จากหัวข้อเรื่อง ชาวพันทิปโดนเเบบเรารึป่าว
การดดนเเบนจากเพื่อนเกือบทั้งห้องเเบบน สาเหตุเพราะเราไปทะเลาะกับเพื่อนคนนึงที่สนิทกันมาก
เเต่ก็เกิดเหตุทะเลาะกัน เพื่อนคนนี้เรารักเขานะ เขาดูไม่มีพิษภัย เข้ากันได้ในหลายเรื่อง เเต่ก็มาทะเลาะกันนี้เเหละ
เรายอมเปิดใจโทรหา เคลียเรื่องทั้งหมด ทั้งที่เนื้อเรื่องเขาออกจะเป็นฝ่ายมาขอโทษ เเต่เมื่อมันไม่คุยกัน เราเอง
ก็วางตัวไม่ถูก เลยโทรเคลีย เราเปิดใจคุยเขาก็ร้องไห้ ร้องไห้ เเต่ในที่สุดก็คุยลงตัวเเล้ว ตอนเช้าเรายังทักเขาอยู่เลย
"หายห้องไห้ยัง(ยิ้ม)" นางก็ยิ้งกลับ ทุกอย่างเหมือนจะดีนะ เเล้วตอนคาบบ่าย ขึ้นมา ก็ใกล้กลับบ้านเเล้ว อยู่ๆ มีอีกร่างจาก
ไหนไม่รู้ พูดว่า"ใครน่ะ
ที่ทำเพื่อนกู
ทำเพื่อนกูร้องไห้
ไม่ชอบเลย ชะมะเเก โคตรเกลียดเลยหว่ะ(หันไปหาเพื่อนรอบๆห้อง)"
ตอนนั้นเราตกใจมาก ว่าเรื่องไปถึงหูเพื่อนได้ไง มันมีหลายอารมมาก ทั้งตกใจ อึดอัด วางตัวไม่ถูก จนเราก็เดินออกจากห้องมา เเล้วมาร้องไห้
ในห้องน้ำ เราไม่รู้ทำไง เพราะกลุ่มเพื่อนจริงๆเราอยู่ห้องภาษา ตัวเราอยู่ห้องวิทย์ เราร้องร้องเเละร้อง เเละเมื่อร้องเสด ระหว่างทาง ก็มีเพื่อนใน
ห้องวิทย์นั่นเเหละ เเต่เป็นพวกสันดดษ ไม่เข้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ก็เเรงๆนะ เเต่ไม่อันทพาน ออกเเนวคนจริงอ่ะ ไม่กร่างใคร เพื่อนกลุ่มนั้นเราก็เจอ
เขาถามเเค่ว่า เเกเป็นไร ร้องไห้ทำไม เราอึน เเละอึดอัด เเละก็ร้องไห้อีกรอบ เเละหนักมาก เพื่อนคนนั้นไม่พูดอะไร ได้เเต่กอดเรา ลูบหลังเรา เเล้ว
บอกว่าใจเยนๆ มีสตินะ ตอนนั้นเรารู้สึกอุ่นใจมาก เเละก็กลับเข้ามาในห้อง สายตาหลายคู่มองมาที่เรา เเละยิ่งกว่านั้น อีกร่างก็มองเราเหยียดมาก
เเต่เพื่อนคนที่เราทะเลาะด้วยมันกลับไม่สู้สายตาเรา คิดว่าไงหล่ะ มันหลบสายคาเราทำไม เพราะมันตัดคำพูดบางคำที่เราพูดไปบอกเพื่อน เเต่ไคำ
พูดพวกนั้น มันเอาไปบอกเพื่อนด้วยความหมายที่เปลี่ยน มันรู้สึกอึดอัดมากช่วงนั้น ถูกคนมองว่าเเย่ต่างๆนาๆเเต่เบื้องหลังเพื่อนที่เเบบนเราไม่รู้ด้วย
ว่าพวกเขาก็ถูกคนๆนั้นนินทา เราว่าสังคมบางสังคมถูกมองว่าดี รร.ค่าเทอมเเพง เเต่ ความจริง มันยากจะอทิบาย เราเคยเจอนะ เราเดินไปเข้าห้องน้ำ
กลับมาฝูงๆนึงกลางก็ก็กระจาย เพราะนินทาเเค่คนๆเดียว เเละมีอีก อีกร่างอ่ะ เพื่อนที่มันช่วยส่งเสริมมันกร่างเรา มันจะรู้ไหมว่ามันถูกนินทา เราได้ยินกับตัว
หรือเเม้กระที่ง คนที่หมาหมู่ เเบนเราเเต่เเรก เราจำได้ทุกคน เเค่เราไม่พูด พวกที่ตัวเสี้ยม นินทาคน เหยีบย่ำคน ตอนเราดดนเเบนเเรกๆ เเผลยังสด
ิ หมาหมู่พวกนั้นเเหละ มองเราตั้งเเต่หัวจดเท้า หรือตอนเราเดินผ่านมันก็เเซะ"เพื่อนๆมันยังกล้ามารร.อีกหรอว่ะ สมเพช" เราคิดในใจ ว่าเทอเคยมีเรื่องกับ
ชั้นเหรอ กับคนในกลุ่มเทออ่ะ เทอจะรู้มั้ย เพื่อนข้างๆเทอเขาก็นินทาเทอ นี่เหรอคำว่าเพื่อนของเทอ เเละอีกร่าง ตอนเราเดินกับเพื่อนห้องภาษา ตอน
อยู่ในห้องวิท มันนี่ใหญ่จัง ตอนเเรกๆเเซะเราทุกคาบว่าง เเต่ตอนเราเดินผ่าน หมาเวลาอยู่คนเดียวก็เปรี่ยวชะมั้ย ก้มหน้าทำไมหล่ะ?
