พอดีมีเรื่องเกี่ยวกับความรัก อยากได้คำแนะนำว่าเราควรจะทำยังไงต่อไปดี ค่ะ เรื่องก็มีอยู่ว่า ... เรามีแฟน คบกันได้ปีกว่า ส่วนตัวเราเป็นคนมองโลกในแง่ดี ตลอดเวลาที่คบกันเราเชื่อเขามาก เราเชื่อใจว่าเขาจะไม่มีคนอื่น จนในวันนึงเรากับเขาทะเลาะกันบ่อย..เหตุอาจเป็นเพราะเราคิดว่าเขาเปลี่ยนไป....จนในที่สุดเราก็เลิกกัน ..เรื่องมันจะไม่แย่ไปกว่านี้ถ้าเราไม่พยายามรั้งเขาไว้ เลิกกันแรกๆเราเองแหละเป็นคนบอก แต่เรารู้สึกอยากเลิกเพราะการกระทำของเขามันแสดงออกว่าเขาไม่ต้องการเราแล้ว ..จนวันนึงไปเจอเขา ในสถานะที่บอกเลิกไปแล้ว ..เราสองคนมองหน้ากันในแบบที่เราไม่ใช่แฟนกัน เราขอเขากลับมาคืนดี เพราะที่ผ่านมาเราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา..แต่เขาก็บอกเราว่าถ้ากลับมาเร็วไป เราก็จะเป็นเหมือนเดิม ทะเลาะกันเหมือนเดิม เขาบอกเราว่าคุยกันเฉยๆไปก่อน กลับไปเป็นเหมือนตอนก่อนที่เราจะคบกัน  เวลาผ่านไปเราก็คุยกันเฉยๆ จนมีเรื่องนึงเกิดขึ้นซึ่งมันได้พิสูจไปแล้วว่าเราไม่ได้รักกันมากพอ เราต้องเลิกกันจริงๆ เพราะเขาบอกเราว่า คบกันไปก็มีแต่เรื่องทุกข์ใจ มีแต่ปัญหา แต่เขาบอกเราว่ารอให้เราเป็นผู้ใหญ่กว่านี้ค่อยกลับมาคบกัน เขาบอกเราว่าอีก1ปีหรือไม่ก็เราเรียนจบเขาจะกลับมา อีกอย่างเขาบอกว่าเรายังเด็กอาจได้เจออะไรใหม่ๆอีกมากมาย เขาบอกให้เราลองมีคนอื่นดู เราก็เข้าใจนะ และยอมรับด้วยว่าต้องจบจริงๆแต่ไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าใจว่าจะพูดให้เรารอทำไม ทั้งๆที่ทิ้งเราไปแล้ว ไม่เข้าใจเลยว่าจะพูดทำไมว่าจะกลับมา มันเหมือนเป็นการให้ความหวัง ให้เราทำใจยาก ตัดใจจากเขายากยิ่งไปอีก เราควจจะทำยังไงต่อไปดีคะ ยอมรับว่าตอนนี้ยังรักเขาอยู่ คิดว่าตัวเองทำใจได้แล้วนี่ก็ผ่านมาจะ 2เดือนแล้ว แต่ลึกๆในใจเหมือนอยากจะรอให้เขากลับมาอยู่ค่ะ เรื่องมีคนอื่นอย่าพูดถึงเลย ใจมันไม่อยากจะรักใครอีกแล้ว TT