ผมจะเล่าย่อๆนะครับ

ผมคุยกับผู้หญิง 8 เดือน เราทะเลาะกันด้วยเรื่องไลน์เพราะเวลาทำงานผมจะตอบไลน์ได้1-2ประโยคและจะตอบอีกทีตอนเที่ยงหรือเย็นตอนจะกลับบ้าน
แล้วก็จะนัดคุยเฟซไทมกันตอน3ทุ่มครึ่งจนถึง4ทุ่มทุกวันและทุกๆวันพุทธ เสาร์กลางคืน หรืออาทิตย์ เราก็จะไปเจอกันแถวๆรามหรือไปเจเจ
ท้ายสุดเราก็ทะเลาะกันเพราะเธอหาว่าชอบทิ้งระยะห่างตอบไลน์เกินไปทั้งๆที่ผมบอกแล้วว่าทำงานอยู่
เราทะเลาะกันแล้วเธอก็เลยขอเลิก ผมก็เลิกไม่ง้อด้วยเพราะ..
ผมรุ้ว่าเธอมีผู้ชายอีกคนที่เกินเพื่อน พากันไปเที่ยวห้างแถวรัชดาคงคิดว่าผมไม่เห็นแต่เพื่อนผมเห็นและถ่ายรุปมา ผมก็แกล้งถามว่า  
วันนี้วันหยุดไม่ไปใหนเหรอ (เธอเรียนจบแล้ว3ปีครึ่งแต่เรียนภาษาอยู่จะว่างวันศุกร์ไม่ได้ทำอะไร) เธอบอกอยู่บ้านดูซีรี่อยู่
มันคือเหตุผลที่ผมไม่ง้อ

เมื่อวานนี้เธอโทรมาบอกว่าอยากเจอจะเอาเงินมาคืน ( เธอยืมเงินไป3พันค่าห้องผมก็ให้เพราะมันจำเป็นผมก็ไม่ได้เหลือเหมือนกัน )
ผมบอกจะคืนก็โอนมาสิ เดี่ยวส่งเลข บช ให้ เธอบอกไม่เอาไม่มีบัญชี มาเจอกันร้าน.....แถวๆบางกะปิ
ผมก็ไปเธอก็สั่งข้าวไว้เธอยื่นเงินให้แล้วผมก็กำลังจะไปแล้วบอกว่ากินข้าวก่อนสิค่อยไป
ผมก็กิน เธอก็พูดออกมา " เราขอโทษ " ผมก็งงๆ เธอก็พูดกับผมตรงๆว่า เรากลับมาคบกันใหม เราคิดแล้วนะว่าเธอดีที่สุดแล้ว
เราเสียใจจริงๆที่งี่เง่ากับเธอ ทิ้งเธอไป

ผมก็ถามกลับว่าขอโทษแบบจริงใจของคุณได้แค่นี้ใช่ใหม ไม่มีอย่างอื่นพูดอีกแล้วใช่ใหม  เขาก็บอกไม่มีแล้ว ผมก็ย้ำนะว่าแค่นี้ใช่ใหม
ผมเลยเอารุปในโทรศัพท์ให้เขาดูรูปวันที่เขาเดินกับผู้ชายอีกคน เขาก็ทำเหมือนจะร้องไห้และน้ำตาไหลออกมา ผมก็เลยวางเงินไว้1000 ค่าอาหาร
แล้วผมก็บอกว่าใหนบอกจะจริงใจใหนบอกจะปรับตัวแล้วเดินออกมาเลย ปล่อยให้เขาร้องไห้อยู่แบบนั้นละ
รู้สึกว่าสะใจที่ทำแบบนั้น

นี่ผมกำลังจะเป็นผู้ชายเลวแล้วใช่ใหม

ตอนนี้ผมเลยหมดรักกับเขาแล้วถาวรไม่คิดจะไปยุ่งอะไรอีกเพราะขนาดนี้ยังเล่าไม่หมดเลย หลงไปหาคนหล่อๆสงสัยเพราะพลาดแล้ว
เลยจะกลับมามันดูเป็นผู้หญิงแปลกๆยังไงก็ไม่รู้