โลกมันโหดร้ายจริงๆชาวพันทิป เราควรให้อภัยเขาดีมั้ย? คนที่เปลี่ยนชีวิตเราให้มันเเย่มาจนทุกวันนี้เกือบปีเเล้ว พวกที่เเบนเราก็เลิกไปนะ บางคนทำดี
กับเราหวังผลบ้าง บางคนก็ลืมบ้างในสิ่งที่เขาทำกับเรา เเต่เรื่องสำหรับเราเเล้วมันเกิดขึ้นทุกวันเสมอ ที่เรามาเเชร์ประสบการณ์นี้มันเป็นทั้งความผิดอพลาดในชีวิต เเละเป็นบทเรียนชิ้นดีในการมองคน อ่านคนให้ออก เราเองก็ไม่ได้จิตอาฆาตร มาถึงตอนนี้ เราไม่อยากมีความทรงจำร้ายๆเกี่ยวกับชีวิต
ม.ปลายเเล้วอ่ะ เรื่องราวนี้มันไม่ไดเเพิ่งเกิด เเต่เราหยิบมาเขียน เพราะตอนนี้เพื่อนเราคนนึงเขาเจอความผิดพลาดคล้ายๆเรา พอโดนเพื่อนคนที่เรา
รัก ไว้ใจหักหลัง มันรู้สึกเจ็บใจ เเย่มากในวันนั้น เชื่อเราเถอะ เราไม่ต้องหาเพื่อนเเท้หรอก ถ้ามีจริง คนๆนั้น ยังงั้ยก็ต้องเวียนมาหาเรา ณ ตอนนี้
เราต้องเชื่อในตัวเอง เเละเพื่อนเเท้ที่สุดในชีวิตเราก็คือพ่อเม่....
GOODLUCKค่ะชาวพันทิป
เคยคิดไหม บางอย่างที่ที่ดีก็อาจจะมีคนไม่ดีอยู่ เเต่ที่ที่ไม่ดีก็อาจมีคนไม่ดีอยู่
การดดนเเบนจากเพื่อนเกือบทั้งห้องเเบบน สาเหตุเพราะเราไปทะเลาะกับเพื่อนคนนึงที่สนิทกันมาก
เเต่ก็เกิดเหตุทะเลาะกัน เพื่อนคนนี้เรารักเขานะ เขาดูไม่มีพิษภัย เข้ากันได้ในหลายเรื่อง เเต่ก็มาทะเลาะกันนี้เเหละ
เรายอมเปิดใจโทรหา เคลียเรื่องทั้งหมด ทั้งที่เนื้อเรื่องเขาออกจะเป็นฝ่ายมาขอโทษ เเต่เมื่อมันไม่คุยกัน เราเอง
ก็วางตัวไม่ถูก เลยโทรเคลีย เราเปิดใจคุยเขาก็ร้องไห้ ร้องไห้ เเต่ในที่สุดก็คุยลงตัวเเล้ว ตอนเช้าเรายังทักเขาอยู่เลย
"หายห้องไห้ยัง(ยิ้ม)" นางก็ยิ้งกลับ ทุกอย่างเหมือนจะดีนะ เเล้วตอนคาบบ่าย ขึ้นมา ก็ใกล้กลับบ้านเเล้ว อยู่ๆ มีอีกร่างจาก
ไหนไม่รู้ พูดว่า"ใครน่ะ ที่ทำเพื่อนกู ทำเพื่อนกูร้องไห้ ไม่ชอบเลย ชะมะเเก โคตรเกลียดเลยหว่ะ(หันไปหาเพื่อนรอบๆห้อง)"
ตอนนั้นเราตกใจมาก ว่าเรื่องไปถึงหูเพื่อนได้ไง มันมีหลายอารมมาก ทั้งตกใจ อึดอัด วางตัวไม่ถูก จนเราก็เดินออกจากห้องมา เเล้วมาร้องไห้
ในห้องน้ำ เราไม่รู้ทำไง เพราะกลุ่มเพื่อนจริงๆเราอยู่ห้องภาษา ตัวเราอยู่ห้องวิทย์ เราร้องร้องเเละร้อง เเละเมื่อร้องเสด ระหว่างทาง ก็มีเพื่อนใน
ห้องวิทย์นั่นเเหละ เเต่เป็นพวกสันดดษ ไม่เข้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ก็เเรงๆนะ เเต่ไม่อันทพาน ออกเเนวคนจริงอ่ะ ไม่กร่างใคร เพื่อนกลุ่มนั้นเราก็เจอ
เขาถามเเค่ว่า เเกเป็นไร ร้องไห้ทำไม เราอึน เเละอึดอัด เเละก็ร้องไห้อีกรอบ เเละหนักมาก เพื่อนคนนั้นไม่พูดอะไร ได้เเต่กอดเรา ลูบหลังเรา เเล้ว
