว่าไม่ได้รีบ รอได้ อยากคุยไปด้วยนานๆ


จบแล้วค่ะ เราขอสรุปย่อๆแค่นี้  ยังไงก็รบกวนถามเพื่อนๆหน่อยนะคะว่า เราควรจะบอกความรู้สึกเราที่มีต่อเขาไปดีไหม ว่าเราก็ชอบเขาเหมือนกัน แล้วควรบอกเขาไหมว่าตอนนั้นที่ปฏิเสธไป ทำไมเราถึงปฏิเสธ จิปาถะ บลาๆ อยากบอกให้เขารู้ว่าเราชอบเขามานานแค่ไหน  รบกวนช่วยอ่านหน่อยนร้าค้าาา
ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ เม่าจอแดง2 เม่าร้องไห้ อมยิ้ม08 อมยิ้ม08
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่