เงินเดือน15000 รับจริงหมื่นสี่นิดๆ
หักค่าที่พัก 4000 ค่าบัตรเครดิต 5000 ส่งให้ทางบ้าน 2000 ค่ารถกลับบ้าน ตจว.เมื่ออาทิตที่แล้ว ประมาณ 800 ค่ากินค่าใช้จ่ายส่วนตัว พันกว่าๆ ณ วันนี้เหลือเงินติดตัวประมาณ 1000 จะทำไงดีให้พออยุ่ถึงสิ้นเดือน
ตอนนี้ซื้อไข่มาละ 1แผง 110 บาท
ซื้อฟักทองมา1ลูก 40 บาท คิดว่าจะทยอยต้มกินไปเรื่อยๆคงอยุ่ได้อาทิตย์นึง
กล้วยหวีละ30 ซื้อมาไว้เผื่อหิวกลางคืน
เดือนนี้เหลือเวลาทำงานอีกประมาณ 13วัน คือกะจะใช้วันละ 50 = 650
หอพักห่างจากที่ทำงานประมาณ 1กิโล คิดว่าจะเดินไปกลับเอาคงไหว
บอกเลยค่ะชีวิตการทำงานที่เมืองกรุงต้องปากกัดตีนถีบจริงๆ คนทางบ้านเขาก็ชื่นชมว่าเราได้ทำงานดี มั่นคง แต่บอกเลยค่ะว่าชีวิตจริงเราลำบากสุดๆ ประหยัดสุดๆ ส่วนสามีทำงานแถวบ้านที่ ตจว.ได้เดือนละไม่กี่พัน คือเขารับผิดชอบค่าใช้จ่ายทางบ้านเขาและของลูกก้อเกือบจะไม่พอละ ซึ่งค่าใช้จ่ายของลูกทุกอย่างเราไม่ต้องรับผิดชอบเลย ดีตรงนี้แหละค่ะ ลำพังตัวเองก็แย่ละคะ
ตอนนี้เราอยากหางานพิเศษเพิ่มหลังเลิกงานแต่มันจำกัดด้วยเงินทุนและเวลา แต่ก็ไม่ย่อท้อค่ะ คิดว่าถ้าผ่านช่วงนี้ไปได้ชีวิตคงดีขึ้น ฝันว่าสักวันคงได้ย้ายกลับบ้าน เมื่อวันนั้นมาถึงคงดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้
การใช้ชีวิตอยู่ ตจว. บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวไม่ต้องซื้อ ปลูกผักจับปลาใช้ชีวิตแบบพอเพียง แค่คิดก็มีความสุขแล้วค่ะ แม้ชีวิตจริงจะต้องกัดฟันสู้ต่อไป จะไม่ท้อค่ะ ช่วงนี้ก้อพยายามมองหาหลักสูตรฝึกอบรมอาชีพค่ะ ที่ดูๆของมติชนที่เปิดสอนก็แพงอยู่นะคะ ดูไปเรื่อยๆค่ะ เมื่อมีโอกาสก็อยากลองดูสักครั้ง
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ ได้ระบายบ้างก็ทำให้รู้สึกดีขึ้น และหากท่านใดมีวิธีบริหารจัดการเงิน1000ให้อยุ่รอดถึงสิ้นเดือนได้ แนะนำได้นะคะยินดีรับฟังทุกความเห็นค่ะ
เงิน1000จะใช้ยังไงให้ถึงสิ้นเดือน
หักค่าที่พัก 4000 ค่าบัตรเครดิต 5000 ส่งให้ทางบ้าน 2000 ค่ารถกลับบ้าน ตจว.เมื่ออาทิตที่แล้ว ประมาณ 800 ค่ากินค่าใช้จ่ายส่วนตัว พันกว่าๆ ณ วันนี้เหลือเงินติดตัวประมาณ 1000 จะทำไงดีให้พออยุ่ถึงสิ้นเดือน
ตอนนี้ซื้อไข่มาละ 1แผง 110 บาท
ซื้อฟักทองมา1ลูก 40 บาท คิดว่าจะทยอยต้มกินไปเรื่อยๆคงอยุ่ได้อาทิตย์นึง
กล้วยหวีละ30 ซื้อมาไว้เผื่อหิวกลางคืน
เดือนนี้เหลือเวลาทำงานอีกประมาณ 13วัน คือกะจะใช้วันละ 50 = 650
หอพักห่างจากที่ทำงานประมาณ 1กิโล คิดว่าจะเดินไปกลับเอาคงไหว
บอกเลยค่ะชีวิตการทำงานที่เมืองกรุงต้องปากกัดตีนถีบจริงๆ คนทางบ้านเขาก็ชื่นชมว่าเราได้ทำงานดี มั่นคง แต่บอกเลยค่ะว่าชีวิตจริงเราลำบากสุดๆ ประหยัดสุดๆ ส่วนสามีทำงานแถวบ้านที่ ตจว.ได้เดือนละไม่กี่พัน คือเขารับผิดชอบค่าใช้จ่ายทางบ้านเขาและของลูกก้อเกือบจะไม่พอละ ซึ่งค่าใช้จ่ายของลูกทุกอย่างเราไม่ต้องรับผิดชอบเลย ดีตรงนี้แหละค่ะ ลำพังตัวเองก็แย่ละคะ
ตอนนี้เราอยากหางานพิเศษเพิ่มหลังเลิกงานแต่มันจำกัดด้วยเงินทุนและเวลา แต่ก็ไม่ย่อท้อค่ะ คิดว่าถ้าผ่านช่วงนี้ไปได้ชีวิตคงดีขึ้น ฝันว่าสักวันคงได้ย้ายกลับบ้าน เมื่อวันนั้นมาถึงคงดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้
การใช้ชีวิตอยู่ ตจว. บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวไม่ต้องซื้อ ปลูกผักจับปลาใช้ชีวิตแบบพอเพียง แค่คิดก็มีความสุขแล้วค่ะ แม้ชีวิตจริงจะต้องกัดฟันสู้ต่อไป จะไม่ท้อค่ะ ช่วงนี้ก้อพยายามมองหาหลักสูตรฝึกอบรมอาชีพค่ะ ที่ดูๆของมติชนที่เปิดสอนก็แพงอยู่นะคะ ดูไปเรื่อยๆค่ะ เมื่อมีโอกาสก็อยากลองดูสักครั้ง
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ ได้ระบายบ้างก็ทำให้รู้สึกดีขึ้น และหากท่านใดมีวิธีบริหารจัดการเงิน1000ให้อยุ่รอดถึงสิ้นเดือนได้ แนะนำได้นะคะยินดีรับฟังทุกความเห็นค่ะ