ใครเคยลำบากใจ หลังจากมีเพื่อนมาบอกชอบแล้วไม่สามารถบังคับตัวเองให้กลับไปทำตัวปกติเหมือนเดิมได้มั่งคับ


รู้จักกับเพื่อนคนนี้ไม่กี่เดือนตอนเริ่มฝึกงานพร้อมกัน มีเจอกันบ้างบางวัน อยู่มาวันนึงเพื่อนก็แซวกันขึ้นมาว่าเรากิ๊กกับเขา แซวไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย คือมันไม่มีอะไรเป็นลางบอกใบ้นำมาก่อนไงว่าทำไมถึงแซวเรากับคนนี้ ทั้งที่ไม่ได้เจอหรืออยู่ด้วยกันบ่อยๆ

แรกๆก็ขำๆหรอก โดนล้อบ้าง ทีเล่นทีจริงบ้าง นิดหน่อยพอเป็นกระสัย

พยายามมองให้เป็นเรื่องขำๆ พูดแก้สถานการณ์ให้มันปกติที่สุดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นานวันเข้า รู้สึกเริ่มมีอะไรแปลกๆ ทำดีกับเรามาก ซื้อของมาให้บ่อย ที่แปลกใจมากคือไปสืบวันเกิดเรามาทั้งที่มีไม่กี่คนที่รู้จริงๆ ก็ซึ้งนะที่เขาทำให้

จนในที่สุดวันที่กลัวที่สุดก็มาถึง วันที่เขาบอกชอบเราทั้งๆที่เราพยายามมาตลอดไม่เปิดช่องให้เกิดสถานการณ์อย่างนี้ หลังจากที่รู้ก็ปฏิเสธเขาไปอ้อมๆ และบอกว่าเป็นเพื่อนกัน ทำตัวเหมือนปกติ


ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่ามันจะทำได้จริงหรอคับ การที่เราจะพูดกับคนคนนึงด้วยน้ำเสียงปกติทั้งที่ความรู้สึกนั้นมันเปลี่ยนไปแล้ว

รู้สึกลำบากใจมากเลยคับ เพื่อนๆมีข้อแนะนำมั้ย มีวิธีปรับความคิดหรือทำใจยังไงให้มันราบรื่นเมื่อเจอกัน ควรพูดประโยคไหนเป็นประโยคแรกคับ???