ผมชอบพี่สาวคนหนึ่ง ยังไม่ได้คบกันเขาค่อยปฎิเสกผมหลายครั้งว่าไม่ได้รักหรือชอบ ผมก็เลยขอโอกาสเพือพิสูจน์ตัวเอง เพือจะทำให้เขารักเขาให้โอกาสผม และบอกผมถ้าจะทำได้เขาอาจจะรักบ่างที่ก็ไม่รัก ผมยอมทำตามที่เขาบอกเชื่อฟังทำตาม แต่เขาทำเหมือนกับผมเป็นของเล่นให้ทำนั้นทำนี้ ให้เขาสบายใจ ให้ผมไปสักชื่อเขาบ่าง พอผมทำมาแล้วเขาบอกว่า ไม่พอใจแค่อยากดูเฉยๆ เขาทำให้ผมร้องให้เพราะเขา 3 ครั้งเขาชอบถ่ามหลายๆครั้งว่าเมือไหร่จะคืนโอกาส เขาค่อยว่าบ่น หาเรื่อง และเขาชอบถามผมว่ารักเขาหรือป่าว ผมก็ตอบว่ารัก แต่เขาบอกว่าไม่ได้รัก เขาชอบบอกว่าเราน่าเบื่อทำไมได้ดังใจ ทำไรไม่ได้เรื่อง เขาไม่ให้บอกใครว่าผมกำลังพิสูจน์ตัวเอง ห้ามโกหก ห้ามคุยกับคนอื่น โทรหาได้ เฉพาะตอนเย็น ห้ามง่อน ห้ามเอาแต่ใจ ผมก็ทำตามที่เขาบอกมาได้ จะครบปี แต่เขาก็ยังไม่ได้รักผมและบอกว่าเชาไม่รุ้สึกอะไรเลย จนวันหนึ่งเขาคุยเรื่องแต่งงาน เขาบอกว่าให้ผมไปขอเขาอยากแต่งาน ผมเลยถามเขารักผมหรือป่าว แต่เขาบอกว่าไม่ได้รัก ไม่ได้ชอบแค่อยากแต่งงานถ้าแต่งงานแล้ว ห้ามนอนด้วยกันแยกห้อง มีเงินมาให้เขาหมด เขาอยากได้อะไรต้องได้ กับคำพูดนี้ผมเสียใจมาเลยบอกเขาว่า ผมแต่งไม่ได้ ถ้า เป็นแบบนี้ ไม่ได้รักกันจะแต่งงานกันได้ไง เขาบอกว่าแต่งได้ เขาไม่ได้ชอบก็ตาม ผมก็บอกว่าไม่แต่งเพราะต้องการจะแต่งด้วยความรักจริงๆ ไม่ใช้แบบนี้ เขาบอกผมว่าผมไม่ได้รักเขา ผมทำผิดกฎ ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทำไรเลย ผมร้องให้และเสียใจมาก แต่เขาบอกผมว่า แค่แต่งงานแค่นี้แต่งไม่ได้หรอ ไม่ได้รักกันก็แต่งได้ คำพูดนี้ทำให้ผมเสียใจมาก แต่เขาบอกว่าผมเห็นแกตัว ทำเหมือนเขาเป็นของเล่น มันทำให้ผมรุ้สึกว่า ไม่ว่าผมจะทำไร เขาก็ไม่ค่อยรักราเลย ทั้งๆที่เขาไม่ค่อยเชื่อผมเลยว่าผมรักเขา ไม่เคยเชื่อทุกๆอย่าง จนผมเริ่มถอดใจ ผมเลยอยากจะถามความคิดของคนหลายๆ คนว่าผมจะเลิกเลยไหม หรือจะทำต่อไป