สวัสดีค่ะ น้องชื่อมู๋ตุ๋นนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนเลยค่ะ
ตื่นเต้นมาก มากระทู้แรก ฝากตัวด้วยค่ะ ^^
เราได้น้องมาเมื่อ มีนาคม ปี 56 ค่ะ ตอนนี้ก้ออายุได้เกือบ 3 ปี แล้วค่ะ
เรื่องที่จะมาเล่าวันนี้ เป็นประสบการณ์สุดคันนนนนน.... ของตุ๋นค่ะ
สาเหตุก้อเป็นเพราะไอ้โรคขี้เรื้อนเปียกนี่เอง
แต่แล้ว .... ตุ๋นสุดอืดดด ก้อสามารถผ่านมันมาได้
ก้อเลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ผ่านกระทู้นี้ให้ทุกคนฟังค่ะ ^^
ข้างล่างนี่เป็นรูปที่มู๋ตุ๋นมาอยู่ด้วยสัปดาห์แรกเลยค่ะ
ตอนมาน้องก้อน่ารักมากนะคะ เราเอาเข้ามานอนในห้องด้วยเลยยย
พอโตขึ้น นางก้อดื้อขึ้นเรื่อยๆค่ะ ก้อเลยต้องเนรเทศให้นอนหน้าบ้านไป
นางก้อดื้อตามประสาเด็กนะคะ ชอบกัดรองเท้า วิ่งไปมา ฉี่ตรงนู้นตรงนี้ไปเรื่อยค่ะ
แต่เวลาเล่นกะเรา นางน่ารักมากนะคะ ชอบมาเบียดๆ วิ่งลอดขา
แล้วก้อนอนแผ่หลา ให้เราเกาท้อง แล้วก้อจะกรน คร้อกกกก ครอกกก...
แต่แปลกนะคะ เค้าไม่ค่อยเห่าเลย เป็นธรรมชาติของปั๊กรึป่าวนะ??
เป็นหมาที่ใจดีมาก ทิ้งข้าวให้แมวกินตลอดๆ
นี่เป็นรูปตอนอายุประมาณ 9 เดือน ยังคงน่ารักอยู่นะคะ (ขี้เรื้อนยังไม่มา)
หลังจากนี้ประมาณไม่กี่เดือนอ่ะค่ะ มู๋ตุ๋นก้อเริ่มคัน เกายุกยิกตลอดเลย เกาๆๆ จนเลือดตกยางออกกันเลยทีเดียว เพราะเล็บเค้าแข็งแรงมากอ่ะค่ะ
แล้วก้อเริ่มเป็นแผลเปื่อย ลามไปเรื่อยๆ ขนก้อร่วงไปเรื่อยๆ แล้วกลิ่นตัวก้อเหม็นสุดๆ น่าสงสารสุดๆเลย
เราก้อพาน้องไปหาหมอนะคะ หมอขูดผิวหนังไปตรวจ
บอกว่าเป็นขี้เรื้อนเปียก ก้อฉีดยาและให้ยามากิน นัดทุกสัปดาห์ และอาบน้ำยากับหมออาทิตย์ละครั้ง
ระหว่างนี้เราก้อหาข้อมูลตามเวปต่างๆเกี่ยวกับโรคนี้ไปด้วยนะคะ ได้ข้อมูลจากพันทิปเยอะมากค่ะ
ระหว่างรักษา อาการเค้าก้ดีขึ้นค่ะ แต่มันก้อทรงๆ ยังมีแผลใหม่เกิดขึ้นอยู่
แล้วเราก้อสังเกตว่ามู๋ตุ๋นดูเอ๋อๆ ซึมๆ ไม่ค่อยกินข้าว ก้อเลยหยุดพาเค้าไปหาหมอ
เพราะกลัวว่าจะ over dose (เคยอ่านเจอในพันทิป)
แต่พอหยุดแล้ว อาการก้อกลับมาหนักเหมือนเดิม
ระหว่างนี้ก้อพอกกำมะถัน+ขมิ้น ตามสูตรพันทิปด้วย แต่ออกจะลำบาก เลอะเทอะไปหน่อยค่ะ ^^
