บ้าจี้ตามคำขอ วิเคราะห์มั่วๆ "จ๊อบเดโม่" The Ginkz

กระทู้สนทนา

วงดนตรี เพลง

เนื่องจากมีคนที่ตอบจากกระทู้ "บ้าจี้ วิเคราะห์มั่วๆ "ปลิงดอง" The Ginkz" บอกว่าให้วิเคราะห์เพลงนี้บ้าง ก็เลยจัดไปอย่าให้เสีย

อ่านอันเก่าบ้างไหมล่ะตัวเธอว์
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เมื่อผมฟังเพลงนี้จากหูฟังเป็นครั้งแรก โสตประสาท การได้ยินของผมอื้ออึงไปนานกว่าสามสิบวินาที คุณอาจคิดว่ามันคงเป็นความประทับใจแบบ First Impresion ใช่ไหมล่ะ? เปล่าเลยผมลืมหรี่เสียง!!!!....
แต่หลังจากปรับตัวได้และฟังเพลงนี้ต่อ ความประทับใจจึงเริ่มก่อตัวขึ้นช้าๆ แต่หนักแน่น "ดุจสายใยระหว่างโสรยาและหฤษฏิ์ ในจำเลยรัก"  ที่แม้มันจะก่อตัวขึ้นบนความขัดแย้ง รุนแรงแต่ก็แน่นแฟ้นอย่างน่าประหลาด  หลังท่อนที่ร้องว่า "จุดธูปพร้อมกัน" ร้องไปหลายรอบ ปัญญาของผมที่ได้จากเพลงก็ดูเหมือนจะก่อตัวขึ้นช้าๆ  และเมื่อดำเนินมาถึงรอบที่ยี่สิบสี่ทุกอย่างก็ตกผลึก...

เนื้อเพลง(เครดิต จากเนื้อเพลงของวงในยูทูป)

ก่อนเข้าเนื้อเพลงต้องพูดถึงอินโทรก่อน ซึ่งสำหรับผมแล้วอินโทรเพลงนี้เป็นอะไรที่ไม่สามารถ "ไม่หยิบยกขึ้นมาพูดได้เลย" เพราะมันสร้างขึ้นเพื่ออธิบายตัวตนของเพลงนี้อย่างมีนัยยะสำคัญ ใช่ครับอินโทรที่เป็นเหมือนบทสวดมนต์ แล้วทำไมต้องเป็นอย่างนั้น? เพราะเพลงนี้กำลังพาคุณไปสู่ขอบเขตขอบเขตความฝันของเหล่าบุปผาชนคือการหลุดพ้นจากขอบเขตที่พวกเราต่างตีกรอบไว้ด้วยการแบ่งเขาแบ่งเรานั่นเอง แต่จะเป็นอย่างไรเชิญทัศนาต่อครับ


"ปิดเทอมฤดูฝนพาเธออับจนไปเที่ยว Sahara*
ตากลมร้อนฉ่าพาทุกข์ระทวย
ชวนเธอไปดูด "ปํญญา" สมองเหนื่อยล้า ดีกว่าพากันนั่งเครียด
ฟังทำไมเพลง Serious มาคลายเครียดกันด้วยแตงกวา"

อย่างที่ทราบกันครับว่าซาฮาร่า ทะเลทรายที่ใหญ่ที่สุด และพื้นที่แห้งแล้งที่สุดแห่งหนึ่งของโลกเป็นความทุรกันดารอย่างสุดแสน  หากคุณไม่ใช่ตากล้องสารคดี อย่างแนชั่นแนลจีโอกราฟฟิก หรือชนพื้นเมืองที่นั่น ด้วยสถานที่แบบนั้นย่อมนำความทุกข์ทนมาสู่สังขารของคุณเป็นแน่

มาถึงบรรทัดที่สาม ผมใคร่ถามท่านทั้งหลายว่าปัญญาหมายความว่าอย่างไร?  บ้างให้นิยามว่าการเรียนเก่ง หาเงินเก่ง หรือการรอบรู้  แต่นั่นสำหรับผมแล้วปัญญานั้นคือ การตื่นรู้หรือเท่าทันตนเองและสังคม  คนที่เคร่งเครียดเพราะพวกเขาเหล่านั้นไม่รู้หรือตามไม่เท่าทันตนเองนั่นเอง  ส่วนเพลงซีเรียสนั้นย่อมหมายถึงข่าวสารในยุคข่าวสาร**ที่ไหลบ่าเข้ามามหาศาลในแต่ละวันของเรา บางทีมันไม่ได้คัดกรองเสียก่อน และก็บ่อยครั้งยิ่งกว่าเรามักอ่อนไหวไปกับมัน แน่ละแตงกวาอาจจะเป็นการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์อีกเช่นกันครับว่า เป็นการผ่อนคลายประการหนึ่ง สังเกตุดูครับอาหารมันเลี่ยนที่เรากินมักมีแตงกวามาแนมเพื่อตัดเลี่ยนเสมอๆ ชีวิตก้เหมือนกัน หากมีเครื่องแนมมาตัดเลี่ยนจากความวุ่นวายชวนหัวคงจะดีไม่น้อย

"จุดธุปพร้อมกันบูชาตำนานบทเพลง Ska
จุดธูปพร้อมกันมาคารวะ"

