ความเห็นส่วนตัวนะครับ

ผมว่าส่วนใหญ่ที่แฟนๆเกลียด ไม่ชอบ น่าจะมาจากตัวแฟนคลับมากกว่า

สมมุติเช่น korn เพิ่งออกอัลบั้มมาใหม่ ผู้ฟังบางส่วนที่เพิ่งเคยฟังเพลงหนักหูเป็นครั้งแรกก็คลั้งไคล้ บูชาว่าวงนี้เจ๋งสุดๆ เทิดทูนเป็นดังพระเจ้าผู้เปิดลัทธิใหม่  ไม่มีวงใดมาเทียบเทียม  ส่วนด้วนพวกโอลสคูลที่ฟังเมทัลมาจากยุคก่อนหน้า  เห็นเด็กๆยุคใหม่เทิดทูนวงพวกนี้ก็เลยหมั่นไส้  หาข้อเสียของวงพวกนี้มาเหน็บว่าวงพวกนี้ดีตรงไหน  เล่นก็ง่าย ไม่เห็นใช้ทักษะอะไรเลย  เลยกลายเป็นการเหน็บแนมไปมาระหว่างสาวกยุคใหม่กับพวกสาวกต้นตำหรับจนทำให้เกลียดกัน แม้บางทีพวกโอลสคูลได้ฟังเพลงพวกนูบางเพลงอาจจะชอบด้วยซ้ำ แต่ยังไงด้วยทิฐิคือตูเกลียดไว้ก่อน  ทั้งทีพวกโอลสคูลไม่ได้คิดเลยว่าสมัยตัวเองเวลาพวกแบล๊คซับบาท ไอรอน เมเด้นออกมาใหม่คนยุคเก่าก็แคลนเหมือนกันว่าพวกเอ็งเล่นอะไร เสียงกีตาร์แตกพร่าฟังไม่รู้เรื่อง(เอาจริงๆที่จขกท.ยกมาพวกMetal / Hardcore / Progressive Rock /Death ต่างก็ดูถูกกันเองเหมือนกันอยุ่แล้วว่าต่างคนต่างเจ๋งสุด  แต่แค่ยุคนั้นนูเมทัลมาเป็นกระแสใหญ่  น่าหมั่นไส้  ทุกคนก็เลยร่วมกันไปเฮโลดูถูกนูเมทัล ตอนหลังอีโมแตกมาจากนูเมทัล พวกชอบนูฯก็ไปดูถูกอีโมตามฟอร์มเช่นกัน)

เอาจริงๆปรากฎการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับสังคมทั่วไป ไม่แค่เฉพาะวงการเพลง  บางทีการคลั้งไคล้สิ่งใดสิ่งหนึ่งมันทำให้เกิดการต้อต้านสิ่งที่เกิดมาใหม่หรือคู่แข่งที่เข้ามาเทียบเคียงสิ่งที่เราคลั้งไคล้  ดูต.ย.ง่ายๆจากเมืองไทยเราก็พวกขั้นการเมืองฝ่ายต่างๆนี่แหละ  เราจะพยายามลบเหตุผลและการมีอยู่ของฝ่ายตรงข้ามเพื่อให้เราได้อยู่ในจุดสูงสุด  เด็กๆผมก็เป็นแบบนั้นแหละ ดูถูกแนวอื่น คิดว่าเราเจ๋งสุด คูลสุด  เราฟังดรีมเทียร์เตอร์นะเฟ้ย เล่นโคตรยากเลย แนวอีกสู้ไม่ได้ พอเวลาผ่านไปการแบ่งแยกมันหายไปแล้ว  ย้อนกลับไปรู้สึกพลาดอะไรไปเยอะเพราะทิฐินี่แหละ ดนตรีมันพัฒนามาเรื่อยๆตามยุคสมัยและสภาพสังคมนั่นแหละ  พอเข้าใจจุดนี้ได้ก็ฟังได้ทุกแนวแหละ(อาจมีชอบไม่ชอบบางแนวแต่ไม่ได้ดูถูกแล้ว) ได้ศึกษาวิชาสังคมศาตร์ไปในตัว  เพราะผมคิดว่าแนวเพลงแต่ละแนวที่เกิดขึ้นและเป็นกะแสนิยมในยุคๆนึงเป็นการสะท้อนถึงสภาพสังคมของสังคมในยุคหรือประเทศนั้นๆ

ขออภัยทีเขียนมาซะเยอะ  สรุปคำตอบของผมที่จะตอบจขกท.สั้นๆคือทิฐิของคนฟังเพลงนั้นเอง