สวัสดีค่ะ ขอรบกวนให้ทุกคนในพันทิปได้รับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและขอคำแนะนำว่าควรดำเนินการอย่างไรต่อไปดีค่ะ
เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อคืนวันที่ 3 ธันวาคม 2558 เวลาประมาณ 22:10 น.
เราเป็นนักศึกษาค่ะเมื่อประมาณเวลาดังกล่าว เราและเพื่อนผู้หญิงรวมทั้งหมดสามคนกำลังเดินทางกลับหอพักหลังจากออกมาทำธุระข้างนอก โดยขี่รถจักรยานยนต์มาซึ่งเราเป็นคนขี่ เมื่อพ้นออกมาจากซอยก่อนถึงหน้า7/11 เราได้สังเกตเห็นว่ามีรถยนต์ขับย้อนศรช้าๆอยู่ในเลนเราและไม่ได้เปิดไฟหน้าหรือสัญญาณไฟอื่นๆเตือนแต่อย่างใด เราจึงเข้าใจว่ารถคันนั้นคงกำลังจะจอดเราจึงลดความเร็วลงและจะขี่เบียงออกไป แต่อยู่ๆรถยนต์คันดังกล่าวก็เร่งความเร็วกระชั้นชิดแล้วเลี้ยวปาดหน้าเราเพื่อที่จะเข้าซอยเล็กๆทางซ้ายมือเรา ซึ่งในจังหวะนั้นรถจักยานยนต์เราและรถยนต์นั้นระยะใกล้กันมาก เราเบรคแล้วแต่คาดว่าด้วยแรงเฉื่อยของรถเราต้องชนเค้าแน่ๆจึงหักขวาหลบทั้งๆที่รู้ว่าต้องล้ม แล้วก็ล้มจริงๆค่ะ แต่ไม่ได้ชนรถยนต์รถคู่กรณีไม่เป็นอะไรเลยแต่รถที่เราขี่มากาบแตกไฟหลุดเราและเพื่อนเจ็บตัว ชาวบ้านระแวกนั้นเข้ามาดูเหตุการณ์ค่ะและมีพยานที่ขับรถตามหลังเรามา แต่ตอนนั้นเราเจ็บและเลือดไหลไม่หยุดเหมือนจะเป็นลมแต่พยายามมีสติที่สุดแล้ว คู่กรณีเป็นผู้ชายใส่แว่น(ขอเรียกว่าแทนว่า ผช1 ค่ะ)สวมเสื้อโปโลสีม่วงของธนาคารแห่งหนึ่งจอดรถและลงมาดูแต่ไม่ได้เข้ามาช่วยเหลือแต่อย่างใดบอกว่าต้องรอประกันก่อน ต้องขอบคุณพี่ๆอาสาที่บังเอิญอยู่บริเวณนั้นค่ะได้ช่วยประคองเราไปนั่งทำแผลให้ ผ่านไปซักพักมีผู้ชายอีกคนสวมเสื้อสีม่วงเหมือนกัน(ผช2)เข้ามาถามอาการและพยายามจะให้เราไปโรงพยาบาลก่อน ซึ่งตอนนั้นเราตกใจมากกว่าเจ็บแผลค่ะ จึงบอกว่าจะรอประกันรอเคลียร์ก่อนเลย ผช2เดินออกไปประกอบกับรถมูลนิธิมาเพื่อจะพาเราไปทำแผลที่โรงพยาบาล พี่อาสาบอกว่าแผลเราลึกกลัวจะเป็นบาดทะยักเลยอยากให้เราไปทำแผลก่อน ซักพักผช2เดินตามเรามายืนนามบัตรให้บอกว่าให้เราไปทำแผลก่อนพูดอะไรไปตอนนี้ก็ไม่รู้เรื่องกันต่างคนต่างก็พูดได้ ผช2บอกว่าเดี๋ยวเรื่องค่าซ่อมรถ ค่าทำขวัญอะไรต่างๆเราค่อยมาคุยกันพี่ไม่อยากให้เรื่องถึงตำรวจเดี๋ยวมันจะยาว เราพยายามอธิบายเหตุการณ์ไปแล้วและขอคุยกับคนที่เป็นคู่กรณีเรา(ผช1) เพราะผช2ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์และขอเบอร์พยานที่เห็นเหตุการณ์ด้วย ซึ่งถ้าตอนนั้นเราและเพื่อนเดินไหวคงจะลุกไปจัดการเองแล้ว เค้าก็บอกแต่ว่าไว้คุยกันแล้วก็ลงจากรถไปเลย
โดนรถปาดหน้า คู่กรณีบอก "ตนมีน้ำใจแล้วที่ลงมาดู"
เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อคืนวันที่ 3 ธันวาคม 2558 เวลาประมาณ 22:10 น.
