วันนี้ ผมได้ทำสิ่งที่ผมอัดอั้นในใจมานาน คือการทักแชตไปบอกรัก คนที่ผมแอบชอบเขามาตลอดเวลาหลายปี
เจอเขาบ่อยๆ แต่เราก็ได้แค่มองมาตลอด ได้แต่แอบเก็บไว้ในใจมานาน ไม่กล้าพูด (เพราะเธอเองก็มีแฟนที่รักกันดีมานาน)
เฟสหลักผม เป็นเพื่อนกับเขา เพื่อนของเขาในเฟส4995คน มีคนติดตาม2416คน ผมได้แต่เฝ้ามองเธอในเฟสมาตลอด
ทุกครั้งที่เธอโพสต์รูปคู่กับแฟน ผมก็ได้แต่ดูแล้วนั่งยิ้ม แม้ลึกๆมันจะเจ็บจี๊ดๆ แต่ก็รู้สึกยินดีที่เธอมีความรักที่สดใส
......เธอเป็นสาวสงขลา ตัวเล็กๆ น่ารักๆ ไม่รู้ทำไมผมถึงแอบรักเธอได้มากและนานขนาดนี้ ผมเองก็มีสาวๆเข้ามาวอแว แต่ก็ยังไม่ตกลงคบใคร
เพราะคำว่า ผมหลงรักคนนี้ การต้องแอบรักคนมีเจ้าของมาตลอด มันโคตsอึดอัดเลยนะ จนเมื่อผมไปอ่านเจอบทความบทนึงกล่าวว่า
"คนเราอายุมันสั้นนะ รักใครก็ขอให้บอกมันออกไป เผื่อเกิดเราตายไปมันจะได้ไม่คาใจว่าทำไมไม่บอกออกไป"
ผมไม่กล้าจะเอาเฟสจริงบอกออกไป เพราะกลัวจะมองหน้าเธอไม่ติด
ผมก็เลยเอาเฟสปลอมทักไปบอกรักเธอเสียเลย เธอพยายามจะคาดคั้นนะว่าผมคือใคร แต่ผมก็รู้ตัวดีว่ามีสิทธิ์แค่ไหน บอกไปก็เท่านั้น
มีแต่ถ้าเธอรู้ตัวจริงผม แล้วผมจะมองหน้าเธอกับแฟนเธอ และเพื่อนๆเธอไม่ติดเสียมากกว่า ผมคงจะทนไม่ได้แน่ๆหากเธอต้องตัดผมออกจากการรับรู้ของเธอ เธอแค๊ปข้อความที่ผมส่งไปบอกรักเธอขึ้นหน้าเฟส มีเพื่อนๆเธอมารุมว่าผมเป้นโรคจิตบ้าง อาการหนักบ้าง เธอบอกจะบล๊อคเฟสปลอมผม
เพราะบอกว่าเลี่ยน เธอไม่รู้หรอผมอ่านอยู่นะ อ่านทุกคำที่เขาด่าและหัวเราะ มองความรู้สึกที่ผมมีต่อเธอเหมือนตัวตลก
ความรักของผม ที่มีต่อเธอ ยอมขนาดจะไม่ยอมคบใครไปเรื่อยๆ นี่พอบอกออกไปแล้วมันตลกขนาดนั้นเลยหรอ
ผมไม่ได้เรียกร้องอะไรเลย ผมก็แค่อยากส่งข้อความไปบอกเธอทุกวันว่ายังมีผมคอยเป็นห่วงเขาจากมุมๆนึงก้เท่านั้นเอง
ผมโล่งมากๆเลยนะในวันนี้ที่ได้บอกมันออกไป มันเหมือนภูเขาไฟที่อั้นมานาน แต่ก็รู้สึกเสียใจเหลือเกิน กับคำที่เพื่อนๆเธอพิมพ์ตอบโต้กันไปมาบนเฟสเธอ....................เธอมองผมเป็นแค่ตัวตลก เท่านั้นเองหรอ ผมก็แค่รู้สึกยังไงก็บอกไปยังงั้น แค่นั้นเอง+++แด่น้องเตย คนสวยใจร้าย