ลองเปลี่ยนหมอดู หมอคนใหม่ก้อบอกเหมือนเดิมค่ะ ขี้เรื้อนเปียก มียีสด้วย
รักษาเหมือนเดิม ฉีด กินยา อาบน้ำยา แต่ยากินไม่เหมือนหมอเดิมนะคะ ตุ๋นก้อดีขึ้นมากค่ะ ขนใหม่ก้อเริ่มแทงๆขึ้นมาแล้ว
แต่ในที่สุดตุ๋นก้อ..... ท้อง!!!! แล้วหมอก้อให้พักการรักษา อาการเดิมก้อกลับมาอีก จนขนร่วงหมดตัวเลยค่ะ
เป็นไฮยีน่าไปเลยอ่ะ ตอนนี้อาการหนักสุดแล้ว
สภาพแบบนี้เลย วันๆก้อนั่งเกา ร้องหงิงๆ หนังก้อเหี่ยวๆทั้งตัว (รูปถ่ายตอน มี.ค. 58)
ผิวหนังเค้าจะมันๆ เหนียวๆ หน้าบ้านนี่เหนียว สกปรกมาก แมลงวันตอมหึ่งเลยค่ะ
(นึกภาพตามนะคะ 55)
แต่ขี้เล่นเหมือนเดิม วิ่งไปหาเด็กนี่ เด็กร้องเลยค่ะ
เค้าเรียกนางว่า “สัตว์ประหลาด” น่าสงสารสุดๆอ่ะ
ก้อต้องอยู่แบบนี้ไปจนคลอด และลูกไม่กินนมแล้ว ถึงเริ่มรักษาใหม่ได้
แต่คราวนี้เราไม่เอาไปหาหมอแล้วนะคะ เพราะทรัพย์จางค่ะ
วิธีรักษา เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังใหม่ นะคะ
คืนนี้ กู๊ดไนท์ ทุกคนค่ะ
ปล. ดีใจมากเลย ตั้งกระทู้ได้แล้วววว
อยู่แบบคันๆมาเป็นปี วันนี้นู๋หายแร้วค่าา (ลาก่อน ขี้เรื้อน)
ตื่นเต้นมาก มากระทู้แรก ฝากตัวด้วยค่ะ ^^
เราได้น้องมาเมื่อ มีนาคม ปี 56 ค่ะ ตอนนี้ก้ออายุได้เกือบ 3 ปี แล้วค่ะ
เรื่องที่จะมาเล่าวันนี้ เป็นประสบการณ์สุดคันนนนนน.... ของตุ๋นค่ะ
สาเหตุก้อเป็นเพราะไอ้โรคขี้เรื้อนเปียกนี่เอง
แต่แล้ว .... ตุ๋นสุดอืดดด ก้อสามารถผ่านมันมาได้
ก้อเลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ผ่านกระทู้นี้ให้ทุกคนฟังค่ะ ^^
ข้างล่างนี่เป็นรูปที่มู๋ตุ๋นมาอยู่ด้วยสัปดาห์แรกเลยค่ะ
ตอนมาน้องก้อน่ารักมากนะคะ เราเอาเข้ามานอนในห้องด้วยเลยยย
พอโตขึ้น นางก้อดื้อขึ้นเรื่อยๆค่ะ ก้อเลยต้องเนรเทศให้นอนหน้าบ้านไป
นางก้อดื้อตามประสาเด็กนะคะ ชอบกัดรองเท้า วิ่งไปมา ฉี่ตรงนู้นตรงนี้ไปเรื่อยค่ะ
แต่เวลาเล่นกะเรา นางน่ารักมากนะคะ ชอบมาเบียดๆ วิ่งลอดขา
แล้วก้อนอนแผ่หลา ให้เราเกาท้อง แล้วก้อจะกรน คร้อกกกก ครอกกก...
แต่แปลกนะคะ เค้าไม่ค่อยเห่าเลย เป็นธรรมชาติของปั๊กรึป่าวนะ??