เราเป็นนักศึกษาค่ะเมื่อประมาณเวลาดังกล่าว เราและเพื่อนผู้หญิงรวมทั้งหมดสามคนกำลังเดินทางกลับหอพักหลังจากออกมาทำธุระข้างนอก โดยขี่รถจักรยานยนต์มาซึ่งเราเป็นคนขี่ เมื่อพ้นออกมาจากซอยก่อนถึงหน้า7/11 เราได้สังเกตเห็นว่ามีรถยนต์ขับย้อนศรช้าๆอยู่ในเลนเราและไม่ได้เปิดไฟหน้าหรือสัญญาณไฟอื่นๆเตือนแต่อย่างใด เราจึงเข้าใจว่ารถคันนั้นคงกำลังจะจอดเราจึงลดความเร็วลงและจะขี่เบียงออกไป แต่อยู่ๆรถยนต์คันดังกล่าวก็เร่งความเร็วกระชั้นชิดแล้วเลี้ยวปาดหน้าเราเพื่อที่จะเข้าซอยเล็กๆทางซ้ายมือเรา ซึ่งในจังหวะนั้นรถจักยานยนต์เราและรถยนต์นั้นระยะใกล้กันมาก เราเบรคแล้วแต่คาดว่าด้วยแรงเฉื่อยของรถเราต้องชนเค้าแน่ๆจึงหักขวาหลบทั้งๆที่รู้ว่าต้องล้ม แล้วก็ล้มจริงๆค่ะ แต่ไม่ได้ชนรถยนต์รถคู่กรณีไม่เป็นอะไรเลยแต่รถที่เราขี่มากาบแตกไฟหลุดเราและเพื่อนเจ็บตัว ชาวบ้านระแวกนั้นเข้ามาดูเหตุการณ์ค่ะและมีพยานที่ขับรถตามหลังเรามา แต่ตอนนั้นเราเจ็บและเลือดไหลไม่หยุดเหมือนจะเป็นลมแต่พยายามมีสติที่สุดแล้ว คู่กรณีเป็นผู้ชายใส่แว่น(ขอเรียกว่าแทนว่า ผช1 ค่ะ)สวมเสื้อโปโลสีม่วงของธนาคารแห่งหนึ่งจอดรถและลงมาดูแต่ไม่ได้เข้ามาช่วยเหลือแต่อย่างใดบอกว่าต้องรอประกันก่อน ต้องขอบคุณพี่ๆอาสาที่บังเอิญอยู่บริเวณนั้นค่ะได้ช่วยประคองเราไปนั่งทำแผลให้ ผ่านไปซักพักมีผู้ชายอีกคนสวมเสื้อสีม่วงเหมือนกัน(ผช2)เข้ามาถามอาการและพยายามจะให้เราไปโรงพยาบาลก่อน ซึ่งตอนนั้นเราตกใจมากกว่าเจ็บแผลค่ะ จึงบอกว่าจะรอประกันรอเคลียร์ก่อนเลย ผช2เดินออกไปประกอบกับรถมูลนิธิมาเพื่อจะพาเราไปทำแผลที่โรงพยาบาล พี่อาสาบอกว่าแผลเราลึกกลัวจะเป็นบาดทะยักเลยอยากให้เราไปทำแผลก่อน ซักพักผช2เดินตามเรามายืนนามบัตรให้บอกว่าให้เราไปทำแผลก่อนพูดอะไรไปตอนนี้ก็ไม่รู้เรื่องกันต่างคนต่างก็พูดได้ ผช2บอกว่าเดี๋ยวเรื่องค่าซ่อมรถ ค่าทำขวัญอะไรต่างๆเราค่อยมาคุยกันพี่ไม่อยากให้เรื่องถึงตำรวจเดี๋ยวมันจะยาว เราพยายามอธิบายเหตุการณ์ไปแล้วและขอคุยกับคนที่เป็นคู่กรณีเรา(ผช1) เพราะผช2ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์และขอเบอร์พยานที่เห็นเหตุการณ์ด้วย ซึ่งถ้าตอนนั้นเราและเพื่อนเดินไหวคงจะลุกไปจัดการเองแล้ว เค้าก็บอกแต่ว่าไว้คุยกันแล้วก็ลงจากรถไปเลย