ได้บอกรักคนที่เราแอบชอบ มันโล่งใจดีนะ แต่เขามองว่าเราเป็นแค่ตัวตลก น่าขำสิ้นดี
เจอเขาบ่อยๆ แต่เราก็ได้แค่มองมาตลอด ได้แต่แอบเก็บไว้ในใจมานาน ไม่กล้าพูด (เพราะเธอเองก็มีแฟนที่รักกันดีมานาน)
เฟสหลักผม เป็นเพื่อนกับเขา เพื่อนของเขาในเฟส4995คน มีคนติดตาม2416คน ผมได้แต่เฝ้ามองเธอในเฟสมาตลอด
ทุกครั้งที่เธอโพสต์รูปคู่กับแฟน ผมก็ได้แต่ดูแล้วนั่งยิ้ม แม้ลึกๆมันจะเจ็บจี๊ดๆ แต่ก็รู้สึกยินดีที่เธอมีความรักที่สดใส
......เธอเป็นสาวสงขลา ตัวเล็กๆ น่ารักๆ ไม่รู้ทำไมผมถึงแอบรักเธอได้มากและนานขนาดนี้ ผมเองก็มีสาวๆเข้ามาวอแว แต่ก็ยังไม่ตกลงคบใคร
เพราะคำว่า ผมหลงรักคนนี้ การต้องแอบรักคนมีเจ้าของมาตลอด มันโคตsอึดอัดเลยนะ จนเมื่อผมไปอ่านเจอบทความบทนึงกล่าวว่า
"คนเราอายุมันสั้นนะ รักใครก็ขอให้บอกมันออกไป เผื่อเกิดเราตายไปมันจะได้ไม่คาใจว่าทำไมไม่บอกออกไป"
ผมไม่กล้าจะเอาเฟสจริงบอกออกไป เพราะกลัวจะมองหน้าเธอไม่ติด
ผมก็เลยเอาเฟสปลอมทักไปบอกรักเธอเสียเลย เธอพยายามจะคาดคั้นนะว่าผมคือใคร แต่ผมก็รู้ตัวดีว่ามีสิทธิ์แค่ไหน บอกไปก็เท่านั้น
มีแต่ถ้าเธอรู้ตัวจริงผม แล้วผมจะมองหน้าเธอกับแฟนเธอ และเพื่อนๆเธอไม่ติดเสียมากกว่า ผมคงจะทนไม่ได้แน่ๆหากเธอต้องตัดผมออกจากการรับรู้ของเธอ เธอแค๊ปข้อความที่ผมส่งไปบอกรักเธอขึ้นหน้าเฟส มีเพื่อนๆเธอมารุมว่าผมเป้นโรคจิตบ้าง อาการหนักบ้าง เธอบอกจะบล๊อคเฟสปลอมผม
เพราะบอกว่าเลี่ยน เธอไม่รู้หรอผมอ่านอยู่นะ อ่านทุกคำที่เขาด่าและหัวเราะ มองความรู้สึกที่ผมมีต่อเธอเหมือนตัวตลก
ความรักของผม ที่มีต่อเธอ ยอมขนาดจะไม่ยอมคบใครไปเรื่อยๆ นี่พอบอกออกไปแล้วมันตลกขนาดนั้นเลยหรอ
ผมไม่ได้เรียกร้องอะไรเลย ผมก็แค่อยากส่งข้อความไปบอกเธอทุกวันว่ายังมีผมคอยเป็นห่วงเขาจากมุมๆนึงก้เท่านั้นเอง
ผมโล่งมากๆเลยนะในวันนี้ที่ได้บอกมันออกไป มันเหมือนภูเขาไฟที่อั้นมานาน แต่ก็รู้สึกเสียใจเหลือเกิน กับคำที่เพื่อนๆเธอพิมพ์ตอบโต้กันไปมาบนเฟสเธอ....................เธอมองผมเป็นแค่ตัวตลก เท่านั้นเองหรอ ผมก็แค่รู้สึกยังไงก็บอกไปยังงั้น แค่นั้นเอง+++แด่น้องเตย คนสวยใจร้าย