บทนำ ( อย่างกะเขียนทรีสิส หุหุ )

          จุดเริ่มต้นมาจากอีเมล์ฉบับหนึ่งของพี่หางแดงเมื่อต้นปีที่ผ่านมา ที่บอกกล่าวถึงโปรกระชากใจ กระชากกระเป๋าตังค์.. ประจวบเหมาะกับที่แตนเองมีความฝันใฝ่ว่าอยากจะไปเหยียบประเทศญี่ปุ่นซักครั้งในชีวิต เราก็เลยจัดแจงสำรวจสภาพคล่องของตัวเองอย่างรวดเร็ว  แต่ แต่ หลังจากนั้นกลับพบว่า ... .. ทำได้เพียง ยิ้มอ่อน และเบือนหน้าหนี  555
          แต่ แต่ เราไม่เคยละความพยายาม  หลังจากโปรหมดไปไม่ถึงอาทิตย์ ทรัพย์เราก็มาในทันที .. แตนเลยตัดสินใจจองให้รู้แล้วรู้รอด แพงก็แพงเหอะ พี่จะไป ...  เอาล่ะ ได้วันแระ มาดูว่าจะไปไหนกันบ้าง

         Plan Japan Trip 22-27 Nov 2015
               22-23/11/15      เดินทางจากดอนเมือง -> นาริตะ -> คาวากูชิโกะ
               24/11/15            รอบๆ ทะเลสาบ คาวากูชิโกะ และเดินทางเข้าโตเกียว
               25/11/15            โตเกียว ->  นิกโก้  -> โตเกียว  (ไปเช้า เย็นกลับนั่นเอง )
               26/11/15            โตเกียวทั้งวัน (ตามหาใบไม้) -> นาริตะ
               27/11/15            นาริตะ -> ดอนเมือง

          วันที่ 1 >>  22-23/11/15     เดินทางจากดอนเมือง -> นาริตะ -> คาวากูชิโกะ
          แตนเลือกเดินทางช่วงดึกเพื่อที่จะให้ไปถึงในช่วงเช้า ไฟท์วันที่ 22/11/15 เวลา 23:45 ถึงสนามบินนาริตะเวลา 07:00 (เวลาประเทศญี่ปุ่น ซึ่งตรงกับตีห้าของประเทศไทย)

          พอเครื่องแลนดิ้ง ได้ยินประกาศอุณหภูมิภาคพื้นประมาณ 9 องศา .. สตั๊นไป 3 วิ !!  สงบนิ่ง ไว้อาลัยให้แก่เสื้อกันหนาวรุ่นบางเบาของตัวเอง  พอเท้าเหยียบสนามบิน ผ่าน  ตม. เรียบร้อยเท่านั้นแหละ มุ่งตรงดิ่งไปเรย ไปที่ ...

          ตามนั้นนะ ( ได้ข่าวว่าว่าหล่อนเพิ่งกินก่อนลงเครื่องมิใช่รึ ?? ) ยิ้มอ่อน และเบือนหน้าหนีอีกครั้ง 555
          เสบียงพร้อมแล้ว มุ่งตรงดิ่งไปที่ JR Ticket Office เพื่อซื้อ JR Kanto Pass ด้วยราคา 8300 เยน เป้าหมายแรกของแตนคือ ไปเซย์ไฮฟูจิซังซะหน่อย.. จัดการจองที่นั่ง NEX ยาวไปถึงสถานี OSUKI เพื่อเปลี่ยนขบวนเป็นขบวน  Local  จิงๆ แล้ว การเดินทางไป Kawaguchiko ไปได้หลายวิธีนะค่ะ ทั้งรถบัส รถไฟ แล้วแต่ว่าใครสบายใจแบบไหนก็เลือกแบบนั้น  แต่แตนเลือกวิธีนี้เพราะแตนคำนวณแล้วว่ามันคุ้ม ...

          อ้อ... นอกจากซื้อ Kanto pass แล้ว แตนยังซื้อ อื่นๆ  อีกมากมาย เพื่อความสบายใจของ ผู้หญิงตัวคนเดียว เอาเป็นว่าขึ้นรถสายไหน ใช้บัตรไหนได้ก็ใช้อันนั้น  ซึ่งท้ายที่สุดแล้วพบว่า “สิ้นเปลือง” มากกก
          เดินทางกันเลย... ระหว่างทางก็ชื่นชมทัศนียภาพกันไป ตามวิถีของคนพยายาม  สโลว์ ..

          ไม่นานนัก...ก็มาถึง สถานี Osuki  เพื่อเปลี่ยนขบวน

          และรถไฟขบวนที่จะพาเราไปทักทาย ฟูจิซัง

          ถึงแล้วๆ  เวลาน่าจะประมาณบ่ายโมงนิดๆ ถ้าจำไม่ผิดนะ...

          ลงรถไฟก็รีบไปซื้อพาสรถเรโทรบัสราคา 1200 เยน สามารถใช้ขึ้นเรโทรบัสได้ทั้ง Red line และ Green Line ไม่จำกัดจำนวนครั้ง 2 วัน  จิงๆ แล้วก็มีพาสหลายแบบนะค่ะ แต่แตนคิดว่าแตนไม่มีเวลาพอที่จะ ขึ้นกระเช้า หรือล่องเรือ ไม่อยากเร่งรีบมากเกินไป (นางพยายามจะ สโลว์ สุดฤทธิ์ )
          หลังจากได้พาสแล้ว รีบตรงดิ่งไปขึ้นรถหน้าสถานี ไปลงที่ป้าย 12 ซึ่งเป็นที่ตั้งของที่ซุกหัวนอนคืนนี้  ณ เวลานี้ ระดับความมันบนใบหน้า และ ความเข้มข้นของขี้ฟัน กำลังจะพุ่งทะยานสู่เลเวล  10  เดินเข้า รร ด้วยความหวังและความมุ่งมั่น .. แต่ทุกอย่างมลายสิ้นด้วยคำว่า 3 O'clock (วินาทีนั้นรู้สึกเหมือนถูกแฟนบอกเลิก แล้วไปคบกับผู้ชาย 555) ปลอบใจตัวเองว่าไม่เป็นไร ไม่เป็นอะไร... (คำเตือน : เพลงเก่ามาก...เด็กรุ่นใหม่อาจเข้าไม่ถึง ) จัดการฝากกระเป๋าแระก็เดินเลาะ เก็บภาพบรรยากาศยามเย็นไปพลางๆ...

          หลังจากเช็คอิน เข้าที่พักได้ ... นางก็หลับยาวววว จนเช้า..!!! หมดไปหนึ่งวัน ZZzzZz