บอกว่าใจเยนๆ มีสตินะ ตอนนั้นเรารู้สึกอุ่นใจมาก เเละก็กลับเข้ามาในห้อง สายตาหลายคู่มองมาที่เรา เเละยิ่งกว่านั้น อีกร่างก็มองเราเหยียดมาก
เเต่เพื่อนคนที่เราทะเลาะด้วยมันกลับไม่สู้สายตาเรา คิดว่าไงหล่ะ มันหลบสายคาเราทำไม เพราะมันตัดคำพูดบางคำที่เราพูดไปบอกเพื่อน เเต่ไคำ
พูดพวกนั้น มันเอาไปบอกเพื่อนด้วยความหมายที่เปลี่ยน มันรู้สึกอึดอัดมากช่วงนั้น ถูกคนมองว่าเเย่ต่างๆนาๆเเต่เบื้องหลังเพื่อนที่เเบบนเราไม่รู้ด้วย
ว่าพวกเขาก็ถูกคนๆนั้นนินทา เราว่าสังคมบางสังคมถูกมองว่าดี รร.ค่าเทอมเเพง เเต่ ความจริง มันยากจะอทิบาย เราเคยเจอนะ เราเดินไปเข้าห้องน้ำ
กลับมาฝูงๆนึงกลางก็ก็กระจาย เพราะนินทาเเค่คนๆเดียว เเละมีอีก อีกร่างอ่ะ เพื่อนที่มันช่วยส่งเสริมมันกร่างเรา มันจะรู้ไหมว่ามันถูกนินทา เราได้ยินกับตัว
หรือเเม้กระที่ง คนที่หมาหมู่ เเบนเราเเต่เเรก เราจำได้ทุกคน เเค่เราไม่พูด พวกที่ตัวเสี้ยม นินทาคน เหยีบย่ำคน ตอนเราดดนเเบนเเรกๆ เเผลยังสด
ิ หมาหมู่พวกนั้นเเหละ มองเราตั้งเเต่หัวจดเท้า หรือตอนเราเดินผ่านมันก็เเซะ"เพื่อนๆมันยังกล้ามารร.อีกหรอว่ะ สมเพช" เราคิดในใจ ว่าเทอเคยมีเรื่องกับ
ชั้นเหรอ กับคนในกลุ่มเทออ่ะ เทอจะรู้มั้ย เพื่อนข้างๆเทอเขาก็นินทาเทอ นี่เหรอคำว่าเพื่อนของเทอ เเละอีกร่าง ตอนเราเดินกับเพื่อนห้องภาษา ตอน
อยู่ในห้องวิท มันนี่ใหญ่จัง ตอนเเรกๆเเซะเราทุกคาบว่าง เเต่ตอนเราเดินผ่าน หมาเวลาอยู่คนเดียวก็เปรี่ยวชะมั้ย ก้มหน้าทำไมหล่ะ?
โลกมันโหดร้ายจริงๆชาวพันทิป เราควรให้อภัยเขาดีมั้ย? คนที่เปลี่ยนชีวิตเราให้มันเเย่มาจนทุกวันนี้เกือบปีเเล้ว พวกที่เเบนเราก็เลิกไปนะ บางคนทำดี
กับเราหวังผลบ้าง บางคนก็ลืมบ้างในสิ่งที่เขาทำกับเรา เเต่เรื่องสำหรับเราเเล้วมันเกิดขึ้นทุกวันเสมอ ที่เรามาเเชร์ประสบการณ์นี้มันเป็นทั้งความผิดอพลาดในชีวิต เเละเป็นบทเรียนชิ้นดีในการมองคน อ่านคนให้ออก เราเองก็ไม่ได้จิตอาฆาตร มาถึงตอนนี้ เราไม่อยากมีความทรงจำร้ายๆเกี่ยวกับชีวิต
ม.ปลายเเล้วอ่ะ เรื่องราวนี้มันไม่ไดเเพิ่งเกิด เเต่เราหยิบมาเขียน เพราะตอนนี้เพื่อนเราคนนึงเขาเจอความผิดพลาดคล้ายๆเรา พอโดนเพื่อนคนที่เรา
รัก ไว้ใจหักหลัง มันรู้สึกเจ็บใจ เเย่มากในวันนั้น เชื่อเราเถอะ เราไม่ต้องหาเพื่อนเเท้หรอก ถ้ามีจริง คนๆนั้น ยังงั้ยก็ต้องเวียนมาหาเรา ณ ตอนนี้
เราต้องเชื่อในตัวเอง เเละเพื่อนเเท้ที่สุดในชีวิตเราก็คือพ่อเม่....
GOODLUCKค่ะชาวพันทิป