เป็นหมาที่ใจดีมาก ทิ้งข้าวให้แมวกินตลอดๆ
นี่เป็นรูปตอนอายุประมาณ 9 เดือน ยังคงน่ารักอยู่นะคะ (ขี้เรื้อนยังไม่มา)
หลังจากนี้ประมาณไม่กี่เดือนอ่ะค่ะ มู๋ตุ๋นก้อเริ่มคัน เกายุกยิกตลอดเลย เกาๆๆ จนเลือดตกยางออกกันเลยทีเดียว เพราะเล็บเค้าแข็งแรงมากอ่ะค่ะ
แล้วก้อเริ่มเป็นแผลเปื่อย ลามไปเรื่อยๆ ขนก้อร่วงไปเรื่อยๆ แล้วกลิ่นตัวก้อเหม็นสุดๆ น่าสงสารสุดๆเลย
เราก้อพาน้องไปหาหมอนะคะ หมอขูดผิวหนังไปตรวจ
บอกว่าเป็นขี้เรื้อนเปียก ก้อฉีดยาและให้ยามากิน นัดทุกสัปดาห์ และอาบน้ำยากับหมออาทิตย์ละครั้ง
ระหว่างนี้เราก้อหาข้อมูลตามเวปต่างๆเกี่ยวกับโรคนี้ไปด้วยนะคะ ได้ข้อมูลจากพันทิปเยอะมากค่ะ
ระหว่างรักษา อาการเค้าก้ดีขึ้นค่ะ แต่มันก้อทรงๆ ยังมีแผลใหม่เกิดขึ้นอยู่
แล้วเราก้อสังเกตว่ามู๋ตุ๋นดูเอ๋อๆ ซึมๆ ไม่ค่อยกินข้าว ก้อเลยหยุดพาเค้าไปหาหมอ
เพราะกลัวว่าจะ over dose (เคยอ่านเจอในพันทิป)
แต่พอหยุดแล้ว อาการก้อกลับมาหนักเหมือนเดิม
ระหว่างนี้ก้อพอกกำมะถัน+ขมิ้น ตามสูตรพันทิปด้วย แต่ออกจะลำบาก เลอะเทอะไปหน่อยค่ะ ^^
ลองเปลี่ยนหมอดู หมอคนใหม่ก้อบอกเหมือนเดิมค่ะ ขี้เรื้อนเปียก มียีสด้วย
รักษาเหมือนเดิม ฉีด กินยา อาบน้ำยา แต่ยากินไม่เหมือนหมอเดิมนะคะ ตุ๋นก้อดีขึ้นมากค่ะ ขนใหม่ก้อเริ่มแทงๆขึ้นมาแล้ว
แต่ในที่สุดตุ๋นก้อ..... ท้อง!!!! แล้วหมอก้อให้พักการรักษา อาการเดิมก้อกลับมาอีก จนขนร่วงหมดตัวเลยค่ะ
เป็นไฮยีน่าไปเลยอ่ะ ตอนนี้อาการหนักสุดแล้ว
สภาพแบบนี้เลย วันๆก้อนั่งเกา ร้องหงิงๆ หนังก้อเหี่ยวๆทั้งตัว (รูปถ่ายตอน มี.ค. 58)
ผิวหนังเค้าจะมันๆ เหนียวๆ หน้าบ้านนี่เหนียว สกปรกมาก แมลงวันตอมหึ่งเลยค่ะ
(นึกภาพตามนะคะ 55)
แต่ขี้เล่นเหมือนเดิม วิ่งไปหาเด็กนี่ เด็กร้องเลยค่ะ
เค้าเรียกนางว่า “สัตว์ประหลาด” น่าสงสารสุดๆอ่ะ
ก้อต้องอยู่แบบนี้ไปจนคลอด และลูกไม่กินนมแล้ว ถึงเริ่มรักษาใหม่ได้
แต่คราวนี้เราไม่เอาไปหาหมอแล้วนะคะ เพราะทรัพย์จางค่ะ
วิธีรักษา เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังใหม่ นะคะ
คืนนี้ กู๊ดไนท์ ทุกคนค่ะ
ปล. ดีใจมากเลย ตั้งกระทู้ได้แล้วววว