ตำนานเพลง Ska ที่เราท่านต่างรู้จักกันดีอย่าง Bob Maley***(อันนี้พลาดนิดฮะพี่บ๊อบแกเล่นเรกเร้นะครับไม่ใช่สกา แต่เนื่องจากมีต้นสายร่วมกัน บางที่ว่าเรกเก้แยกจากสกา บ้างว่าสกาแยกจากเรกเร้ ดังนั้นขอให้ผู้อ่านยกประโยชน์ให้จำเลยคือผู้เขียนแล้วกันนะครับ) มีประวิติที่ยิ่งใหญ่มาก นั่นเป็นตำนานบทหนึ่งที่คู่ควรแก่การคารวะ ไม่คุณจะเป็นคนเชื้อชาติ หรือศาสนาใด เพราะการเรียกร้องความเสมอภาพและความเป็นเอกภาพแก่เพื่อนมนุษย์ทั้งหลายย่อมเป้นเรื่องที่น่าสรรเสริญที่สุดแล้ว

"แดดจ้าหน้าผาแห่งการเวลาร่ายคาถาภาษา Pharaoh
พกปิ่นโตไปลงโลง Sphinx ได้กลิ่นวิ่งเข้ามาแนบอิง
ปัดเป่าทุกสิ่งกลายเป็นจริงแค่บางคราเท่าน?ั้น เหล่ากรด aminoแทรกซึม
บรรยากาศอึมครึมสลายบึ้มในกระเพาะอาหาร"

สิ่งที่มีชื่อเสียงที่สุดในทะเลทรายซาฮาร่าอย่างหนึ่ง เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่าคือปิระมิด หนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคเก่าที่แม้จะผ่านการเวลาแดดฝนก็มิได้สลายไป นั่นต้องยกไปถึงความบ้าอำนาจ และคลั่งเทวนิยมของฟาโรห์อียิปที่ผลาญชีวิตแรงงานของแรงงานอย่างมหาศาลในการก่อสร้าง  แต่อย่างน้อยมันก็เหลือเป็นอนุสรณ์แก่คนรุ่นหลัง และตอนนี้มันก็ดึงดูดเงินจากการท่องเที่ยวให้กับอียิปมหาศาล(หนึ่งในปิระมิดชื่อดังที่สุดคือ มหาปิระมิดของฟาโรห์คูฟู****)
คำถามของสฟิงห์*****ที่คุณจะนึกถึงคือคำถามที่ว่า “อะไรเอ่ยเดินสี่ตีนในยามเช้า แต่เดินสองตีนในยามสาย และเดินสามตีนในยามเย็น….? ”  แน่ล่ะ!!! เราท่านรู้คำตอบดีว่ามันคือมนุษย์  จริงๆแล้วคำถามนี้มันสะท้อนกลับมาว่าเรารู้เท่าทันพวกเราหรือเผ่าพันธ์ุเราแล้วหรือยัง บางทีเรารู้จักสิ่งรอบกายเราดีจนก่อเกิดอัตตาขึ้น  แต่บางทีเราอาจไม่เคยรู้จักตัวเราเองเลย สัจธรรมอย่างหนึ่งของโลกคือความไม่แน่นอนคือความแน่นอน ความเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ย่อมใช้ได้กับทุกยุคสมัย  "ความจริง"บางทีอาจเป้นเพียงความคิดว่ามันเป็นจริงเท่านั้น แต่ทั้งหมดสุดท้ายก็จะผ่านและหายไปดุจเดียวกับสิ่งที่ผ่านลำไส้เพื่อย่อยเป็นพลังงานต่อไป

มาถึงท่อนที่ร้องว่าผมจะไม่ขอจ้างพวกคุณด้วยราคาห้าร้อยหรือสองพันบาท แต่กระผมใครขอถามหนึ่งคำถามว่าคือคนไทยใช่ไหมครับ เพราะฉะนั้นถ้าผมว่าคุณคือใครให้ตอบว่าเราคือโคบาล  ทำไม? ตอนแรกว่าจะไม่โยงไปถึงม็อบแต่ก็ตีความหมายอื่นไม่ได้เลยเพราะมันคล้ายการปลุกระดมมาก แต่สิ่งที่แตกต่างคือเจตนาเจตนาที่เหมือนจะบอกว่าอย่าลืมกำพืดหรือความเป็นตัวตนของเราด้วยเงินเพียงห้ายร้อยหรือสองพันเท่านั้น

จ๊อบณิซ์ทิค์สมุสช์โคร์บาล จ๊อบณิซ์ทิค์สมุสช์โคร์บาล จ๊อบณิซ์ทิค์สมุสช์โคร์บาล  โคกระบือ สิจะให้ไถ่ชีวิตโคกระบือทำพรื้อ

ผมฟังท่อนนี้ต่ออีกหลายรอบเพียงเพื่อต้องการถอดรหัสลับที่ซ่อนอยุ่ว่าจ๊อบนิธิสมุดโคบาลคืออะไร จนถอดรากที่สองของการคูณที่ห้ายกกำลังสี่สิบเอ็ดว่า  จ๊อบ = งาน นิธิสมุด = หน้าที่ โคบาล = คนไทย  สุท้ายผมได้คำตอบกับเนื้อเพลงที่บอกว่ามาคารวะจ๊อบนิธิสมุดโคบาลนั่นคือ การที่พวกเราให้ความเคารพต่อสิทธิและหน้าที่ของกันและกันตระหนักรู้ความสำคัญของกันและกันนั่นเองครับ

เป็นอย่างไรกันบ้างครับเมื่ออ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้ว หากคุณไม่เข้าใจ มันก็ไม่ได้สลักสำคัญหรอก เพราะเวลานี้กาวในมือผมมันเรียกร้องให้ผมสูดมันเข้าปอดอีกครั้ง เนื่องจากเมากับจ๊อบเดโม่อย่างแรง ซี๊ดดด ขอสุขภาพกาวจงบังเกิดแก่ท่าน

เพี้ยนแว๊น